Onze bib in Mechelen heeft een hart voor naaisters. Je kan er in alle rust verschillende naaitijdschriften doorbladeren en er je patronen overnemen.
Sinds een jaartje hebben de bibmensen de lat nog een beetje hoger gelegd en er een twist aan gegeven: naast de hedendaagse zelfmaakmode kan je ook de retro toer opgaan met patronen uit de jaren ’50 tot ’80.

De bibliotheek verzamelde er de oude tijdschriften van Burda, Neue Mode, het Rijk der Vrouw… Door de gulle giften van verschillende bibliotheekgangers kan je nu bladeren in meer dan tweehonderd tijdschriften en de patronen ter plaatse overnemen.

• 

• 

Ik ben al een paar keer gaan kijken maar ik laat me altijd vangen: ik blijf bladeren in oude magazines in plaats van direct een leuk patroon uit te kiezen en dat over te nemen. Het lukt me gewoon niet. Hoe kan het ook anders? Heb je ooit al eens gebladerd in een magazines met als titel: ‘Het Rijk der vrouw’? Moet je eens doen. Het begint al als je het blad openslaat: de geur van oude inkt blijft direct in je neus hangen. Al zijn sommige keuzes van patroon en stofkeuze uiterst amusant zijn, het tijdschrift katapulteert je direct terug naar een tijd waar de emancipatie nog niet zo ver was.

• 

• 

• 

• 

• 

Blijkbaar bestond ‘ons rijk’ toen vooral uit reclames voor wasmiddelen, witgoed en make-up, waslijsten met recepten, kledingpatronen voor vrouw en kinderen en het occasioneel artikel waarin ze de vrouw uitlegden wat de wetgevende macht feitelijk was in België. Zonder al te veel moeilijke informatie natuurlijk. Het vervolg van het stationsromannetje mag natuurlijk niet ontbreken in beeld, foto of tekst waar de kuise hartstocht van de bladen spat. Schit-te-rend om te lezen.

Lees een paar exemplaren en vergelijk ze met de Flair of Goed Gevoel van vandaag. Nog steeds veel gelijkaardige onderwerpen en toch staan ze mijlenver uit elkaar.

• 

• 

Maar ik ging het hebben over de vintagepatronen die je er kunt vinden. Juist… ik heb al een paar keer gekeken naar een leuke wikkeljurk maar ik stuitte toen op de mode van de jaren ’80. En ik liet me weer vangen door de schoudervullingen en vreemde prints. Volgende keer kijk ik enkel naar wikkeljurken en neem ik er eentje over. Ik moet mezelf nog wel eens opmeten want blijkbaar komt een maat 36 van 1975 niet overeen met maat 36 anno 2019. De bib waarschuwde me ook dat de naaibeschrijvingen niet zo uitgebreid zullen zijn als sommige tijdschrijften nu. Toen kon iedereen naaien, dus waarom te veel woorden verspillen?

Onze bib verhuist trouwens binnenkort naar het Predikheren klooster, maar ze hebben me verzekerd dat er ook daar een plaatsje zal zijn voor de vintage collectie. Ik ben benieuwd.

Wil je ook een sprong maken in de tijd? Spring eens binnen in de Mechelse bib en kom buiten met tonnen ideeën voor een vleugje vintage. Enne… als je een leuke wikkeljurk ziet, let me know…

Tot schrijfs,
Margot