Een tijdje geleden nam ik deel aan de workshop ‘Pattern alternaternations – broek’ van The Fashion Basement bij Toverstof in Destelbergen. Ik ben al langer op zoek naar tips en tricks om de perfecte broek voor mijn lichaam zelf te kunnen maken. Zo’n gezellige halve dag les van de ‘koningin van het patroontekenen’ Tamara leek mij dus super interessant.

Samen met een aantal gelijkgestemde naaisters in allerlei maten en vormen schoven we aan tafel en kregen we een korte theoretische inleiding. Daarna mochten we meteen praktisch aan de slag: Tamara had twee rekken vol basisbroeken bij. Een aansluitende broek voor een model zoals een skinny jeans en een rechter, gekleder model. Ik koos voor het tweede en paste op basis van mijn lichaamsmaten twee verschillende broeken. Ik val namelijk tussen twee maten in en moest kiezen van welke ik het patroon zou aanpassen.

Van daaruit speldde Tamara bij iedereen persoonlijk de plaatsen af waar er aanpassingen moesten gebeuren. Ik moest bijvoorbeeld een stukje weghalen onder mijn bibs en op de achterkant van mijn bovenbeen, maar had dan weer te weinig plaats ter hoogte van de buik. Nadat iedereen had genoteerd wat moest gebeuren, tekenden we het patroon over in de juiste maat.

Stap voor stap werkten we het patroon verder uit volgens onze eigen specifieke maten en vormen. Telkens gaf Tamara een stukje theorie en pasten wij die -indien nodig- toe op onze basisbroek. Na een paar uur tekenen, knippen en plakken lag er een patroon op tafel waar we thuis verder mee konden. Al was de workshop super interessant en gezellig, ik ging toch met een klein hartje naar huis. Want… wat als dit patroon nu toch niet is wat het zijn moet?

Door mijn grote twijfel liet ik het patroon thuis nog een paar weken onaangeroerd liggen. Toen ik eindelijk de moed verzamelde vond ik het wel fijn om er verder aan te werken, want ik heb het gevoel dat ik een broekenpatroon nu toch beter begrijp. Al maak ik mij geen illusies: na een half dagje theorie ben ik echt nog geen patroontekenares! Ik tekende een passende tassenband en zakken bij de broek, maar koos wel voor een rits in de zijnaad. Een gulp tekenen, dat was nog een brug te ver.

Al raadde Tamara ons aan om de broek eerst te maken in een teststofje, ik hoopte dat ze meteen perfect zou zijn en naaide mijn allereerste broek op maat meteen in een prachtige gestreepte Minerva broekenstof met een beetje rek. Atlijd fijn voor een broek! Ik vreesde dat de strepen niet perfect recht zouden lopen in een broek met rechte pijpen, maar ja hoor: de ‘recht van draad’ lijn loopt goed en mijn strepen zijn zoals het hoort. Oef, eerste horde genomen!

Aan het einde van de rit ben ik niet 100% tevreden over mijn broek. Waar ik gehoopt had dat ze meteen perfect zou zijn, is er toch nog wat werk aan het patroon. Op mijn buik lijkt het alsof ik stof teveel heb, maar ik denk dat ik de oorzaak eerder moet zoeken aan de bovenbenen, waar de broekspijp nét iets te aansluitend is. Zo kan de stof van de bovenkant niet doorvallen en stropt ze op. Al ben ik niet zeker dat mijn analyse correct is, ik stelde de vraag aan Tamara en ben er zeker van dat ik daar binnenkort een antwoord op krijg. Ja, Tamara, ik had naar jou moeten luisteren! Een testbroek maken blijft steeds een goed idee… ook als je een patroon volledig op maat aanpast.

Tot snel,
Lieve

PS: benieuwd naar de sweater die ik in de fotoshoot draag? Dat is een hack van de Isa sweater van Bel’Etoile, die ik al eerder op de blog plaatste, maar waarvan ik nadien de kraag nog aanpaste.