Er was eens… een klein Indiaantje

Mijn man en zijn familie hebben Indiaanse roots. De bomma kwam als klein meisje met haar moeder van Amerika naar Europa, en uiteindelijk stichtte ze hier haar kroostrijke gezin, waarin mijn schoonmoeder opgroeide. Voor mijn ventje, zowel als voor zijn broer, zijn die roots erg belangrijk. Toen mijn neefje een jaar werd, ging ik op zoek naar een geschikt geschenk. Van de blogmeisjes van Droomstoffen, kreeg ik een tijdje geleden een prachtige grijzige tricot cadeau, met daarop pijl en boog, tipi en verentooi. Ideaal!

IMG_7894

Patroontje 9384 van Burda Kids had ik al een tijdje liggen, en in een mum van tijd had ik maatje 86 van IMG_7911 - kopierompertje B uitgetekend. De beschrijving deed mij vrezen, dat het niet zo’n makkelijk projectje zou worden. Iets dergelijks had ik nog nooit gemaakt, en bij het doorlezen, fronste ik meer dan eens mijn wenkbrauwen. Nu moet ik toegeven, dat ik niet zo’n held ben in beschrijvingen lezen. Maar zoals zo vaak, lukte het wel, eens ik eraan begon.

Boordje hier, drukknopje daar… vier uur later lag er een rompertje naar mij te gluren. Het was leuk om te doen, al is het resultaat niet zonder de nodige schoonheidsfoutjes, zoals je wellicht op de foto’s kan zien.

Al bij al, ben ik wel blij met het resultaat. De drukknoopjes zitten waar ze moeten zitten, de tricot past prachtig bij de boordstof, en het Indiaantje erin… tja, die is wél perfect (al wilde het model jammer genoeg niet meewerken, en kan ik dat dus niet bewijzen)!

Tot snel,
Lieve

11 gedachten over “Er was eens… een klein Indiaantje

Geef een reactie