Een flessenjasje

Steeds vaker wil ik iets zelfgemaakts cadeau doen, of een geschenk toch minstens personaliseren door er iets aan toe te voegen van eigen hand. Met kerst liep ik voor het eerst tegen de vraag op: wat maak je voor een man?  Ik maakte een mooie mannelijke tas die toch niet ideaal bleek te zijn, en koos daarna voor een toiletzak, die in goede aarde viel.

Vrienden gaven een feestjeen we wilden niet met lege handen aankomen. Gezien de goede smaak van de man des huizes, een heuse kenner op vlak van wijnen en champagne, trokken we naar de wijnhandel voor een cadeautje. Je kan niets mis doen met een goede fles bubbels, toch?

©Lieve Deduytschaever 180119 06

Maar Lieve zou Lieve niet zijn… als ze het niet last-minute in haar hoofd kreeg dat ze een cadeautje zoveel liever geeft als het in stijl verpakt is. Lees: in een zelfgemaakte verpakking, wat dacht je? Ik vond op Pinterest het ideale patroontje en dook mijn stoffendoos in.

Een stukje stof van de toiletzak matchte perfect met de Ikea stof die ik gebruikte voor een tas. Enkel voor de onderkant van de geschenkverpakking moest ik een beetje zoeken. Een tijdje geleden bestelde ik drie stukjes kurkleer in Portugal, maar tot nu toe durfde ik er nog niet in te knippen. Tijd dat ik mijn stoute schoenen aantrok en ermee aan de slag ging.

©Lieve Deduytschaever 180119 10

De rest is geschiedenis. In geen tijd zat de flesverpakking in elkaar en het kurkleer verwerkte heel makkelijk. Het formaat bleek iets geschikter voor een rechte fles wijn dan voor champagne-met-een-dikke-buik, maar met wat wringen paste het jasje perfect.

©Lieve Deduytschaever 180119 11

Wat denk je, dit maakt het cadeautje toch af, niet?

©Lieve Deduytschaever 180119 08

Tot snel,
Lieve

Rompertjes te geef

Het lijkt wel alsof er in mijn omgeving weer een babyboom aan de gang is. Zwangere kennissen, pas bevallen aangetrouwde nichtjes… Oh, wat zijn die kleintjes toch schattig! Voorlopig hoef ik niet ver te zoeken voor een geboortecadeautje. Een tijdje geleden maakte ik een schattig rompertje voor een klein indiaantje, en dat patroontje (Burda Kids 9384) bestaat in verschillende uitvoeringen.

©Lieve Deduytschaever 170812 27

Met een bevalling en een babybezoek in het vooruitzicht, kroop ik achter mijn naaimachine. Het kleine meisje werd enkele maanden geleden al geboren, dus maakte ik maatje 86 met een restje van een fleurige zomerjurk. Hoe schattig! Ik zou meteen een meisje willen ‘maken’ om dit aan te zien. Ik vermoed echter dat mijn ventje niet zal willen meewerken 😉. Ik liet het zakje op de borst weg, en koos voor kaki in boorstof en kamsnaps. Zo krijgt het girly rompertje toch weer iets stoers.

Geen idee wat de baby-op-komst zal worden. Ik ken mama’s stijl ook niet zo goed, en vond niet meteen een ‘veilig’ stofje in mijn restjesbak. Tot nu toe heb ik vooral voor de neefjes in de familie, of voor mezelf genaaid, en de stofjes zijn dan ook erg jongensachtig of net het tegenovergestelde. Bij de Stoffenknop vond ik een superschattig Disney stofje in een grijs-blauw met zwart. Tenzij het zo’n meisje-meisje wordt, vind ik het pakje wel unisex. Deze keer koos ik voor het model zonder beentjes, in maatje 68. Oei, dat klinkt vreemd. Bon, je begrijpt wel wat ik bedoel. Zwarte boordstof en ijzeren drukknopen maakten het geheel af.

Tja, ik smelt helemaal wanneer ik de kruippakjes zie liggen. Hopelijk zijn de mama’s er ook blij mee.

©Lieve Deduytschaever 170812 22

Zou jij blij zijn met zo’n cadeautje?

Tot snel,
Lieve

 

Fleurige jeansmandjes

Constant ben ik op zoek naar manieren om orde in de chaos te brengen. Toen ik de pijpen van mijn jeans afknipte, bleef ik met twee mooie stukken stof zitten, waar ik natuurlijk mee aan de slag wilde in de #naaimaandtegenverspilling. In mijn badkamerkast stonden allerlei potjes en doosjes waarin ik alles een plaats gaf, en op Pinterest vond ik een leuk ideetje om daar verandering in te brengen.

© Lieve Deduytschaever 170512 01

Natuurlijk wilde ik er, koppig als ik ben, mijn eigen versie van maken. Dat is net het leuke aan dit snel-klaarprojectje: je kan er eindeloos mee variëren. Ik maakte vier jeansmandjes, alle vier gelijk en toch weer anders. Perfect de maat die ik nodig had voor dat ene en dat andere hoekje in de kast. Zo kregen mijn make-up en haarspulletjes, maar ook mijn gezichtscrèmes, een nieuw mandje.

Telkens als ik de kastdeur openschuif, word ik hier blij van. Ik heb de smaak te pakken… zou de kast van mijn man ook geen opfrissing nodig hebben 😉 ?

Wil je weten hoe ik het aanpak? Hieronder een voorbeeldje, als basis voor je eigen projectje. Veel plezier ermee!

Tot snel,
Lieve

Tutorial

© Lieve Deduytschaever 170512 02
Knip 20 cm van je broekspijp en een voering van 40×20 cm, plus 38×18 cm H630 als versteviging.
© Lieve Deduytschaever 170512 03
Leg de versteviging mooi in het midden van de voering, en strijk ze erop.
© Lieve Deduytschaever 170512 04
Plooi de voering in de lengte met de goede kanten naar binnen, en stik de onderkant dicht. Ook de onderkant van je jeansbuis naai je toe (niet op de foto).
© Lieve Deduytschaever 170512 06
Een zijkant van de voering krijgt een stiksel. De bovenkant blijft open.
© Lieve Deduytschaever 170512 07
Trek de hoek van voering en jeans naar boven, en plooi ze dwars op de gestikte kant.
© Lieve Deduytschaever 170512 08
Je naad komt in het midden van een gelijkbenige driehoek te liggen.
© Lieve Deduytschaever 170512 10
Meet langs beide benen van de driehoek 6 cm, en zet een merktekentje op die plek.
© Lieve Deduytschaever 170512 11
Trek, speld en stik een lijn tussen beide merktekens. Nu heb je echt een driehoekje.
© Lieve Deduytschaever 170512 12
Knip de punt van de driehoek af. Doe hetzelfde met beide hoeken van je jeans.
© Lieve Deduytschaever 170512 13
Plooi de jeans met de goede kant naar buiten, en steek die in de voering, goede kanten op elkaar.
© Lieve Deduytschaever 170512 14
Speld voering en jeans op elkaar. Stik door op 1 cm van de rand en laat een keergat van 10 cm.
© Lieve Deduytschaever 170512 16
Keer alles weer binnenstebuiten.
© Lieve Deduytschaever 170512 17
Je ziet nu de voering en de buitenkant van je mandje.
© Lieve Deduytschaever 170512 18
Duw je voering in het jeansmandje, vouw de stofjes van het keergat naar binnen, speld dicht en stik alles door op een paar millimeter van de rand.
© Lieve Deduytschaever 170512 20
Plooi de rand een stukje om, en klaar!

Restjes geritst

Restjes… Iedereen heeft ze en iedereen houdt ze bij, want je weet maar nooit. Je zou het toevallig maar eens in de vuilbak hebben gekieperd en de dag erna met een lumineus idee op de proppen komen waarbij je net dat ultieme stukje stof had kunnen gebruiken!

Dus houden we ze maar bij… tot die restjes een grote restjes-stapel wordt waar je niet omheen kan kijken en ze grandioos in de weg komen te liggen.

Ik geef toe, ik heb een grote restjes-manie… Zo recupereer ik alles gaande van stof tot knopen, ritsen, haakjes, clipsen, … Af en toe moet ik alles opnieuw reorganiseren om nog een overzicht te hebben van wat ik nu precies allemaal bijeen heb gespaard en kom ik op die manier leuke verassingen tegen. Met de hulp van pinterest of YouTube wordt al dat gereoganiseer een fijne activiteit en krijgen die restjes beetje bij beetje een doel.

Zodoende maakte ik van de restjes van de poppendraagzak en een gerecupereerde rits uit een versleten kussen een praktisch mini-etui. Juist groot genoeg voor wat schrijfmateriaal en het past perfect in mijn computertas.

Door de felle rode kleur valt hij meteen op in die zwarte zijzak én laat dat nu net de kleuren van de genie zijn! Wie dacht dat ons werkmilieu enkel door camouflage-kleuren wordt beheerst zit er dus naast. Het zit hem ook hier in de details.

computertas

Hoe houden jullie die restjes-stapel onder controle? Wie weet ligt er misschien bij mij wel een restje te wachten op één van jullie rest-projecten, dus deel ze gerust!

 

Gastblogster,

An

Herbruikbare wattenschijfjes

De Girls in Uniform blikken vol verwachting vooruit na4284920-Globe-in-a-recycling-icon-Stock-Photoar juni. Want in de ‘Naaimaand tegen verspilling’ trekken we voluit de kaart van de recyclage. We weten allemaal, dat we de aarde slechts te leen hebben, en dat onze consumptiemaatschappij de aanwezige grondstoffen stilaan uitput. Laten wij nu net zo’n leuke hobby hebben, waarmee we heel makkelijk oude spulletjes een nieuwe bestemming kunnen geven. Daarom bloggen wij in juni een hele maand met de hashtag #naaimaandtegenverspilling. Kriebelt het om mee te doen? Laat het ons weten, wij zijn heel benieuwd!

Net als de meeste vrouwen, gooi ik maandelijks talloze wattenschijfjes de vuilnisbak in. Daar moet toch iets aan te doen zijn? Het ideetje had ik al een paar keer zien passeren op het Internet, en ik was meteen wild enthousiast: herbruikbare wattenschijfjes!

Aangezien ik voor elke ‘poetsbeurt’ twee wattenschijfjes gebruik, baseerde ik mij op deze werkwijze, maar paste ik de vorm aan, zodat mijn creatie twee schijfjes groot werd. Het maakte het bovendien makkelijker om aan het einde van de rit alles mooi weer dicht te naaien, want ik ben niet zo’n held in mooie rondjes stikken 😊.

Ik verknipte een oude handdoek voor onderkant en vulling, en gebruikte de laatste restjes van mijn sterrensweater binnestebuiten voor een zachte bovenkant. Op die manier heb ik een wollige kant om mijn ogen te ontshminken, en een iets hardere kant om de rest van mijn gezicht elke dag lichtjes te scrubben.

© Lieve Deduytschaever 170511 16

Aangezien ik voor mijn job geregeld ergens anders slaap, maakte ik meteen een handig opbergzakje op maat van de wattenschijfjes. Dat paste net uit het allerlaatste restje van mijn sweater. Zo kunnen de wattenschijfjes in stijl mee op reis!

© Lieve Deduytschaever 170511 24

Heb je zelf zo’n praktisch recyclage-ideetje? Of blog je met ons mee onder #naaimaandtegenverspilling? Geef ons een seintje, wij staan te popelen om jouw ideetje eens uit te proberen!

Tot snel,
Lieve

Schattige clutch

Deze maand waagde ik mij al aan een sweater en een t-shirt met kant, en aan een kanten kokerrok… Nooit gedacht dat ik naaien met kant zo leuk zou vinden. Je kan alles net iétsje chiquer maken, en van zodra er een glimpje kant in je outfit zit, ben je toch wat opgekleed.

Ik vond het zo leuk, dat ik pinterest afzocht naar inspiratie, om de restjes van die prachtige origineellap kant te verwerken. Mijn oog viel op een felgele clutch-met-strik, waar ik normaal met een grote boog omheen zou surfen. Maar… ik had ergens nog een restje donkere jeans liggen, en een katoentje dat beschilderd is met een kanttekening, waar ik ooit mijn allereerste omkeerbare tas mee maakte. De puzzel viel in elkaar, en ik ging aan de slag.

De tutorial is mooi geïllustreerd met foto’s, en loodst je stap voor stap door het hele proces. Als je je hoofd erbij houdt, kan er niets misgaan. Als, je lees het goed… want ik slaagde er in het handvat er aan de verkeerde kant te naaien, waardoor mijn mooie strik helemaal scheef trok. Niet in de stemming om het tasje terug helemaal uit elkaar te halen, heb ik de strik een stukje los geknipt, en met de hand opnieuw vastgezet. Geen mens die het ziet, al voel ik mij wel wat schuldig om mijn gemakzucht.

Het resultaat is ontzettend schattig, en past perfect bij mijn chique kokerrok. Het tasje mocht meteen mee op fotoshoot in het Kasteel van Zwijnaarde (dankjewel alweer voor de prachtige foto’s, Michael Moors). Bij de eerstvolgende gelegenheid, mag mijn strikje zeker en vast mee naar een feestje!

moors-m-6u6a7425_1

Wat vind jij? Schattig en chique, of te kitscherig?

Tot snel,

Lieve

Creatief met restjes

Stofjes… je hebt er nooit genoeg… Ik probeer altijd zo profijtig mogelijk te knippen, in de hoop dat ik nog een stukje over hem om later iets leuks te maken. Maar, naast mijn steeds groeiende stoffenvoorraad, heb ik ook plastic zakken vol restjes die niet groot genoeg zijn om nog kleding te maken voor een volwassene.

Wat kan je daar dan nog mee doen? Helemaal in de kerstsfeer, kreeg ik ineens een ideetje… Waarom de restjes niet verknippen om cadeautjes in te verpakken? Waar ik hem ooit vandaan gehaald heb, daar heb ik geen idee van, maar ik had ergens diep onder in de kast nog een grote, zachte, halfdoorzichtige, witte, papier-stofachtige zak liggen. Zo eentje waar ze ook dure handtassen in verpakken, weet je wel?

De zak knipte ik op maat van mijn cadeautje, naaide de zijkanten opnieuw dicht, en zoomde de rand om. Ik zocht mijn meest kerst-achtige stofjes, kleurig of met glittertjes, en knipte er sterren van. Een aandachtige lezeres herkent er meteen de stof van mijn Kyotojurk in, of de Abby… Die sterren naaide ik met een dichte zigzagsteek op de zak. Ergens had ik nog een doosje gekleurde kam snaps liggen, en die gebruikte ik om de zak te sluiten.

Een middagje lekker creatief zijn, dat kan toch zo’n deugd doen. En al vrees ik dat de verpakking de eeuwigheid niet zal trotseren, ik hoop dat ze toch opvalt onder de kerstboom.

Tot snel,

Lieve