My all-time favourite: Aster gehackt

Een tijdje geleden naaide Margot haar tweede Sofia, een patroontje van La Maison Victor, waarmee ze mij inspireerde om er heel binnenkort ook eens mee aan de slag te gaan. Ze heeft gelijk: een patroon dat je ligt, maakt je makkelijk nog een keertje.

© Moors M - 6U6A8607

Margot en ik vallen wel vaker op hetzelfde patroontje, want samen hebben wij niet minder dan zeven Asters op ons palmares staan… Ik noem dat truitje met recht en reden ‘mijn all-time favourite’! Het moest er dan ook van komen: nummer acht rolde van onder mijn naaivoetje.

© Moors M - 6U6A8565 Lees verder “My all-time favourite: Aster gehackt”

Koper en print: een ideale herfstcombinatie

Sommigen denken dat een vrouwelijke militair of politieagent steeds sportief gekleed gaat. Dat we enkel jeans, sneakers, trainingsbroeken en fleece dragen. Wel, niets is minder waar bij de girls. Ik draag in mijn vrije tijd graag dingen die het tegenovergestelde zijn van mijn combats en kaki broek: rokjes, jurkjes of pumps. Als je dan een klein beetje kunt naaien, zijn de mogelijkheden eindeloos. Dus toen ik tijdens een Fabric sales een prachtig koperkleurig stofje vond met een symmetrische print, moest en zou ik er iets van maken. Een chique midi rok voor de herfst ontbrak nog in mijn garderobe dus hopla.  En omdat ik toen ook een donkerblauwe tricot vond met een mooi reliëfje, had ik direct voldoende stof en inspiratie om de volledige outfit te maken.

 

Een midi rok maakte ik al eens maar de berekening van mijn plooien vond ik niet meer terug. Dan doen we het de Margot-manier: de helft van de breedte van je stof, bepalen hoeveel pooien je wilt en dan kijken met trial en error hoe groot je de plooien kunt maken. Lees verder “Koper en print: een ideale herfstcombinatie”

Een glitter Aster

Eind vorig jaar deed ik opnieuw mee aan Let’s Sti©k Together. We selecteerden drie stofjes uit onze voorraad en onze medeblogsters kozen er eentje uit voor een party-outfit.

@Hanne Decock 180327 03

Ik slaagde jammer genoeg niet in de uitdaging, want mijn stofje leende zich niet voor de outfit in mijn hoofd. Al had ik er wel alles aan gedaan om te slagen, want ik kocht bij de Stoffenknop een prachtige bijpassende sweaterstof in een heerlijk blauw-paars met een subtiel glittertje. Heel feestelijk dus!

@Hanne Decock 180327 01

Maar niet getreurd: mijn party-outfit (in een ander stofje dan gekozen) werd toch een succes. Al wist ik niet meer wat ik aan moest met de glittersweater. Weer eentje in mijn voorraadkast laten verdwijnen? Neen, daar doe ik niet aan mee!

@Hanne Decock 180327 10

Mijn eerste idee, nog zo’n leuke Fenna maken, werd een flop. Ik vond namelijk heel moeilijk kleuren en stoffen die pasten bij mijn blauwe sweater. Ik vond echter bij de Stoffenknop een superleuk tricootje, blauw met sterren, dat langs beide kanten bruikbaar is. De zilveren achterkant leende zich perfect voor de boordjes van een truitje.

@Hanne Decock 180327 17

Ik zwichtte opnieuw voor de grote La Maison Victor klassieker: de Aster trui.

@Hanne Decock 180327 05

Zeg nu zelf… naar gelang de stof die je ervoor gebruikt, leent deze trui zich toch voor elke mogelijke gelegenheid? Mijn sterrentruitje is eerder sportief. Mijn Aster in een gebreide stof is de ideale trui voor een winters uitje, zeker in combinatie met het sjaaltje dat ik erbij maakte. Zelfs voor een geklede pyjama is de Aster geschikt…

@Hanne Decock 180327 16

En deze glitterversie, daar kan ik gerust mee naar een feestje. Ik heb zelfs een zilveren sjaaltje dat er perfect bij past!

@Hanne Decock 180327 11

Wat denk jij van deze feestelijke versie?

@Hanne Decock 180327 04

Tot snel,
Lieve

PS: Voor de foto’s ging ik opnieuw op stap met Hanne. Zij stelde zelfs haar fotogenieke huisje ter beschikking als decor en voerde mij op die manier terug naar mijn jeugd, waar ik veel met muziek bezig was en bergen boeken las.

@Hanne Decock 180327 07

Bedankt Hanne, het is steeds weer superfijn samenwerken met jou!

The postman never rings twice – part II

Je hangt op een luie ochtend op ‘t gemakske rond in huis en hebt geen zin om te douchen of om je aan te kleden. Tot je plots de deurbel hoort en je ineens beseft: ‘ik sta hier in mijn pyjama’! Herkenbaar?

Donald Duck postbodeGelukkig slaap ik niet naakt en loop ik ook zelden in mijn evakostuum door het huis. Toch schaam ik mij af en toe als ik ongewassen, met mijn haar in ongekamde strengen en in mijn slaapkledij de voordeur open maak. Waarschijnlijk is de postbode wel wat meer gewend, maar op zo’n moment komt mijn ijdelheid toch in opstand.

-¬ Moors M - Studiosessie-052De oplossing? ‘Sociaal aanvaardbare thuiskledij’ waarin ik ook kan slapen. Een echte pyjama ziet er meestal uit als een pyjama, dus dat was voor mij geen optie. Ik besloot aan de slag te gaan met twee leuke patroontjes die ik al eerder maakte, en die voor de gelegenheid aan te passen.

Het bovenstuk was snel beslist. De Aster van La Maison Victor zag je hier al verschillende keren passeren, in versies van mijzelf en van Margot. De trui is intussen een klassieker geworden en leent zich in mijn ogen ook perfect als ‘pyjamavest’. Ik verlengde het lijf met acht centimeter en liet de mouwboordjes lekker lang over mijn handen vallen. Het iets dikkere tricootje kocht ik tijdens de wintersolden bij de Stoffenknop en ik besloot de boorden af te stemmen op de broek. De onderkant van het truitje zoomde ik om met een tweelingnaald.

-¬ Moors M - Studiosessie-058 Lees verder “The postman never rings twice – part II”

Een extra Aster kan nooit kwaad

Met de winter in het land is het tijd voor warmere kledij. Bij Mertens Mercerie had ik een tijdje geleden een prachtige blauw-grijze tricot gekocht, die eruit ziet als een gebreide stof. Ideaal!

©Liesbet de Bolster 171115 11

“Waarom geen leuke Aster?” suggereerde Inge, de verkoopster. Een Aster? Dat model moet wel het allergrootste succes van La Maison Victor zijn, zo vaak zie je de truien nog steeds in allerlei prachtige versies passeren op de naaifora. Maar ik had er toch al eentje gemaakt? En ik wilde een ‘chique’ trui, zonder boordstof. Het lapje ging dus bij de voorraad, wachtend op inspiratie.

©Liesbet de Bolster 171115 04

De zoektocht naar het ideale model bleef duren tot mijn vriendin-en-schoonzus Annelies -jawel- een Aster maakte. Het begon toch weer te kriebelen om met het patroon aan de slag te gaan. Bij de Stoffenknop vond ik uiteindelijk de ideale bijpassende tricot, want ook de jacht op boordstof kostte nog een beetje tijd.

©Liesbet de Bolster 171115 01

Afgaand op mijn ervaring met het sterrentruitje, maakte ik het patroon 10 cm langer en een stukje smaller ter hoogte van de taille. Het boordje achteraan moest ik ook lostornen en wat minder breed maken, zodat de halsboord mooier viel. En last but not least verlengde ik de mouwen een beetje, zodat de boord een lekker warm stukje over mijn handen valt.

©Liesbet de Bolster 171115 14©Liesbet de Bolster 171115 05

Had ik al eens verteld dat ik een koukleum ben? Van zodra het hoogtepunt van de zomer voorbij is, draag ik sjaaltjes om mijn hals te verwarmen. Met een restje van de basisstof maakte ik een cirkelsjaal. Die viel niet helemaal naar mijn zin en sloot niet voldoende aan tegen mijn hals, dus legde ik een paar plooien, tot hij op een punt op mijn borst viel. Een bijpassende knoop, et voilà, klaar was mijn sjaaltje! Zo is mijn truitje helemaal bibberproof!

©Liesbet de Bolster 171115 08

Een paar jaar geleden, nog voor ik er zelfs maar aan dacht te beginnen naaien, breide ik aan de lopende band. Deze blauwe muts lag een beetje verloren in mijn kast, want paste eigenlijk nergens bij. Toch vind ik ze supermooi, en vooral lekker warm. Trui en muts vormen nu een perfect team!

©Liesbet de Bolster 171115 09

Wat vind jij ervan?

©Liesbet de Bolster 171115 13Tot snel,
Lieve

PS: Voor de foto’s ging ik voor het eerst op stap met Liesbet.  Zij offerde haar lunchpauze op om met mij naar de dokken te trekken. Het was een super gezellig uurtje, en dat zie je!

©Liesbet de Bolster 171115 12

 

Speeddate met mijn naaimachien

Op Facebook zie ik soms die berichten waarvan ik denk: “Hoe doen ze dat”? Zoals berichten met foto’s van een jurkje of broekje (en soms meerdere!) met de achteloze boodschap: “Heb ik vandaag even gemaakt”.  No biggie.

Ik snap dat niet. Hoe kan je in een etmaal zo een heel ding in elkaar zetten? Maar aangezien er wel meer mensen dat doen, dacht ik: dan moet ik dat ook kunnen. Dus besloot ik op een zondagochtend, vlak voor mijn vertrek naar Mali gewoon: “We maken vandaag een Aster”. Punt.

Ik had nog een leuke print liggen van Droomstoffen, cadeautje van de blogchallenge deze zomer, en had er al bijpassende boordstof bijgekocht. Het moest alleen nog gemaakt worden.

Dat het hele  patroon al getekend en uitgeknipt op je ligt te wachten, helpt natuurlijk. Ik moest het alleen maar op stof overnemen, wat heel wat tijd scheelde. Ik zette mijn truitje in een recordtempo  in elkaar, met enkel pauze om aardpeerpuree te maken en te eten.

En om 9 uur ‘s avonds: tadaa, een Aster. Mijn man was nog meer onder de indruk dan ik over mijn snelheid. Ik was vooral trots dat ik mijn tornmes niet had moeten gebruiken.  Maar in mijn bed dacht ik: was dit nu leuker, dat snelnaaien?

Eerst de voordelen van bliksemstikken: je kan veel sneller kan genieten van je eindproduct, en je hebt veel efficiënter gebruik gemaakt van je tijd, zodat je meer tijd hebt om leuke of huishoudelijke dingen te doen (zoals puree maken).

IMG_4538

Nadeel: ik zat me op te jagen alsof ik een deadline moest halen, en vond het een beetje zonde dat ik niet meer tijd nam om te prutsen op mijn naaisel, weg te dromen, of na twee uur even te stoppen om iets anders  te doen. Aangezien ik soms in het weekend de concentratie heb van een fruitvlieg, is lang naaien aan een stuk voor mij niet ontspannend. Het is het gepruts en dagdromen, dat het voor mij een leuke hobby maakt.

Dus, na een speeddate met mijn naaimachien en wat soulsearching achteraf, blijf ik liever bij mijn sukkeldrafje. Alleen het gedeelte dat je je tornmesje niet moet gebruiken, daar blijven we voor gaan.

En jij? Ben jij een snelle naaister? Of heb je ook meerdere dagen nodig om je stiksel tot een goed einde te brengen?

Tot schrijfs,
Margot

Een Aster voor een kieken

Het is altijd leuk om met iemand te kunnen chatten over de vooruitgang  van je naaisel. Laatst stuurde ik een foto van een kip naar Lieve, toen ik aan mijn eerste Aster-trui werkte. De boodschap was: ik ben een kieken!

aster5

De bekende Astertrui is berucht om haar korte middel en mouwtjes, en haar vrij recht model. Mijn plan was: de mouwen en het lijfje verlengen en  centreren en wat te versmallen door mijn naadwaarde gewoon weg te laten. Alles ging betrekkelijk goed, tot ik mijn eerste mouw had gestikt en het aantrok: niet te geloven: te smalaan de armen …Ik kon er net mijn bovenarmpje doorkrijgen, maar comfortabel was het niet. Blijkbaar was de naadwaarde van mijn mouwen weglaten een heel slecht idee…

Nochtans had ik de trui op een bestaande trui gelegd om te zien of ik goed zat. Maar ik had geen rekening gehouden met het feit dat de ene tricotstof veel meer rekt dan de andere. En de zwart-witte tricot die ik bij Marie Karo uit Mechelen had gekocht, was veel minder rekbaar. Kortom, ik was een kieken.

Creatief zijn, betekent dat je oplossingen vindt voor je flaters. Maar naast het feit dat stretchsteken al enorm moeilijk uit te halen zijn, zag ik mijn stiksels niet tussen de tricot. Voor een mouwtje van een halve meter heb ik een meer dan een uur zitten uithalen, om zo weinig mogelijk het gebreide weefsel niet kapot te trekken. Ik heb blijkbaar meer geduld dan ik dacht.

astzer2Maar dan, wat doe ik ermee? Heel de mouw eraf halen, zag ik niet zitten. Dus ofwel moest ik nog drastisch afvallen ofwel zette ik er een stuk tussen. Het laatste dan maar…  Door een beetje spaarzaam mijn tricots te knippen had ik van beiden nog een mooie rechthoek over, dus kon ik makkelijk twee stroken van 5 cm knippen. Ik dacht er even aan om een zwarte strook bovenaan te plaatsen, maar dan moest ik nog meer losmaken. Niet dus!

Dus stroken van dezelfde stof ertussen steken, en mijn probleem was opgelost. Dan vrolijk verderwerken en de boordstof aan de mouwen en het lijfje bevestigen maar… weeral probleem. De boordstof voor mijn lijfje was niet breed genoeg, waarschijnlijk hier weeral te enthousiast versmald… Hetzelfde verhaaltje van herknippen, en op het moment dat ik dacht dat ik er was, stikte ik eerst nog de boordstof met de naden aan de buitenkant. Ik moet echt stoppen met de tv aan te zetten als ik aan het naaien ben. Het is met mijn aandachtsspanne geen goede combinatie…

aster3aster4

Maar na al die kip-avonturen ben ik toch erg blij met mijn eerste Aster. Mijn eerste herfstoutfit! En nu weet ik ook waarom iedereen zo enthousiast is over dit model van La Maison Victor.

Hopelijk kan ik mijn volgende projectje met minder getorn afwerken… dit is alvast eentje om te onthouden voor het Grote Blunderboek.

Tot schrijfs,

Margot

Patroon: Aster trui uit magazine La Maison Victor, editie maart-april 2016

Stof : tricot en zwarte elastische tricot uit Marie Karo Mechelen

Toffe sterrentruitjes

Het was een tijdje geleden een heuse hype in naailand; de Astertrui van La Maison Victor. Ik kon haast niet achterblijven, al hink ik toch een eindje achterop. Dit leuke sterrentricootje van Droomstoffen leende zich perfect voor een sportief truitje, ideaal voor de frissere zomeravonden op een terrasje.

FullSizeRender (2)

Het stofje is van een iets zwaardere kwaliteit, waardoor noch de naaimachine, noch ik moeite had het te verwerken. De ideale stof voor naaistertjes die, net als ik ooit, huiverachtig staan tegenover tricot.

Ik las in talloze blogs dat de Astertrui een heel eenvoudig patroontje is. Na het knippen in een uurtje gefikst. Niet zo voor mij… Ik moest de halsboord een keer of drie terug losmaken, en omdat ik geen boordstof gebruikte, maar gewone tricot, moest ik de andere boorden wat langer maken. Opnieuw knippen dus. Gelukkig had ik ook gelezen dat de trui erg kort valt, en had ik hem dus acht centimeter verlengd. En ja hoor, na een halve dag gevloek en gepruts, past het truitje perfect. Deze krijgt zeker nog een broertje of zusje!

Met de rest van de stof maakte ik mijn eerste jongens T-shirt ooit! Met zijn stroblonde haar en heldere blauwe ogen doet mijn neefje Lou de sterren op het tricot verbleken… Hij was zo blij met zijn shirt, dat hij het niet meer wilde uitdoen, ook al paste het niet bij zijn broek. Lou in de wolken, ikke gelukkig!

IMG_5312IMG_5307IMG_5309

Vind jij het kunnen, zo’n sterrenstofje voor een volwassen vrouw? Heb je zelf al eens iets gemaakt met een ‘kinderstofje’? Laat het me weten, ik ben benieuwd!

Tot snel!
Lieve