Theo en Faro samen op stap

Vorig jaar beloofde ik mijn jongste miniman plechtig dat ik zijn kleren zou naaien voor zijn lentefeest in juni 2018. Een klein stemmetje in mijn achterhoofd zei me echter zo lang mogelijk te wachten met het debacle van mei 2016 in gedachte. Toen goot het namelijk pijpenstelen op het lentefeest van mijn oudste miniman en moest ik in uiterste nood de dag ervoor nog een lange broek en trui gaan kopen omdat mijnheer bevroor in zijn Theohemdje met korte mouwen.

 

In maart verzilverde ik op het Stoffenspektakel te Gent mijn verjaarsdagscadeau van de Girls in Uniform en kocht ik meteen twee meter van een rood/wit stofje. Zo kon ik indien nodig toch nog twee versies van het hemdje maken😊. Mijn uitstelgedrag leek toen nog niet zo dramatisch. Miniman wou bovendien ook een koningsblauwe short, gelukkig lag die stof al in mijn voorraadskast. Het ontbrak mij echter aan een goed patroon en de tijd om er eentje te zoeken. Groot was dus mijn opluchting toen in de ‘La Maison Victor’ editie van mei/juni 2018 het patroon van de Faroshort verscheen.

 

Driewerf hoera, het naaien kon beginnen (we waren toen al midden mei 2018… nog twee weken respijt). Ik was echter in mijn enthousiasme vergeten om ook de bijpassende paspel, kamsnaps, broeksknopen, broeksband en garen te kopen. Het naaien werd nog een week uitgesteld. Vanaf dat moment begon het echt te spannen… Een Theo van Zonen 09 met korte mouwen, paspelaccent en kamsnaps werd als eerste uitgevoerd in de nachtelijke uren. Gelukkig voorspelde het weerbericht goed weer, wat me het geklungel van armsplitten in lange mouwen bespaarde. Daarna volgde de Faroshort van LMV in sneltempo, een heerlijk patroontje voor moeders met weinig tijd op zoek naar maximale tevredenheid. Het lukte me om alles net op tijd klaar te krijgen (weliswaar met de nodige wallen onder mijn ogen)! En neen, ook deze keer had ik geen plan B…

 

De goden waren mij blijkbaar gunstig gezind, want op het lentefeest bleef het lekker warm en droog. Miniman was apetrots met zijn nieuwe outfit en besloot om zijn sokken dan ook maar in de twee kleurenvariaties aan te doen (rood en blauw). En ja, bij een feestje op de boerderij hoort een ritje met de tractor en een bezoek aan de stallen, uiteraard in de nieuwe kleren! Hij kan er maar van genoten hebben…

Ook ooit last-minute iets gemaakt voor een feest, deel je verhaal gerust met mij. Ik ben benieuwd hoe jij met die stress omging😊

Liefs,
Tatiana

Bikini weather – Let’s Sti(c)k Together

Intussen weten jullie dat ik zelden een editie van Let’s Sti(c)k Together oversla. Met een hele rits blogsters rond hetzelfde thema werken is steeds een bron van inspiratie.

18157163_10211358990223802_4807226239215224763_n

Vorig jaar rond deze tijd blogden we over zon, zee, strand, deze keer draait alles rond vakantie. Voor de meesten zijn de zomermaanden hét moment om te herbronnen en al ga ik zelf pas later in het jaar op vakantie, ik geniet met volle teugen van het mooie weer en van de ontspannen sfeer die vakantiegangers meebrengen als ze terug aan het werk gaan.

© Moors M - 6U6A6603

Hoe ik deze uitdaging zou aanpakken, daar moest ik niet lang over nadenken. In mei ging ik, na een lange burn-out en een paar maand deeltijds, opnieuw fulltime aan het werk. Net in die eerste week zag ik een testersoproep van Petite Stitchery & Co. Kelly had een leuke bikini ontworpen en zocht mensen die het patroontje wilden uittesten. Ik vergat even dat zo’n fulltime herstart toch wel zwaar zou wegen en tekende enthousiast in voor de test. Lees verder “Bikini weather – Let’s Sti(c)k Together”

Flaneren in een Flo

©Lieve Deduytschaever 180713 10Meer dan een jaar geleden zat ik zes maanden in Mali in opdracht. Altijd een leuke ervaring om een andere cultuur op te snuiven, en in de hoofdstad Bamako hadden ze ook stoffenwinkeltjes. Ik heb meer dan eens bij een collega gebedeld om met mij langs een stoffenpand te passeren. Er is dan ook meer dan één doos met mooie stofjes naar huis gestuurd, voor de girls of gewoon lekker voor mezelf.

Maar een jaar later moet ik toegeven dat ik nog steeds niet veel geproduceerd heb van mijn Afrika-buit. De drukke prints of de stijvere stof laten je niet toe eender wat te maken.

Pas toen ik in LMV de Flo jurk zag staan, wist ik onmiddellijk: we have a winner! In mijn doos steken er een paar schitterende rollen tafzijde of taft genoemd, een stijve stof die mooi blinkt. Een blauwe taft Flo zou een leuke aanwinst zijn in mijn kleerkast.

Het was mijn eerste kennismaking met tafzijde dus ik waste de stof eerst apart en trachtte met het strijkijzer hem weer mooi glad te krijgen. Doordat taft zo stijf is, begint-ie snel te kreuken, maar met een middelwarm strijkijzer krijg je dat weer terug in orde. Taft is ook erg dun maar blijft stevig, dus met een microtexnaald is-ie heel makkelijk te naaien.

©lieve deduytschaever 180713 021769651511..jpg

Ook het Flo patroon bleek me te bevallen. Je moet alleen voldoende stof hebben en je hoofd erbij houden als je de plooitjes in de rok maakt. Ook het beleg voor je lijfje, dat je nog eens verstevigt met vlieseline, vraagt wel wat extra aandacht, maar het ging allemaal verrassend vlot.

Alleen de zakken wilden bij mij niet meewerken. Ik heb een paar keer moeten lostornen voor ik ze deftig in mijn zijnaad verwerkt kreeg. Een aandachtspuntje voor de volgende versie.

Iedereen was dolenthousiast over mijn blauw stofje, maar ik vond dat de jurk wel wat eentonig begon te worden. Ik hou van opvallende details dus kreeg mijn zoom nog een extra matte zwarte band . Zo lijkt hij wat langer, maar het heeft vooral dat ietsje meer. Met verstelbare schouderbandjes in dezelfde kleur werd het al meer mijn smaak en ik strikte de zwarte band ook nog eens rond mijn middel.

©Lieve Deduytschaever 180713 15

Het resultaat is een vrolijke Flo, een jurkje dat je in warme zomermaanden draagt om naar een feestje te gaan of in de stad te gaan flaneren. Ik deed het laatste met Lieve tijdens een fotoshoot in Mechelen en kreeg er fijne complimentjes over.

Ik heb een vriendin al voorgesteld om de Flo voor haar ook te maken in een mooie grijze taft die ik nog heb liggen. En ik heb al stiekem spijt dat ik niet meer dozen met stofjes heb meegenomen naar België. Misschien mijn collega’s in Bamako toch eens lief aanspreken….

Tot schrijfs,
Margot

Babygerief

De voorbije maanden maakte Hanne een paar keer leuke foto’s voor de blog. Zo gingen we voor het eerst op stap naar het Parkbos, daarna naar Ikea en uiteindelijk zelfs naar haar huisje.

© Lieve Deduytschaever 180520 10.jpg

Al deed ze de shoots met plezier en heeft ze er nooit om gevraagd, ik wilde toch graag iets doen in ruil voor haar werk. Tijdens een fotoshoot vertrouwde ze mij toe dat ze zwanger was van haar eerste kindje en sindsdien kan ze het echt niet meer verstoppen, dus daarin zocht ik mijn inspiratie voor een wederdienst.

© Lieve Deduytschaever 180520 03

Rompertjes maakte ik al een paar keer als cadeautje, maar ik wilde deze keer iets met meer body. Een van mijn eerste zelfgemaakte cadeautjes was een verzorgtas voor mijn schoonzusje en vriendin. Mijn neefje is intussen dik twee jaar en de tas wordt nog steeds overal mee naartoe gesleept. Een verzorgtas zou het dus worden!

© Lieve Deduytschaever 180520 12

Omdat ik niet zo graag twee keer hetzelfde maak, ging ik op zoek naar nieuw patroontje. De Stella Weekender van Swoon Patterns leek mij de ideale basis voor de tas: ruim met heel wat aparte zakjes aan de buitenkant.

© Lieve Deduytschaever 180520 07.jpg

Nadat ik gepolst had naar Hanne’s smaak, koos ik voor een zwart-wit combinatie. De canvas stoffen en contrasterende zilveren paspel vond ik bij De Stoffenknop en ik ging vol enthousiasme aan de slag.

© Lieve Deduytschaever 180520 08.jpg

Had ik het geweten… was ik er waarschijnlijk nooit aan begonnen. Het werd een serieus hindernissenparcours. Swoon handleidingen en patronen zijn prachtig uitgewerkt, dus daarop kan ik het niet steken. Het is echter een stuk met heel veel patroondelen, die allemaal ook nog eens verstevigd moeten worden. De voorbereiding is dus niet van de poes, en door de versteviging zijn alle handelingen net iets stroever.

© Lieve Deduytschaever 180520 05

Bovendien wordt de tas afgewerkt met paspel, wat het aantal stoflagen nog opdrijft. Mijn machientje ging er vrij vlot door, maar ik vond het toch moeilijk al die lagen mooi op hun plaats te houden. Meer dan eens moest ik mijn decovitje te hulp roepen.

© Lieve Deduytschaever 180520 15.jpg

Ik kocht daarnaast ook de verkeerde rits (met dikke tandjes in plastiek), waardoor ik de voorgeschreven techniek niet kon gebruiken. Door die misstap werd het veel moeilijker om de tas in elkaar te steken en zat ik aan het einde van mijn eerste naaidag met de handen in het haar. Mijn 3D-inzicht is nog vrij beperkt en ik kon mij de weg naar het einddoel niet meer voorstellen. Al weet ik dat ik het altijd wel tot een goed einde breng, ik lig toch wakker van zo’n dingen.

© Lieve Deduytschaever 180520 18

Gelukkig bestaat er een uitgebreide online naaicommunity en wilde Katrien – expert tassen maken – nog diezelfde avond uitgebreid met mij brainstormen over een mogelijke oplossing. Ik kon dus rustig gaan slapen, met dank aan die fantastische madam!

© Lieve Deduytschaever 180520 13

De tas telt heel wat afzonderlijke vakjes aan de buitenkant, wat ze geschikt maakt als verzorgtas: twee grote cargozakken op de voorkant plus een breed ritsvak; twee grote vakken achteraan en twee steekzakken op de zijkant. Kan tellen, toch?

© Lieve Deduytschaever 180520 11

Maar ik vind een tas pas handig als er ook binnenin verschillende vakjes zitten. Naast de twee brede vakken, die ik ruimer maakte door met een elastiek te werken, maakte ik ook een klein vakje-met-klep voor de fopspeen en een cargozak voor de papfles of voor een bus talkpoeder.

Hopelijk is de mama (want ze is intussen bevallen van een prachtig meisje) tevreden met haar cadeautje. Het is met heel veel liefde gemaakt en met plezier gegeven. Hanne, nog eens bedankt voor je mooie foto’s en veel succes met je bloedeigen creatie!

© Lieve Deduytschaever 180520 16

Wat denk jij, zou jij zo’n tas graag cadeau krijgen?

© Lieve Deduytschaever 180520 14.jpg

Groetjes,
Lieve

PS: De attributen voor de foto’s mocht ik lenen van mijn schoonzus-en-vriendin Annelies, waardoor ik mama-gaat-naar-het-park kon spelen in mijn eigen tuin… Dankjewel Annelies, voor je steun steeds weer aan mijn blogverhaal!

Stoffen met hopen – Modecoupon

Zelf zou ik nooit zomaar heen gereden zijn, maar mijn vriendin Annelies wilde haar stoffenhorizon wat uitbreiden en nam mij op sleeptouw richting Modecoupon in Sint-Niklaas. Ik zit momenteel midden in een ‘stoffenstop’, waarbij ik probeer zoveel mogelijk stoffen uit mijn voorraad te verwerken, en had dus niets nodig. Maar tegen een gezellige ochtend snuisteren in leuke stofjes zeg ik natuurlijk niet neen.

©Lieve Deduytschaever 180115 03

Mijn mond viel open toen ik het ‘warenhuis’ binnenstapte. Een stoffen- en fourniturenwinkel met zo’n grote oppervlakte had ik nog nooit gezien, vandaar de benaming. Alle stoffen liggen er overzichtelijk per stofsoort uitgestald op meters- en meterslange rekken, zo ver als je kan kijken. Een heel team dames en ook een paar heren staan klaar om de klant van dienst te zijn, en om de hopen stofrollen op de toonbank terug op hun plaats te leggen, eens de stof gesneden is.

Je kan het zo gek niet verzinnen… Op zoek naar fleurige carnavalstoffen, naar stevige canvas voor bemeubeling, naar vulling voor je stoelkussens of naar skai en kunstleer? Tafelzeil of satijn, lurex of omkeerbare pailletten in tientallen kleuren… Honderden stofsoorten liggen naar je te lonken, in tientallen stijlen. Jong en kleurrijk of stijlvol en sober? Alles vind je er. Ook alle mogelijk kleurtjes lint, elastiek, paspel, knopen, flok- en flexfolie kan je er vinden.

Het lijkt wel het walhalla van de stoffen, maar na een tijdje kreeg ik toch het gevoel dat ik door het bos de bomen niet meer zag. Het gevoel dat ik te veel keuze had, en wat ik ook zou kiezen, ik zou nog heel wat moois mislopen. Eigenlijk kreeg ik er wel een beetje stress van…

©Lieve Deduytschaever 180115 01

Aan het eind van de rit ben ik heel blij dat ik deze winkel heb leren kennen. Als ik eens zin heb om te shoppen voor een paar projecten tegelijk, staat dit adresje zeker in mijn GPS! Maar in dit geval wandelde ik er, heel braaf, buiten met slechts één stofje dat perfect matcht met de andere stoffen voor een tas die ik ga maken.

©Lieve Deduytschaever 180115 23

Ken jij nog zo’n leuke adresjes?

Tot snel,
Lieve

Getest en goedgekeurd: de Celeste van Blou

Na het Cobalt truitje, de Maya-jurk en de Heron sweater rolde er alweer een pareltje van de tekentafel van het team van Catherine en An, en ik was superblij dat ik opnieuw mocht testen.

IMG_6304

De Celeste is een stijlvolle jurk waarmee je alle kanten uit kan. Je kan kiezen tussen een model met wijde of kokerrok, met of zonder mouwen. Ook met de ruguitsnijding kan je verschillende kanten uit: sexy diep of iets minder uitgesneden… Zo maak je vier verschillende jurken met het patroon.

© Moors M - IMG_8707

Zoals we het gewend zijn van Blou is de pasvorm perfect. Ik hou van het matensysteem. Geen gepruts met confectiematen, je kiest puur op basis van je maten, genummerd vanaf 1 tot en met 7.

© Moors M - IMG_8599

Lees verder “Getest en goedgekeurd: de Celeste van Blou”