Je hangt op een luie ochtend op ‘t gemakske rond in huis en hebt geen zin om te douchen of om je aan te kleden. Tot je plots de deurbel hoort en je ineens beseft: ‘ik sta hier in mijn pyjama’! Herkenbaar?
Gelukkig slaap ik niet naakt en loop ik ook zelden in mijn evakostuum door het huis. Toch schaam ik mij af en toe als ik ongewassen, met mijn haar in ongekamde strengen en in mijn slaapkledij de voordeur open maak. Waarschijnlijk is de postbode wel wat meer gewend, maar op zo’n moment komt mijn ijdelheid toch in opstand.
De oplossing? ‘Sociaal aanvaardbare thuiskledij’ waarin ik ook kan slapen. Een echte pyjama ziet er meestal uit als een pyjama, dus dat was voor mij geen optie. Ik besloot aan de slag te gaan met twee leuke patroontjes die ik al eerder maakte, en die voor de gelegenheid aan te passen.
Het bovenstuk was snel beslist. De Aster van La Maison Victor zag je hier al verschillende keren passeren, in versies van mijzelf en van Margot. De trui is intussen een klassieker geworden en leent zich in mijn ogen ook perfect als ‘pyjamavest’. Ik verlengde het lijf met acht centimeter en liet de mouwboordjes lekker lang over mijn handen vallen. Het iets dikkere tricootje kocht ik tijdens de wintersolden bij de Stoffenknop en ik besloot de boorden af te stemmen op de broek. De onderkant van het truitje zoomde ik om met een tweelingnaald.
Lees verder “The postman never rings twice – part II” →
Vind ik leuk:
Like Laden...