Wat als een vriend je vraagt voor een grote sporttas? Dan maak je er twee.
Nina Cardigan sewing kit – all in one!
Een paar weken geleden leek het erop dat de lente in het land was (Nvdr.: zie hoe zonnig de foto’s zijn!), maar daar is nu geen sprake meer van. Regen, wind, vrieskou… een extra laagje kleren kan nooit kwaad! Enter de Nina van Style Arc, een elegante losse cardigan met een heel bijzondere voorkant.
Patroon en superleuke, soepele, veelkleurige sweaterstof komen allebei van Minverva, die het geheel als naaikit aanbiedt. Wat is zo’n naaikit? Dat is een pakketje waarbij alles zit wat je nodig hebt om je kledingstuk te maken. Voor de Nina gaat het om de stof – voldoende voor de grootste maat – naaigaren, machninenaalden, elastiek om de schoudernaden te verstevigen én natuurlijk het patroon. Dat alles in één pakketje thuis bezorgd. Super praktisch dus!
Tykka in black
Tijdens het testen van een nieuw patroon kan het gebeuren dat er nog nieuwe opties worden toegevoegd, of dat er kleine veranderingen doorgevoerd worden. Mijn eerste Tykka maakte ik vrij vroeg in het testproces en ik had spijt dat ik de nieuwe opties niet meer kon verwerken. Hét perfecte excuus om de Tykka nog een keertje te maken, al is dat best een pittig werkje. Maar ach, het is een hobby en een verslaving…
Mijn materialen bestelde ik bijna volledig bij ZipperZoo. Zwart is tijdloos en past zowat bij elke outfit, dus ging ik voor een eenvoudige maar stijlvolle versie in effen zwart kunstleer met een croco accent. Omdat zwart ook maar zwart is, koos ik voor een tassenband met zilveren glittertje. Het muntgroene katoentje van de voering had ik nog in mijn voorraad liggen, maar ik heb geen idee meer waar het vandaan komt. De leuke luipaardprint geeft wat pit aan de tas.
Een mislukte Nia hack
De trouwe lezer van deze blog heeft waarschijnlijk al begrepen dat ik zelden een patroon naar de letter volg. Ik naai nu bijna zeven jaar, en ik heb gaandeweg ontdekt dat mijn lichaam allesbehalve standaard is. Daarom pas ik patronen vaak in meer of mindere mate aan, zodat het volledig mijn ding wordt. Zo ook met de Nia broek van Bel’Etoile… alleen ging het deze keer nogal mis.
Op het eerste zicht denk je misschien dat het wel meevalt… Lees vooral verder, want je zal zien dat ik deze keer serieus de mist in ben gegaan. Het vreemde is echter, dat ik niet eens weet waar het fout ging. Ik hackte de Nia namelijk al twee keer eerder en mijn tweede exemplaar draag ik elke hele zomer lang met veel plezier. Bij deze broek heb ik het aangepaste patroon -met rits in de zijnaad in plaats van een elastiek in de tailleband achteraan- gewoon op dezelfde manier uitgevoerd.
Voor mijn vierde Nia (de testversie voor Bel’Etoile en mijn eerste hack kregen jullie nooit te zien) koos ik een neutrale maar oh-zo-mooie stretch polyester viscose in donkerblauw van Minerva. De effen blauwe stof valt mooi soepel, verwerkt makkelijk en kreukt niet, ideaal dus voor een geklede broek. Aan de stof zal het dus niet liggen dat mijn broek uiteindelijk niet draagbaar is.
Lees verder “Een mislukte Nia hack”
Lovely Lova – trial and error
Er hangen slechts een beperkt aantal bloesjes in mijn kleerkast. Meestal gaat het dan nog om blouses die ik lang geleden kocht en nog niet of maar af en toe gedragen heb. De fantastische kwaliteit van de Minerva Exclusive Viscose Challis stoffen deed mij echter verlangen naar een stijlvolle bloes van eigen hand.
De Lova uit La Maison Victor (Sept-Okt 19) stond al een hele tijd op mijn verlanglijstje. Ze is gekleed en stijlvol, en valt op door het lange striklint rond de hals. Het knopenpad zit verborgen achter een beleg en ook dat zorgt ervoor dat de Lova geen alledaagse blouse is. Perfect dus voor een niet-alledaags stofje! Ik ging voor een mix van paars, lila en blauwtinten, bezaaid met bloemen. De stof ligt een eindje buiten mijn comfortzone, maar het patroon ook, dus dan passen die twee perfect bij elkaar.
De soepele en zachte viscose van Minerva is heerlijk om mee te werken. De stof is licht, luchtig en vloeiend, en leent zich uitstekend voor een mooie bloes. Ik vreesde dat de stof veel zou kreuken, zoals de meeste viscoses, maar dat valt heel goed mee. Ze verwerkt ook heel makkelijk onder de machine en krimpt nauwelijk in de was. Ik ben fan!
Lees verder “Lovely Lova – trial and error”
Een comfy sweater
Een van de patronen die ik al vaker opnieuw gebruikte is kooppatroon 7678 van Burda Young. Ik maakte de sweater al in verschillende stoffen en uitvoeringen, en telkens komt er weer een totaal andere trui tevoorschijn.
Het is een heel eenvoudig patroontje: twee patroondelen met aangeknipte mouwen en vier stukjes boordstof. De sweater zit echt in een wip in elkaar! Elegant kan je hem niet noemen, maar bij thuiswerk vind ik zo’n losse trui een heerlijk bovenstuk.
Een kaki Splash Pouch voor Wolf
Cadeautjes op maat, daar kan ik zo blij van worden! Mijn neefje Wolf vroeg al verschillende keren een zelfgemaakt cadeau aan zijn meter, en dat hij dat dit jaar voor kerst niét deed, hield mij niet tegen :-). Hij stuurde ons een lijstje en daaruit koos ik een cadeau, zodat hij zéker blij zou zijn. Maar ik maakte er nog een extraatje bij. Daar kan hij niet boos om zijn, toch?
Al een hele tijd wilde ik de Splash Pouch van Incomplete Stitches maken, en Lief gaf mij een duwtje in de rug door mij het patroon cadeau te doen. Dankjewel lieve Lief! Omdat Wolf gek is op kaki en camouflage, besloot ik verder te gaan in de stijl van zijn Waikala toiletzak. Kaki op en top, met zwarte fournituren van ZipperZoo.
Derde keer geritst
Patronen die mij goed passen, maak ik meestal wel enkele keren. Het leuke is dat je zelf dingen kan aanpassen en met de juiste stoffenkeuze kom je toch telkens weer tot een ander resultaat. Zo ook met het geritste vestje uit Burda Easy 02/20.
Een robuste sweaterstof met superzachte binnenkant van Minerva leende zich perfect voor een derde exemplaar van het jasje. De stof is wat donker voor mijn bleke huid, dus wilde ik graag een sweater die niet helemaal tot aan mijn gezicht komt. Dus geen hoog gesloten hals, maar liever een V. Het voordeel van een geritste sweater is dat je die rits kan openen zo ver je zelf wil. Op koude dagen doe ik hem gewoon helemaal dicht en lijk ik maar wat bleker.
Ik maakte het jasje eerder al twee keer en telkens deed ik kleine aanpassingen. Zo tekende ik het lijf vijf centimeter langer omdat ik niet graag een blote rug heb. Ik versmalde de zijkanten een heel klein beetje en haalde een centimeter af van de schouder. Bij een vorige versie maakte ik de kraag hoger, zodat ik ze dubbel kon plooien als ze dicht was, maar dat maakte ik opnieuw ongedaan.
Lees verder “Derde keer geritst”
Hera gehackt
Het leuke aan zelf naaien vind ik dat je elk patroon naar je hand kan zetten, en dat je zo een kledingstuk maakt dat niet alleen uniek is, maar ook volledig je ding.
De prachtige gebreide sweaterstof van Minerva vroeg om een heerlijk zachte en warme winterse trui. Ik twijfelde een tijdje welk patroon ik zou gebruiken, omdat ik me afvroeg of een effen lichtblauwe trui niet te braaf zou zijn in een eenvoudig patroon. Ook toen ik eenmaal beslist had dat ik de Hera van Bel’Etoile opnieuw zou maken, bleef ik nadenken over mogelijke opties.
Dat ik een geplooide mouw zou naaien, dat wist ik wel zeker, want die vind ik de mooiste van alle opties waaruit je kan kiezen bij de Hera. Ik vind de volumineuze mouwkop heel stijlvol en het is fijn dat ik niet hoef te rimpelen. Want rimpelen… dat doe ik niet graag.
Kerst Kuoria
In onze familie trekken we elk jaar naampjes voor Kerst. Vroeger gaf iedereen aan iedereen een cadeautje, wat superleuk was… maar ook moeilijk om origineel te blijven en niet zo goed voor de portemonnaie. Dit jaar mocht ik een cadeautje geven aan mijn papa. Ik zat toch even met de handen in het haar, aangezien hij zelf niet goed wist wat hij wilde. Gelukkig had mama een gouden tip!
Zelf cadeautjes maken vind ik het allerleukste. Papa had een oude laptoptas en mama vond dat die wel eens aan vervanging toe was. Daar had ik wel oren naar! De Kuoria van Hansedelli leent zich perfect om de oude tas te vervangen. Over het patroon dus geen getwijfel, maar de stoffenkeuze bezorgde mij zware kopzorgen.
Hennie’s Envelope – een kerstcadeautje voor jou
Intussen bijna een jaar geleden kreeg ik enkele vellen prachtig leer cadeau van mijn schoonmoeder. In ruil voor haar gulle gift maakte ik een Harmony Wallet van ZipperZoo. Ik beloofde toen ook iets te maken voor mijn schoonvader, maar die belofte verdween al snel naar de achtergrond…
De kerstperiode is een magische tijd. Overal lichtjes, mooi gedecoreerde kerstbomen, een feestelijke sfeer, winterkermissen… en cadeautjes! Ik wilde niet met lege handen aankomen op het kerstfeest bij mijn schoonouders, dus zocht ik naar een leuk geschenk. Mijn belofte aan Hennie schoot mij te binnen: hij wilde graag een enveloppe in leer om zijn autopapieren in zijn binnenzak mee te dragen. In eerste instantie wilde ik de Harmony groter maken, maar toen besloot ik zelf iets op maat te bedenken.
Girls in Uniform 