Een streepje voor

Je ziet ze vandaag overal in het modebeeld, vrolijke streepjesstoffen verwerkt tot een toffe jumpsuit, een zwierige maxijurk of een elegant herenkostuum. Waarom je ze draagt of hoe je ze draagt, daar stelt vandaag niemand meer vragen over. Wij gebruiken de streepjesstoffen vooral om onze individuele smaak te benadrukken. Ik ontdekte echter dankzij een boekje van historicus Michel Pastoreau  (L‘étoffe du diable: une histoire des rayures et des tissus rayés’) dat kledij met strepen niet altijd zo positief werd benaderd.

pastoreau

In de Middeleeuwen moesten bepaalde groepen aan de rand van de maatschappij soms verplicht kledij of een accessoire met tweekleurige strepen dragen. Deze strepen waren vaak horizontaal of schuin. In Duitsland waren dat vooral de bastaards, de kreupelen, de leprozen en de veroordeelden, in het zuiden van Europa eerder de prostituees (gestreept kleed), de clowns (gestreepte hoed) en de beulen (gestreepte kap). Deze werden aanzien als kinderen van de duivel aangezien de duivel ook vaak werd afgebeeld met gestreepte kledij.  De literaire teksten van die tijd beschrijven hun ‘slechteriken’ in gestreepte kledij: overspelige vrouwen, disloyale broers, respectloze zonen, gemene dwergen… Ook bepaalde Bijbelse figuren die verraad pleegden, werden afgebeeld met gestreepte kledij: Judas, Cain Saul en Salomé. In de Middeleeuwse maatschappij was de link tussen de streep en het idee van diversiteit absoluut negatief. De gemiddelde Middeleeuwse burger wilde zeker niet opvallen met zijn kledij. Lees verder “Een streepje voor”

Let’s Sti©k Together – impulsief, ikke?

Toen Sonja aankondigde dat het thema van deze Let’s Stick Together editie ‘impulsaankopen’ was, schreef ik meteen: “Deze laat ik aan mij voorbij gaan, want ik heb geen impulsaankopen in huis”. Mijn woorden waren nog niet koud… of ik moest ze alweer intrekken.

@ Lieve Deduytschaever 190316 02

Op Facebook zag ik een mooie handtas passeren. Eentje waarop een prachtige dreamcatcher in blauwtinten stond te pronken. Mijn ventje is fier op zijn Indiaanse roots en er hangen hier in huis een paar dreamcatchers, dus de tas trok meteen mijn aandacht. Het was liefde op het eerste gezicht. Michael’s ‘Bomma Blauwe Wolk’ wordt deze maand 91 jaar. Een plus een is twee.

@ Lieve Deduytschaever 190316 07 Lees verder “Let’s Sti©k Together – impulsief, ikke?”

Gelezen en goedgekeurd: I Love T-shirts

T-shirts en topjes, ik heb er eigenlijk niet genoeg. Toch slaagde ik er tot nu toe niet vaak in er zelf te maken. Af en toe zag ik wel een patroontje naar mijn zin passeren, maar ik begon er nooit aan. Het nieuwe boek ‘I Love T-shirts‘ van Fran Vanseveren was de schop onder mijn kont die ik nodig had om in gang te schieten.

@ Lieve Deduytschaever 190322 06

Vijftien patroontjes voor man en vrouw, gebundeld in een mooi en overzichtelijk boek. In tegenstelling tot ‘I Love Sweaters‘ koos Fran er deze keer voor elk patroon voor kind én volwassene te tekenen. Niet meer nodig om zelf een kinderpatroontje om te toveren tot een model voor dames, zoals ik deed met de Jesi sweater. De maten gaan van 92 tot XXL en er is een grote variatie aan modellen, waardoor iedereen wel iets naar z’n zin en maat zal vinden.

© Moors M - 6U6A4904 Lees verder “Gelezen en goedgekeurd: I Love T-shirts”

Oh Julia!

Het is intussen twee jaar geleden sinds ik mijn eerste Julia cardigan blogde, in een grijze glittertricot. Dat truitje heeft niet lang geleefd. De stof was nogal kwetsbaar en een haakje deed al snel een heuse ladder ontstaan. Ik heb echter niet zo veel cardigans en de Julia van The Mouse House kan je zowel casual als chique dragen. Het zat er dus aan te komen dat ik nog een paar exemplaren zou maken.

© Moors M - 6U6A1103

Voor de video-opnames van mijn Bertha broek naaide ik een bijpassende Julia in een zacht muntgroen. Opnieuw merkte ik op hoe multi-inzetbaar de Julia is. Op een rok, een kleedje of een broek: het truitje maakt mijn look steeds weer af. Bij Mertens in Melle kocht ik een heel bijzondere tricot met zilver en zwart, waarvan ik dacht dat hij perfect bij een nieuwe Julia zou passen. Lees verder “Oh Julia!”

A Girl’s Cube – een patroontje van Girls in Uniform

Als ik mij ergens in vastbijt, kan ik heel lang doorgaan tot ik het resultaat bereik dat ik voor ogen had. Noem het doorzettingsvermogen… of koppigheid, maar na maanden proberen, hoofdbrekerij, patroontjes tekenen en hertekenen, is het mij eindelijk gelukt het perfecte kubus ritszakje te maken. Driewerf hoera!!!


Het begon met een ideetje voor een themamaand op de blog. De drie Girls pinnen constant leuke linkjes op Pinterest, maar wat doen we eigenlijk met al die inspiratie? Weinig, was het unanieme antwoord. Ik blijk heel veel tassenideetjes op te slaan. Een van de dingen die geregeld terugkomen, zijn de leuke hoekige ‘box pouches’. Ik keek er vaak naar, pinde telkens weer de patroontjes, maar durfde er nooit aan te beginnen. Het leek erg ingewikkeld, dus schoof ik dat idee telkens weer opzij.


Het overleg met de Girls was een schop onder mijn kont om er toch eens mee aan de slag te gaan. Ik vond een patroontje van een schattig kubusje en ging ermee aan de slag. Groot was mijn verbazing toen het helemaal geen kubus bleek te zijn. De vorm was totaal anders dan in de tutorial. Wiskunde was nooit mijn sterkste kant, maar zelfs mensen met een schitterend 3D inzicht snapten er niets van. Lees verder “A Girl’s Cube – een patroontje van Girls in Uniform”

Who the f*** is Alice I

Net toen ik begon te denken dat ik in Mijn Tas mijn meug niet meer zou vinden, kondigden mijn grootouders aan dat ze een groot feest zouden geven voor hun vijfenzestigste (ja, je leest het goed: 65ste!!!) huwelijksverjaardag. Zo’n bijzondere gelegenheid vraagt om een mooi cadeau, maar wat geef je mensen die alles al hebben?

©Lieve Deduytschaever 190220 02

Toen ik nog een klein meisje was, was ik niet zo creatief. Ik maakte zelden tekeningen of andere kunstwerkjes voor mijn grootouders. Vooral Meme vond dat jammer. Mijn andere neven en nichtjes deden het wel en ik voelde mij een beetje schuldig, maar als je weet dat ik nog steeds stokpoppetjes teken, kan je je wel inbeelden dat mijn kindertekeningen niet om aan te zien waren. Lees verder “Who the f*** is Alice I”

Mijn nieuwe naai(ma)maatje

Was jij al een vroeg naaiwonder? Vanaf de kindertijd vlijtig met naald en draad? Ik moet bekennen dat mijn goede relatie met een naaimachine nogal pril is. In mijn jaren in de basisschool waren de uren handvaardigheid naar mijn mening drie keer zo lang als elk ander lesuur. De resultaten van mijn handvaardigheid waren ook enkel te definiëren als er een ticket aanhing wat het moest voorstellen. Dat het onding door mij was gemaakt, was voor iedereen duidelijk.

Ik heb me mijn ‘onhandvaardigheid’ nooit erg aangetrokken. Mijn moeder vertelde me dat naaien en breien niet mijn grootste vaardigheden waren, maar dat ze me helaas niet kon helpen. Moeder was even handonvaardig als ik, vrees ik. De naaikoffer die ik me herinner in het ouderlijke huis, diende volgens mij meer als deurstop of als zwaar gewicht mocht er een inbreker de trap opkomen dan als technisch hulpmiddel. Lees verder “Mijn nieuwe naai(ma)maatje”

Getest en goedgekeurd: de Isa van Bel’Etoile

De Isa sweater, jurk en top voor meisjes is haast een klassieker onder de naaiende mama’s. Dat er een damesversie van het patroontje op de markt zou komen, daar hoopten heel wat naaisters op. Vandaag is het eindelijk zover!

Overzicht

De Isa is een heel veelzijdig patroon. Je kan kiezen tussen een sweater, een jurk of een crop top. Daarnaast kan je spelen met kleuren en vormen. Ga je voor een kledingstuk in een kleur, of kies je voor twee of zelfs drie verschillende kleuren? Laat je de V doorlopen over je schouder naar je rug, of ga je voor een accent op de schouders? Heb je graag lange mouwen of toch liever kort? Dat kan allemaal!

© Moors M - 6U6A1344-2 Lees verder “Getest en goedgekeurd: de Isa van Bel’Etoile”