Aangezien ik intussen zó veel tassen heb, maak ik tegenwoordig geregeld tassen als cadeautje voor de mensen die ik graag zie. De Himalaya Handbag maakte ik al eens voor mijn all-time vriendin Katrien en meteen daarna voor mijn mama als moederdagcadeautje. Omdat ik telkens verliefd werd op die tassen, maakte ik nu een derde voor mezelf.
Tot mijn grote scha en schande ontdekte ik deze zomer dat ik een immense voorraad tassenmaterialen heb, maar dat ik toch nooit alles in huis heb voor de tas die ik voor ogen heb. Voor deze tas heb ik dus mijn uiterste best gedaan om uit mijn voorraad te werken… al moest ik toch weer een paar dingen aanschaffen. Herkenbaar?
De Himalaya is zo’n leuke tas om te naaien! Dat wil zeggen: alles tot de laatste loodjes is volop genieten. De puzzelstukjes in elkaar zien passen, de stiksels naadloos laten overlopen, de kleuren in elkaar zien smelten… Tijdens het naaien zing ik vaak uit volle borst mee met de muziek op de achtergrond. Pas als ik stop met zingen, weet je dat er stront aan de knikker is. Toen ik de binnen- en buitentas in elkaar zette en daarna de rand moest doorstikken, stopte ik met zingen. Geen makkie, die laatste loodjes. Maar ook dat gesukkel is dubbel en dik de moeite waard, want bekijk die tas eens!
Lees verder “Himalaya – eentje voor mezelf?” →