Je hangt op een luie ochtend op ‘t gemakske rond in huis en hebt geen zin om te douchen of om je aan te kleden. Tot je plots de deurbel hoort en je ineens beseft: ‘ik sta hier in mijn pyjama’! Herkenbaar?
Gelukkig slaap ik niet naakt en loop ik ook zelden in mijn evakostuum door het huis. Toch schaam ik mij af en toe als ik ongewassen, met mijn haar in ongekamde strengen en in mijn slaapkledij de voordeur open maak. Waarschijnlijk is de postbode wel wat meer gewend, maar op zo’n moment komt mijn ijdelheid toch in opstand.
De oplossing? ‘Sociaal aanvaardbare thuiskledij’ waarin ik ook kan slapen. Een echte pyjama ziet er meestal uit als een pyjama, dus dat was voor mij geen optie. Ik besloot aan de slag te gaan met twee leuke patroontjes die ik al eerder maakte, en die voor de gelegenheid aan te passen.
Het bovenstuk was snel beslist. De Aster van La Maison Victor zag je hier al verschillende keren passeren, in versies van mijzelf en van Margot. De trui is intussen een klassieker geworden en leent zich in mijn ogen ook perfect als ‘pyjamavest’. Ik verlengde het lijf met acht centimeter en liet de mouwboordjes lekker lang over mijn handen vallen. Het iets dikkere tricootje kocht ik tijdens de wintersolden bij de Stoffenknop en ik besloot de boorden af te stemmen op de broek. De onderkant van het truitje zoomde ik om met een tweelingnaald.
Dankzij de uitdaging van Delphine maakte ik begin februari een chique versie van de Mira broek van La Maison Victor. Een trainingsbroek, maar in het juiste stofje perfect voor een avondje uit. Het model stond mij goed en zat ook perfect rond mijn bips. Ik kocht bij Studio Sanne een jeansblauwe sweaterstof en maakte een pyjama-versie van de Mira. Jammer genoeg had ik net iets te weinig stof gekocht om alle boorden – die van de Aster inclusief – uit de stof te knippen. Ik loste het probleem creatief op door een stukje van de bovenstof te verwerken in de boordjes van de broekspijpen.
Het gebruik van de twee stoffen in beide kledingstukken maakt er een mooi geheel van. Mira en Aster vormen op deze manier de perfect warme winterpyjama, maar kunnen ook dienst doen als een lekker-lui-thuispak.
En het belangrijkste: ik hoef mij niet te schamen om in deze outfit de deur open te doen voor de postbode!
Tot snel,
Lieve
In de herfstvakantie gingen de broers namelijk op reis met oma en opa, en Wolf nam zijn onesie mee. Dan kon ik zijn broer toch niet in de kou laten staan?
