Pin van de maand – de Color Block Curve Top Cosmetic Bag

Een hele tijd geleden waren we gestart met een reeks ‘Pin van de maand’, waar creaties geïnspireerd door een Pinterest pin in de spotlights zetten. We blijven maar pins verzamelen in onze accounts, maar eigenlijk doe ik er persoonlijk vrij weinig mee… Elke maand een pin was dus een beetje te hoog gegrepen. Tijd om er opnieuw vaker iets mee te doen!

Op 17 januari was mijn medeblogster Margot jarig. Zolang het Corona-virus ons teistert, zijn verjaardagen anders dan anders… en normaal gezien zouden we elkaar dus niet zien. Omdat we samen een uitdagende online workshop ‘Noorse trui breien’ volgen bij Creasis uit Ronse, besloten Margot en ik elkaars knuffelcontact te worden om samen een dagje te breien. Natuurlijk kon ik -daags na haar verjaardag- niet met lege handen voor de deur staan, dus besloot ik een leuk zelfgemaakt cadeautje te maken.

Lees verder “Pin van de maand – de Color Block Curve Top Cosmetic Bag”

Een Stinger voor oma

Michael en ik hebben gelukkig nog meerdere grootouders. Michael’s oma woont een stukje over de grens in Nederland en – zeker onder deze omstandigheden – we zien elkaar niet zo vaak als we zouden willen. Toch proberen we haar met een kleine attentie, zoals een kaartje, een telefoontje of een bloemetje, geregeld te laten zien dat we haar niet vergeten.

Toen mijn schoonmoeder vertelde dat de shopper van oma door en door versleten was, vond ik het hoog tijd om voor haar een mooie Stinger (een gratis patroontje van Girls in Uniform) te maken. De tas is ruim genoeg voor haar boodschappen en elegant genoeg om stijlvol mee over straat te lopen. Want oma is een fiere vrouw!

Lees verder “Een Stinger voor oma”

Een Lux(e) cadeau

Al naai ik nog het meeste voor mezelf, ik vind het ook altijd leuk om dingen te maken voor de mensen om mij heen. Met de prachtige grote lap polyestersatijn die Mon Depot twee jaar geleden sponsorde kon ik al heel wat mensen gelukkig maken. Mijn neef Bart schitterde in zijn Theo hemd, vriendin Sylvie was wondermooi in haar lange jurk en mijn zus Elke kreeg een mooie Lux cadeau. Die haalde nooit de blog en ik had nog een stukje over…

© Nathan De Schuijmer 190407 11

Mijn nicht Marijke is een trouwe fan van mijn naaisels, dus besloot ik voor haar een kleedje te maken. We doorbladerden heel wat magazines en zochten het internet af, maar besloten uiteindelijk toch dat de Lux dress van Bel’Etoile het meest geschikte patroon was. Na mijn eerste exemplaar in viscose, mijn winterse Lux en de jurk van mijn zus, kan ik die jurk intussen bijna blindelings stikken. Het had dus vlotjes moeten gaan. Lees verder “Een Lux(e) cadeau”

Verpakt in een brillenhoesje

Wat geef je aan een lieve dame die 85 jaar wordt en alles al heeft? Michael’s oma verjaarde en wilde geen cadeautjes. Een centje, daarmee kon je haar nog wel een plezier doen, zei mama Yvonne tegen haar zoon. Grrrrr, daarvan gaat mijn haar dus rechtstaan. Ik geef niet graag geld. Het is onpersoonlijk en als iedereen telkens weer geld vraagt, en het dus een doorschuifsysteem wordt, kan je in mijn ogen beter niets geven.

© Michael Moors 190309 05

Maar dat is slechts mijn mening en als iemand geld vraagt, dan krijgt die natuurlijk een centje. Alleen zorg ik dan wel dat ik er een kleinigheid bij kan geven, liefst iets zelfgemaakts. Mijn eerste idee was zo’n schattig kubus ritstasje. Mijn schoonmama fluisterde mij echter in dat oma stiekem jaloers was op de leuke brillenhoesjes die overal in haar huis rondslingeren, en die ik voor haar en haar vriendinnen maakte. Lees verder “Verpakt in een brillenhoesje”

Who the f*** is Alice I

Net toen ik begon te denken dat ik in Mijn Tas mijn meug niet meer zou vinden, kondigden mijn grootouders aan dat ze een groot feest zouden geven voor hun vijfenzestigste (ja, je leest het goed: 65ste!!!) huwelijksverjaardag. Zo’n bijzondere gelegenheid vraagt om een mooi cadeau, maar wat geef je mensen die alles al hebben?

©Lieve Deduytschaever 190220 02

Toen ik nog een klein meisje was, was ik niet zo creatief. Ik maakte zelden tekeningen of andere kunstwerkjes voor mijn grootouders. Vooral Meme vond dat jammer. Mijn andere neven en nichtjes deden het wel en ik voelde mij een beetje schuldig, maar als je weet dat ik nog steeds stokpoppetjes teken, kan je je wel inbeelden dat mijn kindertekeningen niet om aan te zien waren. Lees verder “Who the f*** is Alice I”

Opnieuw een klein indiaantje

De grootmoeder van Michael is Cheyenne indiaanse. Bomma Blauwe Wolk herontdekte op latere leeftijd haar roots en gaf die cultuur mee aan haar familie. Voor haar kleinkinderen is ze Bomma Indiaan en haar nakomelingen zijn fier op het indiaanse bloed dat door hun aderen vloeit.

© Lieve Deduytschaever 181031 11

Toen Michael’s nichtje Karen beviel van haar zoon Léan kregen we een heel leuk geboortekaartje thuis gestuurd. Het gaf mij en mijn ventje inspiratie voor een passend geboortecadeautje. Lees verder “Opnieuw een klein indiaantje”

Een kerstgeschenk uit de geschiedenis van ons gezin

Zo’n dertig jaar geleden gingen mijn ouders op reis naar Tunesië. Als jong meisje leek wel alsof mama en papa naar het paradijs gevlogen waren… Ze kwamen terug naar huis met exotische geschenkjes voor mij en mijn zusje (die kameeltjes moeten nog ergens op zolder in een doos zitten) en papa kocht er voor zichzelf een mooie lederen jas. Ik weet nog hoe bewonderend ik keek naar mijn knappe papa in zijn prachtige jas.

Toen ik deze zomer de stand van mijn zus op de rommelmarkt bezocht, zag ik de jas aan het kledingrek hangen. Het model was gedateerd en mijn papa droeg hem al jaren niet meer… Maar het leer was nog in perfecte staat en toen ik aan mijn mama vroeg of ik er iets uit mocht maken voor haar kerst, was ze meteen enthousiast.

© Lieve Deduytschaever 181128 01

We gingen samen op zoek naar een mooi tassenmodel en mama’s oog viel op de Annette van Swoon. De tas is groot genoeg om mama’s organiser in op te bergen en heeft een tijdloze look. Ideaal voor het camelkleurige leer van papa’s jas. Bij Toverstof vonden we de ideale synthetische kunstleer in combinatie met het leer en ook de ritsen kocht ik daar. De koperkleurige fournituren komen van k-bas. De jas haalde ik volledig uit elkaar, en zo kon ik net genoeg leer verzamelen voor de zijkanten en handvaten van de tas. Lees verder “Een kerstgeschenk uit de geschiedenis van ons gezin”

Een goedmakertje

Een tijdje geleden maakte ik een kunstleren laptophoes voor de dochter van een collega. Al was ze blij met haar verjaardagscadeautje, de hoes was toch een beetje nipt voor haar 15 inch laptop en ze moest wringen om het toestel erin te krijgen. Ik stelde voor een iets ruimere versie te maken, maar ik sprak voor dovemansoren… Voor haar was het goed genoeg.

@ Lieve Deduytschaever 181020 01

‘Klant’ is koning natuurlijk, maar het bleef bij mij toch een beetje knagen. Ik besloot het goed te maken met een extraatje. Mijn collega vertelde dat zijn dochter haar pennen mee naar school nam in een plastic zakje. Meer had ik niet nodig om aan de slag te gaan. Ik had nog wat van dat prachtige kunstleer van k-bas over, en net genoeg van het mooie katoentje uit Ikea voor een klein pennenzakje.

@ Lieve Deduytschaever 181020 05

Als basis nam ik het patroon van een simpel ritstasje, dat ik in de breedte aanpaste zodat de pennen er makkelijk in kunnen, en wat minder diep maakte. Bij de laptophoes vergat ik mijn logo erin te naaien, maar deze keer dacht ik er op tijd aan. Het resultaat is een klein en superschattig pennezakje, waar toch meer in kan dan ik dacht.

@ Lieve Deduytschaever 181020 03

Helemaal weg ben ik van dat kleine ding… Een beetje jammer dat ik het weg ‘moest’ geven. Misschien maak ik er wel eens eentje voor mezelf!

@ Lieve Deduytschaever 181020 02

Tot snel,
Lieve

Rompertjes te geef

In onze omgeving is een heuse babyboom aan de gang. Nichtjes die zwanger worden, vriendinnen die bevallen, heel wat kleintjes die ter wereld komen in een liefdevol gezin. Al hebben wij zelf geen kinderen, ik smelt weg als ik die kleine vingertjes om de mijne voel, als ik die slapende gezichtjes zie of als die kleine oogjes open gaan.

© Lieve Deduytschaever 181029 07

Onder het genot van een tasje thee en met doopsuiker in het vooruitzicht is zo’n babybezoek altijd weer gezellig. Maar het allerleukste vind ik toch het cadeautje dat ik meeneem.

© Lieve Deduytschaever 181029 04

Niets leukers dan zelfgemaakte cadeautjes: de voorpret wanneer je het juiste stofje zoekt, de rust tijdens het naaien, de tevredenheid als het wordt wat je voor ogen had, het inpakken én het afgeven… Helemaal gelukkig word ik daarvan.

© Lieve Deduytschaever 181029 13

In mijn stoffendoos lag een restje van een leuk Mickey Mouse tricotje (ik kocht het bij De Stoffenknop) waarmee ik al eens eerder zo’n schattig rompertje maakte. Ik veranderde een paar details, zoals de kamsnaps en het zwarte buikzakje, maar voor de rest werd het min of meer hetzelfde pakje.

© Lieve Deduytschaever 181029 03

Voorlopig gebruik ik telkens weer hetzelfde patroontje van Burda Kids. Misschien moet ik daar in de toekomst eens verandering in brengen… Iemand van de mama’s een ideetje?

© Lieve Deduytschaever 181029 01

Tot snel,
Lieve

Geritste laptophoes

Een creatie, gebaseerd op dat van de Belgische meester-tassenmaakster Katrienette, die de mosterd ging halen in het Belgische boek Stof voor Durf het Zelvers, gemaakt met prachtige materialen van het Belgische walhalla voor tassenmakers k-bas, door een Belgische voor een Belgische… Ik denk dat zoiets wel past in de Stik Belgique maand van FlaflinkoLees verder “Geritste laptophoes”