Al naai ik nog het meeste voor mezelf, ik vind het ook altijd leuk om dingen te maken voor de mensen om mij heen. Met de prachtige grote lap polyestersatijn die Mon Depot twee jaar geleden sponsorde kon ik al heel wat mensen gelukkig maken. Mijn neef Bart schitterde in zijn Theo hemd, vriendin Sylvie was wondermooi in haar lange jurk en mijn zus Elke kreeg een mooie Lux cadeau. Die haalde nooit de blog en ik had nog een stukje over…

Mijn nicht Marijke is een trouwe fan van mijn naaisels, dus besloot ik voor haar een kleedje te maken. We doorbladerden heel wat magazines en zochten het internet af, maar besloten uiteindelijk toch dat de Lux dress van Bel’Etoile het meest geschikte patroon was. Na mijn eerste exemplaar in viscose, mijn winterse Lux en de jurk van mijn zus, kan ik die jurk intussen bijna blindelings stikken. Het had dus vlotjes moeten gaan.

Op de een of andere manier ging het dus niet vlot. Ik had zoveel op mijn to do lijst staan dat de jurk keer op keer uitgesteld werd. Gelukkig is mijn nichtje heel geduldig van aard. Eens ik eraan begon, ging het gelukkig wel goed. Bij de eerste pasbeurt bleek er geen enkele aanpassing nodig. Marijke heeft dus de perfecte vormen voor de Lux! Elastiek erin, omzomen en klaar!

Fier als een gieter reed ik naar haar toe om het kleedje af te geven. Ze vertrok enkele dagen later met het gezin naar Frankrijk, in mijn ogen de ideale gelegenheid om foto’s te nemen. Maar… het gladde stofje is teer en toen ze het kleedje paste, bleef Marijke met haar horloge haken aan een van de mouwen. Oh mijn arme hart! Gelukkig kon ik de schade nog herstellen.

De Lux ging met het gezin mee naar Frankrijk voor een fotoshoot in de vrije natuur. Marijke heeft twee getalenteerde zonen en de oudste is geïnteresseerd in fotografie. Het resultaat van Nathan’s werk zie je hier. Bedankt Nathan, om je mama zo mooi in beeld te brengen. Ze straalt!

Wat denk jij van dit Lux(e) cadeautje?

Tot snel,
Lieve