Nu de zon zich van haar beste kant laat zien, heb ik alweer wilde plannen om zomeroutfits te maken. Topjes, shorts, rokjes (ik heb geen enkel zelfgemaakt rokje in mijn kast!)…  Ook kijk ik eens met een kritische blik naar de naaisels die ik niet meer draag. Er is een zelfgemaakt item dat dit jaar niet vaak de binnenkant van mijn kast zal zien, want ik ben er verliefd op. Mijn maxi jurk, die ik op het einde van vorige zomer maakte en waar ik niet meer mee kon pronken. Daar komt dit jaar verandering in.

Ik vind lange jurken van viscose of zijde het einde, ik zou er zelfs in de winter mee willen rondparaderen. Tijdens een uitstapje met mijn moeder naar de Fabric Sales in Rotselaar, vond ik er een heerlijk viscosestofje dat schreeuwde om in een lang zomers gewaad te worden getransformeerd. Ik nam er vier meter mee naar huis om zeker te zijn dat ik voldoende had voor mijn maxi jurk.

Nu nog een patroon… lange jurken zijn gelukkig weer in de mode, dus keuze genoeg, zou je zeggen. Maar ik weet meestal wel wat ik wil (met andere woorden, ik ben een moeilijke) en vond mijn zin niet direct terug. Tijd voor een hulplijn, dus riep ik de hulp in van Lieve. “Deze lijkt me wel wat voor jou”, appte ze terug en inderdaad; een zomerjurk uit Burda Style van juli 2016 was precies wat ik zocht.

De patroondelen overnemen bij een Burdapatroon is niet zo evident. Ik heb lang zitten puzzelen aan de grote tafel om uit die wirwar van lijnen te geraken en om te zorgen dat ik niet plots een broekenpand aan mijn jurk tekende. Maar het is gelukt en tevreden knipte ik al mijn patroondelen uit. Twee keer zelfs, want mijn zomers stofje is giga-doorschijnend, dus een lichte voering was wel aan te raden om nog deftig over straat te kunnen.

De Burdajurk was bedoeld voor een rekbaar stofje, maar zo’n lange wikkeljurk moet toch ook met viscose kunnen, dus nam ik de patroondelen gewoon over. Toch was dit de foute keuze. Doordat het voorpand niet meerekt, gaf mijn jurk plots een inkijk waar mijn man erg gelukkig van werd maar ik minder… Ik kon dus niet anders dan nog een driehoekje stof aan mijn voorpand te naaien, dat ik met drukknoopjes vastzet.

Van het laatste restje stof maakte ik mijn ceintuur voor mijn wikkeljurk en voila, zomeritem nummer 1 is klaar. Ze is zwierig, luchtig en toch elegant. Er gaan er nog zo een paar volgen denk ik.

Zo’n zonnige jurk vraagt om een zomerse locatie. Ik sprak met Lieve af, net voor we aan onze lingerieles met Lies begonnen. Het kasteel van Hingene lag lekker dicht bij onze naailocatie en was ideaal voor een fotoshoot met mijn favoriete fotograaf.

Als ik de foto’s nu terugzie, lijkt het al lang geleden en het doet me denken hoe het jeukt om weer te kunnen afspreken met mijn naaimaatjes. Ik hoop dat het een lange zomer wordt en we toch een paar keer kunnen afspreken.

Ben jij al bezig aan je zomeroutfits? Wat staat er zoal op de planning? Laat het me weten, ik ben benieuwd!!

Tot schrijfs,

Margot