Ik ben tegenwoordig helemaal into lingerie maken. Veel heb ik momenteel niet nodig, maar ik heb de smaak echt te pakken, dus elk excuus is goed om iets nieuws uit te proberen. In de post over mijn sexy zwarte setje vroeg ik tips voor broekjespatronen. De Boann van de Lingerie Academie was het eerste shortje waar ik sinsdien mee aan de slag ging.
Heerlijk vind ik het dat ik sinds een paar jaar nog nauwelijks een kledingwinkel hoef binnen te stappen. Ik streef ernaar zoveel mogelijk van mijn kledij zelf te maken. Aan een jas heb ik mij nog niet gewaagd, en ook jeansbroeken koop ik nog in de winkel, maar tegenwoordig maak ik ook mijn lingerie zelf. Een tijdje geleden volgden de Girls samen een workshop bij de Lingerie Academie en sindsdien ben ik vertrokken!
Aangezien ik mijn eerste setje zo graag draag en ook mijn bikini goed gelukt was, durfde ik het deze keer met de nodige zelfzekerheid aan. Lingerie maken schrikt heel wat mensen af, maar eigenlijk zijn de technieken gelijkaardig aan die van ‘gewone’ kledij. Eens je de volgorde een beetje snapt, zijn de werkbeschrijvingen van de Lingerie Academie vlot te volgen.
Een tijdje geleden trokken de Girls naar Pia’s Atelier voor een workshop van de Lingerie Academie. Tatiana beschreef in geuren en kleuren hoe we worstelden met onze bh’s, maar de resultaten kregen jullie nog niet te zien. Door al ons geworstel was namelijk geen enkele bh helemaal af. Maar laat je daar vooral niet door afschrikken: ook onze uitgebreide lunch en oeverloos getetter zat daar voor iets tussen. Het was een heerlijke workshop!
Al vreesde ik er een beetje voor, mijn zelfgemaakt bh-tje zit als gegoten. Misschien dat ik bij een volgende poging de brug tussen de twee cups nog wat smaller maak, maar verder zou ik er niks aan veranderen. Ik kocht in laatste instantie nog een klein strikje-met-steentje en nu lijkt de Diana helemaal ‘gekocht’. Mag ik even fier zijn en een vreugdedansje maken?
Dat de Girls in Uniform graag nieuwe dingen ontdekken moet ik jullie niet meer vertellen. Omdat onze naaiskills ondertussen voldoende vergevorderd zijn, wagen we ons graag aan een nieuwe uitdaging: lingerie naaien. Hoe kunnen we dat beter leren dan onder het deskundige oog van de Lingerie Academie?
Op een zonnige zaterdag in september trokken de Girls in Uniform met volle moed naar het zalige naaiatelier van Pia, de inspirator en bezige bijenkoningin van de SewBees en het gezelligste naaiweekend van Vlaanderen. We zouden er samen een mooie BH te leren naaien onder begeleiding van Lies van De Lingerie Academie. We werden onmiddellijk geconfronteerd met keuzestress: Cybelle, Diana of Aurora? Elk BH-patroon zag er even mooi uit. Gelukkig hielp Lies ons kiezen op basis van onze pasmaten en voorkeuren. Toen kwam voor mij pas de echte uitdaging: stofjes kiezen. Gelukkig had Lies prachtige kant-en-klare setjes mee met alle benodigdheden, zodat elke Girl wel iets naar haar smaak vond. Ik besloot uit mijn comfortzone te treden en ‘nude’ te kiezen in de plaats van rood voor het Cybelle-patroon.
Wat doe je toch altijd met die stukjes stof die te groot zijn om weg te gooien en te klein om zelfs maar een Odette t-shirt van te maken? Wel, als je geen stof overhebt voor de mouwen kan je misschien nog wel een topje fabriceren. Zeker als je nog een stukje tricot overhebt van je eerste Aster truitje, veel te mooi om weg te gooien. Lees verder “Pin van de maand: topje met kant”
Wat heb ik eigenlijk écht te kort in mijn kleerkast? Tops en t-shirtjes. En wat maakt ik haast nooit? Juist: tops en t-shirts. Geen idee hoe dat komt, maar vanaf nu breng ik daar verandering in!
Na de afwerking van mijn It’s a fits wikkeljurkje had ik nog een mooie lap stof over.
Meestal gaat zoiets in mijn stoffendoos met restjes, om dan pas terug boven water te komen als ik op zoek ben naar kleine stukjes stof.
Niet in dit geval. Ik vond mijn jurk zo mooi, dat ik meteen de volgende dag opnieuw met het patroon aan de slag ging. Het resultaat haalde de blog nog niet, dus daar moest ik dringend iets aan doen!
Met de lengte van mijn stofoverschot had ik net genoeg om een wikkeltop te maken, gebaseerd op het jurkje. Veel heb ik er eigenlijk niet aan veranderd… enkel vanaf de taille moest ik een stukje versmallen, zodat het shirt mooi op mijn heupen valt.
Ik koos voor een versie zonder mouwtjes, en tekende aan armsgaten en halslijn twee centimeter bij, zodat ik twee keer een centimeter kon omvouwen. Het randje stikte ik door met een tricotzigzag. Ook de zoom werkte ik op die manier af.
Een topje dat heel mooi staat op een jeans of op een recht rokje… en ook daarmee ging ik aan de slag. Ik pimpte een jeansrokje dat al een tijdje werkeloos in de kast hing wegens onzedelijk kort.
De zoom haalde ik uit en de rand overlockte ik. Op de lijnen van de oude zoom (die anders verkleurd waren dan de rest van de rok) naaide ik een strook rekbaar kant. Die gebruikte ik ook tijdens de vorige #naaimaandtegenverspilling om een jeansshortje af te werken.
Nog niet lang genoeg om mee te gaan werken, is dit rokje nu ideaal voor zonnige vrije dagen!
Wat vind je van mijn patroonhack en rokje? Mogen ze gezien worden?
Tot snel,
Lieve
PS: de foto’s zijn het resultaat van een leuke pauze tijdens het Malle naaiweekend van The Sewies… Bedankt fotografe Margot en ‘commentator-en-kledijgoedlegger’ An!
Na het Cobalt truitje, de Maya-jurk en de Heron sweater rolde er alweer een pareltje van de tekentafel van het team van Catherine en An, en ik was superblij dat ik opnieuw mocht testen.
De Celeste is een stijlvolle jurk waarmee je alle kanten uit kan. Je kan kiezen tussen een model met wijde of kokerrok, met of zonder mouwen. Ook met de ruguitsnijding kan je verschillende kanten uit: sexy diep of iets minder uitgesneden… Zo maak je vier verschillende jurken met het patroon.
Zoals we het gewend zijn van Blou is de pasvorm perfect. Ik hou van het matensysteem. Geen gepruts met confectiematen, je kiest puur op basis van je maten, genummerd vanaf 1 tot en met 7.
De uitgebreide fotohandleiding loodst je vlotjes door het hele proces heen. Val je net tussen twee maten in of moet je het kleedje in de lengte aanpassen? Ook dat leggen de dames je stap voor stap uit.
Omdat ik tegenwoordig in mijn nieuwe functie in ‘burgerkledij’ aan het werk mag, koos ik voor een geklede versie met de super leuke mouwtjes, een bescheiden ruguitsnijding en een heerlijke zwierrok tot net op de knie.
Het stofje lag al een tijdje naar mij te lonken bij De Stoffenknop. Het is iets heel speciaals: de felblauwe tricot is bekleed met kant, waardoor de goede kant eerder grijs-blauw lijkt. Helemaal mijn ding!
Eerlijk gezegd was ik een beetje bang voor een paar stappen in het naaiproces. Voor de voering koos Blou een soort ‘rolsysteem’ dat ik nog nooit gebruikt had. Nadien hoorde ik dat het de ‘burrito methode’ heet. Op de testerspagina schreeuwde ik mijn drempelvrees bijna uit, maar de andere testers garandeerden mij dat het zichzelf uitwijst.
En inderdaad, aan de hand van de foto’s in de handleiding was het een fluitje van een cent. Waarom ik er zo’n schrik voor had? Nu heb ik daar geen idee meer van. Het systeem zorgt voor een naadloze voering, die nergens naar boven komt piepen (tenzij je raar op de grond gaat zitten, zoals je kan zien).
Ik ben absoluut geen fan van een beleg, dus is deze manier van voeren mij op het lijf geschreven. Een mooie afwerking binnenin geeft je naaiwerk een professionele finish. Prachtig gewoon!
Voor de fotoshoot trokken we naar Sint-Denijs-Westrem, waar vorig weekend een kunstwerk als herdenking van de Tweede Wereldoorlog werd ingehuldigd.
Het is een indrukwekkende muurschildering die, raar maar waar, qua kleuren perfect bij mijn jurk past. Of is het andersom 😉 ?
In eerste instantie was ik niet zo enthousiast over mijn jurk. De combinatie van stof en model deden mij twijfelen of het wel iets voor mij was. Maar mijn ventje bracht de jurk zo mooi in beeld, dat ik nu helemaal mee ben in het verhaal. Deze zomer zul je mij nog vaak in de Celeste zien flaneren!
De Celeste is nog tot en met woensdag te koop met 20% korting. Koop je er meteen een ander patroontje van Blou bij? Dan krijg je daar 10% korting op. Zeker de moeite dus om eens een kijkje te nemen bij Blou!
Andere Celestes kan je deze week bewonderen bij Moestash (dinsdag), An (woensdag op de site van Blou), BabaRum (donderdag) en Lunatiek (vrijdag).
Wat vind jij van dit patroontje?
Tot snel,
Lieve
Heb jij ook zo’n kledingstuk, waar je zo van houdt, dat je het draagt tot het bijna letterlijk uit elkaar valt? Zo heeft ook Jess, een echte rock chick, een onverbrekelijke band met haar zwarte jasje. Ze draagt het al jaren, en kon er zelfs geen afscheid van nemen toen het helemaal versleten was.
Ooit was het een tof jasje, daar kan ik niet omheen. Jess staat er ook supergoed mee. Maar mijn creatief brein schoot meteen in overdrive toen ik de schade zag. Wat kon ik doen, opdat ze de levensduur van haar jasje nog wat zou kunnen verlengen?
Eerst dacht ik eraan, de losse stukjes terug op hun plaats te lijmen… maar dat zou een onoogelijke puzzel geworden zijn. Toen ik het jasje aan een nader onderzoek onderwierp, had ik een aha-erlebnis: waarom die losse vellen er niet helemaal aftrekken, en er een stukje zwarte kant over naaien? Toevallig had ik nog voldoende over van mijn projectjes tijdens de kantmaand.
(Nvdr: Doet mij eraan denken, dat ik die prachtige rok eigenlijk nog maar één keer gedragen heb. Daar moet ik dringend iets aan doen!)
Ik ken mijn limieten, en probeerde het jasje niet uit elkaar te halen. De stiksels zijn dus zichtbaar aan de binnenkant van het jasje, door de voering heen. Maar… wat een transformatie! Stiekem ben ik wel fier op mijn werk.
En Jess? Die ziet er superknap uit in haar ‘designer jasje’.
Tot snel,
Lieve
Af en toe waag ik me eens aan een experiment… Ik was helemaal gek op een roze strechkatoentje, gekocht bij Toverstof, en wilde er een jurk met spaghettibandjes mee maken. Een patroon had ik niet meteen voorhanden, dus waarom zou ik mij niet baseren op het jurkje dat ik eens maakte, overgetekend van een bestaand exemplaar? Ik haalde het patroontje van toen boven en knipte de stof.
Maar… ik was vergeten dat het eerste jurkje toch wel heel aansluitend was. Lees: het sloot om mijn lichaam als een korset, en een push-up bh was niet meer nodig! Toen ik de roze panden in elkaar stikte en voor het eerst paste, kon ik nauwelijks ademhalen. Verdorie, wat nu gedaan? Ik kon er natuurlijk een rokje van maken, want vanaf de heupen was het ok, maar dat is toch eeuwig zonde van de mooie stof?
Gelukkig trokken mijn vriendinnen en ik een paar dagen later naar de Kempen, voor een weekendje vol naaiplezier. Er zat niets anders op dan een strook stof in de zijnaden van mijn onafgewerkte jurk te naaien. An had nog wat fournituren nodig voor haar project, dus trokken we met een bon uit de goodybag gezwind naar Miss Anaïs. Ik vond er een prachtig stukje stof, waarvan ik vermoed dat het kant is… Een beetje duur, maar gelukkig had ik niet zoveel nodig en kregen we -dankzij de bon- een korting van 20%.
Wat volgt, is een heel parcours van naaien, passen, opnieuw stikken, terug passen… Telkens kon ik rekenen op de assistentie van mijn twee vriendinnetjes. De jurk werd letterlijk op mijn lijf gemaakt. Zonder hen was het nooit gelukt. Dankjewel, An en Liesbet! Als ik eens iets terug kan doen…
Jammer genoeg weet ik wel zeker, dat ik dit jurkje niet ga dragen. Het is toch wel heel apart geworden… In mijn ogen is het een kruising tussen een communiejurkje (een beetje bloot, maar ik heb het dan over de combinatie van de stoffen) en een sexy nachtkleedje. Intussen heb ik er de schaar in gezet. Deze mooie stoffen krijgen binnenkort een andere bestemming.
Heb jij dat ook wel eens, dat er ogenschijnlijk niets mis is met een naaisel, maar dat je het toch niet wil dragen?
Tot snel,
Lieve
PS: Het slechte gevoel dat ik bij de jurk heb, is zelfs zo erg, dat ik niet de straat op durfde voor de foto’s. Mijn ventje en ik bleven dus binnen de grenzen van ons eigen tuintje. Michael Moors slaagde er toch maar weer in, er iets moois van te maken. Bedankt schatje!
Al een tijdje wilde ik aan de slag met mijn oude jeansbroeken. Maar… zelfs al zijn ze te groot, of was er ooit een andere reden om ze opzij te leggen, emotioneel liep ik steeds weer tegen een muur. Want ‘ze zijn toch nog goed, en ga ik ze op die manier niet kapot maken’?
Maar… ik ben uiteindelijk gezwicht voor mijn creativiteit en nieuwsgierigheid. Die ene bootcutbroek, net iets te los rond mijn heupen, leende zich uitstekend voor een recyclage-werkje. Ik trok naar Toverstof voor een strookje rekbaar kant, en naar Veritas voor opstrijk-attributen, voor ik mijn moed verzamelde, en er de schaar in zette.
Het resultaat overstijgt mijn stoutste verwachtingen. Al jarenlang ben ik op zoek naar het ideale jeansshortje. In de winkels vind je bijna uitsluitend exemplaren tot net onder de bilnaad, of tot op de knie. Geen van de twee modellen flatteert mij, dus kies ik meestal voor een rokje. Maar deze short, die ga ik deze zomer dragen, tot hij van mijn billen valt :-).
Benieuwd hoe ik het gedaan heb? Lees verder onder de tekst, voor een stap-voor-stap fototutorial.
Wat vind jij ervan? Heb jij zelf ook al eens kledij verknipt tot iets nieuws? Laat het me snel weten, ik ben benieuwd!
Tot snel,
Lieve
Tutorial
girlsinuniformblog.com 