Een jaar of zes geleden breide ik aan een hels tempo truien voor iedereen om me heen. Voor mezelf breide ik niet zo vaak, omdat ik meestal buiten de maattabel val en je bij een trui nog weinig kan aanpassen aan het einde van de rit. Daarom stapte ik over op naaien, met het gekende gevolg… Toch kriebelde het sinds eind vorig jaar om er op nieuw mijn breinaalden boven te halen.
Na een eerst trui voor mezelf, die al snel weggegeven werd omdat de pasvorm weer niet was wat ik wilde, en een superleuke muts-met-kabels, besloot ik mij te wagen aan rondbreien. Het voordeel van rondbreien is dat je met de kraag begint en naar de onderkant toe werkt. Eens de armsgaten voorbij, kan je de trui dus passen en eventueel versmallen of verbreden. Er stond een supermooi patroon in de La Maison Victor (de Anker trui), maar ik durfde mij er bij gebrek aan ervaring niet aan te wagen. Net toen ik mijn idee weer wilde opbergen, zag ik – wonder boven wonder – een bericht van Creasis passeren.
Girls in Uniform 