Jawel, een oplettende lezer heeft het meteen gespot: ik ging opnieuw aan de slag met mijn favoriete Burda-patroontje, nummer 7678, dat jammer genoeg nog haast nergens te krijgen is. Sorry dames! Yvette van Droomstoffen en haar blogsters stuurden mij een mooie lap luchtige, middenblauwe tricot. De meiden weten intussen ook al dat blauw mijn lievelingskleur is, en sloegen daarmee de nagel op de kop.

Alleen… zo’n dun stofje vind ik nogal onthullend. Ieder detail van je lichaam tekent af, wanneer je er iets mee maakt. Bij een los model, zoals deze Burda, valt het wel beter mee, maar toch… Ik ging dus op zoek naar ‘camouflage’. Eerder ging ik al eens aan de slag met rekbaar kant, gekocht bij Mertens Mercerie. Ik werkte de mouwen van mijn sweater af, en had nog een mooie lap over. Ideaal dus, om mijn shirt te pimpen! Het werd een beetje puzzelen, maar aan het einde van de rit, had ik net genoeg kant voor de hele voorkant. De mooi afgewerkte rand van de stof, gebruikte in om achteraan ook een kantdetail te verwerken.

Om het mezelf wat makkelijker te maken, reeg ik beide voorpanden eerst aan elkaar, zodat ik het shirt in elkaar kon zetten, alsof de tricot-met-kant één stuk was. Het kraagje achteraan was wat rekken en trekken, stikken en herstikken, maar van daaruit liep alles min of meer zoals het moest. Ik vind het resultaat heel chique en feestelijk. “Precies uit een boetiekje”, vertelde mijn lieve schoonzuster. Een mooi compliment!

Laat het maar snel lente worden, zodat ik het kan dragen… want zo’n fotoshoot aan -3°C is toch maar friskes. Hoewel, het zonnetje scheen, en mijn liefste slaagde er toch maar weer in, mij op mijn best in beeld te brengen (dankjewel schatje!).

Onze romantische kant-maand is vlot gestart, een prachtig t-shirt en een stoere sweater gingen deze post vooraf. Welke creatie vond jij het leukste, en ben je zelf ook al aan de slag gegaan met kant? Ik ben benieuwd!

Tot snel,
Lieve