Een tijdje geleden maakte ik een ‘dreamcathertas’ voor Michael’s Bomma Indiaan. Ze was jarig en kreeg van ons een heel persoonlijk cadeautje. Bomma koestert de tas die in de living hangt, waar iedereen ze kan zien. Als ze boodschappen doet, loopt ze er fier mee op straat.

Het mooiste compliment dat een tassenmadam zoals ik kan krijgen, is dat mensen een creatie zo mooi vinden dat ze er zelf ook eentje willen. Mijn schoonmoeder Yvonne ‘bestelde’ nog dezelfde dag een exemplaar voor zichzelf. Mijn ventje en ik wisten dus wat te geven voor haar verjaardag.

Voor de vrouw die steeds met raad en daad voor ons klaarstaat, is enkel het beste goed genoeg. Deze keer bestelde ik de prachtige dreamcatherpanelen van het Poolse Mamidu in ecoleer. Ik nam Yvonne mee naar de heerlijke nieuwe winkel van Dubbel:Punt om de bijpassende materialen uit te zoeken.

Door het uitgebreide assortiment aan tassenmaterialen van K-Bas in alle mogelijke kleuren en texturen was de keuze niet makkelijk. Na veel wikken en wegen koos Yvonne voor een mooi donkerblauw kunstleer. We vonden er ook de perfecte ritsen voor het project. Voor de voering staken we de gang over naar de stoffenafdeling van Pieke Wieke. Daar kochten we een leuk katoentje in pastel blauw met zwarte pijlen. Perfect voor de tas van een halfbloed Indiaanse!

Na een kleine brainstorm wist ik precies wat Yvonne wilde: een grote tas om boodschappen te doen, met een verzonken rits en binnenin een zakje voor haar portefeuille. Zowel voor zichzelf als voor de Bomma vroeg ze ook een klein ritstasje, zodat ze hun kleine spulletjes niet los in de tas moeten gooien.

De ritstasjes maakte ik eerder al een paar keer. Over het ontwerp van de tas hoefde ik ook niet lang na te denken. Het principe is hetzelfde als bij de tas van de Bomma en bij mijn eigen shopper, dus ik had geen patroontje nodig. Ik tekende en knipte alle patroondelen en een paar uur later liep ik rond met een shopper die ik eigenlijk liever zelf wilde houden… Door de materiaalkeuze zijn deze droomtassen stevig, duurzaam, onderhoudsvriendelijk en vooral chique.

Voor de finishing touch ging mijn ventje opnieuw aan de slag met zijn cuttermesje. Uit restjes leer maakte hij een leuke sleutelhanger met drie tassels. Een speels en stijlvol detail. Natuurlijk naaide ik mijn labeltje aan de buitenkant van de tas, maar ook binnenin verstopte ik verwijzingen naar de makers. Ik stikte mijn eigen logo en dat van Michael in de voering, een symbolische weergave van onze samenwerking voor dit cadeautje, een verwijzing naar het ‘team’ dat wij al bijna twintig jaar vormen.

Cadeautjes op maat… Ik leg er steeds weer mijn hart en ziel in. Zou jij blij zijn met deze tas?

Tot snel,
Lieve