Een lekkere vleermuistrui

Een paar keer per jaar staat er een outlet stoffenkraampje op de parking van Mertens Mercerie in Melle, en daar kan je prachtige koopjes doen. Een tijdje geleden tikte ik er een supermooi gebreid stofje op de kop. Ik had niet meteen een patroon voor ogen, maar dat ik er een los truitje mee wilde maken, dat was wel zeker.

Het Burda Young patroon 7678 leende zich perfect voor dit doel. Ik begon gezwind te knippen, en leerde burda7678al snel dat je een fijn en luchtig gebreid stofje best goed overlockt voor je verder gaat met naaien. De stof heeft de neiging om aan de randen te rafelen en zelfs ladders te trekken. Zoiets nadien oplossen, is haast onmogelijk. Ik heb geen overlockmachine, maar gebruik de overlocksteek op mijn machine, en dat werkt perfect.

Eens de patroondelen uit de stof geknipt, merkte ik echter op dat de trui wel heel erg doorschijnend zou worden. De stof is fijn en nogal los gebreid, dus je kan er dwars door zien. Voeren dus! Maar dat stond natuurlijk niet beschreven bij het patroon. Als niet-zo-ervaren naaister stof genoeg voor een paar slapeloze nachten. Hoe voer je een trui, zodat de binnenkant mooi afgewerkt is? Uiteindelijk vond ik mijn inspiratie hier. Na deze aha-erlebnis, ging het naaien heel wat vlotter.

Ongelofelijk hoeveel je al doende leert. Ik maak ontzettend veel fouten… een kleine onoplettendheid is dikwijls al genoeg voor uren uithaalplezier. In deze stof was de draad zo moeilijk te zien, dat uithalen bijna onmogelijk was. Op een bepaald moment had ik het achterpand er achterstevoren ingezet, wat een kleurverschil gaf met het voorpand. Er zat niets anders op dan de zijnaden los te knippen. Gelukkig is dit een los model en had ik nog wat reserve…

img_5076img_5075

Opnieuw een hindernissenparcours, maar ik ben heel blij met het eindresultaat.

Wat vind jij ervan?

Tot snel!
Lieve

Aanpassingen aan het patroon: Ik maakte de mouwen langer, zodat de trui ook in het tussenseizoen draagbaar is, en de band onderaan is breder dan het originele patroon. Ik voerde de trui.

De girls hijsen de vlag

Wat kan je op een rustige zondag doen? Naaien natuurlijk, afspreken met vriendinnen, of ergens naartoe gaan en nieuwe mensen leren kennen…

Of je combineert dat allemaal door deel te nemen aan een naaimarathon voor het goede doel Gifts 4 Life. Drie dames zetten hun gezamenlijke hobby in voor de vzw Feestvarken, die kinderen in armoede een verjaardagspakket geeft met cadeautje, traktaties en spullen voor een verjaardagsfeestje. Hoe fleur je een verjaardag op? Met vlaggenlijnen en kroontjes  natuurlijk, en liefst nog zelfgemaakt.

Lieve stelde voor om mee te helpen vlaggenlijnen naaien, en waarom niet: het staat nog op mijn projectlijst voor de neefjes, en zo kan ik al oefenen. Dus trokken we zondag naar Edegem, waar de basisschool omgetoverd werd tot een ware naaifabriek. De hele eetzaal stond vol met snorrende naaimachines en stomende strijkijzers. Overal zag je mensen stof knippen, stikken of rondlopen met een stuk stof in hun hand. De dames (vooral dames) liepen enthousiast af en aan terwijl de  (meeste) heren wat onwennig rondkeken naar al die stikgekte.

img_5940

Het hele naaifeestje was puik georganiseerd. De stukken stof lag en al klaar in mandjes met biaislint erbij, en de werkbeschrijvingen lagen voor het grijpen.  Dus wij installeerden ons en prepareerden de vlaggetjes volgens de  huisrecepten van Gifts 4 Life.

Onze naaimiddag  heeft mijn enthousiasme voor vlaggenlijnen alleen doen groeien.  Ideale manier om restjes stof op te gebruiken en wat de combinatie van kleuren en patronen betreft: hoe zotter, hoe liever.  Elke combinatie is leuk, en een fleurige biais als vlaggenlijn maakt het nog wat vrolijker.

‘Meer van dat gevlag voor mijn neefjes’, besloot ik. Het probleem is dat bij mij thuis de kinderstoffen erg dungezaaid zijn. Gelukkig stopte Lieve mij nog wat vrolijke restjes toe, de schat,  dus mijn volgend projectje ligt al vast.

We hopen dat onze vlaggenproductie heeft bijgedragen aan het nobele doel van Gifs 4 Life. Alvast een dikke merci en proficiat aan het organiserend comité. Dames, het was gewoon leuk! Dank je wel! We kijken uit naar de volgende editie.

Tot schrijfs,
Margot

PS: Meer leuke foto’s van het event vind je hier.

Een voetje voor

Heb jij, net als ik, geen overlockmachine? Dan raad ik je aan deze tekst extra aandachtig te lezen…

Vaak ben ik blij dat niemand mijn zelfgemaakte kleding langs de binnenkant kan zien. In de kleuterklas deed de juf al een poging het mij te leren, maar ik slaag er nog steeds niet in recht te knippen.  De randen van mijn stof zijn vaak een beetje rafelig, en met een gewone overlocksteek kan je niet alles recht trekken.

Sinds ik twee lessen volgde bij Mertens in Melle, leerde ik mijn machine stukken beter kennen, en ontdekte ik ook dat er een voetje bestaat, dat al mijn zorgen wegvaagt: de zijsnijder. Geen goedkope voet, maar zijn centen meer dan waard! Ik zorg er nu voor voor dat de naadwaarde op de juiste plaatsen wat breder is, en laat mijn voetje zijn werk doen. Het resultaat? Een perfect rechte, mooi afgewerkte rand.

Hoe gaat het in zijn werk? Je selecteert een overlocksteek, speldt je stoffen met de goede kanten op elkaar, en knipt ze op een centimeter van de rand een stukje in. Dan leg je de stoffen zo op de voet, dat de knip onder het mesje ligt, en leg je de stof waar je naald begint te naaien. De rest gaat vanzelf!

Heb jij zo’n voetje dat je niet meer kan missen?

Tot snel,
Lieve

Superzachte trui-jurk

Een gezamenlijke hobby zorgt voor een aparte band. Zo ook met de blogsters die af en toe voor Droomstoffen bloggen. We kennen elkaar niet, zien enkel elkaars creaties passeren op de facebookgroep. Toch stonden de meiden er, onder leiding van Yvette, als één blok, om mij een hart onder de riem te steken. Ik was overdonderd door hun attenties, en door de stoffen die ze speciaal voor mij selecteerden.

Deze prachtige grijs-blauwe gebreide stof vroeg er gewoon om omgetoverd te worden tot een zachte trui-jurk voor koelere dagen. De Elsa trui, een gratis PDF-patroon, verlengde ik tot net boven de knie. De boordjes aan de polsen en onderaan de trui liet ik weg, omdat ze niet echt iets bijdroegen aan de jurk. De startmaat 36 was voor mij een flink stuk te groot, afschuinen-schouderdus ik versmalde de mouwen met drie, en het lijfje met vier centimeter langs elke kant. Ook de leuke sjaalkraag moest eraan geloven: de ronding van de schouder schuinde ik een beetje af, want het leek wel een harnas… Het naaien ging haast vanzelf, want het is een heel eenvoudig patroon.

Even was het paniek, want ik trok tijdens het stikken een draadje uit de stof, waardoor er een ontsierende streep op mijn achterste staat, die ik met de beste wil van de wereld niet kan camoufleren of herstellen. Maar ik draag de jurk met een lederen bruine riem, en daardoor is het foutje meestal onzichtbaar. Oef!

Droomstoffenmeisjes, ik hoop dat jullie blij zijn met het resultaat. Nog eens bedankt voor de morele steun, en de mooie stofjes!

p1080095bis2

Wat ik je nog even wilde meegeven… img_7086Blijkbaar heb ik een ‘koninklijke stijl’, want op deze foto (slechte copie uit een tijdschrift) draagt koningin Mathilde bijna exact dezelfde jurk :-)!

Wat vinden jullie ervan?

Tot snel,
Lieve

Wat als: het niet afloopt zoals je verwacht?

Wat als… je in je hoofd een heel project hebt zitten, met stof en een beeld hoe het resultaat zal zijn. Bij elke stap in je maakproces worden die verwachtingen minder ingevuld. Je blijft denken: “dat lossen we wel op”, “dat zal wel meevallen als het af is”. En je blijft hopen dat je eindresultaat meer zal zijn dan de optelsom van al die kleine teleurstellingen.mimi5

Het bloesje Mimi uit Love at First stitch leek me een leuk project en ik had een vrolijk donkerblauw stofje met witte stippen.

Maar bij mijn creatieproces ging enkel van kwaad naar erger. Ik maakte fouten bij het overtekenen van het patroon, en begon meer en meer te twijfelen aan de stof. Waarom had ik geen viscose gekozen, dat veel mooier valt voor zo’n bloesje? Verder lukte het rimpelen van het rugpand niet goed, de leuke details aan de mouwen vielen niet op door de print. Het bloesje trok aan de schouders en was te wijd onderaan.

Maar het allerergste: het klopte niet.

mimi4

Normaal als je een kledingstuk maakt, ben je blij, verwachtingsvol, als je het nog-niet-afgewerkte stuk over je lijf gooit om te kijken of ie past. Maar hier  voelde ik enkel maar teleurstelling telkens ik het aantrok. Een stemmetje in me somde de hele tijd alle dingen op die niet goed zaten.  “Stop er maar mee, dit wordt niets”, echode de hele tijd in mijn kopje.

Maar ik deed koppig verder, hopend op een mooie finale. Totdat ik aan de knoopsgaten zat van mijn Mimi bloes. Ik heb ze plichtsgetrouw gemaakt, meer als oefening (mijn eerste knoopsgat!!). Toen ik het dan nog eens aantrok, was ik zeker: dit werd inderdaad niets…

mimi2Dus voila, ik zit hier met een 90% afgewerkt bloesje en dikke frustraties. Rationeel zie ik dit als een goede oefening (ik kan een knoopsgat maken!) en een leermoment, maar wat jammer van de stof en de tijd.

En binnenin vloek ik serieus en zie ik dit als een dikke afknapper en een mislukking.

Natuurlijk moet ik gewoon doorgaan, een ander projectje zoeken en me daar mee amuseren. Maar het blijft zeuren…. alsof je net hard in een naald hebt gegrepen… dat blijft ook zo lang nazinderen. Maar ook dat vervelende gevoel verdwijnt uiteindelijk…

Tot schrijfs,

Margot

Boho all the way!

Op zoek naar een gezellig plekje om te leren naaien, en geen zin om een klassieke naaiopleiding te volgen? img_2801Dan zijn de workshops van Boho Atelier in Gent misschien wel iets voor jou! Onder de deskundige begeleiding van Katrien en haar bevallige assistentes doorloop je het parcours dat je zelf kiest. Heb je al wat naaiervaring, dan zijn de open ateliers zeker iets voor jou. Begin je vanaf nul en heb je nog wat meer begeleiding nodig, dan kies je voor een startersatelier. Daarna kan je nog andere ateliers volgen, zoals patroontekenen, haken of breien. Wat je ook kiest, het concept blijft hetzelfde.

Geen klassiek lessenplan bij Boho, je start meteen met een projectje. Als eerste stuk koos ik voor een omkeerbare tas. Bij de eerste ‘les’ kregen we een korte basisuitleg over de naaimachine, en kon ik meteen aan de slag. Hoe fier was ik toen ik na een paar lessen met de tas over de schouder de klas buiten stapte! De tas is dit jaar al meermaals op sleeptouw genomen, en was mijn reismaatje op de laatste vakantie naar Turkije.

Eens je eerste stuk klaar, stap je over op een basisrokje, en van daaruit kies je volledig vrij hoever je wil gaan, en hoe moeilijk je het wil maken. Tijdens de workshopsimg_2779bis zijn Katrien en haar dames steeds in de buurt om je met raad en daad bij te staan, zonder belerend over je schouder te loeren. Ze adviseren je over patroon en stoffenkeuze, en helpen je de juiste technieken uit te voeren. Je knipt en naait aan je eigen tempo, en onder het genot van een drankje en een gezellige babbel tover je heel wat moois vanonder je machine. Er wordt wat afgelachen op die avonden, en ik leerde er Tatiana kennen, intussen een van mijn boezemvriendinnen. Ik ben alvast fan van het concept!

Meer weten over Boho Atelier? Surf naar www.boho.be.

Dikke knuffel,

Lieve

Terugblik op mijn allereerste naaiprojectje

Iets meer dan een jaartje geleden startte ik met naailessen bij Boho Atelier in Gent. Als ik eraan terugdenk, voel ik nog steeds de stress van die eerste rit naar Boho. Ik wist totaal niet wat mij te wachten stond, maar had in mijn handtas twee leuke stofjes voor een omkeerbare tas, en ik huppelde vol verwachtingen en enthousiasme de klas binnen.

Het warme onthaal door Katrien stelde mij op mijn gemak, en na een korte intro gingen we meteen van start met ons eerste projectje. Intussen sleep ik de tas al een jaar van hot naar her, en toen ik begin oktober op reis was in Turkije, kon ik het niet laten ze voor de lens te halen.

Al maak ik nog zoveel jurken, broeken of topjes, mijn eerste naaiwerkje zal toch bijzonder blijven. Het was de geboorte van een nieuwe passie, en de tas zal de hele wereld nog mogen afreizen, voor ik ze weggooi. Als dat er ooit van komt…

Wat was jullie allereerste naaiwerkje? Heb je daar ook zo’n bijzonder gevoel bij?

Tot snel,

Lieve

Een Aster voor een kieken

Het is altijd leuk om met iemand te kunnen chatten over de vooruitgang  van je naaisel. Laatst stuurde ik een foto van een kip naar Lieve, toen ik aan mijn eerste Aster-trui werkte. De boodschap was: ik ben een kieken!

aster5

De bekende Astertrui is berucht om haar korte middel en mouwtjes, en haar vrij recht model. Mijn plan was: de mouwen en het lijfje verlengen en  centreren en wat te versmallen door mijn naadwaarde gewoon weg te laten. Alles ging betrekkelijk goed, tot ik mijn eerste mouw had gestikt en het aantrok: niet te geloven: te smalaan de armen …Ik kon er net mijn bovenarmpje doorkrijgen, maar comfortabel was het niet. Blijkbaar was de naadwaarde van mijn mouwen weglaten een heel slecht idee…

Nochtans had ik de trui op een bestaande trui gelegd om te zien of ik goed zat. Maar ik had geen rekening gehouden met het feit dat de ene tricotstof veel meer rekt dan de andere. En de zwart-witte tricot die ik bij Marie Karo uit Mechelen had gekocht, was veel minder rekbaar. Kortom, ik was een kieken.

Creatief zijn, betekent dat je oplossingen vindt voor je flaters. Maar naast het feit dat stretchsteken al enorm moeilijk uit te halen zijn, zag ik mijn stiksels niet tussen de tricot. Voor een mouwtje van een halve meter heb ik een meer dan een uur zitten uithalen, om zo weinig mogelijk het gebreide weefsel niet kapot te trekken. Ik heb blijkbaar meer geduld dan ik dacht.

astzer2Maar dan, wat doe ik ermee? Heel de mouw eraf halen, zag ik niet zitten. Dus ofwel moest ik nog drastisch afvallen ofwel zette ik er een stuk tussen. Het laatste dan maar…  Door een beetje spaarzaam mijn tricots te knippen had ik van beiden nog een mooie rechthoek over, dus kon ik makkelijk twee stroken van 5 cm knippen. Ik dacht er even aan om een zwarte strook bovenaan te plaatsen, maar dan moest ik nog meer losmaken. Niet dus!

Dus stroken van dezelfde stof ertussen steken, en mijn probleem was opgelost. Dan vrolijk verderwerken en de boordstof aan de mouwen en het lijfje bevestigen maar… weeral probleem. De boordstof voor mijn lijfje was niet breed genoeg, waarschijnlijk hier weeral te enthousiast versmald… Hetzelfde verhaaltje van herknippen, en op het moment dat ik dacht dat ik er was, stikte ik eerst nog de boordstof met de naden aan de buitenkant. Ik moet echt stoppen met de tv aan te zetten als ik aan het naaien ben. Het is met mijn aandachtsspanne geen goede combinatie…

aster3aster4

Maar na al die kip-avonturen ben ik toch erg blij met mijn eerste Aster. Mijn eerste herfstoutfit! En nu weet ik ook waarom iedereen zo enthousiast is over dit model van La Maison Victor.

Hopelijk kan ik mijn volgende projectje met minder getorn afwerken… dit is alvast eentje om te onthouden voor het Grote Blunderboek.

Tot schrijfs,

Margot

Patroon: Aster trui uit magazine La Maison Victor, editie maart-april 2016

Stof : tricot en zwarte elastische tricot uit Marie Karo Mechelen

Kennismaking met het rolmes

Ik mag dan graag naaien, de voorbereidingen vind ik eigenlijk een kleine verschrikking. Een patroon kiezen (teveel keuze), stof kiezen (hoe weet ik nu hoe die stof gaat vallen?), patroon overnemen (uiteraard de merktekens vergeten) en vervolgens de stof knippen. Om één of andere reden geeft het knippen van de stof mij het meeste stress: ik wil graag zo goed mogelijk knippen en vooral het maximum uit mijn (soms behoorlijk dure) stof halen.  Helaas heb ik nog niet de juiste techniek of juiste schaar ontdekt om mijn stof goed te knippen. Er verschijnen happen in de bochten en door het optillen van de stof zit ik er steeds enkele millimeters naast.

Maar op een dag ontdek ik dankzij Margot, mijn mede-blogster, dit kleine wonder: een rolmes van 45mm. Op Snaply verkrijgbaar met snijmat formaat A1 en een liniaal. Gedaan met mijn snijfrustraties!

20161110_125800

Ok, snijden met een rolmes vraagt wel wat handigheid en concentratie! Gebruik altijd een snijmat, zeker als je geen diepe krassen wil op je tafel, parket, linoleum of andere gebruikelijke ondergrond. Het snijvlak is vlijmscherp, dus hou je vingers en nagels best uit de buurt. Voor de kleine (en grotere)  vingertjes is er trouwens een extra beschermingskap voorzien om na gebruik het rolmes terug op te bergen. Je mag ook enkel voorwaarts snijden, dus niet heen en weer want dat doet je stof samentrekken.. Het rolmes rust perfect op een liniaal, dus rechte stukken zijn nu een makkie. De bochten vragen een soepele hand, maar blijkbaar lukt het mij beter dan met een schaar. En voor mij het allerbelangrijkste,  de resultaten op tricotstoffen zijn even perfect als op katoen!

Ik ben dus heel tevreden met mijn rolmes! En nog een budgetvriendelijke tip: rolmesjes vindt je in verschillende maten in bijna alle doe-het-zelf zaken (GAMMA, Brico,…), de goedkopere snijmatten zijn verkrijgbaar bij Action.

Tot schrijfs,

Tatiana