Toen we, zo’n 11 jaar geleden, ons huis bouwden, was er nog geen sprake van een obsessieve hobby. Ik sportte af en toe en dat was het. We bouwden een huis met drie slaapkamers: onze ‘master bedroom’, een bureau en een logeerkamer. Toen onze neefjes nog klein waren, kwamen ze af en toe slapen. Heerlijk was dat, zeker omdat we al snel onze eigen bedtijdrituelen hadden. We kropen ’s avonds met z’n vieren gezellig in het grote bed terwijl Michael een verhaaltje voorlas. En nog eentje, en nog eentje… tot het tijd was om te slapen. Mijn favoriete moment van de logeerpartij! Maar nu de jongens pubers zijn komen ze niet zo vaak meer logeren.

Enter wilde plannen: waarom zou ik de logeerkamer niet omtoveren in een heus naaiatelier? De kamer is lang en smal, met een schuine wand, maar met ingebouwde kasten zag ik dat helemaal zitten. Alleen… waar vind je een betrouwbare stielman?

Tijdens een bezoekje aan mijn favoriete stoffenwinkel Toverstof vertelde ik enthousiast over mijn plannen. Svenja kon mij volledig volgen in mijn verlangen naar een eigen plekje en gaf me meteen een gouden tip: haar man is schrijnwerker. Meteen bij het eerste gesprek voelden mijn ventje en ik dat het goed zat. Ook de prijs was dik in orde. Het ondenkbare werd waar: ik kreeg mijn droomatelier!

Voor Matthias aan de slag ging, werd er gepraat, getekend en hertekend. De ruimte moest praktisch ingedeeld worden en ik wilde een ruim werkblad voor mijn twee machines. Mijn ventje deed er nog een schepje bovenop: “Je hebt de plaats. Waarom maak je geen drie volwaardige zitplaatsen, zodat je extra werkblad hebt om te knippen of voor een derde machine”? Mijn ogen twinkelden en zo geschiedde het… Matthias maakte een bureaublad in witte eik-look van meer dan vier meter breed.

Onder het bureaublad kwamen twee kastjes, die ik invulde met schuivenblokjes die ooit nog in het magazijn van mijn ouders stonden. Een superhandige erfenis voor al mijn kleine naaispulletjes.

Voor de ladies die intussen jaloers zijn op de mega grote kasten… Jammer genoeg zitten die grotendeels vol met spulletjes en kleren voor de rest van het huis. Enkel de kasten tegen de zijmuur met het schuine dak zijn bestemd voor naaispullen. Maar hé, mij hoor je niet klagen!

In mijn kamertje zijn het de details die het hem doen… Aan de zijkant van de grote kast hangt een handgreep van Ikea, dezelfde die ik voor alle deurtjes gebruikte, waaraan ik mijn work in progress of de kledij die nog op foto moet netjes kan weghangen. De immense spiegeldeur is dan weer super interessant om mezelf langs alle kanten kritisch te bekijken.

Ook aan de verlichting besteedden we de nodige aandacht: twee led bureaulampen naast mijn machines en aan het plafond een ledlamp van 1.70 m om zoveel mogelijk licht te hebben, zodat ik ook ’s avonds of bij donkere dagen aan de slag kan met mijn tornmesje.

Wil je zelf ook zo’n fantastische naaiplek op maat?
Eén adres: Matthias Raman uit Destelbergen – info@matthiasraman.be
(En neen… ik heb geen aandelen in de firma, ik ben gewoon super tevreden!)

Tot snel,
Lieve