De kerstperiode is een magische tijd… Twinkelende lichtjes, versiering, warmte en blijdschap overal. De koude zorgt ervoor dat mensen het thuis gezellig maken en samen binnen blijven. Dit jaar kwam de sneeuw een paar weken te vroeg, maar zelfs die winterse prik kon de pret niet drukken.
Onder de feestelijk versierde kerstbomen liggen mooi verpakte cadeautjes. De zoektocht naar het ideale geschenk bezorgt ons soms wel wat stress. Gelukkig hebben wij dé ideale hobby om een uniek en gepersonaliseerd cadeautje te maken voor de mensen die we graag zien.
Al ontmoeten we elkaar niet zo vaak, als de Girls in Uniform samenkomen, is het altijd dolle pret. Zo dicht bij Kerst hadden we het ideale excuus om nog eens af te spreken: onder het genot van een hapje en een drankje zelfgemaakte cadeautjes uitwisselen. Of dat was toch de bedoeling… een venijnig wintervirus velde Tatiana daags voor ons kerstfeestje. We zullen dus nog even moeten wachten voor we elkaar nog eens in levende lijve zien, maar hieronder zie je alvast wat wij voor elkaar gemaakt hebben…
Margot: Kerstcadeautjes kopen of maken… Ik ben er geen held in. Voor mij moet een cadeautje vooral nuttig zijn. Dus heb ik Tatiana gewoon gevraagd wat ze graag zou willen. Het verrassingseffect is dan wel een stuk weg maar soit… Haar antwoord was: “Een etuitje is altijd leuk”.
Ja maar voor wat? Bij twijfel vrage men raad aan Google, bij gebrek aan inspiratie is Pinterest de reddende engel. Ik vond er een leuke boxy etui.
Dus kwam ik met het idee om een etui te maken om pumps in op te bergen, en omdat elke vrouw wel meer dan een paar pumps heeft, besloot ik er drie te maken. Om ervoor te zorgen dat je snel weet welke schoen erin zit, maakte ik een spiekvenster in de etui. Niet zo simpel, vooral omdat je met een voering zit waar je dat venster ook in moet maken, en mijn 3D inzicht is berucht voor afwezigheid.
Het feit dat je op voorhand je voering al vastmaakt aan je buitenkant van je stof maakt het keren van je stof ook een stuk beperkter, maar dat hadden noch ik, nog mijn 3D-inzicht opgemerkt in het begin. Tornen maar…
De tassen heb ik verstevigd met decovil light omdat die etuis anders maar zielig in elkaar zakten. Het ruitpatroon vond ik chique en speels, en ik dacht dat Tatiana ook wel ruiten leuk vond.
Tatiana, meid, ik hoop dat je het leuk vindt. Alvast een super kerst en hele fijne eindejaarsfeesten gewenst met een goede gezondheid voor iedereen en veel (naai)plezier, met ons!! Dikke kerstknuffel.
Lieve: Door weer en wind fietst Margot haast elke dag vanuit Mechelen naar haar werk in Evere. Zij komt graag stijlvol voor de dag, maar wil zich natuurlijk ook lekker warm kleden voor die rit. Ik haalde na lange tijd mijn breinaalden nog eens boven en maakte een lekker warme crèmekleurige beanie. Het was weer even wennen… en er passeerden een paar proeflapjes voor ik het patroon foutloos kon afwerken, maar het was leuk en gezellig nog eens te breien. Het smaakt naar meer! Margot, ik hoop dat je veel plezier hebt aan je muts. Ze is alvast met heel veel liefde gemaakt!
Ook de buitenkant van een cadeautje vind ik erg belangrijk. Uit een van de stoffen die Margot opstuurde vanuit Mali maakte ik een leuk stropzakje om de muts in te verpakken.
Dit jaar wilde ik mijn kerstkaartjes grotendeels zelf maken. Een tijdje geleden bestelde ik leuke themaknoopjes op Aliexpress, en ging ermee aan de slag voor Margot en Tatiana.
Tatiana: Lieve symboliseert voor mij een vrouw met heel veel veerkracht, zacht, vrouwelijk en tegelijk ook een tikkeltje stoer. Bovendien weet ik dat ze zich in het winterseizoen graag warm induffelt, dus ik dacht dat een lekker warme sjaal zeker van pas zou komen. Ik wilde dat de sjaal ook een stukje van haar persoonlijkheid toonde. Lieve draagt graag blauwtinten dus ik koos voor de zachte binnenkant een witte soft minkee en voor de buitenzijde een blauwe soft sweater melange, beiden ontdekt in de Stoffenkamer.
Pintrest bood wel inspiratie voor sjaals maar nergens vond ik een goede tutorial. Ik maakte het dan maar volgens mijn eigen inzichten, gebaseerd op de wikkelsjaals van het duitse merk DaWanda en met een lus/knopsluiting. De grote stoere houten knopen vond ik ook bij de Stoffenkamer.
Uiteraard was ik erg benieuwd naar Lieve haar reactie, het blijft toch een wilde gok om een kledingstuk voor een naaister te maken als die niet zelf de stof heeft gekozen. Ik gaf Lieve mijn cadeautje tijdens een gezellige ochtendbabbel met een lekker kopje thee en ja hoor, gelukkig kon ze het eindresultaat waarderen! Ze gaf er een eigen twist aan door de onderste knoop te verwijderen en kijk, het geheel is er nog beter door geworden. Voor mij was dit alvast een geslaagde leuke uitdaging!
Prettig kerstfeest!
Margot, Tatiana en Lieve
Vind ik leuk:
Vind-ik-leuk Laden...
Ergens onderweg trok Margot voor enkele maanden haar 
Zo’n drietal jaar geleden verdiepten Margot en ik ons in de militaire staftechnieken. Door dat intensief jaar samen studeren, pakten Margot en ik de draad weer op… wat een tijdje later ook letterlijk gebeurde! Wat voor mij als een voorzichtige probeersel begon, maakte Margot tot een aanstekelijke naaiblogster, die geen uitdaging uit de weg gaat en haar geduld zwaar op de proef stelt, onder andere met 
Voor al onze naaiperikelen kende ik Tatiana niet. Ik ontmoette haar voor het eerst op het terras van Lieve, toen we onze wilde blogplannen voor de eerste keer bespraken. Sindsdien heb ik die spontane meid met haar aanstekelijke lach en haar Gents accent beter leren kennen. De jonge mama naait graag voor haar kinderen en is niet bang voor een uitdaging, als de kroost weer met een gekke naaivraag komt. Mijn favorietjes van Tatiana zijn ongetwijfeld de 
Ik leerde Lieve kennen tijdens de lessen in
Girls in Uniform 