Vanuit het verre Mali daagde Margot ons uit. Ze stuurde ons twee grote dozen vol stofjes, en droeg ons op daar elk twee stuks uit te maken. Eerder maakte ik al een beschermhoesje voor mijn harde schijf en een stropzakje voor mijn snorkel, nu wilde ik eigenlijk graag een kledingstuk maken.

Aangezien het nogal dik katoen is, vond ik dat niet zo vanzelfsprekend. Er passeerden heel wat ideetjes de revue, maar niets wat mij meteen enthousiast aan het naaien deed slaan.

De blogpost van Pienkel over haar city gym short trok mij over de streep. Zo’n shortje-met-elastiek is superhandig voor een zomers dagje in de tuin, of om snel over je bikinibroekje te trekken op vakantie.

Al was het geen moeilijk projectje, zelf biais maken is voor mij toch altijd weer een uitdaging. Gelukkig kreeg ik een tijdje geleden van vriendin Veerle een setje biaismakers cadeau, en zat er ook eentje van 18 mm tussen. Net wat ik nodig had in dit project. Toen alles geknipt en voorbereid was, besefte ik wel dat ik het mezelf weer eens moeilijk gemaakt had: probeer maar eens de print te laten doorlopen over een kruisnaad… Maar ook dat is me eigenlijk vrij goed gelukt.

Het was leuk eens met een geweven stofje te werken voor kledij, maar volgende keer kies ik toch een elastisch katoentje. Je zal mij in België nooit in dit shortje op straat zien lopen (daarvoor is het toch wat te kort), maar al bij al ben ik wel tevreden.

Wat denk jij? Ben ik geslaagd in de Afrika-challenge?

Tot snel,
Lieve