Het duurde echter nog een tijdje voor ik ermee aan de slag ging… Ik heb namelijk een ellelange to-do lijst, en ik weet tot het laatste moment nooit wat ik effectief ga maken. Zo wordt er constant geschoven in de volgorde. Herkenbaar? Lees verder “Briletui van Katrienette”→
Wat is het leuk als een cadeautje in goede aarde valt. Zo goed, dat er steeds opnieuw de vraag komt om hetzelfde nog een keertje te maken. Het hoeft niet altijd ingewikkeld te zijn… Mijn schoonmama gebruikt dagelijks ‘mijn’ eenvoudige brillenhoesjes. Overal in huis zie je haar leesbrillen (die ze steeds uit het oog verloor) verpakt in kleurige etuis.
Wat geef je aan een lieve dame die 85 jaar wordt en alles al heeft? Michael’s oma verjaarde en wilde geen cadeautjes. Een centje, daarmee kon je haar nog wel een plezier doen, zei mama Yvonne tegen haar zoon. Grrrrr, daarvan gaat mijn haar dus rechtstaan. Ik geef niet graag geld. Het is onpersoonlijk en als iedereen telkens weer geld vraagt, en het dus een doorschuifsysteem wordt, kan je in mijn ogen beter niets geven.
Maar dat is slechts mijn mening en als iemand geld vraagt, dan krijgt die natuurlijk een centje. Alleen zorg ik dan wel dat ik er een kleinigheid bij kan geven, liefst iets zelfgemaakts. Mijn eerste idee was zo’n schattig kubus ritstasje. Mijn schoonmama fluisterde mij echter in dat oma stiekem jaloers was op de leuke brillenhoesjes die overal in haar huis rondslingeren, en die ik voor haar en haar vriendinnen maakte.Lees verder “Verpakt in een brillenhoesje”→
Net als mijn eigen mama, passeerde mijn schoonmoeder Yvonne al geregeld op onze blog. Die twee mama’s zijn erg belangrijk in mijn leven, steunen mij door dik en dun, en zijn trouwe fans van mijn naai- en schrijfwerk. Met kerst wil ik hen dan ook eens extra ‘in de bloemetjes’ zetten. Wat ik voor mijn mama maakte, zie je hier binnenkort verschijnen.
Een tijdje geleden toonde ik jullie twee ritstasjes. Mijn schoonmama vond ze heel leuk en ik besloot eentje te maken dat bij haar bruine handtas past. De combinatie van natuur kurkleer-met-zilver en een warm bruin kurkleer, samen met bruine ritsen, leek mij ideaal. Voor de voering gebruikte ik een restje bruin katoen.Lees verder “Cadeautjes uit het hart”→
… al klopt deze titel niet volledig. In dit hoesje heb ik een beetje ‘gezeurd’, zoals we dat in Gent zeggen. Ik heb er slechts enkele stukjes uit de lederen jas van mijn schoonmoeder in verwerkt. Upcycling, alles behalve volledig…
Maar toch: ik vertik het om zelfs de kleinste stukjes uit die mooie jas weg te gooien. Zulk zacht kwaliteitsleer kan altijd wel eens ergens in genaaid worden. Let maar op, je zal het nog vaker voorbij zien komen.
Brillenhoesjes maakte ik wel vaker, maar ik gebruikte telkens kamsnaps als sluiting. Al is daar helemaal niets mis mee, ik wilde nu toch eens iets anders. Iets wat beter past bij de stijl van mijn mooie tas en van de bijhorende brillenhoes.
De buitenkant bestaat uit skai met lederen stroken uit de jas. De voering is een restje van de gebloemde stof die ik ook in mijn tas verwerkte.
Via k-bas bestelde ik een knijpsysteempje dat ik in geen tijd verwerkte in mijn hoes. Ik gebruikte deze tutorial als leidraad. Nooit gedacht dat het zo simpel zou zijn… Het kostte mij meer tijd de lederen stroken mooi op te naaien, dan de rest van het hoesje in elkaar te steken.
Fijn, als de puzzelstukjes zo mooi in elkaar vallen…
Vorige zomer maakte ik ‘in opdracht van’ mijn lieve schoonmoeder een aantal hoesjes om haar leesbrillen te beschermen in een overvolle handtas. De ideale restjesverwerking!
Een tijdje geleden gingen mijn ventje en ik drie heerlijk gezellige dagen met zijn ouders op stap in Nederland. We bezochten er onder andere het kleine, propvolle stoffen- en fourniturenwinkeltje Schwitzner in Amersfoort. Gewend aan ruime stoffenwinkels vol licht was ik nogal overdonderd door zoveel spullen op die kleine oppervlakte (foto’s van Internet). Michael wist gelukkig exact waar ik op dat moment nood aan had, en hij spoorde de nodige fournituren voor mij op.
Tijdens het rondneuzen vertelde Yvonne mij dat haar vriendinnen zo’n gewatteerde brillenhoes ook wel handig vinden, en vroeg ze me of ik er nog eens een aantal wilde maken als cadeautje. We vonden in het winkeltje de ideale kleurrijke katoentjes voor het project.
Aan de hand van mijn tutorial en de tips van Margot om kamsnaps aan te brengen waren deze vrolijke exemplaren op geen tijd een feit. Nu maar hopen dat de vriendinnen er blij mee zijn!
Wat denk je, zou jij dit een leuk cadeautje vinden?
Een tijdje geleden vroeg mijn liefste schoonmoeder me: “Schat (ja, in Antwerpen zeggen ze tegen iedereen ‘schat’ :-)), zou jij eens iets voor mij willen naaien? Mijn handtas is al zo vol, en ik heb geen plaats meer voor een brillendoos”. Natuurlijk wilde ik dat voor haar doen! Met veel plezier zelfs… je moet namelijk weten, dat zij één van de ‘sponsors’ van mijn twee machientjes is. Zowel mijn naaimachine als mijn overlock is er voor een groot deel dankzij haar gekomen. Ik ben dus blij, dat ik eens iets terug kan doen!
Op Facebook en Pinterest vond ik niet meteen een geschikt patroontje. Ik wilde graag een gevoerde brillenhoes, die ook wat bescherming biedt voor de leesbrilletjes van Yvonne. Mijn eerste poging om zelf iets in elkaar te steken, strandde zonder succes. Om het materiaal niet de vuilbak in te gooien, verknipte ik het probeersel tot een mini etuitje voor wat kleingeld, een juweeltje of wat haarspelden. Hopelijk krijgt ook dat een plaatsje in de overvolle handtas van mijn schoonmama. Het paste perfect bij mijn volgende, geslaagd exemplaar, want vlak nadien rolde er een briletui vanonder mijn machine.
Vijf kleurige stuks maakte ik uiteindelijk, en elke etui zou perfect passen in onze #naaimaandtegenverspilling. Ik gebruikte enkele oude tafelkleden, een restje van mijn eerste shoppingtas, een stofje uit een giftbag, een restje van een andere tas (die de blog nooit gehaald heeft, maar wel intensief gebruikt wordt door mijn schoonzusje), een oude kussensloop… ook de kamsnaps waren restjes van andere naaisels. Zo’n briletui is eigenlijk het ideale project om restjes te verwerken. Bovendien is het een snel-klaar werkje.
Wil je zelf ook aan de slag? Scrol naar beneden voor een foto-tutorial!
Tot snel, Lieve
Tutorial
Knip van je buitenstof en voering telkens twee rechthoeken van 22*11 cm. Tussen de binnen- en buitenstof komen twee stuks vlieseline H630 van 20*9 cm.Strijk de vlieseline op de averechte kant van de buitenstof.Stik de voering, goede op goede kant, langs drie kanten dicht met een rechte steek en 1 cm naadwaarde. Laat een korte kant open, en hou aan de tegenoverliggende zijde een keergat open.Stik de buitenstof, goede op goede kant, langs drie zijdes dicht met een rechte steek, en 1 cm naadwaarde. Laat een korte zijde open.Knip de helft van je naadwaarde weg.Knip schuine hoekjes, zodat je na het keren een mooie hoek hebt.Ook bij de voering knip je naadwaarde en hoekjes weg, maar hier behoud je aan de korte kant de volledige naadwaarde. Zo heb je nadien stof genoeg om het keergat te sluiten.Keer de voering met de goede kant naar buiten.Schuif voering in buitenstof, goede kant op goede kant. Zorg dat de zijnaden perfect op elkaar liggen, en pin de stoffen aan elkaar vast.Stik buitenstof en voering met 1 cm naadwaarde op elkaar. Stik aan de binnenkant van je werkje, je zal merken dat je niet voldoende ruimte hebt om langs de buitenkant te stikken.Trek de voering uit de buitenstof.Keer beide stukken door de opening in de voering.Leg de stof op deze manier voor je, en stik het keergat in de voering dicht op 1 mm van de rand.Duw de voering op zijn plaats. Zorg dat de hoekjes en de naden mooi in elkaar passen.Je hebt nu een etui van 20*9 cm. Je kan de bovenrand nog eens doorstikken, maar de kamsnaps houden de voering op zijn plaats, dus dat is niet noodzakelijk. Plaats aan elke open zijde een kamsnap op 4,5 cm van de zij- en op 1,5 cm van de bovenrand.Klaar is je etui!