Versteld… op vakantie (deel 2)

Zoals jullie reeds konden lezen in deel 1, had ik het genoegen om (door omstandigheden) op vakantie een gordijn te kunnen naaien.

De lengte van de panden bedroeg bijna drie meter, dus er was best nog wel wat stof over. Zonde toch, om dat zomaar te laten liggen… De drie kussens in de zetel bleven maar naar mij lachen… die kon ik toch niet zo achterlaten? Als de rechtmatige eigenaars het toch maar niets zouden vinden -wat ik betwijfel- dan kunnen ze de hoesjes er toch gewoon terug afhalen?!

IMG_5682b.jpg

De kussensloopjes waren, in tegenstelling tot de gordijnen, een makkie. Ik maakte ze zoals een klassieke beddengoed-kussensloop met ‘flappen’.

Ondertussen draaide mijn uitgerust naaibrein op volle toeren, want er bleef best wel nog wat stof over… dus ik besloot een oplossing te vinden op de vraag ‘waar ook alweer die afstandsbediening van de tv of dvd is gebleven’.

Het resulteerde in een zelfgemaakt zakje, dat je over de leuning van de zetel kunt hangen, en waar je die afstandsbediening netjes in kwijt kan, samen met je favoriete boek. Want lezen, daar vraagt deze locatie toch om, niet?

Aangezien ik best wel tevreden was met het resultaat van het zakje, heb ik er een tutorial over gemaakt die je hieronder kan terugvinden.

Er is nog een groot stuk over van het andere pand, zo’n 4*0,5m… hebben jullie nog ideetjes wat je er nog zoal zou kunnen van maken? Ik maak jullie voorstellen zeker over aan de eigenaars! Of wie weet, kan ik volgend jaar opnieuw aan de slag…

Groetjes,

Gastblogster
An


Tutorial zetelzakje

Stap 1: Voorbereiding stof

IMG_5685b
1) knip 2x een rechthoek uit van 55×20 cm (exclusief naadwaarde) voor de boven- en onderstof, 2) 2x een trapezium voor de zakjes met korte zijde 20 cm , lange zijde 25cm en hoogte 15 cm (exclusief naadwaarde) en 3) 10 cm velcro

 

Enkel de breedte van de zetelzak is afhankelijk van de zetel. De andere afmetingen heb ik bepaald in functie van de grootte van de afstandsbediening die erin moest kunnen.

Je kan vlieseline tussen de boven- en onderstof strijken. Let er dan wel op, dat het enkelzijdige kleefvlieseline is, aangezien je aan de binnenkant naait en dus het geheel binnenstebuiten moet kunnen keren.

De velcro dient om het geheel op zijn plaats te houden, indien het gewicht langs beide zijden verschilt. De breedte doet er niet zoveel toe. Ik heb er van 1,5 cm gebruikt.

Stap 2: Velcro bevestigen

IMG_5688b
Naai beide velcro’s aan de GOEDE zijde van de onderstof (= de kant die je niet ziet en die over de stoelleuning komt te liggen) op 3cm van de rand in het midden van de korte zijde.

Stap 3: Zakjes voorbereiden

IMG_5690b
Zoom de lange zijde van beide zakjes om.
IMG_5705b
Leg één van de zakjes met de SLECHTE zijde op de GOEDE zijde van de bovenstof (zodat je alleen maar de goede kant ziet van beide stoffen) en stik met een siersteekje het zakje in twee.

Stap 4: Boven- en onderstof verbinden

IMG_5692b
Leg het tweede zakje op dezelfde manier op de bovenstof en leg daarna de onderstof met de GOEDE zijde op de GOEDE zijde van de bovenstof en de GOEDE zijden van de zakjes.
IMG_5694b.jpg
Speld alles zodanig vast dat de naadwaarde van de trapezium-vorm van de zakjes mooi in de naadwaarde van de boven- en onderstof past. Behoudt een keergat van +/- 5cm op een van de lange zijden van de boven-en onderstof tussen beide zakjes.
IMG_5695b.jpg
Start bij het keergat en stik rondom (! Keergat niet dichtstikken !). Hou extra draad over aan het einde om het keergat dicht te naaien. Knip daarna de naadwaarde bij en knip de hoekjes schuin.

Stap 5: Hocus pocus…

IMG_5706b.jpg
Keer het geheel binnenste buiten door het keergat.
IMG_5696b.jpg
Duw de hoekjes zoveel mogelijk uit.
IMG_5697b.jpg
Naai tenslotte met de hand het keergat dicht met een blinde steek en klaar is kees!

 

Sew Challenge part III – een weggevertje

In september vorig jaar gingen Margot en ik de uitdaging al eens aan, in maart ging ik er nogmaals voluit voor, en intussen loopt de derde editie van de Sew Challenge, georganiseerd door Davina.

Aangezien ik niet op haar blogmeet aanwezig was, stuurde Davina mij een verrassingspakket op, met daarin volgende criteria: “Maak iets met het stofje van Mon Depot, gebruik daarbij het garen van de Naaimachine Kliniek en geef de creatie cadeau aan iemand”. Langs haar neus weg vermeldde ze nog, dat het stofje best wel een uitdaging was. Slik.

sew-challenge-accepted

Toen ik de doos opende, hield ik dus mijn hart vast. Wat had het lot voor mij in petto??? Mijn mond viel bijna open, want het eerste wat ik zag, was een prachtige, glanzende stof, heel soepel, en bezaaid met bloemen en vogeltjes. Het deed mij denken aan een dure Japanse kimono. De doos garen die erbij zat, maakte mij helemaal gelukkig. Wat een prachtig pakket! Het duiveltje op mijn schouder fluisterde in mijn oor: “Zoiets moois geef je toch niet zomaar weg?”

Het engeltje op de andere schouder was echter sterker, en ik deed op mijn Facebookpagina en op Instagram een oproep om een ‘slachtoffer’ te vinden. Er was wel wat interesse, en een keuze maken was niet evident. Gelukkig is Mon Depot helemaal niet gierig, en kon ik makkelijk twee mensen gelukkig maken met een cadeautje. Het eerste zie je hier vandaag.

©Lieve Deduytschaever 170710 25

Sylvie heeft mij de laatste maanden meer dan eens een hart onder de riem gestoken. Zij verdient een bloemetje! Bovendien zag ik haar in verbeelding al lopen in een lange soepele jurk uit deze stof. Sylvie is een mooie vrouw (letterlijk én figuurlijk) met een prachtig figuur, dus ik was heel blij dat ze een jurk van mij wilde dragen. Naar het patroontje moest ik niet lang zoeken, want vorige zomer maakte ik een korte versie van de jurk voor mezelf. En ja hoor, een meet- en twee pasbeurten later, stond Sylvie daar, wondermooi in ‘mijn’ jurk uit Burda Classics herfst/winter 2013/14.

Bedankt, Sylvie, voor je vertrouwen in de goede afloop, en omdat je zo overduidelijk blij was met de jurk.

Neem het van me aan, Davina: ik ben superblij dat je mijn grenzen opnieuw verlegd hebt met deze uitdaging. Het is een prachtig stofje, heel makkelijk te verwerken, het garen kwam goed van pas (naast het zwart, heb ik de versteviging boven de splitten in een bijpassend blauw gestikt), en ik werd helemaal gelukkig omdat ik het cadeau mocht geven. Dankjewel!

©Lieve Deduytschaever 170710 04

Wat denk je? Ben ik geslaagd in deze uitdaging?

©Lieve Deduytschaever 170710 14.JPGTot snel,
Lieve

Benieuwd naar de andere uitdagingen? Deze dames vertellen je er vandaag meer over:

patat en kroket mamacreatief   B-naais Maankindjes Katrienette  

Sewblondes Mimaloki De zussen voor Milo   Vlijtig Liesje knutselt

De Girls ontwerpen een ‘Lieve’-jurk

Af en toe waag ik me eens aan een experiment… Ik was helemaal gek op een roze strechkatoentje, gekocht bij Toverstof, en wilde er een jurk met spaghettibandjes mee maken. Een patroon had ik niet meteen voorhanden, dus waarom zou ik mij niet baseren op het jurkje dat ik eens maakte, overgetekend van een bestaand exemplaar? Ik haalde het patroontje van toen boven en knipte de stof.

Maar… ik was vergeten dat het eerste jurkje toch wel heel aansluitend was. Lees: het sloot om mijn lichaam als een korset, en een push-up bh was niet meer nodig! Toen ik de roze panden in elkaar stikte en voor het eerst paste, kon ik nauwelijks ademhalen. Verdorie, wat nu gedaan? Ik kon er natuurlijk een rokje van maken, want vanaf de heupen was het ok, maar dat is toch eeuwig zonde van de mooie stof?

Gelukkig trokken mijn vriendinnen en ik een paar dagen later naar de Kempen, voor een weekendje vol naaiplezier. Er zat niets anders op dan een strook stof in de zijnaden van mijn onafgewerkte jurk te naaien. An had nog wat fournituren nodig voor haar project, dus trokken we met een bon uit de goodybag gezwind naar Miss Anaïs. Ik vond er een prachtig stukje stof, waarvan ik vermoed dat het kant is… Een beetje duur, maar gelukkig had ik niet zoveel nodig en kregen we -dankzij de bon- een korting van 20%.

FullSizeRender

Wat volgt, is een heel parcours van naaien, passen, opnieuw stikken, terug passen… Telkens kon ik rekenen op de assistentie van mijn twee vriendinnetjes. De jurk werd letterlijk op mijn lijf gemaakt. Zonder hen was het nooit gelukt. Dankjewel, An en Liesbet! Als ik eens iets terug kan doen…

© Moors M - 6U6A7143

Jammer genoeg weet ik wel zeker, dat ik dit jurkje niet ga dragen. Het is toch wel heel apart geworden… In mijn ogen is het een kruising tussen een communiejurkje (een beetje bloot, maar ik heb het dan over de combinatie van de stoffen) en een sexy nachtkleedje. Intussen heb ik er de schaar in gezet. Deze mooie stoffen krijgen binnenkort een andere bestemming.

© Moors M - 6U6A7122

Heb jij dat ook wel eens, dat er ogenschijnlijk niets mis is met een naaisel, maar dat je het toch niet wil dragen?

© Moors M - 6U6A7232

Tot snel,
Lieve

PS: Het slechte gevoel dat ik bij de jurk heb, is zelfs zo erg, dat ik niet de straat op durfde voor de foto’s. Mijn ventje en ik bleven dus binnen de grenzen van ons eigen tuintje. Michael Moors slaagde er toch maar weer in, er iets moois van te maken. Bedankt schatje!

© Moors M - 6U6A7285

 

 

Versteld… op vakantie (deel 1)

Het zal je maar voorvallen… op vakantie vertrekken met je naaimachine en dan tot de constatatie komen dat je die broodnodige stroomkabel/pedaal bent vergeten…!

Het overkwam de eigenaars van onze vakantiebestemming. Misschien wel de leukste toevalstreffer voor mij! Want dat onderdeel past nu net wel in mijn bagage! Ik kreeg een vrijblijvende vraag waar ik maar al te graag op inging, hoewel… het project omhelsde een paar gordijnen op maat te maken in de mooie erker.

IMG_0996b

Moet dat nu juist iets zijn wat ik nog nooit gedaan had… dus ik vertrok niet onvoorbereid op vakantie. Het kernwoord van dit project was METEN. Bij aankomst nam ik dan ook eerst alle mogelijke maten op en bestudeerde het materiaal dat ik ter beschikking kreeg.

 

 

Gelukkig had ik voor mijn Brother Innovis 100 ook een minder geavanceerde naaimachine gebruikt en vond ik snel terug hoe ik die draadspanning weer moest afstellen en die onderdraad ophalen zonder eerst de handleiding te moeten doornemen.

Maar zoals altijd, schuilt er altijd wel een verrassing om de hoek… na het spelden van de boordband over de twee panden kwam ik 20cm tekort… :-s ; gelukkig vind je hier overal van die winkeltjes met snuisterijen en kon ik na een dagje zoeken terug aan de slag.

 

 

Het gordijn moest in twee panden tot iets boven de grond komen, gefronst worden dmv de boordband en helemaal naar rechts kunnen schuiven voor het muurtje waar de glaspartij begon. Wat denken jullie…? Ik vind het alvast geslaagd…

 

 

 

Groetjes,

gastblogster An

Zachte hardeschijfhoes – tutorial

Een tijdje geleden daagde Margot ons uit vanuit het verre Mali… Ze stuurde een doos vol ‘lekkers’ naar ons toe, en droeg ons op per girl twee stuks te maken uit de prachtige Afrikaanse stoffen.

©Lieve Deduytschaever 170801 07

In het begin zat ik nogal met de handen in het haar. Het zijn hele stevige katoentjes, en ik naai zelden met geweven stoffen. Maar na de brillenhoesjes die ik maakte voor mijn schoonmoeder, had ik de smaak te pakken. De foto’s voor de blog bewaar ik op een externe harde schijf, die overal mee naartoe gaat. Een glanzend exemplaar, dat intussen vol krassen staat. Daarom bedacht ik, dat ik de schijf maar beter goed zou beschermen, en het idee was geboren.

©Lieve Deduytschaever 170819 21

Uit mijn stapeltje stoffen koos ik het minst evidente exemplaar. Stoffen waarbij ik rekening moest houden met de print, mijdde ik tot nu toe als de pest. Maar ik moest er toch ooit eens mee aan de slag, dus waarom nu niet? Recht bleek op geen enkele plek recht in dit katoentje, dus de uitdaging was nog nét iets groter. Het werd een heel gepuzzel om de patronen op de juiste plek te knippen, en de print dan nog overeen te laten komen. Soms schuift er wel eens een streepje op, terwijl dat net eronder wél overeen komt… Maar het is me vrij goed gelukt, en ik ben heel tevreden met het resultaat.

©Lieve Deduytschaever 170819 22

Handig, dit zakje, vooral omdat ik het bijhorende kabeltje meteen een eigen vakje gegeven heb. Deze neem ik van nu af aan vol vertrouwen overal mee naartoe!

©Lieve Deduytschaever 170819 20

Zelf aan de slag? Scroll dan vooral verder voor de foto tutorial…

Tot snel,
Lieve

Tutorial voor een harde schijf van 12,5*7,5 cm

©Lieve Deduytschaever 170819 01
Knip alle patroondelen: buitenstof en voering van de klep (11*13 cm), H630 vlieseline klep (10*12 cm) – buitenstof en voering van het voorvak (13*13 cm) – buitenstof 2x (16*13 cm) – H630 vlieseline 2x (15*12cm) – voering 2x (16*13 cm). In totaal heb je dus 11 stuks geknipt.

Strijk vlieseline op de voorkant van de klep en op de buitenstoffen van het hoesje. Het voorvak moet niet verstevigd worden.

©Lieve Deduytschaever 170819 02
Stik drie kanten van de klep, goede kant op goede kant, op 1,2 cm van de rand. De hoekjes knip je schuin af.
©Lieve Deduytschaever 170819 03
Keer de klep naar de goede kant en strijk plat.
©Lieve Deduytschaever 170819 04
Stik de twee stukken van het voorvak goede kant op goede kant langs de bovenkant dicht.
©Lieve Deduytschaever 170819 05
Keer en strijk plat.
©Lieve Deduytschaever 170819 06
Plaats het voorvak op de goede voorkant van het hoesje. Zorg, indien nodig, dat de print mooi doorloopt. Rijg beide stukken op 0,5 cm op elkaar.
©Lieve Deduytschaever 170819 07
Naai voor- en achterkant van de hoes langs drie kanten aan elkaar. Laat de bovenkant open. Knip de hoekjes schuin af (zoals bij de klep) en keer naar de goede kant.
©Lieve Deduytschaever 170819 08
Schuif voering in buitenstof, en plaats de harde schijf in het zakje. Zo kan je nagaan of de afmetingen kloppen. Want het zakje mag niet te nauw aansluiten, maar je schijf mag er ook niet zomaar uitschuiven…
©Lieve Deduytschaever 170819 09
Haal alles weer uit elkaar, en duw de hoeken van buitenstof en voering plat, zodat de naden op elkaar liggen. Mijn schijf is 2 cm dik, dus ik stik op 1 cm van de hoek. Knip het hoekje af.
©Lieve Deduytschaever 170819 10
Op die manier bekom je zowel bij voering als bij buitenstof een rechthoekige bodem.
©Lieve Deduytschaever 170819 11
Om de print mooi te laten doorlopen, leg je de klep nu op zijn plaats. Steek alle stukken opnieuw in elkaar, inclusief harde schijf. Op die manier hou je rekening met de dikte van de harde schijf. Indien nodig, knip je de open kant een stukje bij. Haal alles nadien weer uit elkaar.
©Lieve Deduytschaever 170819 12
Rijg de klep, goede kant op goede kant op de buitenstof, aan de achterkant van het hoesje. Stik op 0,5 cm van de rand.
©Lieve Deduytschaever 170819 13
Schuif de buitenkant in de voering, goede kanten op elkaar. Je ziet dus de binnenkant van de voering, en de klep ligt tussen de twee stoffen.
©Lieve Deduytschaever 170819 14
Stik voering en buitenstof aan elkaar, op 1 cm van de rand. Laat een keergat in de achterkant van het zakje.
©Lieve Deduytschaever 170819 15
Keer alles naar de goede kant en duw de voering op zijn plaats (let vooral op de hoekjes). Het keergat is voorlopig nog open. Controleer, met de harde schijf in het zakje, of alles mooi op zijn plaats zit.
©Lieve Deduytschaever 170819 16
Vouw de rand van het keergat naar binnen, en speld de opening dicht.
©Lieve Deduytschaever 170819 17
Stik alles door op enkele mm van de rand. Zo sluit je meteen het keergat.
©Lieve Deduytschaever 170819 18
Plaats de kamsnaps of drukknopen op 1 cm van de rand in het midden van de klep, en meet waar het andere stukje moet komen in de stof van het voorzakje. Als het goed is, is dat ook op 1 cm van de rand en exact in het midden, maar mocht het niet overeen komen, kan je dat knopje makkelijk iets verplaatsen. 
©Lieve Deduytschaever 170819 19
En klaar is het zachte harde schijf hoesje!

Stuur je ons een foto van jouw creatie? Ik ben benieuwd!

Let’s sti(c)k together – back to school

Onder leiding van Marjolein, naait een groepje blogsters elke maand rond een thema of een aantal criteria. Vorige maand naaide ik deze outfit, nu moest ik op zoek naar iets in het thema ‘Back to school’. Toen ik het thema voor het eerst zag, zat ik met de handen in het haar… maar dankzij een duwtje in de rug van Marjolein herself, zag ik dan toch het licht!

18157163_10211358990223802_4807226239215224763_n

Als ik terugdenk aan mijn schooltijd, heb ik niet enkel hele leuke herinneringen aan drie zalige jaren op Don Bosco TI, maar ook aan het grootste deel van mijn jeugd, dat ik op de Onze-Lieve-Vrouw-Visitatie doorbracht. Vanaf het eerste kleuterklasje tot in het vierde middelbaar zat ik ‘bij de blauwkes’. Inderdaad, donkerblauw en wit overheersten toen mijn (eerder beperkte) kleerkast. Intussen zijn heel wat jaren verder, en is blauw nog steeds mijn lievelingskleur. Ik heb dus geen trauma’s overgehouden aan mijn uniformjaren.

17883700_10155123517303788_1329591170233455005_n
Vierde studiejaar – OLV Visitatie Sint-Amandsberg –  Rara, wie ben ik?
Don Bosco 95-96
Zesde middelbaar – Don Bosco Technisch Instituut Sint-Denijs-Westrem

Waarom geen ode aan mijn blauw-witte uniform, bedacht ik? De rok, daar moest ik niet lang over nadenken…

© Moors M - 6U6A8569

Toen ik nog bij Boho naaide, maakten we als tweede stuk een gevoerd rokje. Ik koos voor een rechte rok met tailleband, figuurnaden en rits achteraan. De stof was een licht grijsblauw, maar bleek nogal moeilijk te combineren met de rest van mijn garderobe. Ik verfde het rokje dus donkerblauw in de wasmachine, en het resultaat kon mij wel bekoren… al zouden de ‘nonnekes’ hem op school waarschijnlijk veel te kort gevonden hebben.

© Moors M - 6U6A8478

Bij Toverstof kocht ik een prachtige lap zijde, waar ik niet meteen een patroontje op kon plakken. Ik ging op zoek naar inspiratie, en werd verliefd op de V-Neck Tank 02/2017 #106A van BurdaAl twijfelde ik nog om eraan te beginnen, want het leek mij nogal een moeilijk patroon, terwijl ik nog nooit met zijde gewerkt had…

© Moors M - 6U6A8481

Mijn drempelvrees bleek terecht. Al bij het knippen merkte ik dat de stof fel verschoof en rafelde. Spelden en naalden lieten gaatjes achter, en ondanks het feit dat ik een microtexnaald gebruikte, had mijn machine af en toe moeite met de stof. 

© Moors M - 6U6A8562Bovendien moest ik leren werken met een rolzoomvoetje, want volants en onderkant zijn afgewerkt met een fijn zoompje. Ook de afwerking van de mouwtjes was nieuw voor mij. Het resultaat is niet perfect, maar ik ben wel fier op mijn doorzettingsvermogen in dit project. Jammer genoeg vindt mijn ventje het maar niets… Geen idee dus, of ik het vaak zal dragen.

In mijn trip down memory lane besefte ik ineens, dat ik van kleins af aan, en van zodra ik er zelf iets over te zeggen had, hakken droeg. Niet zo hoog als nu natuurlijk, maar jullie zullen het met deze moeten doen… al zouden mijn ouders in die tijd toch eens gefronst hebben, mocht ik zo naar school gegaan zijn!

© Moors M - 6U6A8535

Wat denk je, ben ik geslaagd in de uitdaging?

© Moors M - 6U6A8440

Tot snel,
Lieve

PS: Voor de foto’s combineerde ik het blauw-witte uniform van de Visitatie met Don Bosco als locatie. Ik vond het super dat ik daar foto’s mocht nemen, want het was zeker 10 jaar geleden sinds ik daar een voet binnen zette.

Bedankt aan Peter, voor de toelating, en aan Michael Moors voor de -alweer- superleuke foto’s!

© Moors M - 6U6A8434

Weten wie de andere deelnemers zijn?

FlaflinkoUnique MariekeGirls in UniformYjonisTwo OwlettesJust Just10Nathalie’s NaaiselsWoohoo by DavinaLarthMimalokiNaaizWollebolViTessBlogliesjeTante Fee196Sewing à la carte HutseprutsQueridaBlogrevolutionBij OogappelsienLunatiekCrealiefjesMiss PixieStokstaartje doet het zoJust DelphineMamadammekeMiel de FleurStoffenspulletjes Noxeema Khadetjes Wilwarin Made with Love

Een bloemenweide om het lijf

Zomerjurkjes… kan je er ooit genoeg van hebben? Al maakte ik deze zomer al heel wat luchtige outfits, zoals mijn Hanna, een Odettejurk en een fleurig rokje-met-top, toch lonkte dit prachtige bloemenstofje zo verleidelijk naar mij tijdens een van mijn uitstapjes naar Toverstof.

©Lieve Deduytschaever 170720 01

Hoe mooi ik de tricot ook vond, de zoektocht naar een gepast patroon ging niet over rozen. Pas toen ik blogde over mijn strapless glittertop, zag ik het licht! Waarom niet meegaan met de off-shoulder trend, waar ik zo’n fan van ben? Ik nam het patroontje er terug bij, en hertekende de top-met-schouderstuk naar een A-lijn jurkje. Ik legde het patroon van de Lieve-jurk op dat van de top, plakte ze aan elkaar, en knipte in één beweging voor- en achterpand tegen de stofvouw.

De rest is geschiedenis… Voor ik het wist, stond ik dit fleurige jurkje te showen.

©Lieve Deduytschaever 170806 08©Lieve Deduytschaever 170806 05©Lieve Deduytschaever 170806 12

Toch ben ik niet echt overtuigd. Die blote schouders… Wat denk jij, is dit niet te jeugdig voor een veertigjarige girl?

Tot snel,
Lieve

PS: De aandachtige lezer merkte natuurlijk meteen een stijlbreuk op… Moeilijk hoor, zo zonder ‘mijn’ fotograaf op stap. Niemand die zegt: “Schatje, je rok ligt niet goed” of “Je hoofd nog wat meer draaien, dat is mooier”. En dezelfde fotokwaliteit zal ik zonder hem natuurlijk nooit bereiken… Deze fotoreeks bestaat uit selfies, gemaakt in de tuin van mijn ouders. Bedankt, papa en mama, voor de mooie locatie!

©Lieve Deduytschaever 170806 18©Lieve Deduytschaever 170806 16

Wat als… de moed je ontbreekt om je fouten te verbeteren

Ken je dat gevoel;  je bent een kledingstuk aan het maken, en het gaat redelijk goed. Hoe dichter je bij de finish komt, hoe ongeduldiger je wordt. Ik heb daar last van. Ik ben niet echt bedeeld met een grote portie geduld, en ben daar bovenop nog een driftkikker. Dus zodra de eindmeet in zicht is, moet het vooruitgaan. Vortsik!

finish-1414156_1920

Dan ben je aan de finish, halleluja!!! Trots kijk je naar je werk… en zie je een fout. Wat zeg ik? Een grove fout, een uitschuiver die roept in je gezicht:  “Fout in het kledingstuk, HIERZO!!!”

En wat als… je het dan écht niet kunt opbrengen om het weer uit elkaar te halen?

Ik kwam het laatst tegen met een jurkje. Helemaal af, zie ik dat de rits er wel goed inzit, maar dat er een centimeter verschil is tussen beide panden. Een. Hele. Centimeter!!!

©Lieve Deduytschaever 170331 15

Wat doe je dan?

Mijn koppigheid won, en ik weigerde het weer uit elkaar te halen. ‘t Zal wel gaan zeker, ze moeten er maar niet op letten. Of, zoals ik laatst op een blog zag: “Good enough is the new perfect”. Nà!

Maar nu hangt het kleedje op een kapstok, en ik kan me niet concentreren op de mooie dessin, de leuke kleur of het zachte stofje. Het enige wat ik denk als ik het zie is: een hele centimeter verschil…

En toch… kan ik nog altijd niet de moed opbrengen om mijn decovietje te nemen en te beginnen uithalen. Ik zie dat niet zitten. Het was AF, remember?

Wat doen jullie dan in zo’n geval? Blijft het kleedje je uitlachen, of ga je het te lijf? Geef je toe aan je perfectionisme, of daag je de wereld uit om er iets van te durven zeggen (en oh wee als ze dat doen!)?

©Lieve Deduytschaever 170331 1

Kennen jullie dat gevoel? En wat wint bij jullie meestal?

Tot schrijfs,
Margot

Eén jaar Girls in Uniform: and the winner is…

Massaal namen jullie deel aan onze wedstrijd, zowel via Facebook als via Instagram. Ook de reacties op de verjaardagsblogpost waren hartverwarmend!

Jullie waren unaniem: de grote variatie in onderwerpen, naaiprojectjes en teksten is één van onze sterke punten. De samenwerking tussen de vier vrouwen, zo verschillend, maar allemaal met een beroep dat bij heel wat mensen tot de verbeelding spreekt, is blijkbaar interessant voor onze lezers. Wat jullie graag nog eens van ons willen zien, is ook heel divers: af en toe een tutorial, tips over praktische zaken en een reis- of sporttas mag nog wel eens op de agenda komen. Maar jullie waren vooral vol lof over de blog, en dat is zo fijn om te lezen!

Zo lief zijn jullie, dat we iedereen wel graag een cadeautje zouden geven. Jammer genoeg kan er slecht één winnaar zijn. Proficiat, Marjolein, jij mag binnenkort aan de slag met dit pakketje, geschonken door Marie Karo, Toverstof en Mertens Mercerie. Stuur je ons een foto van je creaties? Wij zijn alvast benieuwd!

©Lieve Deduytschaever 170525 02

Bedankt allemaal, om ons zo trouw te volgen! Wij kunnen er weer tegen voor een jaartje…

Tot snel,
Lieve, Margot, Tatiana en An

Snelle briletui

Een tijdje geleden vroeg mijn liefste schoonmoeder me: “Schat (ja, in Antwerpen zeggen ze tegen iedereen ‘schat’ :-)), zou jij eens iets voor mij willen naaien? Mijn handtas is al zo vol, en ik heb geen plaats meer voor een brillendoos”. Natuurlijk wilde ik dat voor haar doen! Met veel plezier zelfs… je moet namelijk weten, dat zij één van de ‘sponsors’ van mijn twee machientjes is. Zowel mijn naaimachine als mijn overlock is er voor een groot deel dankzij haar gekomen. Ik ben dus blij, dat ik eens iets terug kan doen!

Op Facebook en Pinterest vond ik niet meteen een geschikt patroontje. Ik wilde graag een gevoerde brillenhoes, die ook wat bescherming biedt voor de leesbrilletjes van Yvonne. Mijn eerste poging om zelf iets in elkaar te steken, strandde zonder succes. Om het materiaal niet de vuilbak in te gooien, verknipte ik het probeersel tot een mini etuitje voor wat kleingeld, een juweeltje of wat haarspelden. Hopelijk krijgt ook dat een plaatsje in de overvolle handtas van mijn schoonmama. Het paste perfect bij mijn volgende, geslaagd exemplaar, want vlak nadien rolde er een briletui vanonder mijn machine.

©Lieve Deduytschaever 170802 22

Vijf kleurige stuks maakte ik uiteindelijk, en elke etui zou perfect passen in onze #naaimaandtegenverspilling. Ik gebruikte enkele oude tafelkleden, een restje van mijn eerste shoppingtas, een stofje uit een giftbag, een restje van een andere tas (die de blog nooit gehaald heeft, maar wel intensief gebruikt wordt door mijn schoonzusje), een oude kussensloop… ook de kamsnaps waren restjes van andere naaisels. Zo’n briletui is eigenlijk het ideale project om restjes te verwerken. Bovendien is het een snel-klaar werkje.

©Lieve Deduytschaever 170802 20

Wil je zelf ook aan de slag? Scrol naar beneden voor een foto-tutorial!

Tot snel,
Lieve

Tutorial

©Lieve Deduytschaever 170802 01
Knip van je buitenstof en voering telkens twee rechthoeken van 22*11 cm. Tussen de binnen- en buitenstof komen twee stuks vlieseline H630 van 20*9 cm.
©Lieve Deduytschaever 170802 03
Strijk de vlieseline op de averechte kant van de buitenstof.
©Lieve Deduytschaever 170802 04
Stik de voering, goede op goede kant, langs drie kanten dicht met een rechte steek en 1 cm naadwaarde. Laat een korte kant open, en hou aan de tegenoverliggende zijde een keergat open.
©Lieve Deduytschaever 170802 05
Stik de buitenstof, goede op goede kant, langs drie zijdes dicht met een rechte steek, en 1 cm naadwaarde. Laat een korte zijde open.
©Lieve Deduytschaever 170802 06
Knip de helft van je naadwaarde weg.
©Lieve Deduytschaever 170802 07
Knip schuine hoekjes, zodat je na het keren een mooie hoek hebt.
©Lieve Deduytschaever 170802 08
Ook bij de voering knip je naadwaarde en hoekjes weg, maar hier behoud je aan de korte kant de volledige naadwaarde. Zo heb je nadien stof genoeg om het keergat te sluiten.
©Lieve Deduytschaever 170802 09
Keer de voering met de goede kant naar buiten.
©Lieve Deduytschaever 170802 10
Schuif voering in buitenstof, goede kant op goede kant. Zorg dat de zijnaden perfect op elkaar liggen, en pin de stoffen aan elkaar vast.
©Lieve Deduytschaever 170802 11
Stik buitenstof en voering met 1 cm naadwaarde op elkaar. Stik aan de binnenkant van je werkje, je zal merken dat je niet voldoende ruimte hebt om langs de buitenkant te stikken.
©Lieve Deduytschaever 170802 12
Trek de voering uit de buitenstof.
©Lieve Deduytschaever 170802 13
Keer beide stukken door de opening in de voering.
©Lieve Deduytschaever 170802 14
Leg de stof op deze manier voor je, en stik het keergat in de voering dicht op 1 mm van de rand.
©Lieve Deduytschaever 170802 16
Duw de voering op zijn plaats. Zorg dat de hoekjes en de naden mooi in elkaar passen.
©Lieve Deduytschaever 170802 17
Je hebt nu een etui van 20*9 cm. Je kan de bovenrand nog eens doorstikken, maar de kamsnaps houden de voering op zijn plaats, dus dat is niet noodzakelijk. Plaats aan elke open zijde een kamsnap op 4,5 cm van de zij- en op 1,5 cm van de bovenrand.
©Lieve Deduytschaever 170802 18
Klaar is je etui!