Krokodillentranen

Gepubliceerd op door Girls in Uniform

Wanneer ik een kledingstuk voor mezelf maak, draag ik dat toch altijd wat voorzichtiger dan iets uit de winkel. Ik was dat leuke jurkje of die zelfgemaakte rok op een lage temperatuur, en draai het binnenstebuiten, of steek het in een wasnetje. Vaak was ik het kledingstuk zelfs met de hand. Wanneer er dan toch iets misgaat, vind ik het dan ook een ramp. Herkenbaar?

Ik weet het, er zijn veel ergere dingen in de wereld dan een afgewassen shirtje, maar de emoties die bij zo’n naaiwerkje komen kijken, zijn toch niet te onderschatten. Ik maak elk shirt, elk kleedje en iedere rok met een gedrevenheid en toewijding, alsof mijn leven ervan afhangt. Het is telkens een zware opdracht voor mij om iets opnieuw te doen of uit elkaar te halen,  want het risico op falen wordt dan met de minuut groter, maar omdat ik wil dat alles perfect past, waag ik mij er toch aan. Wanneer andere naaisters van de daken schreeuwen dat zo’n Aster truitje op een uurtje in elkaar zit, werk ik er toch wel ettelijke uren langer aan, omdat ik nog niet zo geroutineerd ben, en door gebrek aan ervaring soms domme fouten maak. Wanneer zo’n uniek stuk dan na een keertje wassen afgebleekt, gekrompen of vol pluis uit de machine komt, breekt er een stukje van mijn broze hart.

Bij een van mijn eerdere werkjes, een PAM-top uit La Maison Victor, was ik apetrots op de afwerking. Ik had er uren op gezwoegd, voor het eerst met een tweelingnaald gewerkt, en mijn zoompjes waren net zo mooi als ik in gedachten had. Na de tweede keer wassen, was de stof echter zo fel afgewassen en verkleurd, dat de top niet meer draagbaar was. Toen ik hem in de vuilbak moest gooien, biggelden er toch een paar traantjes over mijn wangen…

sad-98450

Heb jij ook zo’n mooie stukken, die je naar een paar keer dragen jammer genoeg in de vuilbak moest gooien? Wat doet dat met je?

Tot snel!
Lieve

18 gedachten over “Krokodillentranen”

  2. Ik werkte uren en uren aan een pyjama voor mijn dochter. Afgewerkt zag hij er in mijn ogen perfect uit.. mijn dochter super happy met haar ‘panna’ (panda) pyjama. Maar na 1 x wassen was de broek helemaal omzeep, volledig opgewolt en bobbeltjes op alsof de broek 5 jaar oud was en dagelijks gewassen.
    Ik was zo verdrietig en boos. Ik vervloek de winkel waar ik dit kocht. Het stofje was trouwens niet zo goedkoop.. sindsdien geen pyjama meer gemaakt uit schrik voor een nieuwe heartbreak. 🙂

    Like

    Beantwoorden

  3. Herkenbaar. Ik heb dat ook vaak, ook met stofjes van goeie merken (zoals froy & dind) Jammer hé :o/ Begin deze week vroeg er iemand in een Fb-groepje tips ivm hetzelfde probleem en een ander iemand gaf de raad de kledingstoffen binnenstebuiten te wassen. Die tip ga ik zeker van harte nemen en eens uitproberen, want het is zo ontzettend spijtig van al dat harde werk. Die pluis ontsiert heel erg! Krokodillentranen : jazeker, hier ook dus :o(

    Like

    Beantwoorden

  4. Inderdaad, binnenstebuiten wassen helpt. Maar als je het echt in een stoffenwinkel hebt gekocht, dan ga je toch gewoon terug of je stuurt een mailtje met foto???

    Ik kocht ooit op een Stoffenspektakel een duur stofje, maar merkte al voor het naaien dat de vleug niet klopte met de print. Gelukkig was het een merk-stof, dus wist ik waarnaar ik moest mailen. Ik kreeg een keurige reactie en mocht gratis een gelijkwaardig stofje uit hun webwinkel uitkiezen, dat ik gratis kreeg toegestuurd. Conclusie: netjes klagen helpt!

    Like

    Beantwoorden

  5. Ooit een Jacob-broekje in een heel mooi oud bompa-stofje gemaakt.
    Mijn lieve man had het na één keer dragen in de droogkast gestoken. Ik heb bijna een jaar niet meer genaaid…
    Wat wel een tip is: voor-wassen. Veel stoffen krimpen sowieso 5% bij de eerste keer wassen, en als het dan van die bolletjes krijgt, heb er tenminste niet al die tijd in gestoken.

    Like

    Beantwoorden

  6. Oh zo herkenbaar. Daarom werk ik liever met katoen dan tricot. Het is veel strijkwerk maar de kleuren blijven vaak zoveel mooier. Het nadeel hiervan is dan weer dat ik het bijna niet over mijn hart krijg om de te kleine kledingstukken van dochterlief weg te doen. Dat resulteert dan weet in minirokjes tot het echt niet meer door de beugel kan 😉.

    Like

    Beantwoorden

  9. Ik heb spijtig genoeg juist al een paar keer een werkje weggegooid omdat ik het niet goed kreeg terwijl ik toch zo weg was van de stof… al die gespendeerde tijd ‘verloren’… inderdaad pijnlijk!

    Like

    Beantwoorden

Geef een reactie