Toen mijn nicht een tijdje geleden bij mij langskwam voor de laatste pas van haar prachtige lange Lux, liet ze vallen dat ze graag een tas van mijn hand zou hebben. Aangezien tassen maken intussen zowat mijn guilty pleasure geworden is, zei ik natuurlijk volmondig ja. Ze bladerde door ‘Mijn Tas’ en ‘Mijn Tas 2’ en koos zonder aarzelen voor de Leonie uit het eerste boek.
Intussen twee jaar geleden maakte ik al eens een verkleinde versie voor mijn mama. Marijke wilde echter liever een wat grotere tas. Geen probleem… ik bestelde een prachtig blauw kunstleer en alle fournituren bij K-Bas en combineerde dat met een restje crêpe van Marijke’s feestjurk. Voor de voering vond ik het ideale katoentje bij Ikea. Leg die stof naast de eyecatcher van de tas en het lijken wel dag en nacht van hetzelfde thema. Daar word ik zo blij van…
De Post liet mij jammer genoeg in de steek en het pakketje van Kbas reisde het hele land door voor het in mijn bus terecht kwam. Te laat om nog klaar te geraken voor het communiefeest waarvoor ik de jurk gemaakt had. Ik baalde maar Marijke vond het geen probleem. De tas zal zeker nog gebruikt worden nadien.
Moeilijk is het patroontje niet en de handleiding met foto’s en tekst in ‘Mijn Tas’ zorgen ervoor dat je onderweg nergens verloren kan lopen. Na een half dagje hing Marijke’s Leonie te blinken in de zon.
Tot snel,
Lieve
Supertof! Echt mooi en kan ook perfect bij een ander kleedje gedragen worden hé 🙂
LikeLike
Dat denk ik inderdaad ook wel.
LikeLike
Echt heel mooi, je doet me zin krijgen om nog eens een tas te maken
LikeLike
Gaan met die banaan!
LikeLike
Wat is het toch heerlijk als anderen je iedere keer weer een excuus geven om je guilty pleasure uit te voeren. Ook deze keer weer een prachtige tas met goede kleur- en materiaalkeuze.
LikeLike
Hahaha, ja hé, net wat je zegt!!!
LikeLike