Burda Style 7/2016 staat vol aparte en asymetrische zomertops en -jurken. Het boekje werd door de jaren heen vaak opgepakt en weer neergelegd. In tegenstelling tot andere magazines waar ik jarenlang niets mee doe, deed ik dit boekje niet weg omdat de jurken mij bleven fascineren.
Zoals zo vaak gebeurt de laatste tijd, koos ik de stof en koos de stof het patroon. Deze prachtige polyester crêpe in ‘sage green’ van Minerva vroeg gewoon om niet-alledaagse jurk. Ik nam het oude boekje er weer bij en ja hoor, ik vond meteen de ideale combinatie.
Een paar maand geleden ontdekte ik een jong designerduo uit Canada: Sola Patterns. De dames maken prachtige hedendaagse patronen die nét iets anders zijn dan wat we hier in België gewend zijn. Zo testte ik de Dahlia en maakte ik de Juniper sweater. Telkens was ik heel tevreden van patroon, pasvorm en handleiding. Ik twijfelde dus geen seconde om hun nieuwste patroontje te testen.
De Camellia is een jurk en top met plooitjes aan de halslijn en een hele toffe capemouw, iets wat ik nog nergens anders zag. Omdat de capemouw te ver buiten mijn comfortzone lag en ik de laatste tijd heel wat jurkjes maakte, koos ik de eenvoudigste versie om te testen: een leuke zomerse mouwloze top.
In 2019 -het lijkt een eeuwigheid geleden- maakten gastblogster An en ik tijdens een workshop bij Katrienette onze eerste Marichel Hobo van RLR Creations. Eind vorig jaar volgde mijn tweede exemplaar, eentje dat ik zo mogelijk nog mooier vond dan mijn eerste. Na een zwarte en een bruine vond ik echter dat er nog ruimte was voor een derde. Vriend en vijand weten meteen voor welke kleur ik deze keer ging…
Ja hoor, aangezien een groot deel van mijn garderobe blauwtinten bevat, kon een bijpassend exemplaar niet ontbreken. Alle stoffen en fournituren kocht ik bij een van mijn favoriete shops. Omdat de winkel nogal ver uit de buurt is en je online niet altijd exact kan zien of kleuren bij elkaar passen, vroeg ik Mieke, eigenares van Kbas, om assistentie. Toen het pakketje een paar dagen later arriveerde, paste alles wondermooi bij elkaar. Wat een service van Mieke (en haar team)!
Reken maar op Designer Stitch om kleding te ontwerpen waarin een vrouwenfiguur er op haar best uitkomt! Ik test nu een jaar of drie voor DS en ben telkens weer onder de indruk van de uitstekende pasvorm. Zin om zelf met een Designer Stitch aan de slag te gaan? Lees dan vooral de laatste paragraaf van deze blogpost, want daarmee kan je je voordeel doen.
De Jenny jurk is een patroon van enkele jaren geleden dat designer Ann opnieuw bekeek. In grote lijnen bleef de jurk hetzelfde, maar de handleiding werd herwerkt naar haar kwalitatieve standaard van vandaag, en Ann voegde ook cupmaten toe. De jurk kan je maken in de brede matenrange van 34 tot 56 met cupmaten B tot DD. Zo kan je de Jenny volledig aanpassen aan jouw vrouwelijke vormen!
Een tijdje geleden mocht ik het Dahlia shirt testen voor Sola Patterns. Omdat ik zo onder de indruk was van de pasvorm van het t-shirt, besloot ik ook aan de slag te gaan met een van hun andere patroontjes, de Juniper.
De Juniper is een sweater die eruit ziet als een chique vestje dat je op verschillende manieren kan dragen. Omdat niemand het patroon beter kan beschrijven dan de designer zelf, lees je hier vrij vertaald een stukje van haar site: “Het cross-over ontwerp gecombineerd met de sjaalkraag kan op verschillende manieren gedragen worden. Knoop hem helemaal dicht voor een warm en knus gevoel of knoop alleen het onderste knoopje dicht om de kraag en het cross-over ontwerp te benadrukken. Beter nog, draag hem open voor een casual en toch chique look”.
Het feit dat je een kledingstuk op verschillende manieren kan dragen spreekt mij enorm aan. Ik ben een grote koukleum die het door stress ineens heel warm kan krijgen. Handig dus dat ik met de drie knopen kan bepalen hoe ver het truitje open gaat en hoe hoog de kraag sluit. Net omdat ik zo’n koukleum ben, vond ik het niet zo leuk dat het vestje niet tot beneden sluit. Ik tekende de kromming onderaan dus lichtjes anders, zodat mijn buik iets meer bedekt is, maar ik hield de vorm wel in ere. Helemaal dicht kan het truitje dus niet, maar wat maakt het uit? Dit sweatervestje is gewoon de max!
Bij Minerva vond ik een toffe sweaterstof met een superzachte binnenkant. Met de basiskleur bleef ik binnen mijn comfortzone, maar met de print ging ik daar ver buiten. Toen ik de stof voor het eerst in handen kreeg, begon ik te twijfelen of dit iets voor mij was… De print is felgekleurd en heel uitgesproken. Om dat effect een beetje te temperen, duikelde ik een jeansblauwe tricot op uit mijn stoffenvoorraad. Die gebruikte ik voor de sjaalkraag. Beide stofjes passen wonderwel bij elkaar.
Door de vele patroondelen en de mooie sjaalkraag is het een hele klus om dit sweatervestje te naaien. Ik deed het rustig aan: de eerste dag tekende ik het patroon en knipte ik de heerlijk zachte stof, op dag twee naaide ik het vestje in elkaar, en op dag drie maakte ik de knoopsgaten en zette ik de knopen aan. Van knoopsgaten maken krijg ik het altijd superwarm en ook deze keer vond ik het niet eenvoudig om ze allemaal mooi gelijnd en perfect gelijk te maken. Even overwoog ik het jasje af te werken met drukknopen… maar neen, dat zou het patroon geen eer aandoen! Effe doorbijten dus. Ik vond bovendien de perfecte knopen in de kringwinkel, dus ik kon er eigenlijk niet meer onderuit.
Je hoeft echt geen schrik te hebben om met een Engelstalig patroon van Sola Patterns aan de slag te gaan, want bij elke stap staan heel duidelijke tekeningen. Bovendien vind je een extra tutorial op hun site die je stap voor stap toont hoe je de sjaalkraag maakt.
Waar ik eerst een beetje bang was dat de print van de sweaterstof het jasje te druk zou maken, brengt de kraag in een effen stofje het geheel voor mijn smaak terug in balans, en terug binnen mijn comfortzone.
Dit leuke jasje is perfect voor de iets frissere lente- en zomeravonden. Ik zie het mij al dragen op een chique broek (ja hoor, mijn nieuwe Ava past er heel mooi bij), een jeansrokje of een kleedje. En als de herfst weer voor de deur staat, past het even goed op een makkelijke trainingsbroek! Juniper, telkens weer anders.
Toen La Maison Victor me vroeg of ik wilde proefnaaien voor de zomereditie, sprong ik een gat in de lucht. Voor het katern ‘Lezeressen maken hun favoriet’ mocht ik een paar maand op voorhand twee patroontjes kiezen en maken. De deadline was vrij scherp en mijn ventje (en vaste fotograaf) was net in die periode op cursus, waardoor tijdig foto’s nemen geen evidentie was. Spannend!
Mijn oog viel meteen op de frivool-zomerse Rosalia top. De mooie rechte halslijnen voor en achter, en de schattige mouwtjes deden mij verlangen naar een zonnige vakantie. Omdat ik bij het kiezen van een bovenstuk ook meteen uitkijk naar een broek of rok erbij, koos ik daarnaast voor de pittige Leto short. Het leek mij leuk de twee uit dezelfde stof te maken en zo een ‘faux jumpsuit‘ te creëren. Twee stuks die ik samen kan dragen, maar even makkelijk met iets anders kan combineren. Heerlijk toch?
Als ik een magazine in de bus krijg of in de winkel koop, duurt het meestal een tijdje tegen dat ik ermee aan de slag ga… Mijn to do lijstje is onoverzichtelijk lang en al heb ik wel een voorraadje stof, hét perfecte stofje voor een bepaald patroon heb ik blijkbaar nooit in huis. Herkenbaar?
Zo ook met La Maison Victor 2 van maart-april 2021. Ook nu had ik de ideale stof niet in huis, al gingen er deze keer geen maanden overheen voor ik aan de slag ging met de Eileen jurk. Toen ik deze prachtige satijn-stretchkatoen van Minerva spotte in de kleur ‘Duck Egg’, wist ik dat die twee bij elkaar hoorden. In mijn omgeving slaakten een paar mensen een zucht van opluchting: ik koos een keertje niet voor blauw, intussen de hoofdkleur van mijn garderobe. De stof was ‘in het echt’ nog mooier dan op mijn computerscherm. De kleur, de print en de textuur van de stof lieten mij in de regenachtige meimaand verlangen naar de zomer.
Wie de blog geregeld leest, weet welke mijn favoriete Belgische designer is. Het was een tijdje geleden sinds ik nog eens met de patronen van Bel’Etoile aan de slag ging, dus het was hoog tijd dat ik ze nog eens opduikelde.
Tegenwoordig draag ik het liefste van al mijn zelfgemaakte broeken. Die zitten echt tien keer beter dan de exemplaren uit de winkel en tijdens de koudere herfst- en wintermaanden belandden mijn broeken keer op keer in de wasmand. Tegen het einde van de week was ik telkens verplicht een gekochte broek te dragen en dat is toch écht niet hetzelfde. Een extra broek was dus welkom en ik had na mijn testversie van de Ava, die er helemaal anders uit zag, het kooppatroon nog niet getest.
Het patroon stond al een hele tijd op mijn to do lijst, maar omdat ik niet goed wist welke look ik de Traverse Bag van Noodlehead wilde geven, maakte ik er niet meteen werk van. Tot ik bij Minerva op deze prachtige heavy canvas van Art Gallery stuitte. Het was een instant crush: de mooie crèmekleur gecombineerd met prachtige goud- en bruintinten, samen met de zware kwaliteit van de canvas, vroeg om een stijlvol patroontje. De puzzel viel in elkaar!
Ik ben steeds een beetje huiverachtig om met anderstalige patronen aan de slag te gaan. Mijn ‘dagelijks Engels’ is best ok, maar naaitermen, dat is toch andere koek. Gelukkig hoefde ik mij nergens zorgen om te maken. Ik kreeg voor kerst het E-book ‘Naaien met Engelstalige patronen’ van Katrienette, dat ik naast me legde als naslagwerk. Bovendien is het patroon zelf ook super duidelijk geïllustreerd zodat je het zelfs bijna zonder de tekst te lezen stap voor stap kan volgen.
Het kan wel eens gebeuren dat ik op het eerste zicht wild ben van een patroontje, maar dat ik gaandeweg begin te twijfelen of het wel mijn ding is. Zo ook met de Thea van Zonen 09. Ik zag heel wat toffe exemplaren passeren en omdat de patronen van Zonen 09 van topkwaliteit zijn, besloot ik de ‘vrouwelijke Theo‘ voor mezelf te kopen.
Het perfecte stofje had ik ook nog liggen… Ik kocht ooit tijdens een stockverkoop drie meter viscose bij Toverstof. Daarvan maakte ik mijn eerste Lux dress, maar ik had nog een mooie lap over. Nu schijnt blauw mij goed te staan… dus een hemdje in mijn lievelingskleur kon er nog wel bij.
