Al twijfelde ik eerst of het sterrenstofje wel geschikt was voor een jongen, toen mijn schoonzus zei dat ze nooit genoeg broekjes voor mijn neefje Mathias kon hebben, ging het creatieve brein van tante Lieve in overdrive… Op zoek dus naar een leuk patroontje. Mathias leerde net kruipen, vertelde mijn schoonzusje, dus “grote knielappen zouden handig zijn”. Harembroekjes met knielappen zijn duidelijk niet zo dik gezaaid, maar de Lumberjack uit Ottobre Kids 6/11 vond ik wel stoer.

Ik vermoed dat een jongen van net geen jaartje oud nog niet met zijn handen in zijn zakken loopt, dus die liet ik weg. De knieplooitjes stikte ik ook niet, dat lijkt mij nogal pijnlijk als je kruipt, dus die knipte ik er, op het patroon, tussenuit. De donkerblauwe boordstof en softshell voor de knielappen en zakjes op de bibs, vond ik bij Veritas.

Dankzij de gulle bijdrage van een paar schenkers (dankjewel, lieve schoenmoeder en schoonzusjes!), kon ik het broekje ook, voor het eerst, perfect afwerken met mijn overlockmachine. Wat een luxe! Al maakt het naaien ook weer net iets spannender… helemaal op mijn gemak ben ik toch nog niet met de overlock….

Meestal naai ik enkel voor mezelf. Ik vind niet dat ik al goed genoeg ben om de kleerkast van anderen te vullen… maar ik moet zeggen: haar blik, toen mijn schoonzus het broekje voor het eerst zag, en de eerste keer dat Mathias het aanhad, die momenten vergeet ik nooit meer! Met dank aan Annelies trouwens, voor de leuke actieshots.

Naaien jullie vooral voor jezelf, of ook wel eens voor anderen? Vinden jullie dat ook zo spannend?

Tot snel,
Lieve