Maand: maart 2017

Betoverende stofjes

Gepubliceerd op door Girls in Uniform22 reacties

© Lieve Deduytschaever 32We spreken zo ongeveer anderhalf jaar geleden, toen ik startte met mijn lessen bij Boho Atelier in Gent. Na een omkeerbare tas, ging ik op zoek naar leuke stofjes voor mijn rokje en eerste kleedje. Ik had gehoord over een tof stoffenwinkeltje in Destelbergen, dat niet zo lang erna de naam Toverstof kreeg, en daar trok ik vol goede moed heen. Voor ik het wist, stond ik in het walhalla van de stoffen. Het leek op het eerste zicht een klein, langwerpig winkeltje, maar op elk rek lagen wel stofjes die ik supermooi vond, en achter het hoekje stonden rekken vol knoopjes en andere heerlijkheden.

Ik liep echter een beetje verloren… Wat wist ik, als beginnend naaister, ook van stoffen? Mooi is één ding, maar kon ik er als beginner wel iets mee aanvangen voor een rokje of een kleedje? Ik voelde aan de stofjes, draaide om mijn eigen as, durfde het niet vragen… Eigenaresse Svenja merkte het op, en kwam naar mij toe. De rest is geschiedenis… Ik kwam thuis met drie schitterende stofjes, en het rokje en kleedje draag ik een jaar later nog steeds.

Intussen loop ik daar de deur niet plat, want ik woon aan de andere kant van Gent, maar steeds als ik er kom, staat Svenja voor me klaar, met een prachtige glimlach, een praatje en goede raad. Voor elk probleem heeft ze wel een oplossing, en het is gewoon een superlieve meid.

Tatiana is er trouwens vast klant… maar daar vertelt ze je ooit nog wel eens over!

Heb jij zo’n winkeltje, waar je tekens zo’n warm gevoel krijgt?

Groetjes,
Lieve

Alweer een mijlpaal voor onze blog!

Gepubliceerd op door Girls in Uniform4 reacties

Elke reactie die jullie geven op onze blog, onder welke vorm dan ook, doet deugd! Ineens en totaal onverwachts een bericht krijgen, dat we de kaap van 100 likes bereikt hebben, maakt ons heel trots, m17554950_10155076234023788_466526864_naar vooral dankbaar voor de onaflatende steun en aanmoedigingen van onze trouwe lezers en volgers.

Jullie lezen onze berichtjes, en leven met ons mee. Jullie ervaren onze naaiemoties, en geven complimentjes over wat we gemaakt hebben, zelfs al zijn we soms wat kritisch op onszelf. Jullie geven ons inspiratie, en jullie lieve woorden geven ons weer moed, als het even wat minder goed lukt. Elke reactie, elke view, geeft ons méér zin om er tegenaan te gaan.

Lieve dames, en de occasionele heer die onze blog eens bekijken, DANKJEWEL!!!

Dikke kus van de Girls in Uniform

 

Restjes gevlagd

Gepubliceerd op door Girls in Uniform6 reacties

vlagjes4Als je al een paar naaiprojectjes hebt gemaakt, begin je automatisch een speciale zak aan te leggen. De beruchte zak van de restjes. Stukje tricot, viscose, katoen en polyester, te groot om weg te gooien maar wat doe je ermee?

Lieve had al een paar leuke ideeën om ze te gebruiken als versiering, en mijn ideeën om mijn restjeszak eens op te kuisen, kwam van ons uitje voor het goede doel. We gaan er vlaggetjes mee maken. Mijn broer zijn kroost telt vier kinderen dus dan is er altijd wel ergens reden voor een feestje, dacht  ik.

Probleem was dat ik vooral volwassen stoffen heb, zonder print. Gelukkig hielp Lieve me uit de nood en  kreeg ik  van haar nog een hoop vrolijke stofjes met print. Geen stofjes met kindertekening, maar ik dacht: “Als we die wat opleuken, kraait daar geen haan naar”.

Dus ben  ik beginnen  sorteren, knippen en naaien… (bandwerk noemen ze dat geloof ik). En toen 90% van mijn stofjes waren opgebruikt, had ik 80 vlaggetjes gemaakt…. Mijn restjeszak was  leeg en ik kon geen vlag meer zien.

vlagjes1Die vlaggenlijnen zijn wel leuk, maar feitelijk moet je toch ook ergens de leeftijd van de jarige vermelden… Dus maakte ik daarvoor ook grotere vlaggen, knipte uit verschillende tinten vilt de cijfers, en voorzag ze van kamsnaps, zodat de ouders er steeds de gepaste leeftijfdsvlag tussen kunnen hangen.  Ik wou die vlaggen eerst in polyester maken, maar dat heb ik opgegeven. Polyester glijdt weg, rafelt verschrikkelijk en je hebt steeds bobbels. Dan maar mijn laatste restjes van een kussenstof gebruikt, en hoppa.

Nu was het enkel nog een kwestie van de vlaggen wat te pimpen. Je kent wel van die plastieken steentjes die je overal kunt kopen? Wel, dat in combinatie met een lijmstift om strass-steentjes op  textiel te plakken, en je hebt in een wip gepimpte vlaggen. Die lijmstift heb ik wel in een hobbywinkel gehaald, en is supergebruiksvriendelijk. Textiellijm op zich is heel wat meer geklieder.

vlagjes2Nu nog wat knopen op sommige vlaggetjes naaien, om er toch nog een speciaal element in te steken, en ziedaar… mijn vlaggen zijn klaar.  Gelukkig heeft mijn broer een grote woonkamer waar hij alle vlaggen kan ophangen.

Ik heb mijn neefjes beloofd, dat als ze speciale vlaggen in hun kamer willen van Cars of Frozen of met een camouflagethema, dat Margot dan ook wel even fikst. En punten dat ik scoorde!!

Heb jij ook een restjeszak? En wat doe jij ermee?

Tot schrijfs,

Margot

Schitterend harembroekje

Gepubliceerd op door Girls in Uniform9 reacties

Al twijfelde ik eerst of het sterrenstofje wel geschikt was voor een jongen, toen mijn schoonzus zei dat ze nooit genoeg broekjes voor mijn neefje Mathias kon hebben, ging het creatieve brein van tante Lieve in overdrive… Op zoek dus naar ottobre_design_kids_fashion_winter_nr_6_2011_seen leuk patroontje. Mathias leerde net kruipen, vertelde mijn schoonzusje, dus “grote knielappen zouden handig zijn”. Harembroekjes met knielappen zijn duidelijk niet zo dik gezaaid, maar de Lumberjack uit Ottobre Kids 6/11 vond ik wel stoer.

Ik vermoed dat een jongen van net geen jaartje oud nog niet met zijn handen in zijn zakken loopt, dus die liet ik weg. De knieplooitjes stikte ik ook niet, dat lijkt mij nogal pijnlijk als je kruipt, dus die knipte ik er, op het patroon, tussenuit. De donkerblauwe boordstof en softshell voor de knielappen en zakjes op de bibs, vond ik bij Veritas.

Dankzij de gulle bijdrage van een paar schenkers (dankjewel, lieve schoenmoeder en schoonzusjes!), kon ik het broekje ook, voor het eerst, perfect afwerken met mijn overlockmachine. Wat een luxe! Al maakt het naaien ook weer net iets spannender… helemaal op mijn gemak ben ik toch nog niet met de overlock….


Meestal naai ik enkel voor mezelf. Ik vind niet dat ik al goed genoeg ben om de kleerkast van anderen te vullen… maar ik moet zeggen: haar blik, toen mijn schoonzus het broekje voor het eerst zag, en de eerste keer dat Mathias het aanhad, die momenten vergeet ik nooit meer! Met dank aan Annelies trouwens, voor de leuke actieshots.

Naaien jullie vooral voor jezelf, of ook wel eens voor anderen? Vinden jullie dat ook zo spannend?

Tot snel,
Lieve

Infinate Love

Gepubliceerd op door Girls in Uniform9 reacties

Eeuwige liefde… da’s iets waar ik heilig in geloof. Ik wilde al langer eens aan de slag met flock- of flexfolie, en toen mijn creatieve vriendin Liesbeth een Brother Scan ‘n Cut kocht, zag ik mijn kans schoon. Ik zocht en zocht naar de juiste afbeelding, naar iets wat paste bij mij. Infinite Love… dat leek me op mijn lijf geschreven. Niet enkel zie ik mijn ventje, sinds meer dan 17 jaar, liever dan wie ook in mijn leven… mijn naaisels worden ook met ontzettend veel liefde gemaakt.

© Moors M - IMG_3939

Met een leuk sterrenstofje, gekocht op het Stoffenspektakel, maakte ik een dun lentetruitje met raglanmouwen. Het patroon was niet aan zijn debuut toe: de Kyotojurk van La Maison Victor hertekende ik al maanden terug tot een truitje. De pasvorm is perfect, dus gebruik ik het telkens weer. Af en toe sukkel ik eens met de kraag. Ik werk niet vaak met boordstof, en dan durft de boord wel eens openstaan. Ik koos er deze keer dan ook voor, de halsopening simpelweg te overlocken, om te vouwen, en door te stikken met een tweelingnaald. De hals werd er iets dieper door, maar dat vind ik net wel heel vrouwelijk. Liesbeth printte en knipte de tekst (dankjewel lieve meid!), ik streek hem er voorzichtig op, voor- en achteraan, et voilà, mijn truitje was klaar.

Een restje stof was net groot genoeg om mijn neefje van een harembroek te voorzien, maar daarover later meer…

Het naaien op zich, is zelden een probleem… maar ik moet mijn ventje telkens lastigvallen om leuke foto’s te maken. Het is heel vaak een superleuke samenwerking, maar deze keer heb ik het hem extra moeilijke gemaakt met mijn locatiekeuze. Ik wilde eens iets totaal anders, iets wat paste bij mijn sportieve t-shirt. Dus schommelen, glijden, hangen en klimmen… mijn schat moest zijn uiterste best doen om mij scherp in beeld te brengen. Maar ik ben zooooo blij dat hij dat voor mij wil doen! Dankjewel schat, dit is infinite love!

© Moors M - IMG_3731© Moors M - IMG_3841© Moors M - IMG_3906

Werk jij soms met flex- of flockfolie? Vind je dit geslaagd?

Tot snel,
Lieve

Gestuit op ruit: mijn Mary

Gepubliceerd op door Girls in Uniform10 reacties

Hou jij van prints? Ik wel. Vooral geometrische dessins, ik word er steeds naar toe getrokken.

tartan2Zo ook, toen ik in een stoffenwinkel Den Boom in Lier met mijn moeder rondwandelde, en op een soort tartan stofje stuitte… Instant interesse… wat kan je daarvan maken?

Ik kreeg het stofje cadeau van moederlief (dank je mama!), maar ik had feitelijk nog geen patroon in gedachten. Wel moest het een elegant, beetje retro kledingstuk worden, met lange mouwen en een eenvoudige vorm, want het stofje spreekt voor zichzelf.

Inspiratieloos bleef de lap even in de stoffendoos liggen, en op zoek naar een goed patroon, ging ik bij Marie Karo langs. Na een kop koffie en een lang overleg met Moeder Spruyt en een toevallige klant, kwamen we tot de besluiten:
1. Niet te retro gaan want dan wordt het te stereotiep.
2. De Mary jurk van La Maison Victor zou elegant zijn, zeker als je het wat meer centreert.

 

Ik had me voorgenomen, om de jurk uit zo weinig mogelijk patroondelen te maken. Want, dessins wilt zeggen, dat je de stukken moet matchen. Omdat mijn rits toch in de zijnaad zat, dacht ik slim te zijn, en het rugpand in een stuk te knippen, kwestie dat de lijnen daar al mooi doorlopen. Ook het voorpand maakte ik in minder patroondelen als aangegeven op het patroon. Maar ik wou het centreren. Dus moest ik mijn rugpand toch aanpassen, en innemen om het mooi te krijgen.  Het spelden en bijhorende gevloek was weer niet van de lucht…

Mary heeft een beleg, maar ik wou het lijfje van de jurk ook voeren, en die beiden samen… ik geraakte er niet wijs uit. Lieve haar nuchtere oplossing: haal dat beleg dan weg … Juist.

Met enkel een jurkje te voeren, dacht ik dat ik er wel snel ging zijn,,maar dat was buiten mijn ruimtelijk inzicht gerekend. Want mijn inzicht en de ruimtelijke realiteit hebben wel eens ruzie…om het op zijn zachtst te zeggen… Daarbij heeft Mary een heel leuke kraag uit verschillende stukjes, die ook moesten gevoerd worden.

Soit, ik bespaar je het hele verhaal, maar mijn Mary voeren werd een nachtmerrie.

tartan5Lieve had al een paar keer gevraagd hoe het met mijn tartanjurkje ging, maar ik had steeds het gevoel dat ik meer achteruit ging en lostornde, dan dat ik in elkaar zette.

Maar na nog een paar avondjes de voering beetje bij beetje te verbeteren, en de jurk om te zomen, ben ik wel gecharmeerd door mijn tartanlapje. Met donkere kousen en zwarte schoentjes, is ie af.  Klassiek, maar toch net iets anders. Mijn stijl dus.

Wat vind jij ervan? En werk jij wel eens met ruitjes?

Tot schrijfs,

Margot

 

 

 

 

Sew Challenge deel 2: soepele tuniekjurk

Gepubliceerd op door Girls in Uniform29 reacties

In september 2016 gingen Margot en ik de uitdaging al eens aan, deze maansew-challenge-acceptedd werden Wendy en ik aan elkaar gekoppeld voor de tweede editie van de Sew Challenge, georganiseerd door Davina. Alle deelnemers toverden drie criteria uit de hoed, en daarmee daagden we elkaar uit. Wendy gaf mij deze opdracht: een patroon wat je nog niet maakte, een stofje uit je voorraad en een verwijzing naar je uniform. Slik!

Ik lag er een paar nachten van wakker, want mijn stoffenvoorraad is niet zo uitgebreid, en het stofje dat ik in gedachten had, was noch aan mijn kaki uniform, noch aan mijn blauwe servicedressV8961_05 te koppelen. Ik trok dus mijn stoute schoenen aan, en vroeg aan mijn uitdaagster om haar criteria een beetje aan te passen. Gelukkig begreep ze mij volledig, schrapte ze de uniform-link, en ging ze voor ‘iets chique’. Paste dat toch wel volledig in mijn idee zeker!

Het stofje kan ik moeilijk benoemen. Aan de binnenkant voelt het een beetje aan als een superzacht zeemvelletje, en aan de buitenkant lijkt het wat op leer. Het valt heel soepel, en vroeg er gewoon om, een jurk te worden. Vorig jaar had ik, tijdens de solden bij Mertens Mercerie, een paar prachtige patronen van Vogue gekocht voor een prikje, en de tuniekjurk V8961 leek wel gemaakt voor dat stofje. Of was het omgekeerd? Hoedanook, dit was the match from heaven!

V8961_a

Very easy, stond er op de enveloppe, dus ging ik vol goede moed aan de slag. Jammer genoeg begon mijn stofje al meteen tegen te spartelen, en moest ik de elastieken in de mouw, na een blunder, ook opnieuw innaaien. Ik was dus al een paar uren zoet met het bovenstukje… het leek mij nogal wijd, maar ik hoopte dat het aan het einde van de rit wel zou meevallen. Eigenlijk had ik beter moeten weten, want het patroon start pas bij maatje 8 (38 Europese maat), en ik ben een beetje fijner. Ik versmalde alvast de mouw aan de ondernaad, zodat ze mooi aansluit.

Volgens de beschrijving, moest ik met een beleg werken. Maar, eens ik het vastgestikt had, bleek de stof zo dun, dat de vorm van het beleg zichtbaar was op de rug. Een andere optie drong zich dus op… Ik vouwde de halsrand twee keer een halve centimeter naar binnen, stikte ze door met een tricotsteek, en zo was het meer naar mijn zin. Een beetje diep nu,  die decolleté, maar bon… mijn man hoor ik toch niet klagen.

De rok liet zich heel makkelijk afwerken, ware het niet… dat ik het achterpand vergat te knippen, en stof te weinig had, om het op de stofvouw te knippen. Ik heb achteraan dus een naad, maar wie niet weet, niet deert hé… Elastiek erin, omzomen, en klaar is kees! De witte benen op de foto, moet je er maar bijnemen, want de stof kleeft nogal aan mijn nylons. Het wordt dus een lente- en zomerjurkje! Mijn ventje, Michael Moors, 79fa4998e0ac325ad66983b7d1e57994wist het jurkje weer prachtig in beeld te brengen… wat een geluk heb ik toch, met zo’n topfotograaf bij de hand!

© Moors M - IMG_3615

Toch miste ik nog iets… het bovenstukje leek mij echt véél te wijd, en de elastiek hield de jurk niet helemaal goed op z’n plaats. Gelukkig had ik ergens nog een bijpassende glitterelastiek liggen, en daar naaide ik een aansluitende riem van. Nog had ik niet hét gevoel… Dus naaide ik een rugplooi in het verlengde van de roknaad, en nam ik de zijpanden nog wat in. Nu klopte het plaatje ineens! Feestelijk schoentje erbij en voilà: chique, stofje uit mijn voorraad én patroon dat ik nog nooit maakte. In orde, Wendy?

© Moors M - IMG_3623© Moors M - IMG_3542

Tot snel!
Lieve

PS1: Voor de schoenliefhebbers… Deze kocht ik vorig jaar bij Modespot, en ik zie net dat ze nu in afslag staan 🙂

PS2: Het volledige overzicht van alle deelneemsters vind je hier! Ik ben alvast benieuwd naar de rest van de creaties, want dit zijn toch niet de eerste de beste naaisters!

groep 1: van 1/3 tot en met 5/3:
– Naaiz!
– Juffrouw Kersjes
– B-naais
– Woohoo
– Inspinration
– Flaflinko

groep 2: van 6/3 tot en met 12/3
– Seamsnormal
– Lucky Mie
–  Sewlisi
– 196
– Wensjewat
– Tantefee
– crea-vie
– Bij oogappelSien
– Naaisgerief
– Lilliepawillie

groep 3: van 13/3 tot en met 19/3
–  Girlsinuniformblog
– Noxeema
– Momfie
– Naadjesendraadjes
– Biesmies
– Mijn leven met 4 helden
– De zussen
– C’est Saar
– c’art-o-line
– Molemiekes naaiblog

groep 4: van 20/3 tot en met 26/3
– 128
– patat en kroket
– made by Caro
– carreaukes
– Hutsepruts
– Bel’Etoile
– Dieuwke & Sietse
– Cas en Nina
– Mimaloki
– Sewblondes

groep 5: van 27/3 tot en met 31/3
– Bellevi
– just Delphine
– Sewbel
– Mama creatief
– De zussen
– Vlijtig Liesje knutselt
– Creative Catoo
– Pieke Wieke
– Voor Milo
– Sewblondes

Bertero: stof in een harnas

Gepubliceerd op door Girls in Uniform3 reacties

Wat als je een stofje wilt bewerken, dat zo fragiel is, dat je denkt dat het uit elkaar valt als je het vastpakt? Wel, dan verstevig je dat gewoon door er interlining op te strijken. Bertero is zo een interlining van Italiaanse makelij, die je gewoon, net als vlieseline, op de slechte kant van de stof strijkt.

Cote 100%Het zorgt ervoor, dat je stof niet uitrekt, rafelt of vervormt, net als vlieseline. Het grootste verschil is, dat het je stof niet stijver maakt. Het is gewoon een zachte stof, je die je erover plakt met je strijkijzer. De stof is handelbaarder, en een groot voordeel: het is ook makkelijker om je patroondelen uit te knippen, als je ze met Bertero hebt behandeld.

Je kan de interlining gewoon ook terug verwijderen, als je voorzichtig trekt. Of er in laten, het ziet er gewoon uit als een witte geweven structuur.

Ik ben alvast fan maar je vindt het niet overal. Ik kocht het om mijn Jacky jasje te verstevigen bij Marie Karo in Mechelen.

Heb jij het al eens gebruikt? Laat het me weten wat je ervan vindt.

Tot schrijfs,

Margot

Jacky Jasje

Gepubliceerd op door Girls in Uniform6 reacties

Iedereen heeft wel een stijlicoon waar ze naar opkijkt. Bij mij staat Jackie Kennedy hoog op het lijstje. Haar jurken en jasjes… zalig! Het was dan ook normaal, dat het patroon Jacky van La Maison Victor me onmiddellijk aansprak.

Bij Marie Karo vond ik een jaar geleden een Chanel stofje waarbij er lintjes door de stof geweven zijn. Ik wist: dit wordt mijn Jacky. Het stofje was snel gekocht, maar lag uiteindelijk een jaar in mijn stoffendoos, voordat ik de schroom overwon om er ook effectief aan te beginnen. Zoals iedereen die een mooi stofje koopt, beginnen de twijfels te knagen voordat je je schaar er durft in te zetten. Is dit wel een goed patroon? Kan ik de technieken wel, heb ik alles goed uitgeknipt? Vooral omdat mijn materiaal ruw geweven is, was ik bang dat het uit elkaar zou vallen als ik het bewerkte. Of dat mijn naaivoetje tussen de linten en draden zou blijven haken.

Cote 100%

Moeder Spruyt van Marie Karo gaf me een gouden tip: met grof geweven stof werken, is een makkie als je er Bertero over strijkt. Dat doen we dus. Een uurtje op mijn knieën op de tegelvloer, met mijn strijkijzer naast me en voila, een veel makkelijker te verwerken stofje.

De Jackie is een makkelijk patroontje, maar ik maakte wel een uitschuiver, omdat ik dacht dat je de mouwen moest inknippen, terwijl je er eigenlijk gewoon een neep in moest zetten. Ik vergat ook bijna mijn beleg met vlieseline te beplakken, maar kon dat op de laatste minuut rechtzetten.

Het resultaat is een jasje dat je met vanalles kan combineren. Het is niet getailleerd, maar de zijpanden zorgen voor een vrouwelijke vorm. Het mooiste aan een grof geweven stof, is dat de randen van je jasje wat rafelen. Ik heb de randjes wel gezigzagd met een lichtroze garen, zodat het niet opvalt. Anders zouden de rafels na een tijdje niet meer modieus maar armoedig aandoen.

Cote 100%
Cote 100%

Om het af te maken, naaide ik er het donkerblauwe lint op, langs de mouwen en de voorpanden. Met de hand (eerste keer dat ik iets met de hand naai en ben er vrij trots op). Om te zorgen dat die uiteinden niet begonnen te rafelen, schroeide ik ze dicht met een aansteker.  Mijn restjes stof vond ik te mooi om weg te doen, maar ze zijn te klein om er nog iets van te maken. Bij Marie Karo liet ik er sierknoopjes mee maken, om mijn mouwen nog wat te pimpen.

Weer een nieuwe aanwinst in mijn zelfmaak-garderobe. Dit wordt een favorietje. Hoe kan het ook anders… het is een Jacky.

Met dank aan mijn fotografe van dienst, Laura de La Colline

Tot schrijfs,

Margot

(S)Toffe servetten

Gepubliceerd op door Girls in Uniform2 reacties

stoffen-servetten1Een paar maand geleden zag ik op de markt van Mechelen een witte stof met reliëf. De verkoper verzekerde me dat het 1m50 breed was. Ik dacht: “Even omzomen en we hebben weer een tafellaken waar we op kunnen smossen”.  Maar… mijn tafel bleek net geen 1m30 breed, en de stofbreedte was maar 140 cm. Heel zielig om te zien, hoe de stof net over de tafelranden ligt, dus dat catalogeren we maar onder Miskoop. Maar wat doe je dan met meer dan 2 m stof?

Waarom gewoon geen stoffen servetten maken? Het is een mooi werkje voor beginners, en je hebt er nog jaren plezier van, want stoffen servetten geven iets extra’s aan een gedekte tafel.

Ik had op de Pinterestborden van Lieve deze pin gevonden, zodat je je hoekjes proper kunt afwerken. Aangezien mijn twee meter stof meer dan voldoende zou zijn om eventuele miskleunen weg te gooien, ben ik aan mijn bandwerk begonnen.

Mijn simpele stappenplan:

  • Knip of snij vierkanten van 42 op 42 cm (dan kan je de stof twee keer 1 cm omplooien). Aangezien het rechte stukken waren, kon ik mijn rolmes en snijmat nog eens bovenhalen, en het geeft wel een veel mooiere snijresultaat (ik kan niet recht knippen).
  • Omdat zo’n stof geweven is, is randen zigzaggen wel nodig .
  • Knip de hoekjes af.
  • Vouw de hoekrand nog een dikke cm om.
  • Vouw de rest van de randen ook een cm om, pers je servetten en stik ze vast.
  • Vouw nu alle randen weer een cm om en zorg dat je hoeken mooi op elkaar liggen.
  • Pers de randen weer en stik vast.

stoffen-servetten5Voila, strijk je resultaat nog even, knip alle draadjes af, en geniet bij je volgende etentje van je stoffen snoetenpoetsers bij je volgende etentje. Smakelijk!

Tot schrijfs,

Margot