Ergens begin oktober kreeg ik out of the blue een mailtje van Fibre Mood: of ik wilde meedoen in een promovideo voor de Bertha broek uit het tweede Fibre Mood magazine. En of ik dat wilde! Ik maakte bijna ter plaatse een vreugdedansje en kon haast niet wachten tot er uitsluitsel kwam wie er uiteindelijk mocht meewerken, want de dames achter de schermen wilden een mooie variatie qua vrouwelijke vormen zien in de video.

Het verlossende mailtje kwam een weekje later, maar in plaats van de verhoopte rust maakte het de stresskip in mezelf pas écht wakker. Want we moesten niet enkel een perfecte Bertha maken, wat zou ik erop aandoen? Ik had natuurlijk gewoon iets uit de kast kunnen trekken, maar dat was mijn eer te na. Een nieuw bovenstuk rolde van onder mijn naaivoetje.

De opnames vonden plaats in De Stoffenkamer en daar mochten we ook met een mooie korting ons broekenstofje kopen. Meteen nam ik een bijpassende stof mee voor een truitje. Het patroon van mijn Julia sweater zag je hier al eerder passeren, en er volgen er zeker nog!

Op de laatste maandag van oktober trokken we met z’n allen naar De Stoffenkamer. Met zo’n bende naaisters, waarvan heel wat blogsters, kan je haast niet anders dan heel veel tetteren en lachen. Het werd een superleuke en gezellige dag. We figureerden in een video en poseerden voor ‘actiefoto’s’, maar vaak vergaten we gewoon dat we ‘aan het werk’ waren.

Een broek met rits en tailleband had ik nog nooit gemaakt. Gelukkig is de beschrijving van de Bertha heel uitgebreid en goed geïllustreerd. Daarnaast kregen we ook een duidelijke uitleg over de aanpassingen die we aan de broek konden doen. Wat ik aanpaste zie je in dit filmpje.

Na een testbroek in een linnen-katoenmix besloot ik de broek langer te maken, wat meer zithoogte toe te voegen, mijn kruisnaad een stukje uit te diepen en de figuurnaden achteraan een centimeter in te nemen. Ik paste de tailleband een stukje aan en stond uiteindelijk in de perfecte broek voor de spiegel. Nooit gedacht dat het allemaal zo vlot zou gaan! Veel stress voor niets dus.

Wist je trouwens dat Fibre Mood speciaal voor de Bertha een reeks sew-alongs organiseert in België en Nederland? Ben je een beetje terughoudend om zo’n broek te maken, dan is zo’n workshop misschien wel iets voor jou. Het is supergezellig en je gaat gegarandeerd met de perfecte broek naar huis.

Op een bepaald moment vroeg de fotograaf aan ons groepje hoe lang we elkaar al kenden… terwijl we elkaar pas twee uur voordien voor het eerst hadden ontmoet. Zo’n gezamenlijke hobby zorgt meteen voor een band. En dat kan je zien aan het eindresultaat.

Nadien ging ik nog eens met mijn ventje op fotoshoot en weer stelde ik vast hoe heerlijk die Bertha eigenlijk wel zit. Ik moet eerlijk zijn… ik week een stukje af van het stoffenvoorschrift. De broek is ontworpen voor rifluweel of jeans, maar ik wilde een chique versie voor op het werk en ging voor een totaal ander stofje. Ribfluweel is ook niet zo mijn ding. Of dat dacht ik toch, tot ik de fantastische versies van de andere dames zag. Nu ben ik daar niet meer zo zeker van… dus misschien zie je hier binnenkort nog wel een stoerdere versie passeren.

Wil je de hele bende aan het werk zien? We zijn met z’n allen super fier op deze video!

Het was een heel leuke ervaring. Dankjewel Fibre Mood!

Surf snel naar de site van Fibre Mood voor meer creaties uit het tweede magazine.

Tot snel,
Lieve

PS: Misschien toch een beetje uitleg over mijn titelkeuze… ‘Dikke Bertha’ is spel dat wij vaak speelden bij de scouts en op kamp met de mutualiteit. Alle deelnemers gaan aan een kant van het speelveld staan en moeten het veld lopend oversteken. Twee ‘Dikke Bertha’s’ gaan in het midden van het veld staan en proberen te verhinderen dat de deelnemers aan de andere kant van het speelveld geraken door hen op te tillen. Zodra je bent opgetild, word je ook een ‘Dikke Bertha’. Wie het langste uit de greep van de Dikke Bertha’s blijft, wint het spel. Ik heb zoveel leuke herinneringen aan het spel, dat ik als jong volwassene mijn scootertje Dikke Bertha doopte. De benaming van deze leuke broek rakelde dan ook heel wat herinneringen op.