Vrolijk lentegerief

Al hebben we nu eindelijk een paar zonnige, warme dagen achter de rug, de lente kwam dit jaar maar traag op gang… In Knipmagazine 5 van 2023 staat heel wat leuks voor de warmere dagen waar ik zo naar hunkerde. Ook twee topjes (nummer 4 en 5) die me deden verlangen naar de zomer. Ik liet me niet afschrikken door de natte lentedagen en koos een frivole tricot van Minerva om mee aan de slag te gaan.

De trouwe fans van Knipmode zullen nu wel grote ogen trekken, want is dit t-shirt er eentje uit de mei-editie? Ja hoor! Alleen… Lieve zou Lieve niet zijn, als haar plan niet gaandeweg tijdens het knippen en naaien drie keer was veranderd.

Lees verder “Vrolijk lentegerief”

Knip jurk – een weggevertje

In Knipmagazine 4 van 2023 stond een leuke jurk (model 17) die mijn aandacht trok. Een aansluitend en vrij recht model met leuke V-hals, dat dankzij de rimpels ter hoogte van de taille en heup toch speciaal is. Toeval wil dat ik een grijze structuurtricot liggen had van Toverstof, die vroeg naar een eenvoudige jurk met een beetje extra.

Een basisjurkje voor een iets gekledere gelegenheid, zoals een zakelijke vergadering of etentje in een chique restaurant ontbrak nog in mijn garderobe. De combinatie van het Knip patroon met de Toverstof stof leek mij perfect voor een dergelijk jurkje. Zomers, feestelijk? Neen. Maar dat soort jurkjes, daar hangt mijn kast vol van!

Lees verder “Knip jurk – een weggevertje”

The lady in red

Toen naaivriendin Ilse me vroeg of ik interesse had in een grote lap felrood, soepel kunstleer met gaatjes, aarzelde ik geen seconde. Mijlenver uit mijn comfortzone, kon ik er toch niet aan weerstaan. Want rood, dat is stiekem een van mijn lievelingskleuren, al durf ik het niet vaak dragen.

Net omdat het zo ver uit mijn comfortzone ligt, duurde het een hele tijd voor ik het gepaste patroon vond voor die prachtige rode stof. In Knip 2/2023 stond een leuk overslagjasje dat mij meteen aansprak. Het patroon zit ergens tussen een cardigan en een jas in, en ik zag mezelf er al in rond flaneren. Op zoek naar een gebreide stof viel mijn oog op een rode streep in mijn stoffenstapel… en toen wist ik het.

Lees verder “The lady in red”

Knip sweater geritst

Een wat zwaardere sweaterstof vraagt in mijn ogen om iets anders dan een typische sweater. Deze Minerva Core Range fleece back stof in helder jeansblauw deed mij op zoek gaan naar een soort vestje in rekbare stof. Enter Knip 10/2022, waar patroon 26 mijn aandacht trok.

De kleur van de sweaterstof is iets feller dan op de foto van de Minerva site, waar het een heel licht jeansblauw lijkt. Omdat ik bang was dat het een beetje te ‘egaal’ zou zijn als ik de hele trui in dat blauw maakte, ging ik in mijn restjesbak op zoek naar een bijpassende stof. Ooit maakte ik de Clea bomber van Bel’Etoile in een prachtig bruin-blauwe gebreide stof met kleine glinstertjes erin. Het blauw in die stof paste perfect bij de Minerva stof.

Lees verder “Knip sweater geritst”

Gelezen en goedgekeurd: Knipmode

In 2018 publiceerde Girls in Uniform onder het thema ‘Gelezen en goedgekeurd‘ een reeks rond de naaitijdschriften in onze bibliotheek. Eens alles beschreven, stopte die reeks. De meeste naaisters hebben namelijk een favoriet tijdschrift en veel nieuwe titels kwamen er dus niet bij. Met het wegvallen van LMV moest ik echter op zoek naar een nieuwe favoriet. Dat zou wel eens Knipmode kunnen zijn!

Tot nu toe had ik slechts enkele Knipmodes in mijn collectie, maar de laatste maanden trok ik toch meer en meer naar dat tijdschrift toe. Ik besloot een proefabonnement te nemen en uit te zoeken of het de moeite was om het verder te volgen. In het verleden maakte ik al een paar stuks uit het tijdschrift, zowel voor mezelf als voor mijn ventje en het viel mij telkens op dat de pasvorm van de Knip patronen heel goed zit. Eén van de eerste jurken die ik maakte in het prille begin (Nvdr: ik naai sinds 2015) draag ik nog steeds de hele lente en zomer lang. Mijn ventje draagt zijn short ook heel vaak. Het dus kledingstukken die we blijven dragen, zeker een pluspunt in de vraag of Kipmode een blijver is…

Lees verder “Gelezen en goedgekeurd: Knipmode”

Lekker casual in een sweater jasje

Je zal het misschien niet geloven, maar één van de redenen waarom ik ooit begon te naaien, is omdat ik geen leuke truien vond. In eerste instantie heb ik een paar jaar gebreid, maar ik val vaak buiten de maten van de breipatronen, en aanpassen lukte mij niet zo goed. Bovendien was ik vaak wekenlang aan het breien om pas aan het einde van de rit te beseffen dat de trui te groot was voor mij. Naaien bevalt mij dus veel beter.

De Knip van augustus 2022 kocht ik omdat daar een meerkeuzepatroon in staat voor een blazer. Zo’n patroon bestaat uit verschillende basisstukken die je zelf kan combineren zoals je wil. In dit geval kan je kiezen hoe lang je het jasje maakt, en combineer je het lijf met verschillende mouw-, kraag en andere opties. Zo kan je met dat ene boekje heel wat verschillende jasjes maken. Ideaal!

Lees verder “Lekker casual in een sweater jasje”

Nog een short voor mijn liefste

Toen mijn ventje aan het begin van de zomer opperde dat hij weer een nieuwe short nodig had, eentje met diepe zakken voor zijn gsm, maakte ik een vreugdedansje. Het duurde een tijdje voor ik voor Michael mocht naaien, maar intussen draagt hij in de winter drie warme thuisbroeken van mijn hand en in de zomer drie Louis shorts. Al was het makkelijk geweest nog eens dezelfde short te maken, aangezien mijn laatste Louis dicht bij de perfectie aanleunde, ik besloot toch op zoek te gaan naar een ander patroontje.

Toevallig of niet stond er in de Knip 7 van juli 2021 een short die helemaal was wat ik zocht. Michael gaf zijn fiat en ik ging op zoek naar een geschikt stofje. Blijkbaar was het moeilijk iets te vinden in de winkels waar ik normaal gezien mijn stoffen shop. Misschien is het maar een idee, maar de collectie mannenstoffen lijkt mij niet zo groot…

Lees verder “Nog een short voor mijn liefste”

Gelezen en goedgekeurd: Knip

Aan goede patronen heeft een naaister altijd nood. In mijn kast vind je dan ook een mengeling van losse- en PDF patronen, naast een hele rij naaitijdschriften. Ik naai nu zo’n twee-en-een-half jaar, en schrik ervan hoeveel ik er al verzamelde. Tijd om de tijdschriften eens kritisch te bekijken.

©Lieve Deduytschaever 171118 14

In mijn reeks naaitijdschriften zit ook een enkel Knip magazine. Dat zat in een pakket naaitijdschriften dat mijn schoonzusje Laura mij vorig jaar cadeau deed. Bij het doorbladeren was ik meteen enthousiast over enkele patronen, maar op de een of andere manier zijn die projectjes er nog steeds niet van gekomen. 

@Lieve Deduytschaever 180322 01

Het viel mij niet meteen te binnen, maar een paar jaar geleden maakte ik wel al twee jurken uit Knip, waarvan ik er eentje heel vaak draag in het tussenseizoen. Ik herinner mij dat ik heel graag met het tijdschrift werkte, maar op de een of andere manier is het toch van de radar gevallen… tot ik er eentje van Laura cadeau kreeg dus.

De vormgeving van het magazine is heel eenvoudig. Geen exotische locaties of mooie achtergronden voor de fotoshoots, maar simpele studiofotografie. Daardoor leid niets je af van de modelletjes. Anders dan ik gewend ben, maar zeker niet slechter!

@Lieve Deduytschaever 180322 03

De maten lopen tussen 34 en 54 en van S tot XL, dus ik vermoed dat de meeste vrouwen zich hier wel kunnen in vinden. Het mooie is dat ook elk patroon in die maten uitgetekend is, dus je kan niet teleurgesteld zijn omdat net dat ene patroontje er niet in jouw maat is.

@Lieve Deduytschaever 180322 07

Jammer genoeg, net als bij My Image, in het boekje patronen die je enkel via een PDF vanaf de website in huis kunt halen. Dat principe begrijp ik nog steeds niet. Als ik een tijdschrift koop, verwacht ik dat alle patronen in het boekje zitten. Maar misschien zijn er naaisters die hier geen graten in zien…

@Lieve Deduytschaever 180322 09

Er staan heel wat patronen in het blad. In de editie van augustus ‘17 niet minder dan 27, wat ik toch wel uitzonderlijk veel vind. Vermoedelijk zijn om die reden de werkbeschrijvingen enkel geschreven en niet geïllustreerd. Je moet het naaijargon dus al een beetje onder de knie hebben voor je met het tijdschrift aan de slag gaat. De moeilijkheidsgraad staat naast de foto en bij de werkbeschrijving aangeduid met bolletjes.

@Lieve Deduytschaever 180322 04

Het leuke is ook dat je heel snel in het overzicht kunt zien welke patronen er met rekbare stof gemaakt worden. Voor mij een plus, aangezien ik haast nooit met geweven stoffen werk.

@Lieve Deduytschaever 180322 08

Door het grote aantal patronen vind ik de patroonbladen nogal druk en overzichtelijk, wat mij toch een beetje afremt om snel met die bladen aan de slag te gaan. Eens de drempel over, houdt mij dat niet tegen, maar bij de eerste blik denk ik toch van: “Oei”.

Nu ik deze tekst schrijf en zo het tijdschrift weer doorblader, krijg ik weer zin om ermee aan de slag te gaan. Er staan heel vrouwelijke en elegante modelletjes in. To be continued dus!

In deze reeks passeerden La Maison Victor, Burda Style, Knippie, My Image en het Veritas tijdschrift al de revue. Wil je onze mening daarover kennen? Herlees dan zeker onze reviews!

Wat vind jij van Knip? Kan je ons nog andere tijdschriften aanraden? Laat het ons weten, wij zijn benieuwd!

Tot snel,

Lieve

 

Een heerlijke ‘Droomstoffen’jurk

Yvette van Droomstoffen en haar blogsters verrasten mij met een prachtige Hilco tricot, en de boodschap: “Maak er maar een luxueuze jurk voor jezelf van”. Ik stond perplex, en toen de eerste emotie achter de rug was, ging ik op zoek naar het ideale patroontje voor dit pareltje. Het was niet evident, want een bedrukte stof als deze spreekt voor zichzelf, en heeft dus geen ingewikkelde patronen nodig. Ik vond wat ik zocht in de Knip van november ‘15: een jurk met boothals, raglanmouwen en een mooi detail op de rug.

p1070818bis

De binnenkant van de stof was zo mooi, dat ik even twijfelde die als goede kant te gebruiken. Maar dan verloor ik het reliëf-effect. Ik besloot twee centimeter bij te tekenen aan hals, armen en zoom, en plooide de stof naar buiten voor de afwerking. Zo lijkt het een beetje alsof de jurk met biais is afgewerkt. Ik zette de randen vast met een applicatiesteek, zodat ik geen doorlopende stikrand had. De elastiek in het rugpand stelde mij even voor problemen, maar bij de derde poging zat hij zoals het zijn moest. Al bij al een makkelijk parcours.

Het jurkje is erg soepel en draagt heel comfortabel. Het ging dus meteen mijn valies in en mee op vakantie naar Turkije, waar het ideaal was voor de frissere zomernachten (want 26 graden, brrrrr 😉 ). Het decor leende zich uitstekend voor een romantische fotoshoot bij zonsopgang.

p1070822bis

Bedankt, lieve Droomstofblogsters, voor dit prachtige geschenk. Ik zal het koesteren en nog heel vaak dragen!

p1070862bis

Tot snel,
Lieve

p1070846bis

Witchcraft

Toen de uitnodiging voor een Halloween-instuif in mijn inbox verscheen, huppelde ik van plezier. Mezelf optutten vind ik super, en als ik me dan nog mag verkleden, is het helemaal een feestje! In de verkleedkoffer op zolder vond ik de nodige attributen voor een betoverende outfit, maar een jurk ontbrak. Waarom niet gewoon zelf eentje maken?

Op reis in Turkije kocht ik voor een prikje twee meter heerlijk zwierige zwarte synthetische tricot. Ik verlengde de rok van een patroon uit Knip (november ’15) en maakte de boothals dieper, zodat hij over mijn schouders valt. In de zijnaad van de rok maakte ik een split tot boven de knie. Mijn eerste idee was om de randen in te knippen tot lange pieken, driehoeken eigenlijk, maar bij de eerste pas vond ik de jurk zo mooi, dat ik besloot ze wat neutraler te houden, in de hoop ze nadien nog eens te kunnen dragen. De boordjes plooide ik dus naar binnen, en ik werkte ze af met een fantasiesteekje.

 img_9894

Ergens in de kast vond ik nog een semileren riem die een maatje te groot was. Ik haalde ringetjes bij Veritas, en verkortte de riem een stukje. Om de riem opnieuw aan de gesp vast te maken, moest ik zo’n ringetje door het ‘leer’ slaan, dus ik besloot het eens te testen vooraf. Gelukkig maar, want voor ik de techniek onder de knie had, maakte ik drie ringen kapot.

Moraal van het verhaal:


Tot schrijfs,
Lieve