Meteen na de Brielle test voor Designer Stitch maakte ik een tweede exemplaar van de elegante jumpsuit. Ik was zo blij met mijn eerste en bij Framalo vond ik het perfecte stofje. Een viscose-tricot in kaki met geometrische cirkels. Lekker luchtig en heerlijk zacht. Patroon en stof, de perfecte combinatie.
Al hebben we nu eindelijk een paar zonnige, warme dagen achter de rug, de lente kwam dit jaar maar traag op gang… In Knipmagazine 5 van 2023 staat heel wat leuks voor de warmere dagen waar ik zo naar hunkerde. Ook twee topjes (nummer 4 en 5) die me deden verlangen naar de zomer. Ik liet me niet afschrikken door de natte lentedagen en koos een frivole tricot van Minerva om mee aan de slag te gaan.
De trouwe fans van Knipmode zullen nu wel grote ogen trekken, want is dit t-shirt er eentje uit de mei-editie? Ja hoor! Alleen… Lieve zou Lieve niet zijn, als haar plan niet gaandeweg tijdens het knippen en naaien drie keer was veranderd.
In Knipmagazine 4 van 2023 stond een leuke jurk (model 17) die mijn aandacht trok. Een aansluitend en vrij recht model met leuke V-hals, dat dankzij de rimpels ter hoogte van de taille en heup toch speciaal is. Toeval wil dat ik een grijze structuurtricot liggen had van Toverstof, die vroeg naar een eenvoudige jurk met een beetje extra.
Een basisjurkje voor een iets gekledere gelegenheid, zoals een zakelijke vergadering of etentje in een chique restaurant ontbrak nog in mijn garderobe. De combinatie van het Knip patroon met de Toverstof stof leek mij perfect voor een dergelijk jurkje. Zomers, feestelijk? Neen. Maar dat soort jurkjes, daar hangt mijn kast vol van!
Lees verder “Knip jurk – een weggevertje”
Toen naaivriendin Ilse me vroeg of ik interesse had in een grote lap felrood, soepel kunstleer met gaatjes, aarzelde ik geen seconde. Mijlenver uit mijn comfortzone, kon ik er toch niet aan weerstaan. Want rood, dat is stiekem een van mijn lievelingskleuren, al durf ik het niet vaak dragen.
Net omdat het zo ver uit mijn comfortzone ligt, duurde het een hele tijd voor ik het gepaste patroon vond voor die prachtige rode stof. In Knip 2/2023 stond een leuk overslagjasje dat mij meteen aansprak. Het patroon zit ergens tussen een cardigan en een jas in, en ik zag mezelf er al in rond flaneren. Op zoek naar een gebreide stof viel mijn oog op een rode streep in mijn stoffenstapel… en toen wist ik het.
Een wat zwaardere sweaterstof vraagt in mijn ogen om iets anders dan een typische sweater. Deze Minerva Core Range fleece back stof in helder jeansblauw deed mij op zoek gaan naar een soort vestje in rekbare stof. Enter Knip 10/2022, waar patroon 26 mijn aandacht trok.
De kleur van de sweaterstof is iets feller dan op de foto van de Minerva site, waar het een heel licht jeansblauw lijkt. Omdat ik bang was dat het een beetje te ‘egaal’ zou zijn als ik de hele trui in dat blauw maakte, ging ik in mijn restjesbak op zoek naar een bijpassende stof. Ooit maakte ik de Clea bomber van Bel’Etoile in een prachtig bruin-blauwe gebreide stof met kleine glinstertjes erin. Het blauw in die stof paste perfect bij de Minerva stof.
Lees verder “Knip sweater geritst”
Al maakte ik wel al een of twee keer een echte jumpsuit voor mezelf, het is altijd een grote gok omdat mijn lichaam niet de standaard verhoudingen heeft. Mijn bovenlichaam is lang en mijn taille zit altijd lager dan het standaard patroon. Daarnaast heb ik een hele lange kruisnaad nodig, want de meeste broeken spannen tussen mijn billen. Tel die twee bij elkaar op, en dan weet je dat een broek-die-aan-een-bovenstuk-hangt, stof geeft voor veel aanpassingen. Dat is de reden dat ik tot nu toe nooit een jumpsuit patroon getest heb. Het ligt té ver uit mijn comfortzone.
Al enkele jaren test ik voor Designer Stitch en meestal zijn die patronen helemaal mijn ding. Ik weet intussen welke standaardaanpassingen ik moet doen om de DS kledij rond mijn lichaam te laten passen als een handschoen. Zo doe ik bijvoorbeeld altijd een ‘sway back’ aanpassing, om het stofoverschot aan mijn holle onderrug weg te halen. Designer Ann heeft graag een actieve testersgroep, dus probeer ik ook aan zoveel mogelijk testen deel te nemen. Maar toen ze een oproep deed voor de Brielle jumpsuit… sloeg de twijfel hard toe.
De juimpsuit is prachtig. Je kan kiezen tussen drie verschillende mouwen (bishop sleeve, flutter mouw en een gewone, aansluitende mouw), twee verschillende beenlengtes (cropped en full), en tussen een wijde of rechte broekspijp. Voor elk wat wils dus, en ik besloot in het diepe te springen.
Lees verder “Brielle – zo mooi uit mijn comfortzone”
Een paar weken geleden leek het erop dat de lente in het land was (Nvdr.: zie hoe zonnig de foto’s zijn!), maar daar is nu geen sprake meer van. Regen, wind, vrieskou… een extra laagje kleren kan nooit kwaad! Enter de Nina van Style Arc, een elegante losse cardigan met een heel bijzondere voorkant.
Patroon en superleuke, soepele, veelkleurige sweaterstof komen allebei van Minverva, die het geheel als naaikit aanbiedt. Wat is zo’n naaikit? Dat is een pakketje waarbij alles zit wat je nodig hebt om je kledingstuk te maken. Voor de Nina gaat het om de stof – voldoende voor de grootste maat – naaigaren, machninenaalden, elastiek om de schoudernaden te verstevigen én natuurlijk het patroon. Dat alles in één pakketje thuis bezorgd. Super praktisch dus!
Patronen die mij goed passen, maak ik meestal wel enkele keren. Het leuke is dat je zelf dingen kan aanpassen en met de juiste stoffenkeuze kom je toch telkens weer tot een ander resultaat. Zo ook met het geritste vestje uit Burda Easy 02/20.
Een robuste sweaterstof met superzachte binnenkant van Minerva leende zich perfect voor een derde exemplaar van het jasje. De stof is wat donker voor mijn bleke huid, dus wilde ik graag een sweater die niet helemaal tot aan mijn gezicht komt. Dus geen hoog gesloten hals, maar liever een V. Het voordeel van een geritste sweater is dat je die rits kan openen zo ver je zelf wil. Op koude dagen doe ik hem gewoon helemaal dicht en lijk ik maar wat bleker.
Ik maakte het jasje eerder al twee keer en telkens deed ik kleine aanpassingen. Zo tekende ik het lijf vijf centimeter langer omdat ik niet graag een blote rug heb. Ik versmalde de zijkanten een heel klein beetje en haalde een centimeter af van de schouder. Bij een vorige versie maakte ik de kraag hoger, zodat ik ze dubbel kon plooien als ze dicht was, maar dat maakte ik opnieuw ongedaan.
Lees verder “Derde keer geritst”
Het leuke aan zelf naaien vind ik dat je elk patroon naar je hand kan zetten, en dat je zo een kledingstuk maakt dat niet alleen uniek is, maar ook volledig je ding.
De prachtige gebreide sweaterstof van Minerva vroeg om een heerlijk zachte en warme winterse trui. Ik twijfelde een tijdje welk patroon ik zou gebruiken, omdat ik me afvroeg of een effen lichtblauwe trui niet te braaf zou zijn in een eenvoudig patroon. Ook toen ik eenmaal beslist had dat ik de Hera van Bel’Etoile opnieuw zou maken, bleef ik nadenken over mogelijke opties.
Dat ik een geplooide mouw zou naaien, dat wist ik wel zeker, want die vind ik de mooiste van alle opties waaruit je kan kiezen bij de Hera. Ik vind de volumineuze mouwkop heel stijlvol en het is fijn dat ik niet hoef te rimpelen. Want rimpelen… dat doe ik niet graag.
De Bertha broek van FibreMood maakte ik al keer op keer, en zagen jullie dus tot vervelens toe op de blog verschijnen… maar ik kan er niets aan doen. Ze zit zo heerlijk… Om jullie niet het gevoel te geven dat je iets bekijkt wat je al eerder zag, voeg ik er deze keer een leuk coltruitje aan toe: de Sage van La Maison Victor.
Het stofje voor de Sage kreeg ik vorig jaar voor mijn verjaardag van Margot. Zij kocht de lap heerlijk zachte tricot-met-gaatjes (hoe heet dat ook alweer?) bij Marie Karo. Het is zo’n stofje dat niet echt geschikt is voor de winter, wegens te dun voor een trui, maar dat dan weer te dik is voor zomernaaisels. Eerst dacht ik er een simpele longsleeve van te maken, maar dat sprak mij om de één of andere reden niet zo aan.
In de LMV van september-oktober 2022 stond een leuk coltruitje, de Sage. Perfect om ergens onder te dragen voor een extra laagje winterwarmte. Ik had het magazine niet in huis, maar mijn zus wees mij erop tijdens de opening van Toverstof in Melle. Dus kocht ik het boekje daar meteen, zodat ik ook aan de slag kon met het patroon.
Lees verder “Sage meets Bertha”
Girls in Uniform 