Nog voor ik had toegezegd om gastblogster te worden, had ik toegezegd om met Lieve en Margot deel te nemen aan het naaiweekend. Ik zag er al volledig naar uit. In mijn hoofd althans… want ik kon maar niet beslissen wat ik dat weekend zou gaan maken.

Iets eenvoudigs, dat niet te veel voorbereiding vereist, en waarvan ik misschien meerdere stuks zou kunnen maken. Of juist iets moeilijks, met het risico dat het een hoofdbrekend huzarenstuk zou worden. De tijd -en dus het tekort aan voorbereiding- heeft me ertoe aangezet om juist gebruik te maken van de hulp van de andere deelneemsters; voor een keer geen mannenwereld dus…!

Na het uittekenen van het patroon (veritas – creatief magazine nr 7 naaien), bleek het al mis te gaan… geen stof genoeg! Gelukkig kon ik rekenen op die dolle madam, Wendy, die ook nog overal op onze foto’s bleek te staan. De binnenkap werd dus samen met het middenstuk van de buitenkap in een ander bijpassend kleurtje gestoken.

Het naaiweekend was ook dé uitgelezen gelegenheid om een overlock uit te testen. Voor een cola werd dit geregeld met Liesbet, die het gewaagd heeft om met die twee militairen samen te hokken voor het weekend. Ik was onmiddellijk verkocht, zowel qua afwerking als qua snelheid! De overlock kreeg onmiddellijk een hoger plaatsje op mijn verlanglijstje.

Dankzij de goodiebag en de vrijgevigheid van Pia, kon ik de kap afwerken met koord en ringetjes. De extra accentjes die ik wilde in de afwerking, en de onvermijdelijke torn-fases hebben mijn hele naai-weekend gevuld… tot op de laatste minuut!
(Er moest toch iemand de laatste zijn 😀)

Maar wat een onbeschrijfelijke voldoening… de tips en tricks van mijn naarstige medenaaisters hebben mijn drempelvrees fameus de kop ingedrukt, en het aantal sterretjes naast een patroon maken al veel minder indruk. De sterren op mijn hoodie daarentegen des te meer!

Ben jij ook al zo’n naai-uitdaging aangegaan? Wat was jullie project en hoe heb je het er vanaf gebracht?

Gastblogster
An