Iets wat ik vaak maak zijn kleedjes. A-lijnen, wikkeljurken, strakke kleedjes… Maar je kent mij al hé.  Bij mij moet er steeds een hoek af zijn, dus ben ik altijd op zoek naar een volgend jurkje dat net iets anders is.

Ik weet nooit goed wat ik zoek als volgende jurkproject. Maar toen ik tijdens een braderie langs het kraampje van Marie Karo wandelde, kreeg ik wel al een idee over het stofje. Een geweven stofje met schoentjes en een glitter. Zo schattig, zo chique. Helaas was er niet voldoende voor een kleedje, enkel voor een rok. Maar wat als ik nu een kleedje maakte uit twee verschillende stoffen? Ik stond toch bij mijn favoriete stoffenboetiek, ideaal dus om een bijpassend stofje te vinden. Dat mooie blauwe katoentje matcht wonderwel.

Nu nog een patroon. Ik had al vaak gesurft naar de site Lekala patronen waarbij je je maten ingeeft, en het pdf-patroon voor een jurk, broek, vest… wordt je doorgestuurd. Die site wou ik allang proberen. Ik heb mezelf snel opgemeten en een schitterend jurkje met een peplum uitgekozen. Maten ingevoerd, patroontje betaald en hupla, een paar dagen later was mijn patroon uitgeprint en kon ik beginnen.

Helaas was de pdf is niet zo makkelijk te lezen omdat er nergens merktekens op de patroondelen staan en sommige delen in het Russisch waren aangeduid. Ook de 15 lijnen naaibeschrijving waren voor mij nogal rudimentair. Gelukkig was dit niet het eerste jurkje dat ik in elkaar zette en kon ik mijn plan wel trekken.

Waarschijnlijk had ik mezelf iets te snel opgemeten want het patroon was vanboven wat smal, terwijl mijn rokgedeelte een heel stuk ingenomen moest worden. Mijn paspop Sofie was een hele hulp om de jurk aansluitend te maken, maar het was het waard. Over de combinatie van de twee stoffen was ik al enthousiast.  Maar het blauwe  bovenstuk met de gestikte details is iets waar ik erg trots op ben.

Aan het peplumgedeelte heb ik lang getwijfeld. Eraan toevoegen of niet? Ik heb geen enkel jurkje met peplum, dus toch maar doen. Aan de naaibeschrijving kon ik geen touw aan vastknopen, dus heb ik het op mijn eigen manier gedaan. Ik moet toegeven, het geeft toch dat ietsje meer.

Nu nog foto’s. Gelukkig vond Lieve, mijn favoriete fotograaf, tijdens al ons naaigeweld in Malle toch nog de tijd om er een paar mooie foto’s van te maken. Ik zou mijn jurkje vooral dragen op recepties of als cocktailjurkje. Maar dat vind je nogal moeilijk in de bossen he.

Dus nu kan ik op zoek naar mijn volgende speciale project. En jij, hou jij van peplum?

Tot schrijfs,
Margot