Handtassen… heeft een vrouw er ooit genoeg? Mijn hoofd zegt ja, maar toen ik de nieuwe Syracuse van De Stoffengalerij zag passeren, zei mijn hart: go for it! Ik besloot ze te maken als cadeautje voor een heel bijzonder iemand.

De tas is vrij ‘simpel’ van vorm, en daardoor tijdloos en elegant. Ik koos voor de eenvoudigste versie met een magnetische sluiting in de klep, een ritsje in rug en een vaste riem, maar het patroon voorziet verschillende opties. Zo kan je onder de klep de tas ook sluiten met een rits. Daarnaast kan je kiezen voor een tussenschot in de tas en voor een schuine colorblock-streep in de klep of ze afwerken met paspel. De riem maak je volgens het patroon trouwens aanpasbaar…

De tas is ruim en heel vrouwelijk. Perfect geschikt dus als dagelijkse tas! Toch is ze voor mij een beetje klein. Ik ga namelijk nergens heen zonder mijn telefoon, kam, elastiekjes, handcrème, lippenstift, tandenstokers, kauwgom, balpen, opvouwbare schoppingzakjes, pilletjes tegen de hoofdpijn… en de hele reutemeteut. Tegenwoordig gebruik ik een bag organiser om alles op z’n plaats te houden en die past er jammer genoeg niet in. Maar ik geloof best dat heel wat dames liever wat minder gewicht meezeulen en dan is deze tas perfect!

Eerlijk is eerlijk: toen ik de tas zag, vond ik ze meteen heel geschikt als cadeautje voor onze generaal, de schoolcommandant van de Koninklijke Militaire School, die deze maand op pensioen gaat. Ik vond het heerlijk samenwerken met haar en wilde iets heel persoonlijks geven als afscheidsgeschenk. Ik vroeg langs mijn neus weg wat haar lievelingskleur was en hoe lang ze haar tassenriem draagt… Ze kent mij intussen een beetje, dus ik denk wel dat ze het door had, maar wat maakt dat uit?

In mijn voorraad vond ik een prachtig donkerblauw kunstleer met een beetje structuur en een magneetsluiting van K-Bas. Als versteviging heb je Decovil Light nodig. De voeringstof gebruikte ik eerder voor de Nia van Bel’Etoile, en die komt van Sanitex. De combinatie van kunstleer en voering ademt luxe uit, en de gebloemde voering geeft ook wat pit aan de sérieux van de buitenstof.

Om de tas te maken hoef je niet ontzettend veel ervaring te hebben, want onoverkomelijke technieken zitten er niet in. Omwille van de vrij grote klep was het keren van de tas geen lolletje. Maar hé, wanneer is een tas keren ooit leuk? Al bij al ging het snel om deze elegante tas in elkaar te steken.

Het cadeautje afgeven aan de generaal was toch weer een beetje spannend! Gelukkig was ze er heel blij mee. Oef!

Tot snel,
Lieve