Teamwork for FIFA – Let’s Sti(c)k Together

Wanneer Marjolein een blogtour organiseert van -intussen wereldberoemd in naailand- Let’s Sti(c)k Together, ben ik meestal een van de eersten om enthousiast in te tekenen. Pas nadien besef ik dan, dat het toch wel een serieuze uitdaging is…

18157163_10211358990223802_4807226239215224763_n

Nu kregen we het FIFA-thema opgelegd. “Leuk, voetbal”. Slik. Als er iets is, dat mij NIET interesseert, is het wel balsport. Zonder dieptezicht kan ik nog geen bal raken als hij vlak voor mijn voeten ligt, en als ik erin slaag iets in volle vlucht te vangen, is dat meestal puur geluk.

© Moors M - 6U6A0230

Gelukkig heb ik wel neefjes die voetballen en is de jongste van mijn zus, Lou, steeds weer enthousiast als ik hem voorstel iets te maken. Hij voetbalt sinds zijn zesde en is helemaal voetbalgek.

© Moors M - 6U6A0002

Zo’n pakje op maat, daar zei hij dus geen neen tegen. Ik ging op zoek naar patronen in mijn La Maison Victors, en paste de Isaac t-shirt en de Cyriel short ‘een beetje’ aan. Het t-shirt kreeg een V-hals, voor-en achterpand werd in een stuk getekend in plaats van twee, en ik liet het borstzakje weg. Zo goed als alle deelnaden gingen er uit, er kwam een kleuraccent in plaats van de zakken, en zo werd de Cyriel een heel sportieve versie van zichzelf.

© Moors M - 6U6A0152

Lou liet zich gewillig opmeten en gaf mij een passende tenue als leidraad. Toch bleek het t-shirt bij de eerste pas wat aan de korte kant, zowel aan de mouwtjes als onderaan.

© Moors M - 6U6A0116

Boordjes losten het probleem op, maar de originele stiklijnen bleven tot mijn grote spijt wel lichtjes zichtbaar in de stof. Ook hier reageerde de lycra niet zoals ik verwachtte, dus ik ben niet helemaal blij met de boordjes, maar Lou vind ze net heel leuk… dus missie geslaagd zeker?

© Moors M - 6U6A0092

Intussen tekende mijn liefste, Michael, het FIFA-logo, Lou’s naam en nummer, en een L&M-logo dat onze samenwerking symboliseert. Liesbet, die mij al enkele keren voordien te hulp schoot met haar Scan ‘n Cut, verwerkte de tekeningen tot opstrijkbare flock logo’s.

Samen met Michael en broer Wolf trok ik op een zonnige zondag naar voetbalclub HT Zwijnaarde, waar we op het kunstgras actiefoto’s mochten nemen. 

© Moors M - 6U6A0188

Wolf speelde ballenjongen, en zorgde ervoor dat ons fotomodel Lou steeds een bal voor de voeten of in zijn gezicht kreeg… 

Wil je zien hoe die fotoshoot verliep? Bekijk snel dan ons ‘the making of‘ filmpje op YouTube.

© Moors M - 6U6A0110

Jeugdtrainer Sam bleef speciaal voor ons wat langer na de training, zodat Lou zijn mooiste moves kon laten zien voor de camera.

© Moors M - 6U6A0223

Dit project kon ik nooit tot een goed einde gebracht hebben zonder Michael, Liesbet, Sam, Wolf en Lou. Zo zie je maar: voetbal is een teamsport!

© Moors M - 6U6A0184

Wat denk je, geslaagd in de opdracht?

© Moors M - 6U6A9988

Meer FIFA-creaties kan je bekijken bij:

FlaflinkoGezien bij JustineSewing à la CarteLarthFrullemiekeStokstaartje doet het zoAdivastyleMa’am Musketier Marieke FalderiekeTwo OwlettesKreAtrienMade for InkaSewBelOOYAmade
ViTessBlogliesje – Lunatiek

Tot snel,
Lieve

PS: Een dikke merci aan iedereen uit het ‘team’, met een bijzondere vermelding voor mijn ventje Michael, mijn lieve vriendin Liesbet en trainer Sam die ons een stukje veld leende.

© Moors M - 6U6A0252

Asymmetrisch en vrolijk lopen

Na mijn eerste try-out om een topje te maken had ik de smaak te pakken. Deze keer wou ik eens proberen zonder een patroon te werken.

Ik had nog een asymmetrische top liggen die ik niet meer droeg. In plaats van die gewoon in de vuilnisbak te gooien besloot ik hem als basis te gebruiken. Dus even de schaar in mijn oude sportmaatje gezet, en daar lagen twee stukken oud sportgerief als start van mijn nieuwe sporttenue.

Omdat ik merkte dat er toch een groot verschil was tussen de stevigheid van mijn oude sportkledij en mijn lycra, zocht ik een sterke elastische voeringstof om mijn topje te verstevigen. Maar als lycra al moeilijk te vinden is, is elastische voeringstof die vochtregulerend is al helemaal zeldzaam. Plan B dan: de zijkanten en de schouderbanden verstevigen met twee lagen lycra. Omdat ik nog wat felle kleuren had werd mijn t-shirt meten een stuk vrolijker.

Makkelijk gezegd, iets moeilijker gedaan. Vooral de zijkanten van mijn t-shirt symmetrisch afwerken vond ik niet zo simpel. Het vroeg een paar  pogingen en behandelingen met het tornmesje voordat ik tevreden was van de krommingen. Om de schouderbandjes nog een beetje in de verf te zetten en te verstevigen, kwam hier ook nog wat fel oranje-roze lycra aan te pas.

Mijn opengeknipt topje had ook een soort ingebouwde  sportbeha, maar ik zag het niet zitten om die helemaal na te maken. Een  beleg was wel een goede optie, zodat ik toch iets meer steun heb.

Om te testen of mijn nieuwe top wel running proof was, trok ik met Lieve naar een sportterrein in Gent. Eigenlijk zit mijn vrolijk, asymmetrisch lycra-stuk echt wel goed, zelfs om te gaan lopen.

Een volwaardige opvolger voor mijn opengeknipte topje dat nu zielig in de vuilnisbak ligt.

© Moors M - IMG_7506

Tot schrijfs,
Margot

Run baby, run baby, run baby, run baby, run…

Bij het schrijven van de tekst bleef dit liedje in mijn hoofd spoken. De titel van de post was dan ook snel gekozen. Perfect voor mijn tweede loopoutfit in deze sportmaand.

© Moors M - IMG_7379

Op het Stoffen Spektakel kocht ik een dunne, soepele, glanzende grijze lycra. De bedoeling was deze samen met de zwarte en de blauwe in een outfit te verwerken. Mijn plan viel in duigen en ineens zat ik met anderhalve meter grijze lycra, waarmee ik eigenlijk niets kon doen.

© Moors M - 6U6A6040

Bij het naaien is Pinterest steeds een bron van inspiratie. Op zoek naar leuke sportitems vond ik een patroontje van een running belt, waarvoor de lycra perfect kon dienen. Ik kocht bij Toverstof blauwe fold-over elastiek en bij De Stoffenknop een bijpassende blauwe tricot. De rits vond ik in mijn voorraadkast. Op een luie Paaszondag werd het project realiteit.

© Moors M - IMG_7423

De sportriem is elastisch en kan ik makkelijk over mijn heupen trekken. Toch sluit hij perfect aan rond mijn middel, zodat hij niet afzakt of naar boven kruipt. Het zakje op de rug biedt voldoende plaats voor mijn smartphone en huissleutel, en hindert mij niet bij het lopen. Zelfs mijn sportieve schoonvader vond het interessant en bestelde meteen een zwarte versie.

© Moors M - IMG_7420

Maar… nu had ik zo’n mooie sportriem… die nérgens bij paste. Zo kunnen we ook niet buiten komen hé! Gelukkig had ik meer dan genoeg lycra en wilde ik de Stream legging nog wel eens opnieuw maken met extra schuine lijnen en mooie hoeken. Ook van de blauwe tricot had ik nog voldoende. Zo gezegd, zo gedaan.

© Moors M - IMG_7407

Een legging en een riem maken nog geen outfit, dus brak ik mijn hoofd over een origineel bijpassend bovenstuk. De Harriets van Margot en Tatiana gaven mij inspiratie voor een leuke top.

© Moors M - IMG_7426

Ik hertekende het patroon van het lijfje zodat het wat langer werd, iets breder naar onder toe, en zorgde dat broek, running belt en top samen passen dankzij een blauw beleg aan de hals.

© Moors M - IMG_7381

Het idee vond ik leuk, maar alweer ging het mis in de uitvoering. De dunne lycra trekt tegen op plaatsen waar ik het niet verwachtte, zoals aan de mouwtjes en aan de naad middenvoor. Zelfs mijn stoomstrijkijzer kan die problemen niet oplossen. De top verhuisde meteen na de fotoshoot naar de kledingcontainer voor het goede doel.

© Moors M - IMG_7390

Ik moet dus op zoek naar een ander bovenstuk voor de broek, maar dat is voor een andere keer… Deze poging gaf mij wél zin om zelf eens zo’n mooie Harriet jurk te maken.

© Moors M - 6U6A6039

Tot snel,
Lieve

Gelezen en goedgekeurd: I love sweaters

Van zodra ik er voor het eerst van hoorde, wist ik: dit boek wil ik hebben! Tenzij ons landje geteisterd wordt door een hittegolf ga ik zelden zonder trui of sweater de deur uit. Patronen voor een lekker warm bovenstuk kan ik dus niet genoeg hebben.

©Lieve Deduytschaever 180313 01

Het idee van patronen voor mannen, vrouwen, kinderen en tieners in een boek vind ik een topper, want zo kan ik zowel voor mezelf als voor mijn man (mocht ik hem ooit kunnen overhalen dat ik iets voor hem mag naaien) en voor mijn neefjes met hetzelfde boek aan de slag.

In I love sweaters staan vijftien leuke modellen met maten van 92 tot XXL. Mijn neefjes en zelfs mijn schoonbroer vonden er meteen hun gading in! Zelf ben ik een beetje teleurgesteld: de damesmodellen vind ik nogal simpel in vergelijking met de andere en ze zijn allemaal erg baggy, terwijl ik zelfs in een sweater toch enige elegantie zoek. Een damessweater met rits en kap zou ik ook wel leuk vinden, maar zoiets staat er niet in.

©Lieve Deduytschaever 180313 05

Het boek is onderverdeeld in twee hoofdstukken: sweaters, en modellen met kap en/of rits. In dat tweede deel geen enkele damessweater. Wel hele mooie stukken voor kinderen, tieners en mannen.

©Lieve Deduytschaever 180313 04.JPG

De stap voor stap handleiding is goed gestructureerd en overzichtelijk, al moest ik wel wennen aan de handgetekende illustraties die ik niet altijd zo duidelijk vind. Ook was het wat zoeken op de patroonbladen… Er is veel ruimte tussen de lijnen van de verschillende modellen, maar door het kleurgebruik was het voor mij toch niet altijd even duidelijk. Het onderscheid tussen zwart en donkerpaars vind ik bijvoorbeeld niet zo uitgesproken. En ondanks mijn geconcentreerde zoektocht moest ik toch hulp inroepen om in de kraag van mijn Jesi sweater de markeringen te vinden voor de ringetjes. Bleken het mini puntjes te zijn op het patroon…

In het boek staan modellen voor zowel beginners als voor gevorderde naaisters. Toch was ik bij de Jesi blij dat ik al wat ervaring had. De uitleg van de paspelzak is wat summier, al bracht het internet wel soelaas. Mede dankzij mijn (beperkte) ervaring kon ik een superleuk meisjemodel aanpassen tot een leuke damessweater. Vermoedelijk zal mij dat ook wel lukken, mocht ik ooit een hoody voor mezelf willen maken. Want dan moet ik een mannenmodel aanpassen.

©Lieve Deduytschaever 180313 10.JPG

Kortom: het is een leuk boek, maar er is nog ruimte voor verbetering. Voor mij zal het een basisboek worden waarin ik inspiratie vind, en van waaruit ik verder mijn creativiteit zal laten spreken. Exact iets maken zoals in het boek zit er helaas niet in. Maar daar ben ik eerlijk in: ik maak toch al zelden iets zoals de ontwerper het in gedachten had. Leve de patroonhacks!

Tot snel,
Lieve


Titel: I love sweaters
Auteur: Fran Vanseveren
EAN:  9789401446761
Uitgeverij Lannoo
Richtprijs: €22,50

Jesi sporttrui

Sporten doe ik het liefste in stijl. Ik ben een heuse koukleum. Zelfs als ik intensief sport, krijg ik het zelden te warm. Van zodra ik weer stilval, heb ik het koud. Een leuke sweater komt dus zowel bij de opwarming als bij de cool down goed van pas.

© Moors M - IMG_7167.jpg

Ik had begin dit jaar een leuk sweaterstofje gekocht bij Studio Sanne, en gebruikte dezelfde boord (van De Stoffenknop) als bij mijn glitter Aster. Een beetje glamour in sportkledij kan nooit kwaad, toch?

© Moors M - IMG_7267.jpg

Van mijn zus kreeg ik ‘I love sweaters’ cadeau. Laat het nu typisch ik zijn… maar ik vond de mannen- en kinderpatronen veel leuker dan die voor de vrouwen. De Jesi meisjessweater leek mij wel tof. Vooral de aparte kraag en de leuke paspelzakken spraken mij aan.

© Moors M - IMG_7289.jpg

De maattabel vertelde mij dat ik in kindermaatje 170 pas, dus ik besloot het erop te wagen. Ik nam de Aster van LMV erbij als referentie, deed er in de lengte 7 cm bij en ook de mouwen verlengde ik een stukje.

© Moors M - IMG_7260

Margot had mij gewaarschuwd dat een paspelzak een heuse uitdaging was. Kwam er nog eens bij dat het patroon mij wel heel breed leek. Ik durfde het er dus niet op te wagen de zakken er in te stikken als eerste stap. Ik vreesde al dat de aanpassing in de lengte niet de enige zou zijn.

© Moors M - IMG_7190

Ik besloot de hele trui eerst in elkaar te steken en pas op het einde de zakken erin te stikken. Het zou mij iets minder bewegingsvrijheid geven, maar zo ben ik tenminste zeker dat de zakken op de juiste plek zitten. 

© Moors M - IMG_7261.jpg

Gelukkig pakte ik het op die manier aan! De trui hing echt als een zak rond mijn lijf. Ik besloot hem wat te versmallen en te tailleren, en maakte ook de mouwen minder breed.

© Moors M - IMG_7228

De asymetrische kraag vond ik niet zo mooi, dus ik verschoof alles zodat de overslag middenvoor zit. Ik zette ze er ook licht rekkend in, zoals boordstof, waardoor de kraag wat meer aansluit dan in het originele ontwerp.

© Moors M - IMG_7275.jpg

De koordjes die ik erin wilde steken liet ik weg: mijn ventje was geen fan en ik zou de grote kraag toch omplooien. Daardoor had ik nogal weinig plaats voor de touwtjes en het zou er misschien een beetje vreemd uitzien.

© Moors M - IMG_7221.jpg

De laatste stap was de meest beangstigende. Toen de trui volledig klaar was, moest ik erin gaan knippen om de paspelzakken te maken. Gaat het op dat moment mis, dan kan ik het hele kledingstuk weggooien… Ik bespaarde deze keer dus niet op proeflapjes en probeerde het vier keer met twee verschillende technieken voor ik op de trui aan het werk ging. Bleek dat nog eens tien keer moeilijker te zijn wegens gebrek aan ‘werkruimte’. Maar ik bracht het gelukkig tot een acceptabel einde.

© Moors M - IMG_7309.jpg

Wat denk je, kan ik hiermee stijlvol naar de gym?

© Moors M - IMG_7274.jpg

Tot snel,
Lieve

Relax sporten in stijl

Tijdens mijn burn-out van vorig jaar zette ik voorzichtig de eerste stapjes in een heel ontspannende vorm van sporten: yoga.

© Moors M - IMG_7059.jpg

Een intensieve work-out was (en is) nog niet voor mij weggelegd, en al vraagt yoga ook best wat inspanning, de combinatie van bewegen en ademhalingstechnieken bracht mij de broodnodige rust in beweging.

© Moors M - IMG_7101

Al ben ik eerder fan van aansluitende (sport)kledij, bij een yogasessie draag je best heel comfortabele, zachte kledij die je niet hindert in je bewegingen. Op het Stoffen Spektakel ging ik dus op zoek naar lycra voor een lange wijde broek. Lees verder “Relax sporten in stijl”

De weg van de krijger… leidt naar een Girl in Uniform

Twee van de drie Girls in Uniform, en ook onze gastblogster An, zijn militairen. Wij komen dan ook vaak in contact met andere -vooral mannelijke- militairen, die het heel grappig vinden dat wij ‘naaien’.

DSCF1346

Een mannelijke collega die er -heel respectvol- nooit een voorspelbaar grapje over maakte, werd een van mijn beste vrienden sinds we in 2003 samen op de trein richting Brussel stapten. Intussen pendel ik dagelijks met de liefde van mijn leven in onze wagen naar Brussel, maar jarenlang zaten Johan en ik -samen met een groepje andere militairen- urenlang te tetteren tijdens de treinrit. Dan komen natuurlijk ook hobby’s aan bod.

Van mijn naaipassie was in die treinperiode nog geen sprake, al breide ik toen wel truien, mutsen of sjaals aan de lopende meter. Sindsdien heeft Johan de andere Girls in Uniform al een paar keer ontmoet en werden zelfs zijn dochters ingewijd in de geheimen van onze blog.

DSCF1339

Het hele gezin beoefende jarenlang een gezamenlijke hobby: Kendo. Ken wie? Verder dan het vriendje van Barbie kwam ik niet toen ik er de eerste keer van hoorde. Kendō (剣道) (Japans: ken, zwaard; do, manier, kunst; De Weg van het Zwaard) is een Japanse zwaardvechtkunst die sinds de 16de eeuw een groot aantal verschillende technieken verenigt, al werd het moderne Kendo pas in de tweede helft van de 20ste eeuw ontwikkeld.

DSCF1299

Kendo is een oefening in zelfdiscipline en komt voort uit de samoeraitraditie van het feodale Japan. Stoer toch?

DSCF1319

Bij Kendo maakt de krijger gebruik van een bamboezwaard: een Shinai. Toen Johan mij vroeg om een draagtas te maken voor zijn drie Shinai-zwaarden vond  ik dat een superleuk idee, al had ik er geen idee van hoe ik eraan te beginnen.

DSCF1344

Gelukkig had Johan wel wat ideetjes, die we samen uitwerkten tot een Shinai-bag op maat.

DSCF1326

De onderkant van de zak moet het gewicht van de drie zwaarden dragen. Om die te verstevigen kocht ik stevig zwart kurkleer. De rest van de buitenstof bestaat uit blauw gewaxt katoen of oilskin (alles van k-bas), een stevige stof die weer en wind trotseert en waterafstotend is. Voor de voering kozen we een oud tafelkleed. Johan grapte: “Japanse stoffen zijn vaak versierd met bloemen, dit is de Vlaamse versie”.

DSCF1302

De zak sluit met een klep en vlak eronder maakte ik in de voering een ritszakje voor de handbeschermers.

DSCF1321

Eens zwaarden en handbeschermers op hun plaats, wordt de zak dichtgeknoopt met twee touwtjes die op de achterkant genaaid werden, verstevigd met een stukje kurkleer.

DSCF1334

Tot snel!
Lieve

PS: Fotografe van dienst is Johan’s getalenteerde oudste dochter Lien. Bedankt Johan en Lien, voor deze mooie plaatjes!

Sport ten top

Lieve kwam een paar maanden geleden met een idee: “Laten we als themamaand iets sportiefs doen”. Ja, waarom niet? Sportkledij is iets dat we als meiden in uniform best vaak nodig hebben om in vorm te blijven en het is weer iets anders om te naaien.© Moors M - IMG_7611

Daarbij had ik net grote kuis gehouden in mijn t-shirts en dacht ik: een leuk sporttopje kan er zeker nog bij in de kleerkast.

Ik hou ook wel van iets anders. De topjes die je nu ziet in de winkels vind ik allemaal wat dezelfde en eerlijk gezegd… saai. Ik was op zoek naar een topje met eens iets anders. Een leuke detail op de rug bijvoorbeeld. Dat is net het leuke als je dingen zelf kan maken: je vindt je zin niet in de winkel? Dan naai je het gewoon zelf.

© Moors M - 6U6A6117Maar met welk patroon en welke stof? Ik vertrok vanuit het simpele topje Aline uit het Veritasmagazine maar voor de stof wou ik wel eens iets anders dan gewoon tricot. Op het Stoffen Spektakel vond ik verschillende rollen lycra en ik dacht: als we daar nu eens wat mee maken? Het voordeel van lycra is dat het goed elastisch is in de twee richtingen en erg goedkoop. Nadeel is dat je moet houden van het gevoel op je huid. Niet iedereen is er fan van.

© Moors M - 6U6A6148Ik had nog nooit met lycra genaaid maar het viel feitelijk goed mee. Mijn plan was het topje te pimpen met schouderbandjes. Omdat ik bang was dat een reep dubbelgevouwen lycrastof niet voldoende steun zou geven voor een sporttopje besloot ik het met een elastiek te verstevigen. Resultaat: de bandjes waren veel dikker als voorzien. Wel steviger maar niet makkelijker.

© Moors M - 6U6A6151Om het topje dan wat specialer te maken besloot ik het op te fleuren met wat feloranje-roze lycra. Ik heb op het spektakel heel lang getwijfel of ik die schreeuwkleur wel zou nemen, maar in combinatie met het grijs komt het wel goed uit. Een bredere band aan de onderkant maakt het topje af. Ik hou ervan dat mijn t shirts wat langer zijn. Aan zo’n te kort topje zit ik toch de hele tijd te trekken.

© Moors M - 6U6A6122Mijn rug is niet zo spectaculair geworden als ik zou willen maar ik heb nu wel een beter idee hoe ik het bij de volgende topjes zou aanpakken. Met een dunne elastiek voor je schouderbandjes (of zonder) kan je leuke patronen maken en variëren met de breedte van de bandjes.

Mijn eerste selfmade sportstuk ligt dus al in de kast. Er gaan er nog volgen. Een beetje zoals met sporten, blij dat je het gedaan hebt en zin naar meer.

Maken jullie wel eens iets sportiefs ? Laat het me weten.

Tot schrijfs,

Margot

Run, Lieve, run!

Lopen… eens ik op gang ben geniet ik van elke stap. Jammer genoeg zijn er tal van redenen waardoor ik soms tijdelijk niet kan lopen, en ik dus telkens opnieuw mijn conditie moet opbouwen.

© Moors M - 6U6A6082.jpg

Door mijn burn-out van vorig jaar staat de conditie op een laag pitje. Hoog tijd dus om er weer eens werk van te maken! En wat werkt er meer motiverend dan een nieuwe outfit… Niets toch?

© Moors M - IMG_7549.jpg

Met het oog op onze sportmaand ging ik tijdens het Stoffen Spektakel op zoek naar mooie lycra voor een loopoutfit. Margot had hetzelfde doel en koos heel kleurrijke stofjes. Ik ging voor sobere kleuren: blauw, zwart en grijs. De bedoeling was die kleuren te combineren in top en broek. Eens ik aan het patroon begon te tekenen bleek ik echter net te weinig blauwe stof te hebben om mijn plan uit te voeren.

© Moors M - IMG_7604

Sportlycra… weinig stoffenwinkels bieden het aanen als ze het verkopen, zijn het meestal schreeuwerige kleurenwaar ik geen boodschap aan heb. Bij Toverstof vond ik echter een leuk sportstofje, net kleurrijk genoeg. In combinatie met de zwarte lycra is het helemaal mooi.

© Moors M - IMG_7570.jpg

Over de top moest ik niet lang nadenken. Een van de eerste naaisels op onze blog was de Fjara tanktop van Pienkel. Het sportieve model staat mij goed (al zeg ik het zelf 😉) en zit heerlijk. Alleen bleek de sportstof niet op dezelfde manier te reageren als het tricootje waar ik mijn eerste versie mee maakte.

© Moors M - IMG_7584.jpg

Ik nam de top wat in aan de zijkanten en legde ook figuurnaden in de rug om stofoverschot weg te werken. Vreemd, hoe verschillende stoffen toch telkens weer een ander resultaat geven.

Voor de broek koos ik de Stream Legging uit Ottobre 2/2017#9. Aangezien ik de kleuren van de top terug wilde laten komen in de broek, besloot ik schuine lijnen te trekken op voor- en achterbeen en die op een punt bij elkaar te laten komen.

© Moors M - 6U6A6086.jpg

Op papier een goed idee, alleen is het resultaat niet zoals ik het in gedachten had. De lijnen hadden wat schuiner moeten zijn om de punten mooi te laten uitkomen. Tja, dat is dan voor een volgende versie!

© Moors M - IMG_7566.jpg

Op de tabel viel ik net tussen twee maten in. Ik koos de kleinste: een legging mag mooi aansluiten en de stof is heel rekbaar. Enkel aan mijn onderbenen moest ik nog wat innemen, voor de rest paste de broek perfect. Dat gebeurt zelden of nooit, dus ik ben heel blij!

© Moors M - IMG_7563.jpg

Met de rest van de sportstof maakte ik een tweede, wat lossere top, perfect voor een aerobicsles of zelfs als casual bloesje op een zwarte jeans.

© Moors M - IMG_7643.jpg

Het patroontje maakte ik twee jaar geleden al eens in een chiquer stofje en kreeg ik ooit bij Mertens als extraatje bij aankoop.

© Moors M - IMG_7639.jpg

Ik naaide een rolzoompje in de mouwen, legde plooien in de hals achteraan om deze wat minder wijd te maken, en voegde een boord van zes centimeter toe onderaan, zodat ik zeker geen blote rug heb bij het bewegen.

Qua motivatie kunnen deze outfits tellen. Nu nog de moed vinden om die eerste stappen opnieuw te zetten…

© Moors M - IMG_7650

Tot snel,
Lieve

PS: Voor deze sportmaand ging mijn ventje op fotoshoot met twee Girls… Wie die tweede is? Een beetje geduld, dat zie je later deze maand op de blog.
Niet te onderschatten, de tijd die ook mijn Man in Uniform in onze blog steekt.
Schatje, je bent er een uit de duizend! Dankjewel
😘