Restjes… Iedereen heeft ze en iedereen houdt ze bij, want je weet maar nooit. Je zou het toevallig maar eens in de vuilbak hebben gekieperd en de dag erna met een lumineus idee op de proppen komen waarbij je net dat ultieme stukje stof had kunnen gebruiken!

Dus houden we ze maar bij… tot die restjes een grote restjes-stapel wordt waar je niet omheen kan kijken en ze grandioos in de weg komen te liggen.

Ik geef toe, ik heb een grote restjes-manie… Zo recupereer ik alles gaande van stof tot knopen, ritsen, haakjes, clipsen, … Af en toe moet ik alles opnieuw reorganiseren om nog een overzicht te hebben van wat ik nu precies allemaal bijeen heb gespaard en kom ik op die manier leuke verassingen tegen. Met de hulp van pinterest of YouTube wordt al dat gereoganiseer een fijne activiteit en krijgen die restjes beetje bij beetje een doel.

Zodoende maakte ik van de restjes van de poppendraagzak en een gerecupereerde rits uit een versleten kussen een praktisch mini-etui. Juist groot genoeg voor wat schrijfmateriaal en het past perfect in mijn computertas.

Door de felle rode kleur valt hij meteen op in die zwarte zijzak én laat dat nu net de kleuren van de genie zijn! Wie dacht dat ons werkmilieu enkel door camouflage-kleuren wordt beheerst zit er dus naast. Het zit hem ook hier in de details.

Hoe houden jullie die restjes-stapel onder controle? Wie weet ligt er misschien bij mij wel een restje te wachten op één van jullie rest-projecten, dus deel ze gerust!

Gastblogster,

An