Een klein rugzakje had ik al jaren niet meer. Telkens als Michael en ik gaan wandelen, bungelt er een crossbody tas rond mijn lijf. Zelfgemaakt, dat wel, maar zou een leuke rugzak niet beter zijn?

De ‘Planetary Backpack‘ van Incomplete Stitches had ik al een tijdje afgeprint klaarliggen, maar iéts stoorde mij aan het ontwerp. Ik kon er niet meteen de vinger op leggen, maar elke keer als ik op zoek ging naar een rugzakpatroon, bekeek ik het patroon, om dan weer weg te zappen. Omdat ik ook niet meteen een beter alternatief had, besloot ik er toch aan te beginnen. Ik haalde alle materialen in huis, maar het bleef wringen…

Door al dat gepingpong in mijn hoofd heb ik intussen een hele mooie voorraad. Het gebeurt wel vaker dat ik alles voor een bepaald patroon in huis haal, en dan toch beslis het anders te doen. Dat mocht mij deze keer niet overkomen. Ik verzamelde moed en begon eraan. Ineens klikte het in mijn hoofd: wat als ik de klep iets minder rond zou maken, iets ovaler? Dan zou die niet zo over de rand van de body heen steken. En ja hoor, dat was het! De drempel in mijn hoofd was ineens nergens meer te bekennen.

De leuke contraststof van klep en voorkant kocht ik ooit bij Ikea. Nog steeds vind ik het heel jammer dat Ikea geen stoffen meer verkoopt, want daar heb ik echt pareltjes gevonden! Dit was het laatste stukje van een lang gekoesterd stofje. Daarmee trok ik naar ZipperZoo. Wist je dat je daar op afspraak gewoon in het magazijn mag gaan shoppen? Altijd nuttig als je verschillende stoffen en materialen bij elkaar wilt laten passen.

Ik kocht er een fijne grijze polyestercanvas die perfect bij mijn mooie Ikea stofje past. Een mooie bijkomstigheid is dat de stof ook waterafstotend is. Altijd handig voor een rugzak! Ook het touwtje en de tassenband kocht ik bij ZipperZoo. De voering is een lapje van Veritas uit mijn voorraad. Ook het bolletje om de touwtjes te stroppen en de koordeindes had ik nog liggen. Ook de zwarte klikgesp en de rest van de fournituren komen uit mijn voorraad.

Qua versteviging heb ik een gokje gewaagd. Ik wilde een rugzak die slap valt maar toch niet als een pudding in elkaar zakt. Daarom verstevigde ik de voering met Vlieseline H630, en de buitenstof van het rugpand met H640. Die combinatie valt eigenlijk steviger uit dat ik had gedacht, want zoals je ziet blijft de rugzak goed staan op zichzelf.

Maandenlang heb ik getwijfeld en getreuzeld om deze leukerd te maken. Ik had meer vertrouwen moeten hebben in de designer en in mezelf. Want het resultaat, daar ben ik heel erg blij mee!

Tot snel,
Lieve