Maand: mei 2017

Let’s sti©k together – een race tegen de tijd

Gepubliceerd op door Girls in Uniform31 reacties

Onder leiding van Marjolein, naait een groepje blogsters elke maand op dezelfde dag rond een thema of een aantal criteria.

18157163_10211358990223802_4807226239215224763_nVorige maand heb ik forfait moeten geven, dus wilde ik in mei zeker een tandje bijsteken. Maar… ook hier lukte het mij bijna niet. De criteria van deze maand waren dan ook niet van de poes:

– Dit is Belgisch
– werken met restjes/recycleren
– a touch of bling

Ik wilde zo graag nog eens iets voor mezelf naaien, maar hoe doe je dat met restjes? Ik koop mijn stofjes meestal niet zo ruim, dat ik na het werkstuk nog een meter over heb… Het duurde dus een tijdje voor ik het licht zag.

© MOORS M - 6U6A2760

Dat gebeurde pas, toen ik bij Mertens Mercerie een couponnetje tricot zag liggen, waar ik meteen verliefd op werd. Niet groot genoeg voor een kleedje, dus ik had niet meteen inspiratie, maar ik wist wel: het lag dan niet in mijn eigen kast, maar het laatste stukje van een rol stof, die niet meer binnen komt in de winkel, is ook een restje hé! Ik besloot een gevoerd zomers rokje te maken. En die voering… jawel, daar had ik wél nog een restje van, dat groot genoeg was. Twee maal hoera!

A touch of bling was meteen in orde, toen ik bij de Stoffenknop een glitterelastiek vond, die perfect bij mijn tricootje paste. Hupsakee… Geen patroon, gewoon de volledige stofbreedte van stof én voering rimpelen en aan een elastiek zetten. Omzomen, klaar.

Aangezien ik zelf een Belgische ben, en bij uitbreiding mijn rokje dus ook, zou de derde voorwaarde automatisch ingevuld zijn. Maar zo makkelijk wilde ik het mezelf ook niet maken. In mijn kast vond ik niet meteen een topje of t-shirt dat perfect bij mijn rokje paste, dus ging ik mee met de hype van het moment: de Odette van het – jawel! – Belgische tijdschrift La Maison Victor. Het leuke zijde-achtige stofje vond ik alweer bij de Stoffenknop in Merelbeke.

© MOORS M - 6U6A2770

Naar aloude gewoonte, maakte ik er weer mijn eigen versie van. Om te beginnen, verlengde ik de top met vijf centimeter, en tailleerde ik hem een beetje. Ik sukkelde wat met de omslagboord, die nogal stijf rechtop bleef staan, dus stikte ik die vast, en stak ik er een brede elastiek door. Het geeft een beetje een pofmouwtjes-effect, maar dat maakt het net extra feestelijk. De halsboord liet ik achterwege, ik sloeg de rand twee keer naar binnen, en stikte door op een centimeter.

© MOORS M - 1 IMG_4117

Et voilà, mijn zomerse outfit is klaar! Bedankt Marjolein, voor de uitdaging. Zonder jou was ik nooit uit mijn pijp gekomen 😊. Door al die hoofdbrekers, ben ik trouwens maar nét op tijd klaar geraakt… Een heuse race tegen de tijd!

© MOORS M - 6U6A2755

Oh ja, mijn chique Odette staat trouwens ook heel mooi op mijn bleke jeans, die ook niet zomaar met gelijk welke kleur te combineren valt. Twee vliegen in één klap dus.© MOORS M - 6U6A2737

Wat vind jij? Ben ik geslaagd in de opdracht?

© MOORS M - 6U6A2740

Wil je weten, wat de andere blogsters ervan gemaakt hebben? Surf dan snel naar:
Flaflinko – Stokstaartje doet het zo – Stoffenspulletjes – Naadjes en Draadjes – Yabelle en co – Just Just10 – Noxeema – Mimaloki – Frullemieke – Vlijtig Liesje Knutselt – Naaiz – Just Delphine – ViTess – Wollebol by Eefje – Mamasa Sewing – Wilwarin Made With Love – Lilliepawillie – BlogRevolution – Voor Milo – Mamadammeke – Woohoo by Davina

Tot snel,
Lieve

PS: Alweer een toffe fotoshoot met een fantastische fotograaf, Michael Moors! Wat ben ik een bofferd met zo’n getalenteerd ventje…

© MOORS M - 6U6A2735

Mijn eerste hulplijn: het handboek voor zelfmaakmode

Gepubliceerd op door Girls in Uniform4 reacties

Ik ben een fan van naaiboeken. Helaas zijn de Gentse stadsbibliotheken niet dik bezaaid met boeken over dit onderwerp. Eén bijzonder exemplaar heeft echter mijn hart gestolen. Toen ik het vroeger in de rekken aantrof, moest ik het uitlenen: het handboek voor zelfmaakmode van Knipmode. Ik zeg wel moest, want sinds kort ben ik zelf de trotse bezitster van een gloednieuw exemplaar, met dank aan moederdag!

IMG_0751

Wat spreekt mij  nu zo bijzonder aan in dit boek?  Ten eerste is dit een schitterend boek voor beginnende naaisters die niet onmiddellijk een naaiende moeder, tante, vriendin of Wifi (voor Youtube instructies en Pinterest) in de buurt hebben. Gevorderde naaisters zullen er ook nog tips en tricks in aantreffen. Ten tweede is alles gerangschikt volgens thema met een duidelijke inhoudstafel en met bijhorend tabblad, zodat je niet nodeloos moet bladeren. Elk thema (vb. zakken) bevat alle denkbare variaties, met telkens een duidelijke illustratie. Een kleine greep uit het aanbod zakken: opgestikte zak, zakken met klep en klitteband, schuine steekzakken, horizontale gepassepoileerde zak met twee paspelstroken, gepassepoileerde zakingang met zichtbare rits… Je merkt het, de schrijfsters hebben echt de intentie gehad om een zeer volledig naslagwerk te schrijven. Ten derde staat er ook een stukje in, over hoe je allerlei patronen kan aanpassen om tot een goede pasvorm te komen. Als je niet gezegend bent met een doorsnee pasvorm, is dit echt wel handig.

Ik gebruik het boek zelf voor diverse doeleinden: als gids met uitleg, bij een werkbeschrijving die niet duidelijk is (vb. het maken van een mouwsplit met splitbies bij een patroon uit knipmode), als leidraad voor het aankopen van stoffen ,dankzij de stoffenlijst met allerhande benamingen en hun eigenschappen, en als hulplijn om te kijken welke technieken er nog bestaan om mogelijke fouten te camoufleren.

Dit boek krijgt een bijzonder plaatsje bij mijn naaispullen en ik hoop er nog lang van te mogen genieten. Hebben jullie ook zo’n favoriet naaiboek?

Tot schrijfs,

Tatiana

 

Leesbeestjes kussen

Gepubliceerd op door Girls in Uniform1 reactie

De leesmicrobe is een vreemd beestje. Als kind ontdekte ik dat al die lettertjes samen een magische wereld voor me openden, vol spannende avonturen en verhalen over verre landen waar ik tot op heden enkel in mijn dromen zou geraken. Ik kon uren verdwijnen in een hoekje van ons huis met een spannend boek. Mijn lievelingsplek was mijn bed, waar ik tot grote wanhoop van mijn moeder ook ’s avonds na bedtijd met de zaklamp onder het dekbed, snakkend naar zuurstof, mijn boeken uitlas omdat ik niet wou wachten tot een nieuwe dag.

Stiekem hoopte ik dat mijn zoontjes deze microbe zouden overerven…. En ja hoor, mijn oudste zoontje is ondertussen een echte boekenverslinder, elke 2 weken moet de voorraad bibliotheekboeken worden aangevuld. Mijn jongste zoontje heeft net leren lezen  en geniet ervan om woorden en zinnen te ontdekken maar vindt het vooral zalig om voorgelezen te worden.

IMG_0716

Omdat mei de maand voor en door moeders is, maakte ik voor hen een cadeautje als moeder aka leesbeestje. Ze kregen van mij allebei een leeskussen cadeau, naar een patroon van handmade Mieke. Mieke maakte een fantastische tutorial met heel veel foto’s en een duidelijke uitleg. Enkel de blinde rits naast de paspel invoegen bleek een huzarenstukje. Bij mijn eerste exemplaar stikte ik te dicht bij de tandjes van de rits waardoor ik deze niet meer open kreeg. Gelukkig kon ik beroep doen op mijn favoriet naai-instrument, het decovitje. Als eyecatcher gebruikte ik een echt vintagestofje, een badkamergordijn van mijn ouders uit de jaren 70 met pauwtjes erop. De gerecupereerde zoom van het pauwtjesgordijn werd een hengsel.

Mijn mama is ook een leesbeestje en via het stofje wordt ook een stukje van de leestraditie in mijn familie doorgegeven aan haar kleinzoontjes. En geef toe, zouden deze kussens jullie ook niet aanzetten tot lezen?

Tot schrijfs,

Tatiana

Er was eens… een iets groter indiaantje

Gepubliceerd op door Girls in Uniform4 reacties

Sinds mijn neefje Mathias geboren is, werd Thomas ineens grote broer. Ik had nog wat stof over van het rompertje, en flanste voor hem een leuk t-shirt in elkaar.

IMG_9065

Eens het patroon getekend, was het op twee uur klaar, extreem snel voor mijn normen. Wat heb ik bij zulke snel-klaar projectjes toch een plezier van mijn overlockmachine! Ik koos voor donkerblauwe boordstof, en maakte de afwerking iets specialer, door aan de armsgaten, halsopening en boord onderaan een grote zigzag te gebruiken.

Al blijf ik voorlopig onzeker, om dingen voor anderen te naaien, Thomas was er blij mee, en dat verwarmt mijn tante-hart!

Maak jij wel eens spulletjes voor anderen? Ben je dan ook altijd zo nerveus om het af te geven?

Tot snel,
Lieve

De tassenparel

Gepubliceerd op door Girls in Uniform18 reacties

Heel wat boeken en boekjes heb ik al doorbladerd, Pinterest heb ik doorzocht, alle gratis naaipatronen op Facebook heb ik doorlopen, sinds de dag dat ik ontdekte, dat tassen maken zoiets fijns is. Mijn aarzelende, eerste naaistapjes gingen richting een omkeerbare shopper, die sindsdien de hele wereld afgereisd heeft, samen met mij. Het eerste zelfgenaaide cadeautje ooit, was een pampertas voor mijn allerliefste schoonzus. Mijn clutchke met kanten strik is ook een toppertje geworden, waar ik stiekem fier op ben. En, last but not least, maakte ik een Leonie voor Moederdag, waar mijn mama heel blij mee was. Oef!

Toen ik dit boek in handen kreeg, was ik dan ook de koning te rijk. ‘Mijn tas’ van Elisanna & Fynn is echt een pareltje. Van twaalf tassen maakten de dames vierentwintig knappe uitvoeringen. Er is voor elk wat wils. Reistassen, shoppers, clutches… voor elke gelegenheid tekenden de dames een tas uit.

© Lieve Deduytschaever 170506 04

Bij elke tas krijg je een stap-voor-stap handleiding, heel overzichtelijk geïllustreerd met foto’s. Daarnaast is er aan het einde van elke werkbeschrijving, nog een bladzijde met mogelijkheden om te variëren. Het houdt echt niet op bij de vierentwintig uitvoeringen. Je kan extra vakjes toevoegen, met rits of elastiek, binnenin de tas, of in de voering. Je kan spelen met tassenband, of met een riem in dezelfde stof. Je hebt tal van mogelijkheden voor de sluiting… en bij heel wat tassen geven de dames tips om ook de afmetingen aan te passen.

Al die mogelijkheden hebben de dames heel mooi uitgewerkt aan het eind van het boek. De kans dat mijn mama op straat een vriendin tegen het lijf loopt, met exact dezelfde Leonie, is dan ook verwaarloosbaar klein.

Dit boek ko© Lieve Deduytschaever 170506 10cht ik vooral, omdat er patronen bij zitten. Ik hou niet zo van patronen, die ik volledig zelf moet uittekenen. Daarom was ik in eerste instantie een beetje in de war… Ik vond maar een patroonblad, met maar een patroondeel van de Leonie. Een berichtje op ‘Naaien voor Vriendinnen’ bracht snel duidelijkheid: een gedeelte van de patronen moet je zelf tekenen, wat eigenlijk ook heel duidelijk aan het begin van elke werkbeschrijving staat. Ik moet dringend leren lezen! Maar niet getreurd, met een lat en geodriehoek, of papier met ruitjes kom je een heel eind, want eigenlijk moet je enkel rechthoeken zelf tekenen.

Kortom: de start is gemaakt, uit dit boek volgen zeker nog andere tassen!

Hebben jullie ook zo’n boek, waar je heel blij mee bent? Laat het me weten, ik ben benieuwd.

Tot snel,
Lieve

Mijn tas
12 concepten, 24 uitvoeringen

Auteurs: Sofie Duron, Nathalie Charlier
Elisanna & Fynn
ISBN: 9789089242891
Verkoopprijs: € 19,99

Mama’s Leonie

Gepubliceerd op door Girls in Uniform14 reacties

Moederdag is net als Valentijn. Al zouden we, in een ideale wereld, elke dag onze mama in de bloemetjes mogen zetten, toch doen we een keer per jaar, begin mei, extra moeite. Die dag is het feest voor alle moeders, behalve voor die in Antwerpen 😉

Mijn mama is een stijlvolle, kokette dame, en tasjes heeft ze nooit te veel in haar kast, al denkt mijn papa daar anders over 😊. Toen mama en ik een maandje geleden samen gingen lunchen, had ik dus ‘Mijn tas’ van Elisanna & Fynn onder de arm. We doorbladerden samen het mooie boek en mama zwichtte voor de Leonie, al wilde ze toch liever een iets © Lieve Deduytschaever 060525kleiner reismodelletje. Geen probleem, ons Lieve zag het helemaal zitten, en na een gezamenlijk bezoekje aan Mertens Mercerie, was ik er klaar voor.

Had ik het toch wat onderschat? Ik vrees van wel… Rekenen is niet mijn grootste talent, en het hertekenen van het patroon in de juiste verhouding, nam toch wat tijd in beslag. Ik betwijfelde of alles aan het eind van de rit wel in elkaar zou passen. Lees verder “Mama’s Leonie” →

Er was eens… een klein Indiaantje

Gepubliceerd op door Girls in Uniform11 reacties

Mijn man en zijn familie hebben Indiaanse roots. De bomma kwam als klein meisje met haar moeder van Amerika naar Europa, en uiteindelijk stichtte ze hier haar kroostrijke gezin, waarin mijn schoonmoeder opgroeide. Voor mijn ventje, zowel als voor zijn broer, zijn die roots erg belangrijk. Toen mijn neefje een jaar werd, ging ik op zoek naar een geschikt geschenk. Van de blogmeisjes van Droomstoffen, kreeg ik een tijdje geleden een prachtige grijzige tricot cadeau, met daarop pijl en boog, tipi en verentooi. Ideaal!

IMG_7894

Patroontje 9384 van Burda Kids had ik al een tijdje liggen, en in een mum van tijd had ik maatje 86 van IMG_7911 - kopierompertje B uitgetekend. De beschrijving deed mij vrezen, dat het niet zo’n makkelijk projectje zou worden. Iets dergelijks had ik nog nooit gemaakt, en bij het doorlezen, fronste ik meer dan eens mijn wenkbrauwen. Nu moet ik toegeven, dat ik niet zo’n held ben in beschrijvingen lezen. Maar zoals zo vaak, lukte het wel, eens ik eraan begon.

Boordje hier, drukknopje daar… vier uur later lag er een rompertje naar mij te gluren. Het was leuk om te doen, al is het resultaat niet zonder de nodige schoonheidsfoutjes, zoals je wellicht op de foto’s kan zien.

Al bij al, ben ik wel blij met het resultaat. De drukknoopjes zitten waar ze moeten zitten, de tricot past prachtig bij de boordstof, en het Indiaantje erin… tja, die is wél perfect (al wilde het model jammer genoeg niet meewerken, en kan ik dat dus niet bewijzen)!

Tot snel,
Lieve

Mini-mama met karakter

Gepubliceerd op door Girls in Uniform3 reacties

Mijn jongste dochter is zot van poppen… en dat is zelfs een understatement. Haar patrimonium aan poppenspullen is dan ook al behoorlijk omvangrijk.

We hadden ooit gedacht dat die babyspullen maar tijdelijk zouden zijn… niets is minder waar met een mini-mama in huis. Ze gooit dan ook alles in de strijd, zoals het een échte mama betaamt, om haar pop van al het nodige te voorzien. Overal waar we heen gaan moet wel die buggy of die maxi-cosy mee.

Toen ik toevallig in het boekje ‘zo geknipt!’ aan het bladeren was, twijfelde ik dan ook geen seconde bij het zien van een patroon voor een poppendraagzak. Een super idee dat ons veel diepgaande discussies met dochterlief zouden kunnen uitsparen, want ja, wie blijft er altijd zitten met al dat poppengerief als ze er de brui aan geeft…

Ik ging dan ook onmiddellijk van start. Alle patronen worden bij het boek bijgeleverd. Ik had genoeg stof thuisliggen en gebruikte lanyards voor de riempjes zodat ze goed verstelbaar en sterk zouden zijn. Ik heb er ook een siersteekje op gestikt om het wat op te fleuren.

De rust is voor even teruggekeerd nu mini-mama kan meegroeien met haar draagzak. Maar haar kennende vind ze ook daar binnenkort wel weer iets op.

Heeft iemand nog praktische ideetjes om die mini-mama’s een stapje voor te zijn?

Gastblogster An

Snelle kussensloop

Gepubliceerd op door Girls in Uniform3 reacties

De jongens van mijn zus zijn helemaal gek op een langwerpig Piet Piraat kussen. Ze slapen er elke nacht op, maar omdat de sloop er niet af kan, moet mijn zus telkens weer het hele kussen in de wasmachine steken. Toen wij er laatst op bezoek waren, vertelde ze me, dat ze het kussen naar de kringloopwinkel zou brengen… “Waarom maken we geen leuke sloop?” vroeg ik haar, en zo ging het ook.

Raar maar waar, een kussensloop maakte ik nog nooit. Ik moest er dus even over nadenken… Bij Pieke Wieke vond ik een superleuk tricootje, waarmee ik aan de slag ging. Tricot voor een sloop? Inderdaad… ook voor mij was het een gok. Maar het stofje had een hoog aaibaarheidsgehalte, dus ik moest het wel proberen.

Omdat het een heel rekbare, dunne tricot is, nam ik exact de afmetingen van het kussen, van naad tot naad gemeten, over de bolling van het kussen heen.

_JPG

Ik knipte een voor- en een achterpand in die afmetingen, plus een flapje van 15 cm in de breedte van het kussen. Achteraf gezien, mocht die flap nog een stukje langer zijn, maar bon, zo werkt het dus ook, alleen komt het kussen nu alleen af en toe eens door de gleuf piepen… 25 cm zou ideaal geweest zijn. Jaja, ik leer al doende heel veel bij!

IMG_8141

Voor- en achterflap naaide ik aan elkaar, goede kant op goede kant, aan een korte zijde. Aan de vrije kant van de voorflap, naaide ik op dezelfde manier het lapje van 15 cm. Beide uiteinden  plooide ik twee keer om, en stikte ik door met een tricotsteek.

IMG_8145

Daarna plooide ik de twee achterflappen met de goede kant tegen de voorflap, met het korte eind bovenop, en naaide alles dicht, rondom rond, met de overlockmachine.

IMG_8144

Binnenstebuiten draaien, en klaar! De sloop past als een handschoen. Ik gaf mijn zusje de raad, hem over het kussen te trekken als een kousenbroek: eerst oprollen, en dan geleidelijk aan terug uitrollen. Zo is er het minste kans dat de kussensloop uit vorm geraakt.

IMG_8150

Mijn neefje Lou was alvast in de wolken…

Tot snel,
Lieve