Een van de patronen die ik al vaker opnieuw gebruikte is kooppatroon 7678 van Burda Young. Ik maakte de sweater al in verschillende stoffen en uitvoeringen, en telkens komt er weer een totaal andere trui tevoorschijn.
Het is een heel eenvoudig patroontje: twee patroondelen met aangeknipte mouwen en vier stukjes boordstof. De sweater zit echt in een wip in elkaar! Elegant kan je hem niet noemen, maar bij thuiswerk vind ik zo’n losse trui een heerlijk bovenstuk.
Het leuke aan zelf naaien vind ik dat je elk patroon naar je hand kan zetten, en dat je zo een kledingstuk maakt dat niet alleen uniek is, maar ook volledig je ding.
De prachtige gebreide sweaterstof van Minerva vroeg om een heerlijk zachte en warme winterse trui. Ik twijfelde een tijdje welk patroon ik zou gebruiken, omdat ik me afvroeg of een effen lichtblauwe trui niet te braaf zou zijn in een eenvoudig patroon. Ook toen ik eenmaal beslist had dat ik de Hera van Bel’Etoile opnieuw zou maken, bleef ik nadenken over mogelijke opties.
Dat ik een geplooide mouw zou naaien, dat wist ik wel zeker, want die vind ik de mooiste van alle opties waaruit je kan kiezen bij de Hera. Ik vind de volumineuze mouwkop heel stijlvol en het is fijn dat ik niet hoef te rimpelen. Want rimpelen… dat doe ik niet graag.
Dat Bel’Etoile met Mijke (@sewitcurly) een gouden duo vormt, bewezen de dames voordien al met hun elegante Harriet bloes en met hun veelzijdige kraagjespakket. Voor de Hera sweater sloegen ze opnieuw de handen in elkaar en ontwierpen een elegante, hippe sweater met niet minder dan zes (6!) mouwopties en twee lengtes.
Het was een tijdje geleden, maar deze keer mocht én kon ik opnieuw meetesten. Testen voor Isabelle (en Mijke, die ik nog niet zo goed ken), is telkens weer een feestje, dus een vreugdedansje was op z’n plaats.
Al tut ik mezelf graag eens op met een jurkje en hoge hakken, mijn doordeweeks ‘uniform’ is toch meestal een makkelijke broek met daarop een leuke cosy sweater. Omdat de Isa sweater van Bel’Etoile mij goed staat en perfect past, grijp ik keer op keer terug naar dat patroon. De oplettende kijker zag al heel wat versies passeren op de blog… en ik ben de Isa nog steeds niet beu!
Waarschijnlijk heb je de Zen jurk van Bel’Etoile al verschillende keren zien passeren, maar wist je dat het patroon ook een coltrui-optie heeft? Daar ging ik deze winter mee aan de slag, en ik werd er helemaal rustig van…
Vorig jaar kocht ik een superzacht jeansblauw gebreid stofje bij De Stoffenknop. Ik koesterde het stofje om twee redenen… eerst en vooral wachtte ik op het perfecte patroon voor de zachte lap. Het moest iets eenvoudigs zijn om de stof goed tot zijn recht te laten komen, maar ook iets met een leuk detail, want een eenvoudige sweater zou misschien een beetje saai zijn. De tweede reden is dat ik bang was ermee aan de slag te gaan, uit schrik teleurgesteld te zijn.
Een verzameling patronen in hetzelfde thema vind ik altijd leuk. Al heb ik een hele plank vol magazines met patronen voor alle leeftijden, vrouwen, mannen en kinderen, een overzichtelijk boekwerk is toch makkelijker. Daarom testte ik met plezier ‘Schattige babykleertjes‘ van Deborah van de Leijgraaf.
“Met het patronenboek van Deborah van de Leijgraaf kun je zelf de leukste babykleding en accessoires naaien. De 21 naaipatronen zijn gemaakt met soepele jerseystofjes, perfect materiaal voor de allerkleinsten. Van jasje en shirt tot slabbetje en andere accessoires. De patronen worden in stappen uitgelegd met tekst, tekeningen en foto’s, en zijn gemaakt vanaf maat 44 (prematuur) tot maat 86 (1,5 jaar)”. De aandachtige lezer herkent meteen de promotekst over het boek, maar waarom het warm water opnieuw uitvinden, denk ik dan.
Lees verder “Gelezen en goedgekeurd: Schattige babykleertjes”
Heel wat sweaters rolden al onder mijn machine uit, maar ‘chique’ truien, die maakte ik nog niet zo vaak. Omdat ik vind dat de Mabel van FibreMood onder die categorie valt en ik mijn eerste versie zo graag draag, maakte ik eind vorig jaar nog een exemplaar.
De Mabel sweater is een elegant en vrouwelijk patroon met mooie driekwart pofmouwen, naar keuze met of zonder ruffle op het voorpand, en met de ideale pasvorm. Omdat ik nogal een koukleum ben, verlengde ik de mouwen opnieuw met lange cuffs. Die doen mij denken aan de langerokken films die ik vroeger zo graag zag… en ze houden mijn onderarmen lekker warm. De ruffle vind ik een leuk detail dus die zette ik er ook bij deze versie op.
‘t Is weer zover: Fibre Mood 17 komt uit en wij mochten er weer een patroontje uitkiezen. Na een grondige controle van mijn kleerkast leek het mij wel leuk om een sportieve trui te maken. Ik ben een sportbeestje en het lastige aan sportkledij is dat je het maar een keer kunt aandoen voordat je het weer in de wasmand moet gooien. Voor tussenseizoenen gebruik ik graag de Aster trui als bovenste laagje maar nu de gure temperaturen zich weer aankondigen, leek een dikkere sporttrui wel handig. De Did trui kwam als geroepen.
Dikke sweaterstof heb ik nooit in voorraad dus een uitje naar de stoffenwinkel was verplicht (Nvdr.: niet dat ik daar ooit tegenop zie…). Deze keer ging ik naar een stoffenbeurs in Mechelen (mijn eerste na Corona!!) en vond er een heerlijk zachte sweaterstof in babyblauw.
Als mijn neefjes mij vragen om een verjaardagscadeau voor hen te maken, ben ik een gelukkig mens. Wolf werd vorige week 16 jaar en hij wilde graag een sweater voor zijn verjaardag. Aan de hand van zijn beschrijving koos ik de Alfa uit I Love Sweaters & Hoodies, een hoody met buidelzak.
Omdat we elkaar sinds de start van de Corona-epidemie niet zo vaak meer zien, liet ik Wolf online stof kiezen bij de Stoffenstraat, waar ze heel veel keuze hebben in uni sweaterstoffen. Hij koos een dikkere sweater in de kleur ‘sigaar’. Herfstkleuren zijn niet zo mijn ding, maar ‘klant is koning’, dus kocht ik zonder tegenspartelen de (boord)stof, koordjes en koordstoppers voor zijn Alfa.
Wanneer ik ’s morgens uit bed kom, trek ik meestal snel een geritst vestje over mijn pyjama. Ik vind het heerlijk nog even zo rond te hangen voor ik in de douche spring. Jarenlang wisselde ik een sweatervest af met een vestje in dunne fleece. Dat vestje heb ik al twee keer hersteld met patches op de ellebogen: het zit heerlijk en buiten de doorgesleten ellebogen ziet het er nog prima uit. Toch werd het stilaan een beetje te marginaal om het te blijven doordragen, al deed ik dat nog steeds, tot groot jolijt van mijn ventje.
Het Burda Easy magazine 02/20 passeerde hier al eerder de revue. Ik maakte er al een jurkje en een trui uit, maar ik kocht het magazine eigenlijk voor het leuke vestje met rits dat erin staat. Toch durfde ik er niet meteen mee aan de slag, aangezien ik nog niet vaak een vestje maakte waar ik helemaal tevreden van was. De meeste exemplaren werden al snel aan vriendinnen of familie gegeven, wegens nét niet zoals ik het wilde.
Girls in Uniform 