Mijn zus Elke weet perfect welke cadeautjes ik graag krijg. Zo staat op dit moment achter mij een bos tulpen in een vaas die ik van haar kreeg en krijgt het luchtplantje op mijn salontafel altijd veel complimenten. In januari ging ze de creatieve toer op en gaf ze me voor mijn verjaardag een doe-het-zelf pakket voor de Explorer Tote van Noodlehead.

In het pakket van ZipperZoo vond ik het papieren patroon van de Explorer Tote, alle metalen fournituren in mat zwart, prachtig blauw Lux kunstleer en een vrolijk opstrijklabel. Als extraatje voegde Mieke nog twee lapjes prachtige voeringstoffen toe uit haar eigen voorraad. Die ga ik houden voor een volgend project. Wat een schat is die Mieke toch, en zo fijn dat zij en mijn zus perfect weten wat ik graag zie!

De Explorer Tote kan je maken in twee maten. Omdat ik nog geen mooie weekendtas in mijn assortiment had, besloot ik de grote te naaien. Al staan de afmetingen duidelijk in het boekje met de beschrijving, ik kon mij niet goed inbeelden hoe groot de tas zou uitvallen. Het viel mij wel op dat je heel wat materiaal nodig had, dus dat ze groot zou zijn… dat kon ik wel bedenken. Toch was ik aangenaam verrast hoeveel er in de tas gaat. Ik reis altijd met een klein (hoofd)kussentje, dus dat moest er zeker in kunnen. Daar bovenop is er nog voldoende plaats voor wat kledij en een toiletzak, al zou ik het afraden om dan nog een set handdoeken mee te nemen.

Uit mijn voorraad duikelde ik -voor de buitenkant- een leuke gordijnstof op (die gebruikte ik eerder al voor mijn Lil’Stinger), die ik verstevigde met Vlieseline H640. Ik wilde graag een tas met een beetje body, maar ze moest niet op zichzelf blijven staan. Wat ik wel vergat… is om dezelfde H640 op het bodempaneel te strijken. Daardoor zakt de tas op die plaats nogal in, maar eens mijn kussentje erin zit, zie je daar niets meer van. Ik wilde dat echter niet doen voor mijn foto’s, want dan geef ik een verkeerd beeld van hoe de tas in werkelijkheid is.

De leuke tassenband kreeg ik cadeau van Girl in Uniform Margot en die past er perfect bij. Ook de voeringstof heeft een eigen verhaal. Toen Margot een paar jaar geleden op missie ging naar Mali, stuurde ze aan elk van de Girls een aantal prachtige Afrikaanse stoffen op. Deze was er één van, en ik had er nog een mooi stuk van liggen. Het geeft de tas binnenin een speels en vrolijk kantje en het maakt het cadeau van mijn zus nog net iets specialer.

De tas naaide ik op naaiweekend met de Girls. We trokken begin februari op weekend naar Framalo en bleven er overnachten in de winkel. Heerlijk, maar zo’n bende giechelende dames, de lange naaiuren en alles wat daarbij komt kijken is niet bevorderlijk voor een goede nachtrust. Toen ik de volgende morgen aan deze tas begon, ging ik al meteen in de fout: ik bevestigde de drukknop van het achtervak achterstevoren… en moest dat creatief oplossen. Ik maakte dus een tweede klep, iets kleiner, zodat ik het vak nog steeds met de drukknop kon sluiten. Wees eerlijk: als ik niets verteld had, dacht je dat het zo moest zijn, toch?

Het resultaat is een prachtige tas, een cadeau van heel bijzondere dames: Elke, mijn liefste kleine zus – Margot, een Girl in Uniform en gekoesterde vriendin – Mieke, meer dan de leverancier van prachtige tassenfournituren, maar iemand die ik intussen ook tot mijn vriendinnen reken. Een tas die ik dus extra ga koesteren… en hopelijk nog lang ga gebruiken om op naaiweekendjes te gaan!

Tot snel,
Lieve