Eind vorig jaar volgden gastblogster An en ik een workshop bij de Belgische tassenkoningin Katrienette. Die dag maakte ik mijn eerste Marichel Hobo van RLR Creations en ik werd er meteen verliefd op. Dat er een tweede exemplaar zou volgen, dat was wel zeker…
Doorgaan met het lezen van “De Marichel Hobo – instant geluk – bis”
For English, scroll down…
Ooit, in een ver verleden, was ik militair journalist voor de Belgische Defensie. In die periode maakte ik reportages over onze militaire activiteiten overal ter wereld. In 2011 mocht ik onze dienst vertegenwoordigen op het militair filmfestival in Bracciano, Italië. Ik viel jammer genoeg niet in de prijzen, maar tijdens mijn verblijf in Bracciano hadden we een half dagje vrij en trok ik naar Rome om er te gaan shoppen. Ik was al snel een paar laarzen-met-hak, een mooie sjaal, een lederen wikkelriem en twee chique truien rijker. Kleding die ik nog steeds koester.
Een van die truien was een dun, wollen, asymetrisch geval. Niet iets waar ik onder normale omstandigheden voor zou kiezen, maar daar in Rome had hij een bijzondere aantrekkingskracht op mij. Toen ik een superzachte, dunne sweaterstof van Minerva in de bus kreeg, wist ik meteen wat ik ermee zou doen: die lang gekoesterde trui namaken!
Het juiste cadeau vinden voor elke gelegenheid en persoon, daar maak ik steeds weer een ‘missie’ van. Ik neem mijn tijd en begin vaak lang op voorhand te zoeken. Net omdat ik het zo belangrijk vind, komt daar toch wel wat stress en onzekerheid bij kijken, zeker als ik besluit dat het juiste geschenk iets zelfgemaakts is. Bij het vertrek van mijn favoriete collegaatje werd het een Stinger-tas, persoonlijker kan het haast niet!
Vriendschap, het is iets waardevols dat je op de vreemdste plekken vinden kan. Toen ik anderhalf jaar geleden mijn eerste stappen zette in de Koninklijke Militaire School, bleek mijn naaste medewerker een dame wiens pad ik in een ver verleden al eens kruiste. We kenden elkaar toen niet zo goed, maar toch stelde het mij meteen gerust dat ik met haar zou samenwerken. Al snel bleek mijn gevoel te kloppen: we vormden goed team en ik begon haar niet enkel te zien als een collega, maar ook als een vriendin. Nu, dik anderhalf jaar later, kiest zij voor een nieuwe uitdaging in een andere militaire school.
Voor de derde week op rij toon ik je een van de nieuwe Bel’Etoile patronen die begin oktober op de markt kwamen. Eerst passeerde de Coracapsule de revue, meteen gevolgd door de Nia top. Het leuke aan de Bel’Etoile patroontjes is dat ze allemaal onderling te combineren zijn. Ik zorgde er dan ook voor dat alle kleuren mooi bij elkaar pasten. Bovenop elke outfit wil ik namelijk de stoere Clea bomber dragen.
Na de Cora-set van Bel’Etoile, stel ik je vandaag de Niatop voor. Tijdens de test maakte ik top-met-broek, zoals de capsule het ‘voorschrijft’, maar voor mijn definitieve set koos ik er toch voor de broek te vervangen door een van de klassiekers in mijn patronenverzameling. Ik ben nochtans volledig overtuigd van de Niabroek, maar door de elastiek in de taille is die broek in mijn ogen wat sportiever dan wat ik wilde combineren met mijn chique Niatop.
Dat Bel’Etoile op 8 oktober een hele capsule-collectie op de markt bracht, is nog voor weinig mensen een geheim. Dat ik deel uitmaakte van het testteam, dat is misschien minder gekend… De Avabroek mocht ik al een half jaartje vroeger testen, dus die liet ik deze keer aan mij voorbij gaan. Als eerste ging ik aan de slag met de Cora capsule.
Toen ik vernam dat Fran Van Severen een nieuw boek uitbracht, kon ik haast niet wachten tot het in de winkels lag. In het boek staan namelijk acht modellen voor vrouwen en meisjes en zes modellen voor mannen en jongens, voor zowel beginners als gevorderde naai(st)ers. Of zoals ik het lees: voor elk wat wils en ontzettend veel mogelijkheden.
Al werk ik vooral met de patronen van Bel’Etoile, La Maison Victor en FibreMood, af en toe kan ik het niet weerstaan de Burda’s te doorbladeren als ik in de winkel ben. Valt mijn oog dan op iets leuks, dan neem ik het natuurlijk mee, ook al neem ik mezelf telkens weer voor geen extra patronen of boekjes meer te kopen. Net als stoffen shoppen is boekjes kopen een kleine verslaving…
Telkens weer neem ik mij voor geen nieuwe patronen meer te kopen. Ik heb al zoveel boekjes en patronen, dat ik waarschijnlijk nooit in mijn leven alles ga kunnen maken… Maar af en toe -veel te vaak- zie ik een patroon passeren dat mijn aandacht trekt en dat perféct past bij dat ene stofje dat ik al zo lang liggen heb zonder concreet project.
Ik ben tegenwoordig helemaal into lingerie maken. Veel heb ik momenteel niet nodig, maar ik heb de smaak echt te pakken, dus elk excuus is goed om iets nieuws uit te proberen. In de post over mijn sexy zwarte setje vroeg ik tips voor broekjespatronen. De Boann van de Lingerie Academie was het eerste shortje waar ik sinsdien mee aan de slag ging.
