Sinds ik mijn eerste gecamoufleerde draagtas maakte krijg ik af en toe de vraag om er eentje te maken voor een collega. De Jozefien uit Mijn Tas is dan ook een patroontje waarmee je alle kanten uit kan. De perfecte tas om volledig te personaliseren dus…

Patsy zag zo’n gecamoufleerd exemplaar passeren op Facebook en stuurde mij een veel te grote hemdvest van haar ventje op, zodat ik ook voor haar aan de slag kon.

Ze wist heel goed wat ze wilde. Geen rits aan de klep vooraan deze keer, maar de zak van de hemdvest met daarop de badge van de dienst waar ze werkt. Zoals bij elk ander exemplaar van de Jozefien dat ik eerder maakte, sluit ook deze klep met een magneetsluiting.

De rits wilde ze graag in de rug van de tas, net zoals het bij heel wat handtassen uit de winkel het geval is.

Binnenin een tussenvak, plaats voor haar GSM en een ritsvak. Ze wilde graag een egale voering, zodat ze haar spulletjes snel terug vond.

Voor de riem liet ze mij vrij, hij moest enkel verstelbaar zijn. Ik had nog voldoende stof over van die enorm grote vest en puzzelde een gecamoufleerde riem samen. Dat geeft het geheel in mijn ogen nét iets extra.

De Jozefien kan ik intussen bijna maken met mijn ogen dicht… Toch ging er aan het einde van de rit iets mis. Er zat een plooitje in de voering, net waar de klep en de voering aansluiten. Omdat ik het niet zag zitten alles weer open te maken, heb ik het een stukje moeten ‘camoufleren’. Achteraf gezien had ik het beter wel goed gedaan, want het verpest een stukje het plezier van de tas voor mij…

Maar Patsy is blij met haar unieke exemplaar en uiteindelijk is dat het belangrijkste, toch?

Tot snel,

Lieve