Met de winter in het land is het tijd voor warmere kledij. Bij Mertens Mercerie had ik een tijdje geleden een prachtige blauw-grijze tricot gekocht, die eruit ziet als een gebreide stof. Ideaal!

“Waarom geen leuke Aster?” suggereerde Inge, de verkoopster. Een Aster? Dat model moet wel het allergrootste succes van La Maison Victor zijn, zo vaak zie je de truien nog steeds in allerlei prachtige versies passeren op de naaifora. Maar ik had er toch al eentje gemaakt? En ik wilde een ‘chique’ trui, zonder boordstof. Het lapje ging dus bij de voorraad, wachtend op inspiratie.

De zoektocht naar het ideale model bleef duren tot mijn vriendin-en-schoonzus Annelies -jawel- een Aster maakte. Het begon toch weer te kriebelen om met het patroon aan de slag te gaan. Bij de Stoffenknop vond ik uiteindelijk de ideale bijpassende tricot, want ook de jacht op boordstof kostte nog een beetje tijd.

Afgaand op mijn ervaring met het sterrentruitje, maakte ik het patroon 10 cm langer en een stukje smaller ter hoogte van de taille. Het boordje achteraan moest ik ook lostornen en wat minder breed maken, zodat de halsboord mooier viel. En last but not least verlengde ik de mouwen een beetje, zodat de boord een lekker warm stukje over mijn handen valt.

Had ik al eens verteld dat ik een koukleum ben? Van zodra het hoogtepunt van de zomer voorbij is, draag ik sjaaltjes om mijn hals te verwarmen. Met een restje van de basisstof maakte ik een cirkelsjaal. Die viel niet helemaal naar mijn zin en sloot niet voldoende aan tegen mijn hals, dus legde ik een paar plooien, tot hij op een punt op mijn borst viel. Een bijpassende knoop, et voilà, klaar was mijn sjaaltje! Zo is mijn truitje helemaal bibberproof!

Een paar jaar geleden, nog voor ik er zelfs maar aan dacht te beginnen naaien, breide ik aan de lopende band. Deze blauwe muts lag een beetje verloren in mijn kast, want paste eigenlijk nergens bij. Toch vind ik ze supermooi, en vooral lekker warm. Trui en muts vormen nu een perfect team!

Wat vind jij ervan?

Tot snel,
Lieve

PS: Voor de foto’s ging ik voor het eerst op stap met Liesbet.  Zij offerde haar lunchpauze op om met mij naar de dokken te trekken. Het was een super gezellig uurtje, en dat zie je!