Wie de blog geregeld leest, weet welke mijn favoriete Belgische designer is. Het was een tijdje geleden sinds ik nog eens met de patronen van Bel’Etoile aan de slag ging, dus het was hoog tijd dat ik ze nog eens opduikelde.

Tegenwoordig draag ik het liefste van al mijn zelfgemaakte broeken. Die zitten echt tien keer beter dan de exemplaren uit de winkel en tijdens de koudere herfst- en wintermaanden belandden mijn broeken keer op keer in de wasmand. Tegen het einde van de week was ik telkens verplicht een gekochte broek te dragen en dat is toch écht niet hetzelfde. Een extra broek was dus welkom en ik had na mijn testversie van de Ava, die er helemaal anders uit zag, het kooppatroon nog niet getest.

Al is het intussen volop lente met heerlijke temperaturen, een chique broek kan altijd volgens mij. Bij Minerva vond ik een prachtige donkerblauwe broekenstof met een subtiel krijgstreepje, perfect voor de Ava. Al is de broek getekend voor een niet-rekbare soepelvallende stof, ik gokte dat ik ze ook perfect kon maken in deze stof met 20% stretch. Een beetje stretch maakt broeken voor mij toch nét een beetje leuker om te dragen. En ja hoor, stof en patroon waren een match!

Het leuke aan deze broek is dat ze bovenaan mooi aansluit en onderaan uitloopt in iets bredere pijpen, zonder zakkerig te worden. Bovendien sluit ze in de zijnaad met een blinde rits, dus geen geduw van knoop-en-rits op mijn buik. Dat draagt echt wel toe tot het draagcomfort van een broek, zeker aan het einde van de dag als mijn buik een beetje is uitgezet.

Omdat ik werkte met een lichte stretch stof verstevigde ik de ingang van de steekzakken met naadband. Dat voorkomt dat ze open staan, wat ik vaak storend vind aan broeken. Omdat de broek hoog in de taille komt, nam ik middenachter een stukje weg ter hoogte van mijn holle rug en kortte ik de tailleband evenveel in. Verder deed ik alles exact volgens de duidelijke en goed geïllustreerde handleiding van Bel’Etoile.

Toen ik een foto van mijn kont in deze broek doorstuurde naar een vriendin merkte die vol bewondering op hoe mooi de lijnen middenachter gelijnd zijn. Ik had met een gladgestreken gezicht kunnen liegen en beweren dat ik het erom gedaan heb… maar niets is minder waar. Vermoedelijk heb ik geluk gehad met het knippen, want ik heb geen seconde nagedacht over het al dan niet doorlopen van de strepen. Waarschijnlijk had ik het zelfs niet zo mooi gekund als ik er mijn best voor had gedaan. Puur geluk dus! Ik had het nog niet opgemerkt, maar nu ik het weet, blijf ik er maar naar kijken. Grappig toch?

Wat ben ik blij met het resultaat! De broek is chique en stijlvol en zit dan nog eens heerlijk. De Minerva stof is pure luxe! Ik word door deze Ava alleen nog een grotere fan van de Bel’Etoile pasvorm én van mijn eigen handgemaakte broeken… Ze zijn me echt op het lijf geschreven, heerlijk toch?

Omdat de strepen echt zooooooo mooi doorlopen, sluit ik deze blogpost af met een laatste blik op mijn kont. Geniet ervan, zou ik zeggen. (LOL)

Tot snel,
Lieve

PS: meer info over de top vind je hier.