Een tijdje geleden nam ik deel aan de workshop ‘Pattern alternaternations – broek’ van The Fashion Basement bij Toverstof in Destelbergen. Ik ben al langer op zoek naar tips en tricks om de perfecte broek voor mijn lichaam zelf te kunnen maken. Zo’n gezellige halve dag les van de ‘koningin van het patroontekenen’ Tamara leek mij dus super interessant.
De trouwe lezer van deze blog heeft waarschijnlijk al begrepen dat ik zelden een patroon naar de letter volg. Ik naai nu bijna zeven jaar, en ik heb gaandeweg ontdekt dat mijn lichaam allesbehalve standaard is. Daarom pas ik patronen vaak in meer of mindere mate aan, zodat het volledig mijn ding wordt. Zo ook met de Nia broek van Bel’Etoile… alleen ging het deze keer nogal mis.
Op het eerste zicht denk je misschien dat het wel meevalt… Lees vooral verder, want je zal zien dat ik deze keer serieus de mist in ben gegaan. Het vreemde is echter, dat ik niet eens weet waar het fout ging. Ik hackte de Nia namelijk al twee keer eerder en mijn tweede exemplaar draag ik elke hele zomer lang met veel plezier. Bij deze broek heb ik het aangepaste patroon -met rits in de zijnaad in plaats van een elastiek in de tailleband achteraan- gewoon op dezelfde manier uitgevoerd.
Voor mijn vierde Nia (de testversie voor Bel’Etoile en mijn eerste hack kregen jullie nooit te zien) koos ik een neutrale maar oh-zo-mooie stretch polyester viscose in donkerblauw van Minerva. De effen blauwe stof valt mooi soepel, verwerkt makkelijk en kreukt niet, ideaal dus voor een geklede broek. Aan de stof zal het dus niet liggen dat mijn broek uiteindelijk niet draagbaar is.
Lees verder “Een mislukte Nia hack”
Als een broekenpatroon goed past, zal ik het bijna zeker opnieuw gebruiken. Want dat een broek op mijn lijf geschreven is… dat gebeurt zelden of nooit! De Pietra van Closet Core Patterns had ik eerder dit jaar gemaakt en goedgekeurd. Toen deze leuke linnen-viscose van Minerva in de bus viel, wist ik dus wat ik wilde maken.
Een patroon nog een keertje gebruiken, niet moeilijk, toch? Wie mijn vorige Pietra bekijkt, ziet echter dat er iets mis is gegaan… Wat ik draag, lijkt wel een volledig ander model! Wil je weten hoe dat komt? Lees dan vooral verder.
Ik werk niet vaak met een papieren patroon en meestal neem ik het patroon toch nog eens over op patroonpapier. Zo is het heel erg duidelijk dat het patroon al eens gebruikt is, en kan ik makkelijker aanpassingen doe naar de toekomst toe. Maar toen ik mijn vorige Pietra maakte, kreeg ik het lumineuse idee om het patroon gewoon uit te knippen. Ik had niet veel tijd en geen zin om te tekenen, dus koos ik voor de ‘luiewijven-methode‘.
Lees verder “Pietra – en het verhaal gaat verder”
Tijdens de warme zomermaanden kan een leuk shortje niet ontbreken in mijn garderobe. Toch maak ik niet zo vaak shorts. Het is bijna onmogelijk het juiste model naar mijn zin te vinden. Dus besloot ik een tijdje geleden aan de slag te gaan met het bijna-juiste patroon…
In Ottobre Design 02/2017 vond ik de Summer Safari short. Ik hou van de look and feel, maar niet van de elastiek in de taille achteraan. Verder paste alles in het plaatje dat ik voor ogen had, dus besloot ik dit patroon als basis te gebruiken voor een pattern hack.
Aan de hand van andere, goed passende broeken, probeerde ik op goed geluk het patroon aan te passen zodat de short een stevige tailleband heeft en een echte gulp-met-rits-en-knoop. Patroontekenen is voorlopig nog een grote onbekende voor mij, maar ik durf wel al wat experimenteren en soms lukt het ook… Wat volgde was een stappenplan van tekenen, hertekenen, testen en hertesten.
Lees verder “Summer safari in een zebraprintje”
Een hele tijd heb ik vooral wijde broeken gemaakt, zoals de Bertha van FibreMood, nog steeds één van mijn favo broekenpatronen. De laatste tijd gaat mijn smaak echter vaker richting rechte of aansluitende broeken, dus kwam de ‘Varley Joggers’ van Designer Stitch als geroepen. Na mijn eerste testexemplaar volgde al snel een tweede.
Deze keer koos ik voor een super zachte vloeiende viscose van Minerva. De stof werd per ongeluk opgestuurd bij een bestelling, en ik mocht ze houden. Ook al was het mijn ding niet zo, omwille van de bruintinten in de bloemetjes, ik besloot er toch mee aan de slag te gaan. En hoe leuk is deze broek geworden!
Niets zit zo goed als een zelfgemaakte broek! Toch, toen ik de Varley Utility Joggers van Designer Stitch mocht testen, twijfelde ik enorm of het wel iets voor mij was. Ik draag thuis wel eens een joggingbroek, maar op straat zie je mij daar niet vaak mee. Ik koos een vrolijk gebloemd seersucker katoentje van Minerva en sprong in het diepe.
Wat de Varley zo anders maakt dan gewone ‘joggingbroeken’? Ze is ontworpen voor soepelvallende geweven stoffen zoals viscose. Bovendien heeft ze hele leuke details, zoals de steekzakken in de zijnaad. Die bestaan uit één patroondeel en een beleg. Ik maakte nog nooit op die manier zakken en vind het een fantastische vondst. Om te voorkomen dat de zakken zouden wegvallen in de drukke print van mijn stof, naaide ik er een paspeltje in. Dat zorgt meteen ook voor wat stevigheid.
Ken je dat, je hebt zin om aan de slag te gaan met een stofje of patroon, maar je hebt geen inspiratie? Of je hebt nét niet in huis wat je nodig hebt om te beginnen naaien? Dat is opgelost als je een Minerva naaikit koopt!
Ik ging voor de Pietra broek van Closet Core Patterns in combinatie met een keitoffe kaki soft viscose twill. In de lente draag ik nog niet vaak rokjes, tenzij de zon echt haar best doet. Broeken draag ik echter het hele jaar lang en een luchtige 7/8 broek vind ik perfect voor de aarzelende lentedagen.
Fan als ik ben van de Bel’Etoile patronen, grijp ik daar vaak naar terug. Maar ik blijf natuurlijk ook mezelf en dat betekent dat ik een kledingstuk toch vaak nét iets anders wil dan het patroon voorschrijft. De Nia-set is een toppertje. Ik hou van de rechte pijpen van de broek en van de plooitjes in het voorpand. Maar… lees vooral verder!
Omdat de zomer niet echt zomerde vorig jaar, droeg ik veel meer broeken dan het jaar ervoor, toen de ene hittegolf de andere afloste. Toen droeg ik vooral luchtige jurkjes, dit jaar droeg ik truitjes en broeken. Het was friskes! Toch vraagt de zomer om een andere stoffenkeuze dan andere seizoenen. Ik ging dus shoppen bij Stoffen Van Leuven en kwam thuis met een prachtige katoen-viscose mengeling: een donkerblauwe basis en nauwelijks zichtbare strepen, bezaaid met kleurrijke bloemenblaadjes. Ook het lichte katoentje met dots erop kocht ik daar, en zo had ik meteen alles in huis voor de Nia set.
Lees verder “Nia met een twist”
Een verzameling patronen in hetzelfde thema vind ik altijd leuk. Al heb ik een hele plank vol magazines met patronen voor alle leeftijden, vrouwen, mannen en kinderen, een overzichtelijk boekwerk is toch makkelijker. Daarom testte ik met plezier ‘Schattige babykleertjes‘ van Deborah van de Leijgraaf.
“Met het patronenboek van Deborah van de Leijgraaf kun je zelf de leukste babykleding en accessoires naaien. De 21 naaipatronen zijn gemaakt met soepele jerseystofjes, perfect materiaal voor de allerkleinsten. Van jasje en shirt tot slabbetje en andere accessoires. De patronen worden in stappen uitgelegd met tekst, tekeningen en foto’s, en zijn gemaakt vanaf maat 44 (prematuur) tot maat 86 (1,5 jaar)”. De aandachtige lezer herkent meteen de promotekst over het boek, maar waarom het warm water opnieuw uitvinden, denk ik dan.
Lees verder “Gelezen en goedgekeurd: Schattige babykleertjes”
Sinds mijn allereerste Bertha van FibreMood passeerden er al enkele versies de revue. Ik hou van de pasvorm van die broeken en ze zitten zowat elke week in de wasmand. Hoog tijd voor een nieuwe dus!
Sinds ik zelf naai, nu een jaartje of zeven, is mijn kledij heel wat gevarieerder geworden. Vroeger ging ik voor sobere kleuren en zelden voor een print, tegenwoordig is het omgekeerde het geval. Deze leuke stretch jeans van Minerva leek mij ideaal voor een vrolijke broek. De stof is stevig maar ook soepel en kreukt zo goed als niet. Een stofje naar mijn hart.
Girls in Uniform 