Een Alpha voor Wolf

Als mijn neefjes mij vragen om een verjaardagscadeau voor hen te maken, ben ik een gelukkig mens. Wolf werd vorige week 16 jaar en hij wilde graag een sweater voor zijn verjaardag. Aan de hand van zijn beschrijving koos ik de Alfa uit I Love Sweaters & Hoodies, een hoody met buidelzak.

Omdat we elkaar sinds de start van de Corona-epidemie niet zo vaak meer zien, liet ik Wolf online stof kiezen bij de Stoffenstraat, waar ze heel veel keuze hebben in uni sweaterstoffen. Hij koos een dikkere sweater in de kleur ‘sigaar’. Herfstkleuren zijn niet zo mijn ding, maar ‘klant is koning’, dus kocht ik zonder tegenspartelen de (boord)stof, koordjes en koordstoppers voor zijn Alfa.

Lees verder “Een Alpha voor Wolf”

Een verjaardagscadeau uit het hart

Mijn schoonmoeder werd 70. Al behoren de grote familiefeesten dankzij Corona tot het verleden, die speciale verjaardag wilden wij toch niet zomaar voorbij laten gaan. In 2016 kreeg de schoonmama een fotoplaid cadeau (ook mijn schoonzus kreeg er eentje) en die heeft ze al die jaren gekoesterd. Maar haar gezin is intussen niet alleen ouder geworden, er zijn ook nieuwe familieleden bijgekomen en anderen zijn uit het beeld verdwenen. Hoog tijd dus voor een update!

Het hele gezin legde samen om de stoffen en fournituren te kopen, en mijn ventje en ik namen het creatieve gedeelte voor onze rekening. We verzamelden van iedereen leuke foto’s, kochten bedrukbare stof, gingen stofjes shoppen bij Toverstof en na een uitgebreide brainstormsessie kwamen we tot een concept dat Michael volledig op de computer uitwerkte, zodat ik aan de hand van zijn tekeningen wist welk stofje waar moest komen.

Lees verder “Een verjaardagscadeau uit het hart”

Wout de Tweede

Hoewel ik meestal voor mezelf naai, is het wel leuk om eens iets te in elkaar te steken voor iemand anders. Alleen wordt de druk er niet minder op, want hoe weet je zeker dat je keuze qua stof en patroon ook voor hen een geslaagde missie was? En wat met de kleine foutjes die in je naaisel kruipen? Om nog maar te zwijgen over hoe je kunt nakijken of alles wel goed zal passen. Kortom: dikke stress!

Maar toch, iets maken voor een ander geeft veel voldoening. Ik ben echter kieskeurig wie ik met mijn cadeautjes blij maak. Broerlief is een geliefkoosd slachtoffer: het moet stevig in elkaar zitten en functioneel zijn. Dat er eens een stiksel wat scheef zit, daar maakt broer zich geen zorgen over.

Lees verder “Wout de Tweede”

A Girl’s Pencil Case – twee zusjes

Wie had ooit gedacht dat ‘A Girl’s Pencil Case‘ zo’n groot succes zou zijn? Een paar dagen na de lancering bereikten we bijna 3.000 views en 1.000 downloads, intussen zijn we weer een stuk verder. Heel wat mensen maakten, tijdens de lockdown naar aanleiding van de coronacrisis, cadeautjes voor betere tijden.

© Lieve Deduytschaever 200330 07

Pennenzakjes voor kinderen die op een dag terug naar school zouden gaan, die in september naar het middelbaar gaan, studenten die naar de universiteit gaan… Ritstasjes voor diabetesspulletjes, voor juwelen of voor hobbymateriaal. De mooiste, leukste, origineelste materialen en combinaties zag ik passeren. Iedereen maakte er iets eigens van. Prachtig om te zien!

© Lieve Deduytschaever 200330 05 Lees verder “A Girl’s Pencil Case – twee zusjes”

A Girl’s Pencil Case – XL

“Een gecamoufleerde pennenzak met versteviging, groot genoeg voor een geodriehoek, met vooraan mijn naamlint en achteraan een velcro voor badges”. Dat was de wishlist van mijn man’s collega.

© Lieve Deduytschaever 200409 05

Die ‘eisen’ kwamen natuurlijk niet uit de lucht gevallen… Mijn ventje had begin dit jaar een langdurige cursus in Saffraanberg, in het verre Sint-Truiden. Omdat wij maar een auto hebben en ze daar bleven slapen, besloot hij met zijn collega te carpoolen, zodat ik altijd de auto ter beschikking had. Dat Michael met hem mee mocht rijden, vond ik superlief van de collega in kwestie!

© Lieve Deduytschaever 200409 04 Lees verder “A Girl’s Pencil Case – XL”

Een coole Capucha voor een coole skater

Een paar jaar geleden beslisten we in onze familie niet langer een grote stapel cadeautjes te geven met Kerst. Al is cadeautjes geven én krijgen nog zo leuk, we zaten vaak de hele avond uit te pakken aan een hoog tempo en gingen soms naar huis met dingen waar we niet zo blij mee waren. We besloten dus naampjes te trekken, zodat iedereen een cadeautje krijgt en mag geven. Dat zorgt ervoor dat je alle tijd hebt om het ideale geschenk uit te zoeken en we allemaal de tijd nemen om het rustig uit te pakken en te bewonderen. Veel gezelliger zo!

© Moors M - 20191225-6U6A2474

Voor de volwassenen is zoiets ideaal, maar de kinderen – die nog geen eigen budget hebben – vallen uit dat naampjessysteem. Mijn neefjes Wolf en Lou krijgen dus afwisselend een cadeau van ons of van mijn ouders. Voor mij extra leuk, want stiekem vind ik dat ene cadeautje dat ik mag geven toch wat weinig. Bovendien, het kan toeval zijn, vragen de kinderen telkens een zelfgemaakt cadeautje aan hun tante. Vorig jaar mocht ik een Oscar rugzak maken voor mijn petekind Wolf en die draagt hij nog steeds bij al zijn hobby’s.

© Moors M - 20191225-6U6A2429 Lees verder “Een coole Capucha voor een coole skater”

Alice I deel II

Zelfgemaakte cadeautjes, I love it! Vroeger deed ik al hard mijn best om voor elke gelegenheid en persoon met het juiste geschenk voor de dag te komen, nu ik naai denk ik vaak al maanden op voorhand na over het ideale cadeau dat ik zelf kan maken. Ik geef toe, voor mannen ligt het wat moeilijker, maar voor vrouwen moet ik niet ver zoeken naar inspiratie.

© Lieve Deduytschaever 190720 10.jpg

Mijn zus en ik proberen geregeld een naaidate te plannen. Samen gezellig naaien brengt ons dichter bij elkaar… we werken rustig tegenover elkaar aan tafel, hebben een hulplijn in de buurt wanneer het niet zo goed lukt, en praten ondertussen over koetjes, kalfjes en serieuze zaken. Voor het eerst sinds onze scoutsjaren hebben we weer een gedeelde hobby en ik vind het heerlijk!

© Lieve Deduytschaever 190720 13.jpg Lees verder “Alice I deel II”

Papa’s Frankie

Voor mijn mama maakte ik al een topje, een jurk, een tas en een paar shoppers, maar mijn papa bleef tot nu toe een beetje in de kou staan. In juni vierden we echter vaderdag én papa’s verjaardag, dus dat was de ideale gelegenheid om ook voor hem iets te naaien.

© Lieve Deduytschaever 190623 04.jpg

Eind mei kwam er een nieuw toppatroontje op de markt. De Frankie & Faye fannypack van WISJ Designs. Een mannelijke en een vrouwelijke versie van het klassieke heuptasje. Ik mocht mee testen en maakte toen een Faye, maar voor mijn papa was de Frankie natuurlijk meer geschikt.

© Lieve Deduytschaever 190623 03.jpg Lees verder “Papa’s Frankie”

If I catch your dreams…

Een tijdje geleden maakte ik een ‘dreamcathertas’ voor Michael’s Bomma Indiaan. Ze was jarig en kreeg van ons een heel persoonlijk cadeautje. Bomma koestert de tas die in de living hangt, waar iedereen ze kan zien. Als ze boodschappen doet, loopt ze er fier mee op straat.

© Lieve Deduytschaever 190512 07

Het mooiste compliment dat een tassenmadam zoals ik kan krijgen, is dat mensen een creatie zo mooi vinden dat ze er zelf ook eentje willen. Mijn schoonmoeder Yvonne ‘bestelde’ nog dezelfde dag een exemplaar voor zichzelf. Mijn ventje en ik wisten dus wat te geven voor haar verjaardag.

© Lieve Deduytschaever 190512 11 Lees verder “If I catch your dreams…”

Verpakt in een brillenhoesje

Wat geef je aan een lieve dame die 85 jaar wordt en alles al heeft? Michael’s oma verjaarde en wilde geen cadeautjes. Een centje, daarmee kon je haar nog wel een plezier doen, zei mama Yvonne tegen haar zoon. Grrrrr, daarvan gaat mijn haar dus rechtstaan. Ik geef niet graag geld. Het is onpersoonlijk en als iedereen telkens weer geld vraagt, en het dus een doorschuifsysteem wordt, kan je in mijn ogen beter niets geven.

© Michael Moors 190309 05

Maar dat is slechts mijn mening en als iemand geld vraagt, dan krijgt die natuurlijk een centje. Alleen zorg ik dan wel dat ik er een kleinigheid bij kan geven, liefst iets zelfgemaakts. Mijn eerste idee was zo’n schattig kubus ritstasje. Mijn schoonmama fluisterde mij echter in dat oma stiekem jaloers was op de leuke brillenhoesjes die overal in haar huis rondslingeren, en die ik voor haar en haar vriendinnen maakte. Lees verder “Verpakt in een brillenhoesje”