Elke keer kijk ik rijkhalzend uit naar de nieuwe FibreMood. De designers achter dit supertoffe magazine volgen de mode in Parijs op de voet, en ik moet zeggen dat die oversized mode de laatste maanden niet echt mijn ding was… In FibreMood 13, de editie die nu in de winkel ligt, staan echter opnieuw tal van naaisels die mij op het lijf geschreven zijn! Toen de postbode het boekje in de bus gooide, maakte ik spontaan een vreugdedansje!

Ik had een prachtige gebreide slub sweater van Minerva liggen en moest dus niet lang nadenken wat ik eerst zou maken: de Mabel sweater is een elegant en vrouwelijk patroon met mooie pofmouwen, naar keuze met of zonder rushes op het voorpand, en met de ideale pasvorm. De laatste tijd heb ik heel wat langerokkenfilms bekeken, en de sweater deed mij daar meteen aan denken. De bijzondere stof in combinatie met zo’n mooi patroontje, dat gaf vonken in mijn hoofd!

Bij het overnemen van het patroon heb ik de gewoonte aangenomen om de voor- en achterpanden altijd vijf centimeter langer te tekenen. Ik heb in verhouding een lang bovenlijf en truien zijn vaak nét iets te kort om comfortabel te zijn. Ook deze keer tekende ik vijf centimeter bij, en daar haalde ik aan het einde nog een centimeter af. In totaal verlengde ik de sweater dus met vier centimeter en dat zit perfect.

Omdat ik een vrij sportieve stijl heb, twijfelde ik of ik de rushes op het voorpand zou maken of niet. Ik was bang dat de sweater daardoor vrijwel ondraagbaar zou worden. Ik bekeek de foto’s mét en zonder, maar vond de rushes toch een meerwaarde aan de trui. Het geeft een speels en een chique effect, al kan je het patroon ook zonder niet echt doorsnee noemen. Ik hakte de knoop door, lockte de zijkant van de rushe en naaide hem op zijn plaats. Aangezien dat bijna de eerst stap is in de handleiding en ik mijn draad niet meer terugvond in de gebreide stof, was er geen weg meer terug…

Al ben ik echt fan van volumineuze mouwen, mij staan ze over het algemeen niet zo goed. Het lijkt op mijn lijf snel een beetje te bombastisch. Ik haalde twee centimeter uit de mouw om ze wat smaller te maken. Een verschil dat niet echt opvalt, maar waardoor ik nu wél heel blij ben met het volume dat overblijft. De mouw zet je in het armsgat met behulp van een rimpeldraad en rimpelen vind ik vaak een beetje moeilijk. Hoe krijg je al die rimpels langs beide kanten mooi gelijk? Bon, het hoort nu eenmaal bij dit patroon, en het ging deze keer vrij vlot. Op naar de volgende stap!

Aangezien ik een koukleum ben, besloot ik de 3/4 mouwen af te werken met lange cuffs. Dat zag ik in de langerokkenfilms en vond ik altijd al mooi. Zo fijn dat zoiets nu ook in het modebeeld verschijnt! Terwijl hals en onderkant gemaakt zijn in boordstof, koos ik ervoor de cuffs in de basisstof te maken. Omdat ik een beetje sukkelde met de bepaling van de lengte, bleek ik uiteindelijk nét te weinig te hebben om de mouw nog om te zomen. De rushe is aan de zijkant afgewerkt met de overlock, en dat deed ik dan ook voor de mouwboord. Of het de tand des tijds zal doorstaan weet ik niet, maar ik vind het bij deze stijl en stof echt goed passen.

Het resultaat is een sweater die ik dagelijks kan dragen, maar die ook niet zou misstaan op een feestje, als het ooit weer zover komt… Wil je er zelf ook mee aan de slag, dan kan je Nr 13 ook online, in de krantenwinkel of in de grootwarenhuizen kopen. Geloof me vrij als ik zeg dat ik snel nog iets anders uit <a rel=”noreferrer noopener” href=”https://shop.fibremood.com/?ref=lievededuytschaever/deze FibreMood zal maken, want hij staat vol pareltjes. Zoek je nog meer inspiratie, dan vind je maandag alvast een prachtige Paulette blouse van Margot op de blog!

Tot snel,
Lieve