In mijn ogen zijn handgemaakte cadeautjes meestal de beste… Elke gelegenheid die ik krijg om zelf een cadeau te maken, grijp ik dan ook gretig aan. Voor kerst hadden we dit jaar opnieuw naampjes getrokken. Mijn ventje mocht een geschenk uitzoeken voor mijn vader, die aangaf dat hij wel een leuke ‘sporttas’ kon gebruiken. Mijn ouders logeren voor hun werk geregeld in een B&B, de tas zou daarvoor dienen. En ja hoor, mijn ventje vond het goed dat ik de tas maakte. Joepie!
Elke naaister kent het: die instant crush voor een mooi stofje, zonder dat je eigenlijk weet wat je ermee wil maken. Zo ook de dag dat ik binnen stapte bij Mertens Mercerie, alweer bijna twee jaar geleden. Ik werd verliefd op een blauw-met-zwart rekbaar structuurstofje. In eerste instantie was ik verstandig: ik zocht een patroontje en een rits uit om er een topje mee te maken. Want er zat niet zo veel meer op de rol, dus de mogelijkheden waren beperkt.
Maar de tijd vorderde en ik begon steeds meer te twijfelen of stof en patroon wel bij elkaar pasten. Het stofje verhuisde dus naar de vergetelheid.
Toen ik vorig jaar naar Malle op naaiweekend ging had ik mijn huiswerk gedaan. Ik had op voorhand stoffen uitgezocht en patronen getekend. De structuurtricot dook weer op en leek mij wel iets voor de Carola rok uit La Maison Victor. Dat weekend ging ik echter eerst aan de slag met mijn Odette jurk en het jurkje dat ik samen met mijn vriendinnen in elkaar knutselde, dus patroon en stof verdwenen alweer – jawel – onderaan de to do stapel.
Mijn stoffendoos is intussen zwaar overladen en het werd hoog tijd al die stofjes een bestemming te geven. Tijdens een naaidate met mijn zus kwam het stofje tot leven. Ik geef toe: voor mijn eigen gemak liet ik het sierzakje achteraan weg en omdat ik geen fan ben van zakken in rokken stikte ik ze dicht. Bovendien had ik nét te weinig boordstof en moest ik improviseren. Maar het resultaat mag er zijn en het rokje zit heerlijk!
Jammer genoeg kan ik je niet laten zien hoe het mij staat deze keer, je zal mij dus op mijn woord moeten geloven als ik zeg dat het heel mooi is. Wat denk jij ervan?
Tot snel,
Lieve
Met de winter in het land is het tijd voor warmere kledij. Bij Mertens Mercerie had ik een tijdje geleden een prachtige blauw-grijze tricot gekocht, die eruit ziet als een gebreide stof. Ideaal!
“Waarom geen leuke Aster?” suggereerde Inge, de verkoopster. Een Aster? Dat model moet wel het allergrootste succes van La Maison Victor zijn, zo vaak zie je de truien nog steeds in allerlei prachtige versies passeren op de naaifora. Maar ik had er toch al eentje gemaakt? En ik wilde een ‘chique’ trui, zonder boordstof. Het lapje ging dus bij de voorraad, wachtend op inspiratie.
De zoektocht naar het ideale model bleef duren tot mijn vriendin-en-schoonzus Annelies -jawel- een Aster maakte. Het begon toch weer te kriebelen om met het patroon aan de slag te gaan. Bij de Stoffenknop vond ik uiteindelijk de ideale bijpassende tricot, want ook de jacht op boordstof kostte nog een beetje tijd.
Afgaand op mijn ervaring met het sterrentruitje, maakte ik het patroon 10 cm langer en een stukje smaller ter hoogte van de taille. Het boordje achteraan moest ik ook lostornen en wat minder breed maken, zodat de halsboord mooier viel. En last but not least verlengde ik de mouwen een beetje, zodat de boord een lekker warm stukje over mijn handen valt.
Had ik al eens verteld dat ik een koukleum ben? Van zodra het hoogtepunt van de zomer voorbij is, draag ik sjaaltjes om mijn hals te verwarmen. Met een restje van de basisstof maakte ik een cirkelsjaal. Die viel niet helemaal naar mijn zin en sloot niet voldoende aan tegen mijn hals, dus legde ik een paar plooien, tot hij op een punt op mijn borst viel. Een bijpassende knoop, et voilà, klaar was mijn sjaaltje! Zo is mijn truitje helemaal bibberproof!
Een paar jaar geleden, nog voor ik er zelfs maar aan dacht te beginnen naaien, breide ik aan de lopende band. Deze blauwe muts lag een beetje verloren in mijn kast, want paste eigenlijk nergens bij. Toch vind ik ze supermooi, en vooral lekker warm. Trui en muts vormen nu een perfect team!
Wat vind jij ervan?
Tot snel,
Lieve
PS: Voor de foto’s ging ik voor het eerst op stap met Liesbet. Zij offerde haar lunchpauze op om met mij naar de dokken te trekken. Het was een super gezellig uurtje, en dat zie je!
Onder leiding van Marjolein naait een groepje blogsters telkens weer rond een thema of een aantal criteria. Vorige keer naaide ik deze outfit, nu gaan we voor een party-outfit met een stofje uit onze voorraad.
Drie stoffen werden aan de andere deelnemers voorgelegd tijdens een stemmenronde. In mijn geval stemden de blogsters massaal voor het blauwe tricootje met bloemen.
Een prachtige stof, heel geschikt voor een topje, maar jammer genoeg had ik niet genoeg voor een hele outfit. Hoeveel combinaties ik ook probeerde, behalve jeans vond ik geen enkele stof die perfect machte, en dat vind ik nu niet echt feestelijk. Tot mijn grote scha en schande moest ik dus een van de andere stoffen gebruiken, en de mening van de groep naast mij neerleggen. Sorry meisjes!
Telkens weer zag ik leuke foto’s van It’s a fits 1059 de revue passeren. Toeval wil dat ik in mijn kast al een paar gekochte jurkjes in een soortgelijk model hangen heb. Het leek mij vreselijk moeilijk, zo’n wikkeljurkje. Ik stuitte opnieuw op mijn drempelvrees, en liet het patroontje keer op keer aan mij voorbij gaan.
Tijdens de zomersolden vond ik bij Mertens Mercerie het ideale tricotje. Aangezien ik echt niet sta met zwart, vind ik donkerblauw het ideale alternatief. Toch had ik deze uitdaging nodig voor ik effectief aan de slag ging met stof en patroon.
Mijn vrees bleek totaal onterecht. Ok, ik maakte het mezelf weer eens moeilijk door af te wijken van het voorgeschreven patroon. Om te beginnen is de kleinste maat van het patroon voor mij nog te groot. Ik moest het dus een maatje kleiner tekenen.
Ik vond ook niet meteen een bijpassende biais en gebruikte overlock en tweelingnaald om de hals om te zomen. De korte mouwtjes vond ik niet zo bijzonder, dus hertekende ik dat patroonstukje naar een luchtig ruchemouwtje, afgewerkt met een rolzoompje. Door die kunstgrepen verloor ik tijd, terwijl het eigenlijk helemaal geen moeilijk patroon is.
Eens het naaiwerk achter de rug, moest ik op zoek naar een feestelijke locatie. Thuis komen boom en versiering pas vlak voor kerst van de zolder, dus dat was geen optie…
Voor de fotoshoot trok ik naar een heel bijzondere, maar altijd mooie locatie. Had je al geraden waar ik zo feestelijk stond te wezen? Jawel, Ikea Gent was zo lief fotografe Hanne en mij voor de shoot in de winkel toe te laten. Dankjewel Anke-van-Ikea, voor de leuke samenwerking!
Neem vooral ook een kijkje bij de andere party-animals, er zitten weer pareltjes tussen.
Flaflinko – Flexje – Stofjesverslaafd – Made for Inka – Adiva Style – Sewing à la carte – Just Delphine – Spoetniksels – Frullemieke – Two Owlettes – Draadjes – Just-Just10 – Larth – Vlijtig Liesje Knutselt – woohoo by Davina – yjonis –
Wilwarincouture – Khadetjes – Noxeema
Tot snel,
Lieve
Onder leiding van Marjolein, naait een groepje blogsters elke maand op dezelfde dag rond een thema of een aantal criteria.
Vorige maand heb ik forfait moeten geven, dus wilde ik in mei zeker een tandje bijsteken. Maar… ook hier lukte het mij bijna niet. De criteria van deze maand waren dan ook niet van de poes:
– Dit is Belgisch
– werken met restjes/recycleren
– a touch of bling
Ik wilde zo graag nog eens iets voor mezelf naaien, maar hoe doe je dat met restjes? Ik koop mijn stofjes meestal niet zo ruim, dat ik na het werkstuk nog een meter over heb… Het duurde dus een tijdje voor ik het licht zag.
Dat gebeurde pas, toen ik bij Mertens Mercerie een couponnetje tricot zag liggen, waar ik meteen verliefd op werd. Niet groot genoeg voor een kleedje, dus ik had niet meteen inspiratie, maar ik wist wel: het lag dan niet in mijn eigen kast, maar het laatste stukje van een rol stof, die niet meer binnen komt in de winkel, is ook een restje hé! Ik besloot een gevoerd zomers rokje te maken. En die voering… jawel, daar had ik wél nog een restje van, dat groot genoeg was. Twee maal hoera!
A touch of bling was meteen in orde, toen ik bij de Stoffenknop een glitterelastiek vond, die perfect bij mijn tricootje paste. Hupsakee… Geen patroon, gewoon de volledige stofbreedte van stof én voering rimpelen en aan een elastiek zetten. Omzomen, klaar.
Aangezien ik zelf een Belgische ben, en bij uitbreiding mijn rokje dus ook, zou de derde voorwaarde automatisch ingevuld zijn. Maar zo makkelijk wilde ik het mezelf ook niet maken. In mijn kast vond ik niet meteen een topje of t-shirt dat perfect bij mijn rokje paste, dus ging ik mee met de hype van het moment: de Odette van het – jawel! – Belgische tijdschrift La Maison Victor. Het leuke zijde-achtige stofje vond ik alweer bij de Stoffenknop in Merelbeke.
Naar aloude gewoonte, maakte ik er weer mijn eigen versie van. Om te beginnen, verlengde ik de top met vijf centimeter, en tailleerde ik hem een beetje. Ik sukkelde wat met de omslagboord, die nogal stijf rechtop bleef staan, dus stikte ik die vast, en stak ik er een brede elastiek door. Het geeft een beetje een pofmouwtjes-effect, maar dat maakt het net extra feestelijk. De halsboord liet ik achterwege, ik sloeg de rand twee keer naar binnen, en stikte door op een centimeter.
Et voilà, mijn zomerse outfit is klaar! Bedankt Marjolein, voor de uitdaging. Zonder jou was ik nooit uit mijn pijp gekomen 😊. Door al die hoofdbrekers, ben ik trouwens maar nét op tijd klaar geraakt… Een heuse race tegen de tijd!
Oh ja, mijn chique Odette staat trouwens ook heel mooi op mijn bleke jeans, die ook niet zomaar met gelijk welke kleur te combineren valt. Twee vliegen in één klap dus.
Wat vind jij? Ben ik geslaagd in de opdracht?
Wil je weten, wat de andere blogsters ervan gemaakt hebben? Surf dan snel naar:
Flaflinko – Stokstaartje doet het zo – Stoffenspulletjes – Naadjes en Draadjes – Yabelle en co – Just Just10 – Noxeema – Mimaloki – Frullemieke – Vlijtig Liesje Knutselt – Naaiz – Just Delphine – ViTess – Wollebol by Eefje – Mamasa Sewing – Wilwarin Made With Love – Lilliepawillie – BlogRevolution – Voor Milo – Mamadammeke – Woohoo by Davina
Tot snel,
Lieve
PS: Alweer een toffe fotoshoot met een fantastische fotograaf, Michael Moors! Wat ben ik een bofferd met zo’n getalenteerd ventje…
Er zijn zo van die winkels waar je steeds met veel plezier naartoe gaat. Van zodra ik er voor het eerst een stap binnen zette, was ik fan van Mertens Mercerie, en nog meer van Inge en Nancy, de twee supertoffe dames die de winkel uitbaten.
De zaak startte in 1970 in een klein winkeltje in Gent, en is vandaag één van de grootsten in Oost-Vlaanderen. Als ik er binnen stap, waan ik mij in een sprookjeswereld vol fleurige stoffen, knopen in alle kleuren en maten, elastiek per lopende meter, handige hulpmiddeltjes, paspoppen, naaidozen, linten en biais in alle mogelijke vormen en kleurtjes… Ik neem mij telkens voor de vinger op de knip te houden, want ‘ik heb niets nodig’, maar ik vind er toch steeds dat ene patroon waar ik al lang van droomde, dat handige draadsnijdertje, of dat mooie stofje dat naar mij lag te lonken, en stap er toch weer buiten met een shoppingtas vol heerlijkheden.
En het wordt nog leuker… Enkele malen per jaar nodigen Inge en Nancy een outlet stoffenkraam uit op de parking voor de winkel. Dan kan je naar hartelust snuisteren door rollen prachtige stoffen aan mini-prijsjes. Laat het dit weekend nu nét weer zover zijn! Allen daarheen!!!!
Nancy en Inge zijn niet enkel klantvriendelijk en sympathiek, ze staan ook altijd klaar met raad en daad en vriendelijke woord, zelfs als het druk is. Het zou niet de eerste keer zijn dat ik met een half afgewerkt stuk, en ten einde raad, de winkel binnenstap. Hoe moest ik dat beleg ook alweer afwerken? Zou ik hier nog een extra drukknopje opnaaien, of werk ik beter met een haakje? Die jurk is veel te groot, waar kan ik ze best innemen? Geen nood, een van de dames weet hoe ik het moet aanpakken. Spelden en hulpmiddeltjes bij de hand, tonen ze het voor, zodat ik thuis verder kan. Logisch toch, dat de naaisters van heinde en ver afzakken naar deze bijzondere plek?
Meer weten? Inge en Nancy zijn erg actief op hun Facebookpagina, en je vindt alle nodige info op hun site.
Heb jij ook zo van die naaiplekjes waar je steeds weer naartoe trekt? Stuur ons een berichtje met de info, dan springen wij er misschien ook eens binnen.
Tot snel!
Lieve
Soms denk ik dat ik een beetje stoffenverslaafd ben… Bij Droomstoffen bestelde ik een zware, donkerblauwe tricot met een subtiel glittertje. Ik had nog geen idee wat ik ermee wilde maken, dus kocht ik twee meter, want daar kan je alle kanten mee op. Toen ik nog eens door mijn collectie La Maison Victor tijdschriften bladerde, viel mijn oog op de elegante Eden jurk. Het is een tijdloos model met een prachtige open rug. Stijlvol, tijdloos en elegant… dat etiket had ik ook op de tricot gekleefd. De match was snel gemaakt.
De beschrijving laat zich vlot lezen, en de stof is door zijn gewicht makkelijk te verwerken. Ondanks dat ik mijn dagje niet had, ging het naaien verder supervlot, en ik betrapte mezelf op de gedachte: “Over een uurtje of twee is de jurk klaar”. Foutje! Ik strandde bij het beleg. Hoe ik de beschrijving ook las en herlas, ik geraakte er niet wijs uit. De jurk werd dus zo goed mogelijk afgewerkt, en opzij gelegd tot ik iemand vond die mij uit de nood kon helpen. Gelukkig moest ik toevallig in mijn favoriete stoffenwinkel zijn, Mertens Mercerie in Melle. Inge had haar eigen idee over de afwerking van het beleg, en samen vonden we uiteindelijk hoe het in de beschrijving bedoeld was. Oef, ik kon weer verder!
Vraag jij je ook af hoe het moet? Kijk hier voor de stap-voor-stap beschrijving:
Ik besloot met een dubbelzijdige naadband het beleg vast te lijmen op de jurk, maar je kan het beleg ook met een paar steekjes vastzetten aan de schoudernaad.
Om het geheel extra feestelijk te maken, kocht ik een prachtige sierband, die ik met de hand op de hals- en rugrand naaide. Nog toon- op toon knoopjes op de rug, dwars door alle lagen stof vastgezet, en de jurk is af!
Mijn eerste stap-voor-stap plannetje… Voor mij duidelijk, maar vind jij dat ook? Ik lees het graag in de reacties!
Tot snel,
Lieve
Stof: Droomstoffen
Sierband: Mertens Mercerie
Patroon: Eden jurk – La Maison Victor Nov-Dec 15
Girls in Uniform 