Een hele tijd geleden waren we gestart met een reeks ‘Pin van de maand’, waar creaties geïnspireerd door een Pinterest pin in de spotlights zetten. We blijven maar pins verzamelen in onze accounts, maar eigenlijk doe ik er persoonlijk vrij weinig mee… Elke maand een pin was dus een beetje te hoog gegrepen. Tijd om er opnieuw vaker iets mee te doen!
Op 17 januari was mijn medeblogster Margot jarig. Zolang het Corona-virus ons teistert, zijn verjaardagen anders dan anders… en normaal gezien zouden we elkaar dus niet zien. Omdat we samen een uitdagende online workshop ‘Noorse trui breien’ volgen bij Creasis uit Ronse, besloten Margot en ik elkaars knuffelcontact te worden om samen een dagje te breien. Natuurlijk kon ik -daags na haar verjaardag- niet met lege handen voor de deur staan, dus besloot ik een leuk zelfgemaakt cadeautje te maken.
Toen Katrienette vorig jaar haar gratis patroon voor een briletui uitbracht, was ik meteen verkocht. Katrien heeft immers de kunst om strakke vormgeving te combineren met een eenvoudige en duidelijke handleiding. Zelf minder ervaren naaisters kunnen mits het volgen van de verschillende stappen, tot hetzelfde perfecte resultaat komen. Dus patroontje werd uitgeprint en kwam op mijn to-do stapeltje terecht. Het ging meermaals door mijn handen de afgelopen maanden maar ik geraakte op één of andere manier niet meer achter mijn naaimachine.
Tot enkele dagen geleden plots de naaikriebel terugkwam en ik zin kreeg in een snel projectje dat ook als een cadeautje kan dienen voor mijn familie en vriendinnen die ik de volgende weken terug ga zien. Ik ben niet de meest extraverte persoon, dus dit is mijn manier om iedereen te tonen dat ik wel aan hen denk en om hen geef. Lees verder “De gril van een briletui”→
Vorige zomer maakte ik ‘in opdracht van’ mijn lieve schoonmoeder een aantal hoesjes om haar leesbrillen te beschermen in een overvolle handtas. De ideale restjesverwerking!
Een tijdje geleden gingen mijn ventje en ik drie heerlijk gezellige dagen met zijn ouders op stap in Nederland. We bezochten er onder andere het kleine, propvolle stoffen- en fourniturenwinkeltje Schwitzner in Amersfoort. Gewend aan ruime stoffenwinkels vol licht was ik nogal overdonderd door zoveel spullen op die kleine oppervlakte (foto’s van Internet). Michael wist gelukkig exact waar ik op dat moment nood aan had, en hij spoorde de nodige fournituren voor mij op.
Tijdens het rondneuzen vertelde Yvonne mij dat haar vriendinnen zo’n gewatteerde brillenhoes ook wel handig vinden, en vroeg ze me of ik er nog eens een aantal wilde maken als cadeautje. We vonden in het winkeltje de ideale kleurrijke katoentjes voor het project.
Aan de hand van mijn tutorial en de tips van Margot om kamsnaps aan te brengen waren deze vrolijke exemplaren op geen tijd een feit. Nu maar hopen dat de vriendinnen er blij mee zijn!
Wat denk je, zou jij dit een leuk cadeautje vinden?
Constant ben ik op zoek naar manieren om orde in de chaos te brengen. Toen ik de pijpen van mijn jeans afknipte, bleef ik met twee mooie stukken stof zitten, waar ik natuurlijk mee aan de slag wilde in de #naaimaandtegenverspilling. In mijn badkamerkast stonden allerlei potjes en doosjes waarin ik alles een plaats gaf, en op Pinterest vond ik een leuk ideetje om daar verandering in te brengen.
Natuurlijk wilde ik er, koppig als ik ben, mijn eigen versie van maken. Dat is net het leuke aan dit snel-klaarprojectje: je kan er eindeloos mee variëren. Ik maakte vier jeansmandjes, alle vier gelijk en toch weer anders. Perfect de maat die ik nodig had voor dat ene en dat andere hoekje in de kast. Zo kregen mijn make-up en haarspulletjes, maar ook mijn gezichtscrèmes, een nieuw mandje.
Telkens als ik de kastdeur openschuif, word ik hier blij van. Ik heb de smaak te pakken… zou de kast van mijn man ook geen opfrissing nodig hebben 😉 ?
Wil je weten hoe ik het aanpak? Hieronder een voorbeeldje, als basis voor je eigen projectje. Veel plezier ermee!
Tot snel,
Lieve
Tutorial
Knip 20 cm van je broekspijp en een voering van 40×20 cm, plus 38×18 cm H630 als versteviging.
Leg de versteviging mooi in het midden van de voering, en strijk ze erop.
Plooi de voering in de lengte met de goede kanten naar binnen, en stik de onderkant dicht. Ook de onderkant van je jeansbuis naai je toe (niet op de foto).
Een zijkant van de voering krijgt een stiksel. De bovenkant blijft open.
Trek de hoek van voering en jeans naar boven, en plooi ze dwars op de gestikte kant.
Je naad komt in het midden van een gelijkbenige driehoek te liggen.
Meet langs beide benen van de driehoek 6 cm, en zet een merktekentje op die plek.
Trek, speld en stik een lijn tussen beide merktekens. Nu heb je echt een driehoekje.
Knip de punt van de driehoek af. Doe hetzelfde met beide hoeken van je jeans.
Plooi de jeans met de goede kant naar buiten, en steek die in de voering, goede kanten op elkaar.
Speld voering en jeans op elkaar. Stik door op 1 cm van de rand en laat een keergat van 10 cm.
Keer alles weer binnenstebuiten.
Je ziet nu de voering en de buitenkant van je mandje.
Duw je voering in het jeansmandje, vouw de stofjes van het keergat naar binnen, speld dicht en stik alles door op een paar millimeter van de rand.
De Girls in Uniform blikken vol verwachting vooruit naar juni. Want in de ‘Naaimaand tegen verspilling’ trekken we voluit de kaart van de recyclage. We weten allemaal, dat we de aarde slechts te leen hebben, en dat onze consumptiemaatschappij de aanwezige grondstoffen stilaan uitput. Laten wij nu net zo’n leuke hobby hebben, waarmee we heel makkelijk oude spulletjes een nieuwe bestemming kunnen geven. Daarom bloggen wij in juni een hele maand met de hashtag #naaimaandtegenverspilling. Kriebelt het om mee te doen? Laat het ons weten, wij zijn heel benieuwd!
Net als de meeste vrouwen, gooi ik maandelijks talloze wattenschijfjes de vuilnisbak in. Daar moet toch iets aan te doen zijn? Het ideetje had ik al een paar keer zien passeren op het Internet, en ik was meteen wild enthousiast: herbruikbare wattenschijfjes!
Aangezien ik voor elke ‘poetsbeurt’ twee wattenschijfjes gebruik, baseerde ik mij op deze werkwijze, maar paste ik de vorm aan, zodat mijn creatie twee schijfjes groot werd. Het maakte het bovendien makkelijker om aan het einde van de rit alles mooi weer dicht te naaien, want ik ben niet zo’n held in mooie rondjes stikken 😊.
Ik verknipte een oude handdoek voor onderkant en vulling, en gebruikte de laatste restjes van mijn sterrensweater binnestebuiten voor een zachte bovenkant. Op die manier heb ik een wollige kant om mijn ogen te ontshminken, en een iets hardere kant om de rest van mijn gezicht elke dag lichtjes te scrubben.
Aangezien ik voor mijn job geregeld ergens anders slaap, maakte ik meteen een handig opbergzakje op maat van de wattenschijfjes. Dat paste net uit het allerlaatste restje van mijn sweater. Zo kunnen de wattenschijfjes in stijl mee op reis!
Heb je zelf zo’n praktisch recyclage-ideetje? Of blog je met ons mee onder #naaimaandtegenverspilling? Geef ons een seintje, wij staan te popelen om jouw ideetje eens uit te proberen!
Als je al een paar naaiprojectjes hebt gemaakt, begin je automatisch een speciale zak aan te leggen. De beruchte zak van de restjes. Stukje tricot, viscose, katoen en polyester, te groot om weg te gooien maar wat doe je ermee?
Lieve had al een paar leuke ideeën om ze te gebruiken als versiering, en mijn ideeën om mijn restjeszak eens op te kuisen, kwam van ons uitje voor het goede doel. We gaan er vlaggetjes mee maken. Mijn broer zijn kroost telt vier kinderen dus dan is er altijd wel ergens reden voor een feestje, dacht ik.
Probleem was dat ik vooral volwassen stoffen heb, zonder print. Gelukkig hielp Lieve me uit de nood en kreeg ik van haar nog een hoop vrolijke stofjes met print. Geen stofjes met kindertekening, maar ik dacht: “Als we die wat opleuken, kraait daar geen haan naar”.
Dus ben ik beginnen sorteren, knippen en naaien… (bandwerk noemen ze dat geloof ik). En toen 90% van mijn stofjes waren opgebruikt, had ik 80 vlaggetjes gemaakt…. Mijn restjeszak was leeg en ik kon geen vlag meer zien.
Die vlaggenlijnen zijn wel leuk, maar feitelijk moet je toch ook ergens de leeftijd van de jarige vermelden… Dus maakte ik daarvoor ook grotere vlaggen, knipte uit verschillende tinten vilt de cijfers, en voorzag ze van kamsnaps, zodat de ouders er steeds de gepaste leeftijfdsvlag tussen kunnen hangen. Ik wou die vlaggen eerst in polyester maken, maar dat heb ik opgegeven. Polyester glijdt weg, rafelt verschrikkelijk en je hebt steeds bobbels. Dan maar mijn laatste restjes van een kussenstof gebruikt, en hoppa.
Nu was het enkel nog een kwestie van de vlaggen wat te pimpen. Je kent wel van die plastieken steentjes die je overal kunt kopen? Wel, dat in combinatie met een lijmstift om strass-steentjes op textiel te plakken, en je hebt in een wip gepimpte vlaggen. Die lijmstift heb ik wel in een hobbywinkel gehaald, en is supergebruiksvriendelijk. Textiellijm op zich is heel wat meer geklieder.
Nu nog wat knopen op sommige vlaggetjes naaien, om er toch nog een speciaal element in te steken, en ziedaar… mijn vlaggen zijn klaar. Gelukkig heeft mijn broer een grote woonkamer waar hij alle vlaggen kan ophangen.
Ik heb mijn neefjes beloofd, dat als ze speciale vlaggen in hun kamer willen van Cars of Frozen of met een camouflagethema, dat Margot dan ook wel even fikst. En punten dat ik scoorde!!
Deze maand waagde ik mij al aan een sweater en een t-shirt met kant, en aan een kanten kokerrok… Nooit gedacht dat ik naaien met kant zo leuk zou vinden. Je kan alles net iétsje chiquer maken, en van zodra er een glimpje kant in je outfit zit, ben je toch wat opgekleed.
Ik vond het zo leuk, dat ik pinterest afzocht naar inspiratie, om de restjes van die prachtige lap kant te verwerken. Mijn oog viel op een felgele clutch-met-strik, waar ik normaal met een grote boog omheen zou surfen. Maar… ik had ergens nog een restje donkere jeans liggen, en een katoentje dat beschilderd is met een kanttekening, waar ik ooit mijn allereerste omkeerbare tas mee maakte. De puzzel viel in elkaar, en ik ging aan de slag.
De tutorial is mooi geïllustreerd met foto’s, en loodst je stap voor stap door het hele proces. Als je je hoofd erbij houdt, kan er niets misgaan. Als, je lees het goed… want ik slaagde er in het handvat er aan de verkeerde kant te naaien, waardoor mijn mooie strik helemaal scheef trok. Niet in de stemming om het tasje terug helemaal uit elkaar te halen, heb ik de strik een stukje los geknipt, en met de hand opnieuw vastgezet. Geen mens die het ziet, al voel ik mij wel wat schuldig om mijn gemakzucht.
Het resultaat is ontzettend schattig, en past perfect bij mijn chique kokerrok. Het tasje mocht meteen mee op fotoshoot in het Kasteel van Zwijnaarde (dankjewel alweer voor de prachtige foto’s, Michael Moors). Bij de eerstvolgende gelegenheid, mag mijn strikje zeker en vast mee naar een feestje!
Wat vind jij? Schattig en chique, of te kitscherig?
Februari, de maand waarin heel wat van ons op een bepaalde dag toch wel een attentie verwachten, nietwaar dames?
De Valentijnsperiode is ook de perfecte gelegenheid, om eens een themamaand op onze blog te lanceren. Het thema? Wat anders dan dé romantische stof bij uitstek, waar we een vrees-haat-liefdesverhouding mee hebben: kant.
Mouwen met kant
Mijn vrees voor kant had ik al een beetje opzijgezet, dankzij de lingerielessen, maar hoe enthousiast ik ook ben over kant, het duurde nog wel een tijdje, voordat ik het stofje bij mijn naaisels wou betrekken.
Ik had nog mooie schulpkant van mijn lessen bij Queen B, maar te weinig om er iets van te kunnen maken, en te veel om weg te gooien. Wat doe je daar dan mee? In plaats van het te laten liggen in mijn stoffendoos, besloot ik het als detail te gebruiken voor een T-shirt, dat ik uit een restje tricot ging maken .
Een kanten detail dus, aan een simpel T-shirt. Mijn moeder vond dat de mouwen van mijn zelfgemaakte T-shirts wat kort waren, dus wist ik onmiddellijk waar dat kanten detail ging komen.
Plie 100%
Shine 100%
Het T-shirt uit het Veritas magazine had ik al eens gemaakt, dus dat ging vrij vlot. Mijn schulpkant was een elastische band van 12 cm breed, dus als ik die doorknipte, had ik net genoeg om mijn beide mouwtjes te verlengen, en onderaan nog een band aan te zetten.
Aangezien het elastische kant is, gebruikte ik een tricotsteek om mijn kantbandje vast te zetten. Om de uiteinden van het kant iets makkelijker aan elkaar vast te zetten, plooide ik het steeds een halve cm om, om toch iets meer stof te hebben bij het vaststikken.
Gebruik kleine, scherpe naaldjes om je kant vast te zetten, en stik langzaam en geduldig, dan lukt het wel.
Voor de oplettende lezer, die zich afvraagt waar de kanten band onderaan mijn T-shirt is gebleven…. een laatste tip: zet geen warm strijkijzer op elastische kant, want dat smelt letterlijk als sneeuw voor de zon. Dus na die uitschuiver op de valreep… zucht… heb ik de rest van het kant onderaan er maar afgehaald.
Shine 100%
Plie 100%
Maar voila: ziehier mijn eerste kanten detail. Misschien een leuk idee om je eens aan kant te wagen?