Let’s sti(c)k together – dit is Belgisch

Nu Flaflinko de hele maand Belgische ontwerpers, patronen en stofjes in de spotlights zette, wordt deze ‘Let’s sti(c)k together’ het orgelpunt van haar campagne.

18157163_10211358990223802_4807226239215224763_n

Onze opdracht: kies een Belgisch patroon dat je nog nooit maakte, of hack een gebruikt patroon.

© Moors M - 6U6A4693Toeval wil dat ik onlangs mocht meedoen met de blogtour van de nieuwe Cobalt, een patroontje van Blou, en dat het patroon heel veelzijdig is. Ik hoefde het dus niet te hacken, maar koos een versie die ik nog niet eerder maakte.

© Moors M - 6U6A4704

Met deze herfsttemperaturen ging ik voor een sweater met bescheiden V-rug en driekwart mouwen. Manchetten zijn niet zo mijn ding, dus koos ik voor een simpele afwerking met grijze glitterboordstof aan de mouwtjes. Het muntgroene glitterstofje had ik al meer dan een jaar liggen; hoog tijd dus dat ik ermee aan de slag ging.

© Moors M - 6U6A4702

Enkele weken geleden kreeg ik een schitterend tricootje van De Stoffengalerij. Mijn lange rok werd meteen mijn favorietje, en ik had nog een mooi stuk stof over. Het muntgroene van de sweater past perfect bij de print van de stof, dus maakte ik de Kristy rok van La Maison Victor. Ja, die naaide ik al eerder in zwarte kant, maar nu koos ik voor de ongevoerde versie tot net boven de knie. Toch weer even anders…

© Moors M - 6U6A4685

Zo kan ik nu de straat op in een op en top Belgische outfit. Hopelijk ben ik op die manier geslaagd in de uitdaging van Marjolein.

© Moors M - 6U6A4758

Marjolein zaait nog steeds cadeautjes in het rond. Op haar blog geeft ze drie prijzen weg: het boek ‘Stof voor Durf-Het-Zelvers’, het boek ‘200 rokken en broeken’ en een cadeaubon ter waarde van 30 euro van Mon Depot.

Wil je ook een kijkje nemen bij de vele andere dames? Dat kan!

FlaflinkoJust DelphineNathalie’s NaaiselsLarthTwo OwlettesNaaiz10e Sewing projectsQueridaStokstaartje doet het zoSewing à la carteMiss PixieGirls in UniformBlogliesjeYjonisBlogrevolutionViTessSewBelJust Just10196Woohoo by DavinaWollebolMaankindjesKreatrienWilwarin CoutureKatrienetteMa’am MusketierThe Needle of ChoiceFrullemieke Vlijtig Liesje KnutseltSpoetnikselsMolemiekeSewbidooDraadjesAdivastyleMade for InkaCrealiefjesStoffenspulletjesHutseprutsMarieke FalderiekeLunatiekKhadetjesLilliepawillie

© Moors M - 6U6A4706

Tot snel,
Lieve

PS: Foto’s van the one and only Michael Moors!

‘La Maison Victor’ van de 19e Eeuw

In mijn vorige blogpost vertelde ik jullie hoe onze naaiende voorouders aan hun stoffen en naaiartikelen kwamen. Maar hoe geraakten zij aan de juiste patronen? De meeste dames van de middenklasse hadden de basistechnieken handwerk aangeleerd tijdens hun lagere schooltijd en konden behoorlijk overweg met naald en draad. Net als wij vandaag, hadden ze ook patronen nodig, die ze vonden in populaire handwerkbladen. Geen ‘La maison Victor’ of ‘Burda Style’, maar wel damesbladen met ronkende namen als  ‘De Bazar’, ‘De Gracieuse’ en ‘De Vrouwenwereld’. In tegenstelling tot vandaag konden enkel de dames uit de hogere middenklasse met voldoende personeel zich dergelijke damesbladen permitteren. Zij hadden immers tijd om te handwerken terwijl het personeel hun huishouden runde.

‘De Bazar’ was de Nederlandstalige versie van ‘Die Modenwelt’, het Duitse geïllustreerde tijdschrift voor Kledij en Handwerk. Dit tijdschrift werd opgericht in 1865 en telde vijf dagen na de lancering 3.000 abonnees. Vier jaar later bedroeg de oplage al 100.000 exemplaren en verscheen dit blad, naast Duitsland en Nederland, ook in acht andere landen waaronder Rusland, Frankrijk (‘La Saison’), Denemarken (‘Dagmar’) en Spanje (‘El Correo de la Moda’). De illustraties waren in elk land gelijk, maar de teksten werden aangepast en vertaald. ‘De Gracieuse’ was de Nederlandstalige versie van de Duitse ‘Der Bazar’, een tijdschrift dat vooral de Parijse mode probeerde te verkopen. ‘De Vrouwenwereld’ was deels een modeblad, maar bevatte tegelijk ook poëzie en huis-, tuin- en keukentips.

De bladeren leken ook allemaal erg op elkaar; ze begonnen onder de titel van het blad onmiddellijk met het hoofdartikel en een rijk geïllustreerde zwart-wit gravure. Duidelijk minder visueel dan onze huidige covers van LMV en Burda. De meeste nummers hadden één bijbehorend knippatroonblad, meestal met patronen voor damesmode, nachtkledij of kinderkleding, alles door elkaar. Patronen voor herenmode waren eerder schaars. Ik vermoed dat de heren meer vertrouwen hadden in hun eigen kleermaker. Behalve naaipatronen brachten de damesbladen ook borduur- en haakpatronen voor kledingversiering en gebruiksvoorwerpen. Zo werd er meermaals een patroon gepubliceerd voor een antimakassar. Na een beetje opzoekwerk blijkt dit de het kleedje te zijn dat men over de rugleuning van stoelen en zetels hing om deze te beschermen tegen de toen gebruikte haarolie nl. makasserolie.

Om de patronen van de Gracieuse te bekijken kan je trouwens terecht op de website ‘Het geheugen van Nederland‘. Deze geweldig interessante blogpost van atelier Nostalgia  maakt je wegwijs in hoe je dergelijk patroon moet lezen. Ook  De Bazar is volledig digitaal te bekijken op de site van de Koninklijke Biblioteek van Nederland via deze link.

Dus je ziet, ook 150 jaar geleden waren patroonbladen populair. Het grote verschil is dat de huidige lezeressen niet enkel naaien maar ook het huishouden moeten bestieren. En geef toe, zouden we soms niet stiekem ons enkel met naaien willen bezig houden😊?

Tot schrijfs,

Tatiana

 

 

Wat als… je helemaal ongelukkig wordt van je harde werk

Als abonnee van La Maison Victor, krijg ik mooi op tijd elk boekje in de bus, maar meestal duurt het een paar maand voor ik er ook effectief iets uit maak. Mijn to do lijstje is zo lang dat ik zelden kort op de bal kan spelen. De Rocha jas stond al een tijdje op mijn wenslijstje, en ik had het ideale stofje ook al eventjes liggen. LMV maakte de jas uit een iets dikkere stof, maar ik ging voluit voor een prachtig, donker roestkleurig namaak-leertje, gekocht bij Mertens Mercerie. Heel dun en soepel. Ook van de voering was ik helemaal wild. Een beetje gewaagd, dat wel… maar in combinatie met de buitenstof oh zo stijlvol. Een lederlook jasje, zelfgemaakt, dat was mijn droom!

©Lieve Deduytschaever - jasje 13

Vol goede moed nam ik alles mee naar de naailes bij Boho Atelier, want het leek mij toch iets te moeilijk om in mijn eentje uit te vogelen. Onder de deskundige begeleiding van Katrien en Susy vorderde ik traag maar gestaag. Oef, wat heb ik ermee zitten worstelen! Het begon al met de zakken in de jas. Twee hele lessen heb ik erop zitten zwoegen. Eerst op een proefstofje en dan een keer of drie ‘voor echt’. Wat een geluk dat ik er niet in mijn eentje thuis aan begonnen was, want dan lag de boel al lang in de vuilbak.

©Lieve Deduytschaever - jasje 05

Eens binnen- en buitenjasje apart klaar waren moest ik nog een stukje innemen. Ik leek wel een zak patatten… Ook daar verloor ik een hele les aan. Op les vijf of zes, ik ben de tel kwijt, bereikte ik uiteindelijk de eindmeet. Mijn klasgenootjes waren superblij voor mij, en vol lof. Maar ik stond in de spiegel te kijken en werd diep, diép ongelukkig van de jas. Hij stond mij voor geen meter… Uren en uren zwoegen, dure stof… Ik kon wel huilen, zo droevig, boos en gefrustreerd werd ik ervan.

Het zal wel een mooi jasje zijn, en technisch valt er weinig op aan te merken dankzij de stap voor stap begeleiding bij Boho, maar het is niet getailleerd, de schouders zijn breder dan ik zou willen en de kleur staat mij niet. Ik zie er gewoon vierkant en grijs uit!

Nu de eerste emoties wat gezakt zijn kan ik er wat meer op afstand naar kijken. Tja, het is een mooi jasje… zo jammer dat ik het niet zal dragen…

Maar… een geluk bij een ongeluk: mijn naaivriendinnetje Liesbet is een stukje groter dan ik,  en het jasje past haar perfect. Zij was er zo blij mee dat ze me daags nadien al een leuke selfie stuurde van haar look-van-de-dag “met mooi jasje”. En ja, ze wilde zelfs nog eens een heuse fotoshoot met mij doen ook!

Zo sloeg mijn ongelukkig gevoel instant om in een warme, zoete golf van intense blijdschap, die je kan krijgen als iemand in z’n nopjes is met jouw cadeautje.

©Lieve Deduytschaever 170802 02 

Ken jij dat gevoel?

Tot snel,
Lieve

Naais to meet you… de blogversie

Evelien van Sewbidoo staat aan de wieg van de grootste naaimeeting ooit georganiseerd in België en Nederland. “Een beetje zoals Komen Eten, maar dan zonder camera’s of puntentelling”, omschrijft ze het zelf. Daarnaast lanceerde ze ook een online kettingversie, waarbij bloggers drie vragen beantwoorden en het ‘stokje’ doorgeven aan drie nieuwe bloggers.

Het ‘stokje’ kreeg ik van Flaflinko, en mijn antwoord op de drie vragen kan je hieronder lezen:

  1. Wat was je eerste stuk dat je maakte en voor wie?
    Al droomde ik er al jaren van, ik kroop pas echt achter een naaimachine in september 2015. Ik kan mij nog levendig voorstellen hoe klein mijn hartje was toen ik, met lood in de schoenen, richting Boho reed voor mijn eerste naailes. In mijn naaitas alle benodigdheden voor een omkeerbare tas. Dat werd meteen mijn eerste stuk, waar ik twee lessen op zwoegde. Supertrots was ik op mijn tas, en ze heeft intussen al een stuk van de wereld gezien, want ze gaat altijd mee met mij op reis. Ik vrees dat ze nu wel aan vervanging toe is, maar weggooien… neen, dat doe ik niet!img_6472img_6463
  2. Op welk genaaid stuk ben je het meeste trots?
    Goh, da’s een moeilijke vraag… In die twee jaar dat ik naai, heb ik al heel wat dingen gemaakt, het ene al wat meer geslaagd dan het andere. Sommige heel simpel, andere dan weer wat moeilijker, soms ging het snel, soms moest ik lang herkauwen voor het eindresultaat voor me lag. Er zijn al naaisels de vuilbak in gevlogen, terug verknipt of kapot gegaan in de wasmachine… maar waar ik nu het meeste trots op ben? Geen idee.
    Omdat ik geen antwoord kon vinden op deze vraag, heb ik een andere invalshoek gekozen. Het jurkje waar ik mij een heuse prinses in voel is mijn Hanna. Het geeft mij vrouwelijke vormen waar ik het bestaan niet van kende, en de zwierige rok heeft net de juiste lengte om mijn benen voordelig in de verf te zetten.
    © Moors M - 6U6A6979© Moors M - 6U6A6849
  3. Welke naaister/ontwerper/blogger/you tuber/instagrammer zou je graag eens in het echt ontmoeten?
    Over deze vraag moest ik niet lang nadenken. Marjolein van Flaflinko is mijn grote voorbeeld op bloggebied. Ik volg haar al sinds mijn eerste stapjes in de naaiwereld, en vind haar blogposten telkens weer inspirerend. Ze is niet bang zich kwetsbaar op te stellen en een stukje bloot te geven, en maakt prachtige dingen. Haar blog is leuk, vlot geschreven en staat vol mooie foto’s. Daarnaast is ze ook heel geëngageerd. Om de paar maand organiseert ze Let’s Stick Together, waarbij ik al meer dan eens mijn grens moest verleggen. En deze maand heeft ze zowat heel Nederlandstalig blogland zover gekregen de Belgische patroon- en stoffenontwerpers in de spotlights te zetten met Stik Belgique. Marjolein, ik ben fan!Flaflinko

Nu is het mijn beurt om het stokje door te geven. Surf volgende week maar eens naar deze blogs voor de antwoorden!

  • Histoires de Couture begon ik te volgen van zodra ik wist dat ik zou gaan naaien. An-Karlien’s stijl is een inspiratiebron voor mij, en haar blog staat vol tips en tutorials om van elk stuk een kunstwerkje te maken. Ze maakt de mooiste dingen met de stoffen uit haar webshop. Oh, hoe heerlijk moet het zijn om zo’n uitgebreide stoffenkast te hebben om uit te kiezen!
  • Sabrina van de Stoffengalerij is een hele creatieve dame; naaien en stoffen zitten haar in het bloed. Ze toverde onlangs haar garage om tot een heuse stoffenwinkel, en vindt daarnaast wonder boven wonder nog tijd om prachtige dingen te naaien  voor zichzelf en haar kinderen. Petje af voor Sabrina! Haar antwoorden vind je hier.
  • En dan is er nog Davina van Woohoobydavina. Ook al zo’n klassemadam! Organiseren en mensen inspireren zit haar in het bloed. Er rolde al heel wat moois van onder haar machine. Kan zij haar favoriet stuk makkelijker aanduiden dan ik?

En jij? Wat zou jij antwoorden op deze drie vragen? Daar ben ik oprecht nieuwsgierig naar. 

Tot snel!
Lieve

De stoffendoos

Hoeveel stofjes heb jij? Hét favoriete gespreksonderwerp onder naaisters, maar het antwoord is altijd dezelfde: “Teveel, maar feitelijk nooit genoeg”. Velen onder ons hebben een uitpuilende kast met stofjes, maar tussen al dat stoffengeweld blijkt nooit hét stofje te zitten dat je nodig hebt voor je volgende projectje.

Vele naaisters zullen ook nooit, ongeacht hoeveel kubieke meter hun stoffenvoorraad al in beslag neemt, een stoffenwinkel kunnen passeren zonder ‘even binnen te springen’. Om natuurlijk met een shoppingzak terug buiten te komen… Stofjesverslaving: een veel voorkomende aandoening in naailand.

Ik heb getracht, vanaf het begin van mijn naaiperikelen, die stofjesvalkuil te vermijden door mezelf een streng stofjesdieet voor te schrijven. Mag ik jullie voorstellen: mijn stofjesdoos.

20170323_160403

Deze grote schoenendoos moet mijn hele stoffencollectie herbergen. Ja, echt waar. Wil ik een mooi stofje kopen, maar is de doos vol? Dan moet ik eerst plaats maken door een stofje te gebruiken, of desnoods weg te geven. Een uitpuilende doos geeft onmiddellijk het gevreesde GSMK-alarm: Geen Stofjes Meer Kopen. Een alarm waarvan elk van ons het direct benauwd krijgt.

Als de GSMK alarmbel rinkelt, spreek ik mezelf streng toe om eindelijk eens werk te maken van dat projectje dat al zo lang in mijn hoofd zit, zodat mijn doos (en ik) wat meer ademruimte krijgen. Plannen om naar een Stoffenspektakel te gaan? Dan begin ik een maand op voorhand plaats te maken.

Gezien mijn ruimte zeer beperkt is, ben ik ook zeer selectief in mijn stoffenaankoop. Ofwel koop ik een stofje dat ik direct verwerk, ofwel ben ik zoooo verliefd op het stofje, dat ik het gewoon moet kopen. Maar twijfelaankopen zijn bij mij niet mogelijk… geen plaats.

20170323_161655 

Soit, ik sta dus permanent op stoffenregime, want zonder zo’n strenge aanpak zou ik zoveel stoffen kopen die ik toch niet zou gebruiken, stress krijgen van de keuzemogelijkheden, om dan weer een nieuw stofje te kopen. Toch… staan er naast mijn stoffendoos wel regelmatig zakjes met stofjes en materiaal voor het volgende projectje. Ik ben ni perfect hé

Hoe hou jij je stoffenstapel beheersbaar? Of durf je je stoffenkast niet meer open te doen? Laat het me weten.

Tot schrijfs,
Margot

Wat als… je een cadeautje zo leuk vindt, dat je het zelf wil houden?

Sommige mensen zijn zo lief voor je, dat je zin hebt om er iets leuks voor te doen. Gelukkig heb ik nu een hobby waarmee ik af en toe wel eens iets tofs kan maken. Dus als ik schatten van mensen met een plastic zakje-met-kerstprint zie rondlopen, heb ik meteen een idee waarmee ik aan de slag kan!

Ik nam stiekem de maten van het plastic zakje, en herwerkte het patroon van mijn allereerste naaiprojectje bij Boho-atelier. Een mooi stukje zwarte jeans machte perfect met een katoentje uit Ikea. Een omkeerbaar tasje, met zowel binnenin als aan de buitenkant een zakje. Als finishing touch naaide ik aan de jeanskant leuke knoopjes, die mijn hobby perfect illustreren. Niemand zal eraan twijfelen dat dit een handgemaakt cadeautje is…

Het was zo leuk geworden, dat ik heel even in dubio stond… zou ik het niet gewoon voor mezelf houden? Maar neen, die schatten, die er al maanden voor mij zijn, die verdienen iets moois. Zo geschiedde het, dat ik het tasje aan hen gaf, met de woorden: “Ik hoop dat jullie er iets aan hebben, en dat jullie het mooi vinden. Maar mocht het niets voor jullie zijn… dan geef je het maar terug, want ik vind het zelf DE MAX!”

Maak jij wel eens cadeautjes, die je dan toch eigenlijk liever zelf zou houden?

Tot snel,
Lieve

Zonnig Afrikaans shortje

Vanuit het verre Mali daagde Margot ons uit. Ze stuurde ons twee grote dozen vol stofjes, en droeg ons op daar elk twee stuks uit te maken. Eerder maakte ik al een beschermhoesje voor mijn harde schijf en een stropzakje voor mijn snorkel, nu wilde ik eigenlijk graag een kledingstuk maken.

Aangezien het nogal dik katoen is, vond ik dat niet zo vanzelfsprekend. Er passeerden heel wat ideetjes de revue, maar niets wat mij meteen enthousiast aan het naaien deed slaan.

© Moors M - IMG_4980

De blogpost van Pienkel over haar city gym short trok mij over de streep. Zo’n shortje-met-elastiek is superhandig voor een zomers dagje in de tuin, of om snel over je bikinibroekje te trekken op vakantie.

© Moors M - IMG_4973

Al was het geen moeilijk projectje, zelf biais maken is voor mij toch altijd weer een uitdaging. Gelukkig kreeg ik een tijdje geleden van vriendin Veerle een setje biaismakers cadeau, en zat er ook eentje van 18 mm tussen. Net wat ik nodig had in dit project. Toen alles geknipt en voorbereid was, besefte ik wel dat ik het mezelf weer eens moeilijk gemaakt had: probeer maar eens de print te laten doorlopen over een kruisnaad… Maar ook dat is me eigenlijk vrij goed gelukt.

© Moors M - IMG_4970

Het was leuk eens met een geweven stofje te werken voor kledij, maar volgende keer kies ik toch een elastisch katoentje. Je zal mij in België nooit in dit shortje op straat zien lopen (daarvoor is het toch wat te kort), maar al bij al ben ik wel tevreden.

© Moors M - IMG_4987

Wat denk jij? Ben ik geslaagd in de Afrika-challenge?

Tot snel,
Lieve

Pretty in Pink

Ja, roze was voor écht de revelatie van deze zomer! Toen ik bij Toverstof een prachtig zachtroze strechkatoentje ontdekte, kon ik er maar geen genoeg van krijgen. Ik kocht meteen een paar meter, en ging ermee aan de slag. Mijn Odettejurk werd meteen een echte hit voor onze blog. Het tweede jurkje, daar durfde ik de straat niet mee op.

© Moors M - IMG_4618

De rest van de stof deelde ik door twee. Ik maakte twee gelijkaardige maxirokken. Eentje voor mijn vriendinnetje-in-Mali Margot, en eentje voor mezelf.

© Moors M - IMG_4677

Al lijkt zo’n roze maxirok een beetje saai op het eerste gezicht, het zit ‘m in de details. Bij Margot ging ik voor een prachtige elastiek met taupekleurige rozen, voor mezelf gebruikte ik een restje glitterelastiek. Van mijn laatste stukje flexfolie maakte Liesbet opnieuw een vlindertuin, en die beestjes fladderen nu vrolijk rond mijn benen.

© Moors M - IMG_4654

Zo’n maxirok is een snel-klaar-projectje. Foto’s heb ik niet, vandaar dit stappenplan:

  1. Je naait de elastiek dicht op maat van je taille. Goede kant tegen goede kant dichtstikken, de naadwaarde openvouwen, en elk stukje apart met een zigzag vaststikken, zodat alles mooi plat blijft liggen.
  2. Je meet vanaf je taille tot waar je de zoom van je rok wil, rekent naadwaarde bij en knipt die lengte over de volledige breedte van je stof. Ik knipte de lengte tot op de grond, omdat ik een fan ben van het betere hakkenwerk.
  3. Boven- en onderkant werk je af met de overlock of een zigzagsteek.
  4. Je naait de stof dicht aan de zijkant, goede op goede kant. Dit wordt je middenachternaad. De naadwaarde kan je samen overlocken of afwerken met een zigzag.
  5. Dan trek je twee rijgdraden, rimpel je de bovenkant tot hij de omtrek van je elastiek heeft, en zet je elastiek aan rok. Middenachter van de elastiek ligt op middenachter van de rok. Ik koos ervoor, de binnenkant van de elastiek op de goede kant van de stof te leggen, en alles met een onderbroken zigzag vast te stikken. Daarna verwijder je de rimpeldraden.
  6. Omzomen, en klaar!

© Moors M - IMG_4787

De foto’s namen we op vakantie in Gran Canaria. Zelfs op reis zet ik mijn ventje aan het werk… Dankjewel lieve schat!

© Moors M - IMG_4736

Het stappen met zoveel stof rond mijn benen was even wennen, maar ik vind hem zó leuk, dat ik het ervoor over heb. Wat vind jij ervan?

© Moors M - IMG_4689

Tot snel,
Lieve

PS: het bloesje is er eentje van Lola en Liza, gekocht in de solden. Ooit maak ik er zelf zo eentje, maar voorlopig moet ik het hiermee doen…

© Moors M - IMG_4666© Moors M - IMG_4752© Moors M - IMG_4644

Celebrate autumn Blogtour: luchtige maxirok

IMG_1696

Toen Sabrina van De Stoffengalerij mij contacteerde om mee te werken aan haar allereerste blogtour, kon ik dat onmogelijk weigeren. Ik mocht namelijk mijn favoriete stofje kiezen uit haar uitgebreide collectie. Nu moet ik zeggen dat kiezen niet makkelijk was; ze verkoopt zoveel mooie dingen. Uit de vijf stofjes die ik aanduidde, kreeg ik een paar dagen later de Tricot pastel Leaves van Art Gallery toegestuurd.

IMG_1706

Toen ik de stof koos, had ik een jurkje in gedachten. Maar soms vertelt tricot je een heel ander verhaal eens je ze in handen hebt. Ook in dit geval… Ik voelde de zachte, soepele textuur en besloot een lange rok te maken.

© Moors M - 6U6A4486

De rest is geschiedenis. Deze lange rok met tailleband en split is heerlijk om te dragen, en -dankzij de variatie aan pastelkleuren in de stof- ook heel makkelijk te combineren met wit, roze, muntgroen, bruin of grijs. De tricot is ideaal voor dit tussenseizoen: licht en luchtig, maar als je er een truitje bij draagt en een paar stoere laarzen, mag het zelfs een graadje frisser worden.

© Moors M - 6U6A4503

Ook jij kan mee genieten van deze blogtour. Om de herfst te vieren, geeft Sabrina nog tot 8 oktober een mooie korting aan al haar klanten. Ik zou niet aarzelen!

IMG_1697

Wil je meer zien uit de blogtour van de Stoffengalerij? Ook deze dames mochten een stofje kiezen:

Caro (Made by Caro) Tamara (Lunatiek) – Davina (Woohoobydavina)
Majella (madebymazella) – Miss Potting (mamasasewing)

© Moors M - 6U6A4677Tot snel,
Lieve  

PS: Foto’s van Michael Moors

Ik ga op vakantie en neem mee…

Eind september ontvluchtten we het kouder wordende Vlaanderen richting de zon. Een beetje bang voor de sterke wind trokken we naar hotel Lopesan Baobab in het zonnige Gran Canaria, waar de thermometer nog makkelijk temperaturen van 30 graden aangaf.

Voor het eerst sinds ik noodgedwongen een ‘adempauze’ nam op het werk, vond ik er totale rust. De uitputting, de stress, het schuldgevoel en de angst voor wat mij te wachten staat zijn er nog, maar op vakantie kon ik er even afstand van nemen. Even weg van de therapie en het ‘echte leven’ kon ik in dit paradijselijk oord mindful voor mezelf zorgen, mijn nieuw-aangeleerde vaardigheden oefenen en energie opdoen voor wat in het verschiet ligt.

Terugkijkend op het hobbelige parcours van de laatste jaren, weet ik dat mijn creatieve hobby en deze blog twee steunpilaren geweest zijn die ervoor zorgden dat ik recht bleef. Ze boden mij een rustpunt in de ratrace die mijn leven geworden was. Daar ben ik ontzettend dankbaar voor!

Ik kon dus niet zomaar op vakantie vertrekken zonder deze steunpilaren met mij mee te dragen. Los van het feit dat het superleuk is zelfgemaakte kledij aan te doen, blik ik met deze kleren ook terug op de afgelegde weg…

  • Een jaartje geleden werd ik op slag verliefd op dit heerlijk soepele tricootje met felrode klaprozen. Deze zwierige rok hangt in de zomer nauwelijks in mijn kast, en moest natuurlijk ook mee op vakantie!©Moors M - Sep 1711

 

  • Dit shortje leent zich voor heel wat gelegenheden. Ik maakte het tijdens onze recyclagemaand, en op zonnige dagen grijp ik er steeds naar terug.©Moors M - Sep 1704

 

  • Een twijfelaartje, dit Abby-jurkje.  Gelukkig heb zette ik mijn twijfel opzij, en draag ik het nu geregeld. Heerlijk luchtig, en het voornaamste: wasmachine uit, kapstok op en aandoen! Tijdens de vakantie was het hét ideale avondjurkje.©Moors M - Sep 1703

 

  • Dé revelatie van deze zomer. Toen het viraal ging, was ik verwonderd. Zo’n simpel Odette jurkje, en zoveel leuke commentaren!  Heerlijk om dragen, aan het zwembad op blote voeten of ’s avonds met een hakje onder.©Moors M - Sep 1701
  • Ja hoor, ook aan het zwembad was mijn shortje een welkome gast.©Moors M - Sep 1705

 

  • Last but not least: mijn zilveren Cobalt. Wat een heerlijk shirtje is dit toch!© Moors M - IMG_4487

 

Natuurlijk had ik niet enkel ‘oude’ stukken in mijn valies… We gingen ook een paar keer op stap met nieuwe naaisels, zoals de Cobalt van Blou. Binnenkort zie je hier nog een rok en een shortje verschijnen.

Op vakantie had ik ook mijn derde steunpilaar bij, mijn rots in de branding. Niet alleen blijft hij naast me staan bij elke stap op weg naar genezing, hij zorgt ook keer op keer voor prachtige foto’s van mijn naaisels. Schatje, ik hou van jou!

© Moors M 1712

Wil je meer zien van Michael z’n werk, ook buiten de foto’s die hij voor deze blog maakt? Volg hem dan op Instagram.

Tot snel,
Lieve